نامِ “انگیزۀ آفرینندگی” را نویسنده از آن رو بر این کتاب گذاشته که امیدوار است شرحش از فراگردِ پُر تکاپویِ هنر به خواننده بگوید که آفرینشگریِ هنری هر آینه بخشی گوهرین از “انسان بودن” است، و از همان روزگارانِ پیشتاریخی همواره جایگاهی گرامی و ارجمند در جانِ آدمی داشته است. برتریِ کتابِ حاضر بر بسیاری از همتاهایش در آن است که افزون بر نگارگری و پیکره سازی و معماری، چهار عرصۀ هنرهایِ نمایشی، موسیقی، سینما، و رقص را زمینۀ پژوهشِ خود می نهد. حُسنِ دیگرِ کتاب این است که نویسنده پیش از درآمدن به حیطۀ خاصِ هنرهایِ یک روزگار یا یک سرزمین، سخنی عام می آورد دربارۀ اوضاع اجتماعی، حال و هوایِ روحی و ذوقی، اندیشه هایِ هنر شناختی، و جلوه هایِ ادبی و فلسفیِ آن روزگار و آن سرزمین.
برخیز ای موسی یک مجموعه ی رمان متعلق به سال 1942 است که از 7 داستان کوتاه مربوط به هم تشکیل شده است. این کتاب توسط ویلیام فاکنر نویسنده ی زبده ی آمریکایی نوشته شده است و گاهی به عنوان رمان در ظر گرفته می شود. اصلی ترین شخصیت کتاب و صدای متحد کننده ی آن صدای ایزاک مک کاسلین ، "عمو ایک" است که تا زمان پیری زندگی می کند. شخصیتی که عموی نیمی از شهر است و پدر هیچ کس فاکنر گرچه در اصل این مجموعه را به عنوان یک مجموعه داستان کوتاه منتشر شده کرده بود ، اما کتاب را به همان روشی که "بی تکلف" یک رمان تلقی می شود ، رمان می دانست. به همین دلیل ، اکثر نسخه ها دیگر عنوان "و داستان های دیگر" را به عنوان نام این مجموعه چاپ نمی کنند. پیر آیزاک مک کاسلین این داستان را شنید. در مورد وقایع پیش از تولد او ، از پسر عموی بزرگترش ، مک کاسلین ادموندز ، که 16 سال بزرگتر بود و مانند پدری برای او بود : مک کاسلین ادموندز ، یک کودک خردسال بود که با عمویش باک به مزارع مجاور هوبرت بیوشامپ به دنبال یک برده می رود. آن برده، به دفعات فرار می کند تا از تنی ، برده ی بوشامپ ها که او را دوست دارد ، دیدن کند. و در این مسیر اتفاقاتی برای این سه نفر و نیز خانواده ی بوشامپ می افتد. کتاب برخیز ای موسی را صالح حسینی ترجمه کرده است. این کتاب توسط انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
رمان «دگرگونی» نوشته میشل بوتور (۱۹۲۶-۲۰۱۴) شاعر، رماننویس و مقالهنویس فرانسوی است. بوتور با فاصله گرفتن از روايت سنتی، داستان رمانی تازه و مبتکرانه خلق کرده که در عين حال روشن، روان، معتدل و به دور از پيچيدگيیهای معمول است. از جمله نقاط قوت این داستان میتوان به حس همذاتپنداری خواننده و شخصیت داستان اشاره کرد چرا که شخصیت اصلی داستان یک مرد نیست بلکه خود شمایید!
نامههای سیمین دانشور و جلال آلاحمد در قالب سه کتاب تدوین شده است: کتاب اوّل شامل نامههای دانشور به آلاحمد در سفر آمریکای دانشور (۱۳۳۲ـ۱۳۳۱) که پیش از این منتشر شده است، کتاب دوم شامل نامههای آلاحمد به دانشور در همین سفر (کتاب حاضر) و کتاب سوم شامل نامههای دانشور و آلاحمد به یکدیگر در چند سفر مختلف در سالهای نیمه اوّل دهه چهل. توصیف دقیق، ذکر جزئیات و تصویر بیکم و کاست واقعیتها و ماجراها نامهها را به سندی بیمانند تبدیل کرده است. این دقّت و جزئینگری در بازگویی مسائل مرتبط با زندگی خصوصی نویسنده نیز دیده میشود: از چای خوردن، غذا پختن، قیمت سیمان و آجر تا خصوصیات صاحبخانه و چگونگی استحمام و نظافت. آلاحمد در عرصه عمومی نیز با همین تندی و صراحت رفتار میکند و سخن میگوید. توصیف دقیق و مبتنی بر جزئیات حوادث سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن دوره که توأم با استنباطها و برداشتهای خاص خود او است، به نامهها ارزش و اهمیت خاصی داده است.
رمان آبشالوم، آبشالوم! اثر نویسنده ی شهیر آمریکایی، ویلیام فاکنر است که در سال 1936 انتشار یافت. اتفاقات داستان که قبل و بعد از جنگ داخلی را به تصویر می کشد، ماجرای زندگی سه خانواده در آمریکای جنوبی و به خصوص زندگی توماس ساتپن را پی می گیرد. رمان ابشالوم، ابشالوم!، به عقیده ی بسیاری از منتقدان و مخاطبان، شاهکار بی بدیل ویلیام فاکنر است.
تونل نویسنده: ارنستو ساباتو مترجم: مصطفی مفیدی انتشارات: نیلوفر اثر ارنستو ساباتو به کوشش مصطفی مفیدی به فارسی ترجمه شده است. ارنستو ساباتو، نویسندهی آرژانتینی، یکی از بزرگترین شخصیتهای ادبی آمریکای لاتین است. او تهتغاری یک خانوادهی دهنفرهی ایتالیایی بود که طراحی و نقاشی را عاشقانه دوست داشت. آشنایی با ریاضیات و جذابیت نظم بینظیرش او را دامنگیر کرد. پس از فارغالتحصیل شدن از دانشگاه بوینسآیرس و دریافت مدرک دکترا از علم کناره گرفت و به سراغ عشق قدیمیاش ادبیات رفت. ساباتو در حین کار کردن در آزمایشگاهی خصوصی در پاریس، رمان «در خفا، بهخاطر احساسات منفی از دانشمندان» را نوشت که هیچگاه منتشر نکرد: «هیچوقت از کارم راضی نیستم. برای شادیام نمینویسم. میخواهم جلوی مردن اثرم را بگیرم.» تنها سه رمان از صافی کمالطلبی و آرمانگرایی او رد شدند. یکی از آنها «تونل» بود. او در اولین رمانش داستان «کاستل» نقاشی شناختهشده و خودپسند را که از دیده نشدن آثارش ناراحت است، بیپرده و شفاف روایت میکند: «شهرت، فروتنی را برایت ساده میکند. خود را فروتن جلوه دادن ساده است. بهراحتی میتوان خودپسندی را درون افراد شناخت.» کاستل پس از آشنا شدن با «ماریا» که به بخشی از نقاشیاش خیره شده بود، دریافت که او یگانه فردی است که دیدگاه و سبک هنریاش را درک میکند. اما به قتل رسیدن دختر او را به سلول انفرادی کشاند: «به نحوی احساس میکنم که دارم تاوانی را میپردازم، تاوان قانع نبودن به آن بخش از ماریا که مرا (موقتاً) از تنهایی نجات میداد. فوران غرور، شور و شوق افزونشونده به اینکه او فقط مال من باشد باید به من هشدار میداد که راه خطایی در پیش گرفتهام، راهی که سمت و مسیر آن را خودپسندی و نخوت تعیین میکرد.» ساباتو با بیان دقیق افکار و دیدگاه روانشناختی شخصیت اصلی، اثری جذاب به دست داده است. آلبر کامو دربارهی تونل گفته است: «تلخی و تندی، شور و حرارت آن را میستایم.» ادبيات و فلسفه بازتاب شرايط اجتماعي افراد و جامعهاي كه در آن زندگي ميكنند، است. در اين ميان رمانهايي با گرايش و سبك و سياق فلسفي، دريچهاي متفاوت از مفهوم ادبيات و فلسفه را به روي خوانندگان خود باز ميكنند. داستانهاي فلسفي جزء جداييناپذير دنياي ادبي ارنستو ساباتو هستند. او با ديدي روانشناسانه و فلسفي داستانهاي حيرتانگيزي دربارهي مسائل اخلاقي و اجتماعي بشر امروز نوشته است.