محمود امیدسالار (زادهٔ ۵ آذر ۱۳۲۹ در اصفهان) پژوهشگر، مترجم، نسخهشناس و نویسندهٔ ایرانی است. او برای کتاب بوطیقا و سیاست در شاهنامه شایسته تقدیر در سی و ششمین دوره کتاب سال ایران شد.محمود امیدسالار در اصفهان چشم به دنیا گشود. وی اصالتاً اهل ابرقو در استان یزد است. امیدسالار دارای درجهٔ دکتری ادبیات فارسی از دانشکدهٔ مطالعات خاور نزدیک دانشگاه برکلی در کالیفرنیاست. وی دانش فولکلور را تحت نظر الن داندس استاد دانشگاه برکلی آموخته است؛ از این رو یکی از دانشمندان برجسته در زمینهٔ مطالعات فول...
رابیندرانات تاگور، زاده ی ۷ مه ۱۸۶۱ و درگذشته ی ۷ اوت ۱۹۴۱، شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و چهره پرداز اهل بنگال هند بود. نام آوریش بیشتر به خاطر شاعری اوست. وی نخستین آسیایی برنده ی جایزه ی نوبل بود. پدرش دبندرانات (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور غزل های حافظ را از برداشت و به اشعار فارسی علاقه وافری داشت. او خود را متعلق به سرزمین ایران می دانست. به تاگور لقب گوردیو به معنای پیشوا داده اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به شمار می آید.
حکیم سنایی، یکی از بزرگترین سخنپردازان پارسیگو و سرایندگان ایرانی در عرصهٔ ادبیات تعلیمی و اندرزی است که در رشد و بالندگی حکمت دینی نقش بهسزایی داشت. شعر وی، آمیزهای است از حکمت آرمانشهراندیشی و جهاننگری حکیمانه. سنایی، مظهر تحول در اندیشه و نوآوری در زبان و شیوههای بیانی گسترش درونمایههای حکمتآمیز است. این کتاب از نظر گستردگی، نکتهبینی، تازهجویی، روش پژوهش و گستردگی منابع و مآخذ بر بسیاری از پژوهشهای همانند برتری دارد. بیگمان این کتاب میتواند دریچههای جدیدی فراروی پژوهشگران شعر و ادب فارسی بگشاید و مباحث «سناییپژوهی» را گستردهتر سازد. کتاب به سه بخش تقسیم شده است: زندگی حکیم سنایی، آثار سنایی؛ بررسی فقهاللّغوی، سنایی بین شعر مذهبی و غیرمذهبی؛ پیشهٔ شاعری.
خلاصة الأشعار فی الرباعیات از زمره رباعی نامه های موضوعی است که ابوالمجد تبریزی آن را در پنجاه باب و مشتمل بر پانصد رباعی، در نیمه نخست قرن هشتم هجری تألیف و تدوین کرده است. نقل رباعیات بزرگان معاصر ابوالمجد در آذربایجان و ارّان، مانند امین الدین حاجی بله و جلال الدین عتیقی در کنار درج رباعیات کسانی مانند اثیرالدین ابهری و خواجه نصیرالدین طوسی گویای گرایش های محیط ادبی و عرفانی تبریز در آن عصر است.
انبوه برگ های شناور برگزیدهای از اشعار مرتضی امیری اسفندقه زاده 1345 در تهران در قالب های گوناگون از جمله قصیده، غزل، نیمایی، رباعی، غزلقصیده، قطعه و مثنوی است. شاعر از بیانی عاطفی و تاثیرگذار، زبانی پاکیزه و شیوا، خیالی دورپرداز و احساسی لطیف برخوردار است. آمیزه این ویژگی ها اسفندقه را در سبک سخنوری به استقلال نسبی رسانده و شعر او را خواندنی و به یادماندنی ساخته است.
قطران تبریزی از گویندگان معروف قرن پنجم و بزرگترین شاعر آذربایجان پیش از نظامی و خاقانی است. او در میانۀ سا لهای ٤٠٠ تا ٤٨٥ ق می زیست. در این سالها با ناصرخسرو قبادیانی (درگذشت: ٤٨١ ق) دیدار کرد. اشارۀ ناصر خسرو در سفرنامۀ خود به این دیدار مشهور است، و دور نیست که اسدی طوسی مؤلّف لغت فرس و نیز عنصر المعالی نویسندۀ معروف قابوس نامه را هم در دستگاه امیران آذربایجان دیده باشد. قطران بیشتر ایّام شاعری خود را در دربار حاکمان آذربایجان و ارّان و ارمینیّه گذرانده و جمعی از آنان را ستوده است و به سبب همین پیوند بخشی از تاریخ شمال غربی ایران در شعر او انعکاس یافته است، چنا نکه دیوان او از مهم ترین منابع تاریخی و حتی گاه تنها منبع دورهای از تاریخ آن نواحی است. به علاوه، بسیاری از شخصیّت های مهمّ و مؤثّر آن روزهای آذربایجان و ارّان را با شعر قطران می توان شناخت و صورت کهن نا مهای بعضی از شهرها را در سخن او می توان یافت. گذشته از این بهر ههای تاریخی و جغرافیایی، شعر او مجموعه ای قابل ملاحظه از عناصر فرهنگی بخش هایی از ایران قرن پنجم را دربردارد.شعر قطران دنبالۀ شعر عصر غزنوی است و از شعر فرّخی، عنصری و ناصر خسرو تأثیر پذیرفته است؛ امّا در روزگار خود به شهرت و سرعت انتشاری رسیده است که همین رابطه و پیوستگی را میان شعر او و امیر معزّی شاعر معروف دربار سلجوقی نشان داده اند. از سوی دیگر، شعر قطران سند حضور شاهنامه در آذربایجان و ارّان قرن پنجم نیز هست.
غزلهای سعدی دارای سه بخش است: بخش اول با گفتاری کوتاه آغاز میشود با عنوان: دربارۀ غزل سعدی و لطف سخن او در این زمینه با خوانندگان بجای سروکار داشتن با سخنان ستایشآمیز متداول،با نقد و تحلیل غزل سعدی آشنایی حاصل کنند و موجب حسن تاثیر سخن او را دریابند. سپس متن مصحح غزلیات قرار گرفته است.تصحیح متن با استفاده از هفده متن نسخۀ کهن و بهرهوری از چاپهای معتبر و برخی شرحها و احیانا ترجمههای غزلها به زبانهای دیگر انجام پذیرفته است و در همۀ موارد دقت لازم رعایت شده است. بخش دوم توضیحات مربوط به متن را دربرمیگیرد بترتیب شمارۀ غزلها و ابیات. توضیحات مربوط است به کلمات ،ترکیبات،اصطلاحات،اشارات به آیات قرآنی و احادیث و نکات تاریخی و آنچه محتاج توضیح مینموده است. در اینجا سادگی و اختصار رعایت شده زیرا غزلیات سعدی مانند بوستان و گلستان صورت کتاب درسی اختصار رعایت شده زیرا غزلیات سعدی مانند بوستان و گلستان صورت کتاب درسی نداشته است و ندارد که مقتضی تفصیل باشد. اما هرجا آیات شریفۀ قرآن،احادیث،امثال و حکم و شعر و نکتهای به زبان عربی یا جز آن نقل شده ترجمۀ فارسی آنها نیز برای آسانی کار خوانندگان مذکور است. بخش سوم،شرح نسخه بدلهاست،بترتیب شمارۀ غزلها و ابیات آنها .
قادر طراوتپور برای اهالی شعر، نامی آشناست که پس از سالها تجربه در محافل گوناگون ادبی، غزلیات خود را به دست چاپ سپرده است. مجموعه غزل «کوهزاد» اولین دفتر شعر طراوتپور دانشآموختۀ کارشناسی رشتۀ تاریخ و کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی است. توجه به عناصر طبیعت و ژرفنگری در زیستِ بومی، از ویژگیهای بارز سرودهۀای قادر طراوتپور است که به نوعی در تکتک صفحات کتاب جلوهگر شده است: ای خوش به حال آسمان باصفای کوه دارد دلم پر میگشاید در هوای کوه شبها که لیکوهای پیر آواز میخوانند غمگینتر است از های آنها، هایهای کوه... کتاب کوهزاد را میتوان عاشقانههایی روستایی دانست که با زبانی ساده و البته محکم، سروده شدهاند و خواندن این اشعار، خاطراتی دور و روشن را به ذهن مخاطب یادآوری خواهد کرد. در خاطر من هر شب، میخواند و میگرید چوپان پریشانی، با نیلبکی بدکوک میسوزم و خاموشم، در خویش فراموشم مانند بیابانی، شوریدهدل و مفلوکِ چون شِمهای از بوی گیسوی تو آمد دوش پیچیده در آغوشم عطر علف و شلتوک این مجموعه شامل ۶۶ غزل است که در ۹۳ صفحه بهتازگی توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
«فردای بعد از تو» تازهترین کتاب محمود اکرامی است که توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسید. طبع روان و گویای محمود اکرامی با گذشت روز و ماه و سال از حرکت نایستاده و هنوز نیز شنیدن غزلهای دلنشین از این شاعر نسل پیشین، دور از انتظار نیست. او متولد ۱۳۳۸ در روستای اسفراین خراسان شمالی و دانشآموختۀ مقطع کارشناسی ارشد در رشتۀ جامعهشناسی و دارای دکترای مردمشناسی از آکادمی علوم تاجیکستان است. همانگونه که از قالب غزل انتظار میرود، محور اصلی اشعار کتاب، عشق است: «کوه یخ بود و آب شد قلبم، چون عقیقِ مذاب شد قلبم رفت از دست، هرچه بود و نرفت یادت از خاطرم به هیچرَقم هم جنونی و هم قرار منی، نیستی گرچه در کنار منی با منی با هم نفسبهنفس، با منی باز هم قدمبهقدم»
از محمود اکرامی پیش از این نیز کتاب «اجازه هست بگویم دوستت دارم؟» توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده بود. مجموعه غزل «فردای بعد از تو» شامل 134 غزل است که بهتازگی در 277 صفحه در دسترس مخاطبان عالم شعر قرار گرفته است.
مجموعه غزل «حروف نام تو» اولین دفتر شعر حمیده پارسافر اهل استان مرکزی و دانشآموختۀ کارشناسی ارشد ادبیات فارسی است. عمده غزلهای این مجموعه، غزلهایی غناییاند که هر کدام از زاویهای متفاوت به عشق و آثار آن بر عاشق نگریستهاند. عشق گاهی از شاعر منِ تازه ساخته است: آمدی ای عشق! شکلی تازه از من ساختی کار آسانی نبود، از آه آهن ساختی معبدی خاموش بود پیش از این، اما مرا باز ای زرتشت من! اینگونه روشن ساختی... و گاه نبودش، شاعر را به ورطۀ ناامیدی میکشاند: نمیدانستم اندوهت مرا فرتوت خواهد کرد که یادت گونههایم را پر از یاقوت خواهد کرد چه میدانستم از جانکاهی شبهای تنهایی عبور کُندشان روح مرا مبهوت خواهد کرد... نگاه به عشق و عاشق و معشوق از زوایای گوناگون، غزلهای حمیده پارسافر را به آثاری خواندنی بدل کرده است که در مجموع، پازلی از حالات گوناگون عاشق در ذهن مخاطب میسازند. «حروف نام تو» شامل 33 غزل است که در 75 صفحه بهتازگی توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
«صبح تازهدم» نام اولین اثر عاطفه جوشقانیان، شاعر غزلسرای اهل قم است که 45 غزل با مضمون عاشقانه و آیینی را شامل میشود. او دارای مدرک کارشناسی علوم تربیتی و کارشناسی ارشد نهجالبلاغه است. شاعر با زبان و ذوق سرشار خود توانسته غزلهایی با حال و هوایی لطیف بسراید: «ای آفتاب ردشده از شیشۀ باغها! بر تاروپود سبز چمن پا گذاشتی گلهای فرش، گرم پذیراییات شدند ممنون که پا به زندگی ما گذاشتی» اما آنچه در این کتاب قابل توجه است، زنانگی و مادرانگی این شاعر متولد 1371 است که از شخصیت او سرچشمه میگیرد و به شعرهای او نیز سرایت کرده است. «در دهان فنچمان تا میگذارم دانه را لذتی پر میکشد، پر میکند کاشانه را میتکانم گرد و خاک خستگی را باز هم تا بیایی آبوجارو میکنم این لانه را سیبی از روی درخت افتاد و انجیری رسید باد با شوقت فراهم میکند عصرانه را باز هم گفتی کنارم باش، چشم، اما بدان مینشانی در کنارت دختری دیوانه را» مجموعه غزل صبح تازهدم در ۱۰۰ صفحه بهتازگی توسط نشر شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
مجموعه رباعی «آنات» اولین دفتر شعر حامد طونی، دانشآموختۀ فلسفه در مقطع دکتری، اهل لرستان است. این کتاب شامل 82 رباعی است که به شش بخش تقسیم شده است و هر بخش با تک مصراعی از یکی از رباعیات آغاز میشود.حامد طونی در آنات، آینهایست که جهان اطراف خود را به تصویر میکشد؛ جهانی که از تجربۀ زیستۀ او، سیر مطالعات و شیوۀ نگاه او به طبیعت پیرامونش نشأت میگیرد. شاعر گاهی درخت را چنین تماشا میکند: «دیدم که درخت با هزاران انگشت اینسو آنسو تو را نشانم میداد» و گاه برای آسمان شب، چنین قصهای میسراید: «بیخواب پی همنفسی میگردد بیتاب پی دادرسی میگردد انگار که هر شب آسمان، ماه به دست تا صبح به دنبال کسی میگردد» قالب رباعی بیش از هر قالب دیگری در شعر فارسی نیازمند کشف است و اشعار حامد طونی پر از کشف است. او شاعرها را چنین روایت میکند: «هم خواستهاند مانکنی زیبا را هم کارگر و مشاور و نانوا را در شهر نیاری به منِ شاعر نیست گشتم همۀ نیازمندیها را» مجموعۀ این کشفها و ساختارهای قدرتمند در سرایش رباعی، آنات را به اثری خواندنی و سرشار از شگفتی بدل کرده است.
ابوالقاسم فردوسی طوسی زادهٔ ۳۲۹ و درگذشتهٔ ۴۱۶، شاعر حماسهسرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو دانستهاند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.
«دورتر» تازه ترین مجموعه شعر امیرعلی سلیمانی مشتمل بر سی و هشت شعر در قالب های غزل و غزل مثنوی از سوی انتشارات فصل پنجم منتشر شد. این کتاب هفتمین مجموعه شعر امیرعلی سلیمانی ست، وی پیشتر مجموعه های کوچه های پرواز، السلام و علیک یا باران، باد موافق، آفتاب نام کوچک توست، شب گریه های مولانا، برگریز و نزدیکتر را روانه بازار کتاب کرده. این مجموعه در اسفند 1395 از سوی انتشارات فصل پنجم در 1000 نسخه چاپ و روانه بازار شده است.
مجموعه حاضر شامل 24 غزل با مضامین سیاسی و اجتماعی است. بعضی از غزلها هم موضوعاتی عاشقانه دارند. مجموعه «در به در در پی نیافتنت» شعرهای بعد از سال 86 مرا در برمیگیرد که از سوی انتشارات فصل پنجم به چاپ رسیده است.
به کوشش مهدی ایوبی کتاب مجموعه ترانه ی خانه ترانه به کوشش مهدی ایوبی توسط انتشارات فصل پنجم منتشر شده است.ترانه ها و ترانه سرایانی که در این کتاب گرد هم آمده اند،هر کدام مدتی در خانه ای نفس کشیده اند که دکتر افشین یداللهی بیش از پانزده سال به دوش کشید!خانه ای که اگر نبود بسیاری از ترانه های محبوب و محترم تاریخ ترانه نوین سرزمینمان متولد نمی شدند!حالا اما دیگر افشین یداللهی رفته و ما مانده ایم و خاطره دو دهه استقامت و انصاف و بردباری،خاطره ای که می تواند روشنگر مسیر باشد برای بازماندگان و علاقه مندان او و جلساتش!تا شاید همت کنند و همچنان خانه ترانه سقفی باشد بالای سر کارورزان ترانه ی تازه نفس سرزمینمان که قرار است خاطرات بعد از اینمان را با آن ها بسازیم….
وحیده احمدی متولد 5 مهر 1365 در تهران است و مقطع کارشناسی را در دانشگاه تهران و مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه شهید بهشتی گذرانده است. وی هم اکنون معلم ادبیات است.از ویژگی شعر وحیده احمدی پرداختن به مضامین متفاوت و زنانه است.
کتاب صوتی هفته اگر هشت روز بود دربردارندهی گزیدهای از سرودههای مجید سعدآبادی، در قالب شعر سپید با مضامینی آیینی و مذهبی است که به صورت مجموعه کتابهای صوتی «چلچله» با صدای شاعر برای استفادهی علاقمندان تولید شده است. این کتاب حاوی 43 شعر دربارهی امام رضا (ع) است. مجید سعدآبادی دربارهی این اثر میگوید: عشق و علاقه به اهل بیت (ع) در وجود بیشتر ایرانیان وجود دارد و ریشه دوانده است، به دلیل ارادت قلبی من به امام رضا (ع) این مجموعه اشعار را سرودهام، این کتاب نتیجه حضور یک سال و نیمۀ من در حرم مطهر امام رضا (ع) است. مجید سعدآبادی، در سال 1362 در شهر تهران به دنیا آمد. سروردن شعر را از سال 1378 به طور حرفهای آغاز کرد و اولین مجموعه شعر خود را با نام «دالان حاج مختار پلاک 9» در سال 1386 منتشر کرد. این شاعر تاکنون جایزههای جشنواره شعر فجر، کتاب سال شعر جوان و جشنواره شعر زاگرس را کسب کرده است. از دیگر آثار او عبارتاند از: «قزلآلای خال قرمز»، «سربازی با گلوله برفی»، «روزهای اول دنیا» و «گلفروش مسلمان».
آن عشق که در پرده بمانَد به چه ارزد؟ عشق است و همین لذت اظهار و دگر هیچ «کوچه پروانه» عنوان گزیده غزل های حکیم «شفایی اصفهانی» است. این شاعر و طبیب عم عصر شاه عباس که استاد و بزرگترِ صائب تبریزی بوده است، به نوعی جزو شاعران متقدم سبک هندی محسوب میشود. اصفهانی جزو شاعرانی است که نسل امروز آنچنان شناختی با او ندارد و علت گردآوری این کتاب آشنایی با اوست. این مجموعه شامل 50 غزل و 250 تک بیتی میباشد که عمدتاً حاوی موضوعات عاشقانه هستند. مجموعه اشعار «کوچه پروانه» در توسط انتشارات فصل پنجم وارد بازار کتاب شده است.
اهورا ایمان/1353- بم فوق لیسانس ادبیات از دانشگاه علامه طباطبایی تهران شاعر ترانه های محبوبی چون: «دلم گرفت»، «معصومیت از دست رفته»، «سلام آخر»، «مرو ای دوست»، «میم مثل مادر»، «تا تو عاشقانه بودی» و... از داستان و شعر شروع کرده و به ترانه رسیده است. در ترانه زبان و قلم قاعده مند و استوار خود را دارد و کمتر ایرانی صاحب ذوقی ست که ترانه ای از او همدم تنهایی و مرهم اندوهش نشده باشد. تعدادی از مشهورترین ترانه های «اهورا» به همراه خاطراتی ناگفته و رمز و راز سرودن این ترانه ها در این مجموعه است.
بهروز ياسمي متولد سال 1347 در ایلام می باشد.بهروز یاسمی شاعری پرآوازه در عرصهی شعر کلاسیک معاصر است و اگر چه او یک غزلسرای ماهر است اما اهالی شعر بیشتر او را به خاطر مثنوی عاشقانهاش میشناسند که با مصرع «ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم...» آغاز میشود.
دردانه 2 این کتاب همچون جلد اول آن اثر گزیده ای از شاه بیتهای شاعران معاصر بوده که سامان و ساختار شعر در یک بیت فراهم آمده است و این تک بیت ها در این اثر گنجانده شده اند. در بخشی از مقدمه اسماعیل امینی می خوانیم: ویژگی اصلی تک بیت، مجال کوتاه سخن است که منشاء ایجاز می شود، یعنی فشردگی معنای مفصل در کلامی مختصر و این همان نقطه درخشان هنروری شاعر است. بهره گیری از تمثیل و تلمیح یکی از روش های فشرده کردن مفاهیم است که با ارجاع برون متنی حاصل می شود. از جمله تک بیت هایی که در این اثر آمده است، می توان به ابیاتی از محمد قهرمان، علی مقیمی، حسین پورقلی و محمود حبیبی کسبی اشاره کرد که به ترتیب تک بیت آنها آمده است: «خوبان گنه ندارند گر یاد ما نکردند/چو شعر بد به خاطر نتوان سپرد ما را!» «دیندارها در فکر گندم های ری بودند/بی دینم اما دست کم یک جو شرف دارم» «مرا که هیچ ندارم به هیچ رنجاندی/یتیم بودم و از من پدر درآوردی» «ببین که عشق چه مهمان بی ملاحظه ای ست/رسد به پای خود و رفتنش به دست خداست»
هرکسی جهان خودش را ساخته است میتواند آشکارا عشق بورزد دشمنی کند و تیر خلاصش را به خیانت بزند من اما در پنهانیترین سطر دستت را میگیرم و تا چشم کار میکند دور میشوم این تصویر دیده نمیشود که دستگیرم کنند همیشه سطری برای فرار هست که نباید نوشته شود این کتاب سروده اعظم اکبری بوده و توسط انتشارات فصل پنجم در 48 صفحه به چاپ رسیده است.
موسیقی شعر کتابی است نوشته مجمدرضا شفیعی کدکنی درباره موسیقی و وزن و قافیه های شعری.اصل این کتاب در واقع پایان نامه لیسانس شفعی کدکنی است که بعد از چندین سال غلط گیری و چاپ شده است. در مقدمه نویسنده بیان میکند که تلاش کرده است تا حد امکان تصحیحی در مورد این کتاب صورت نگیرد و به همان صورت که بوده است به چاپ سپرده شود. در آغاز فصل اول این کتاب آمده است: ممکن است فردا، یا همین امروز عصر، عقیدهٔ دیگری داشته باشم ولی در این لحظه با اطمینان خاطر می توانم بگویم: شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت، گویندهٔ شعر، با شعر خود، عملی در زبان، انجام می دهد که خواننده، میان زبان شعری او، و زبان روزمرّه و عادی یا به قول ساختگرایان چک: زبان اتوماتیکی تمایزی احساس می کند. این تمایز می تواند علل بسیاری داشته باشد، عللی شناخته شده و عللی غیرقابل شناخت. اتفاقا شعر حقیقی، شعر ادبی، همان شعری است که علت تمایز آن از زبان مبتذل و معمول، در تمام ساحات، قابل تعلیل و تحلیل نیست. کتاب موسیقی عر در چند فصل تنظیم شده است و دکتر شفیعی کدکنی در هر فصل به مساله ای در باب وزن و قافیه و موسیقی و شعر میپردازد برای نمونه در فصل دوم مولف به تعریف وزن و خصیصه ها و اصول آن میپردازد و به پیوند میان شعر و موسیقی از همین منظر میپردازد و در فصل سوم سعی میشود با آوردن نطریات بزرگان ادب در مورد قافیه و اختلاف نظرهای آنان بپردازد. با اینکه کتاب موسیقی شعر بعد از پانزده سال به چاپ سپرده شده است دارای ارزش بالایی است و اشاره به موضوعاتی میکند که همواره در حوزه شعر از اهمیت بالایی برخوردار است.
بهروز ياسمي متولد سال 1347 در ایلام می باشد.بهروز یاسمی شاعری پرآوازه در عرصهی شعر کلاسیک معاصر است و اگر چه او یک غزلسرای ماهر است اما اهالی شعر بیشتر او را به خاطر مثنوی عاشقانهاش میشناسند که با مصرع «ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم...» آغاز میشود.
الیمایس نام قدیم ایلام به زبان یونانی است که معنایش کوهستان است و در دفتر شعری که با این نام منتشر شده است، در قالب 312 صفحه، 500 رباعی، 150 شعر سپید، 20 غزل و 17 دو بیتی قرار گرفته است.
کتاب نخند اشعار حال و هوای اعتراض و انتقاد دارند؛ به هر چه که باید درست باشد و نیست. به جرات میتوانم بگویم که با یک مجموعه شعر طنز طرف هستید. اشعار حال و هوای اعتراض و انتقاد دارند؛ به هر چه که باید درست باشد و نیست. این کتاب، شناسنامه طنز من است.
مدام میپرسد: چگونه طی كردی؟ چقدر سهم تو، از درد است؟ و چند فصل كلامت كویر را فهمید؟ مدام آینه در من مدام میخواند: تمام میشود امسال عشق میماند اگر به كوچه رسیدی ادامه خواهی یافت اگر به خانه نمیمانی و نمیمانی
«زایشمرگ های متن» عنوان کتاب نقد و بررسی که «حمیدرضا شکارسری» بر اشعار شاعران مختلف که در قالب نو هستند، نوشته است. این کتاب نقد، از سوی انتشارات فصل پنجم به چاپ رسیده است. این کتاب در دو جلد و با فاصله زمانی از هم چاپ شده است. جلد اول در سال 1390 و جلد دوم در سال 1395 منتشر شده است. جلد دوم این کتاب در 184 صفحه است. در کتاب از هر شاعر فقط یک شعر انتخاب شده و به نام و شهرت شاعران در نقد ها توجه نشده است و صرفا شعر ملاک نقد ها بوده است. (هفتاد و نه شعر از هفتاد و نه شاعر)
چتر شورشی حمیدرضا شکارسری متولد 1345 در تهران است. از جمله آثار منتشر شده او میتوان مجموعه شعرهای «باز جمعهای گذشت»، «گزیده ادبیات معاصر»، «از تمام روشناییها»، «پرانتزهای شکسته» و در زمینه نقد کتابهای «حماسه کلمات»( نقد و بررسی بیست سال شعر دفاع مقدس ) و «از سکوت به حرف»( مجموعه نقد ادبی) را نام برد. «چتر شورشی» عنوان دوازدهمین دفتر شعر این شاعر است و از سوی انتشارات فصل پنجم به چاپ رسیده است. این دفتر بیش از 100 قطعه شعر کوتاه را دربرمیگیرد که همه با محوریت موضوع «ابر» و در سال 1388 سروده شدهاند. البته تاریخ سرایش حدود 10 قطعه شعر از این مجموعه به سالهای قبل باز میگردد.
اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد
این مثنوی که در طول دهه پنجاه و شصت سروده شده بارها از سوی شاعر مورد بازبینی قرار گرفته این مثنوی بلند است که میتوان سرگذشت و فراز و فرود انسانها را در هر دوره و زمانهای از زبان وی و این مثنوی شنید. در صفحه ابتدایی کتاب یک برگ خطی از مثنوی معنوی به تصحیح نیکلسون چاپ شده است. کاغذی که هدیه ارزشمند مرتضی کیوان به هوشنگ ابتهاج است.
کتاب دوست دارمهای پنهانی نوشتۀ فاطمه طارمی، مجموعهای از اشعار عاشقانه است که بیشتر در دو قالب کلاسیک و نیمایی سروده شده. بخش اول کتاب دوست دارمهای پنهانی شامل 19 غزل عاشقانه است و بخش دوم آن را 7 شعر نیمایی تشکیل داده. غزلهای این اثر، عاشقانه با زبانی روان و ساده هستند که به راحتی مخاطب با آنها ارتباط بر قرار میکند.
اگر میخواهی بدانی من در باغچه کدام خانه ریشه بستهام، و باغبان من چه کسانی بودند و چه حوادث و مسائلی بر روح و قلب و جسم و فکر و احساسات من محیط بودهاند؛ میگویم که تقویمها اتفاق پا نهادن من به غریبستان دنیا را نهم شهریور 1331 خورشیدی نشان میهند...
این کتاب اولین کتاب نثر سعید بیابانکی است که در بردارنده مجموعه نوشته های طنزآمیز این شاعر معاصر است. علاوه بر نثر طنز، در انتهای کتاب شعرهای طنز بیابانکی که به صورت تک بیت نیز آورده شده که مصرعی از آن از شعر حافظ بوده و بیابانکی با تصرف در آن جلوه طنزآمیزی به بیت داده است. این اثر ، در بردارنده موضوعات مختلفی است که شاعر آنها را دست مایه طنز خود کرده و با نثری طنزآمیز بیان کرده است و شامل چند داستان کوتاه طنز،نثرهای طنزآمیز،اندر حکایت شاعری،مجموعه کامل ابیات حافظ، من و چند شعر طنز منتشر نشده است ...
اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد
حافظ حافظهی ماست، جدیدترین اثر از میان دوازده اثر بهاءالدین خرمشاهی در زمینهی حافظپژوهی، متشکل از چهارده بخش یا مقالهی مستقل و در عین حال به نوعی به هم پیوسته است. در فصل فرعی «حافظ حافظهی ماست» به شرح این تعبیر و برداشت یونگی پرداخته شده، که حافظ در فرهنگ ما و فرهنگ ما در حافظ چگونه به صورت پیش ـ زمینهای تاریخی و فرهنگی و حتی فرا ـ تاریخی و اسطورهای، نقش کانونی دارد و دهها نمونه از «اعیان ثابته» (آرکه ـ تایپ) که از دوردستهای تاریخ و فرهنگ ما در ذهن و زبان او رسوب و از آنجا در ذهن و زبان ما نفوذ کرده، باز نموده شده است. حافظ آیینهدار خاطرهی قومی و سخنگوی ناخودآگاه جمعی ماست. بلندترین بخش این کتاب طنز حافظ است که با ارائهی شواهد بسیار، علاوه بر طنز جملهای و تکبیتی، از طنز موقعیت و طنز ساختاری نیز که حاکم بر کل فضا و لفظ و معنای غزل است، سخن میگوید.
رصد صبح: خوانش و نقد شعر جوان امروز «رصد صبح» عنوان کتابی است که در آن محمد کاظم کاظمی نگاهی به شعر و شاعری 20 شاعر جوان پرداخته است. این کتاب، به جهت انتخاب شاعران و نگاه تیز بینانه به مسئله شعر یکی از کتاب های مورد نیاز جامعه شعر خوان امروز به حساب می آید. محمد کاظم کاظمی در این کتاب گوشه ای از دنیای شعری بیش از بیست شاعر جوان را فراروی خواننده قرار داده است. به نظر می رسد که کاظمی در این کتاب بیشتر به معرفی چهره های جوان اندیشیده و با این کار تلاش کرده که گرد فراموشی را از دامان شعر جوان امروز پاک کند چرا که کاظمی با تمام احاطه اش به حوزه شعر به جای نقد هر شعر که در عنوان کتاب هم به آن اشاره شده، توضیحات تکمیلی درباره شعرها ارائه کرده است.
کتاب آیدا در آینه، مجموعه ای اشعار نوشته ی احمد شاملو است. شاملو در این مجموعه ی خواندنی، تا حد زیادی از داستان های اسطوره ای و متون کهن برای خلق اشعار خود بهره گرفته و این مفاهیم، هم در زبان و هم در موضوعات شعرهای این کتاب، نمودی ویژه دارند. این شاعر بزرگ ابتدا عناصر و شخصیت های مورد نظر خود را پدید می آورد و سپس در نقش یک راهنما برای آن ها در دنیای شعرش ظاهر می شود. این کتاب را می توان نشان دهنده ی رسیدن شاملو به نوعی از بلوغ در توانایی های ادبی اش در نظر گرفت چرا که او نشان می دهد که به سبک و زبانی مختص به خود دست یافته است. شاملو در کتاب آیدا در آینه، مانند سایر آثار برجسته ی خود، عشق را دستمایه ی آفرینش هنری و خلاق قرار داده است.
نزارقبانی شاعر بزرگ عرب در مجموع به عنوان شاعر عشق و زن شناخته شده است، اما بسیاری از اشعار این سخنسرای بزرگ رو در رویی با ستمی است که بر مردم ستمدیده فلسطین از طرف کشور غاصب اسرائیل می رود. در این مجموعه هر دو دسته از این اشعار گزینش شده اند. . او نخستین مجموعه شعری خود را با نام «آن زن سبزه به من گفت» در 1944 در تیراژ 300 نسخه چاپ کرد. در این مجموعه این شاعربیست و یک ساله سوری به صورت غیر منتظرهای به جنگ با سنت و تابوهای عرب درباره زن برخاسته بود. او چون عموی خود ابوخلیل قبانی (1836-1902) شاعر و نمایشنامهنویس و کارگردان جنجالی که از ترس کینه و حملات سنتپرستان مجبور به ترک سوریه شده بود،با چاپ این کتاب جنجالی به پا کرد. در ماه مارس 1946 مجله مصری الرساله، یادداشتی به قلم شیخ علی طنطاوی درباره این کتاب نوشت: «اخیراً در دمشق کتاب کوچکی چاپ شده است که جلد قشنگ و ظریفی دارد و کاغذی زرورق دور آن پیچیدهاند، از آن کاغذهایی که در مجالس عروسی دور جعبههای شکلات میپیچند. نوار قرمزی نیز دور آن بستهاند نظیر نوارهایی که فرانسویان در اوایل اشغال دمشق مقرر کرده بودندکه زنان بدکاره بر کمر خود ببندند تا شناخته شوند. در این کتاب سخنانی به نام شعر چاپ شده است…» حمله اصلی بر این کتاب نه بهخاطر نوآوری در فورم شعری بلکه بیپروایی شاعر در شکستن تابوهای سنتی در باره زن بود. این مجموعه با وجود تمامی هجومها و دشمنیها به سرعت به میان مردم به ویژه جوانان رفت و نام نزار را به عنوان شاعری جنجالی و شجاع سر زبانها انداخت.
کتاب نوش داروی طرح ژنریک مجموعه اشعاریست طنز و انتقادی از سید حسن حسینی که انعکاسی از جامعه عصر حاضر را به تصویر کشیده و شخصیتهای اصلی این سرودهها را شاعر، تاجر، زاهد، عارف و عاشق تشکیل میدهد. اشعار این مجموعه که در قالب نیمایی اما با ابداعاتی قابل توجه سروده شده، نشان دهندهی نگاهی یکسان، از دو پنجره مختلف به زندگیست؛ اولین پنجره، ما را به تماشای وجه کمیک و مضحک دنیایی که در آن نفس میکشیم میبرد، و با نشان دادن بعضی جزئیات سادهلوحانهی زندگی، مخاطب خود را در ساحت طنزی تلخ، به خود وا میگذارد، تا خود ببینند و دریابند و معنای آنچه را ناتمام است، کامل کنند. پنجرهی دوم، نشان دهندهی وجه تراژیک دنیای درون و بیرون شاعر است که مخاطب را به میهمانی اندوه دعوت میکند. گاهی نیز این دو دریچه، بر هم منطبق شده و تصویری یگانه از شادی و اندوهی توأمان را در چشمانداز نگاه شما قرار میدهد.
علی اسفندیاری با نام هنری نیما یوشیج، بنیان گذار و پدر شعر نوی فارسی و داستان نویس و نمایش نویس شهیر ایرانی است که عمده ی شهرتش، درخشش نام او به عنوان شخصی است که قالب های سنتی و کهن اشعار پارسی را در فضایی که هیچ پیشرفتی برای شعر تصور نمی شد، به چالش کشید و صفحه ای جدید در کتاب ادبیات و شعر ایرانی گشود. واضح است که وی مدت زمان زیادی را برای خلق این قالب سپری کرد و مثل تمام نوآوران جهان، مخالفان و موافقان خود را داشت. نیما برای رسیدن به این قالب، مرحله به مرحله با جایگزین کردن متغییرها سبک جدیدی را ابداع کرد که از شجاعت فکری و قلم او ناشی می شد. وی ابتدا به سرودن در قالب و معنای سنتی پرداخت؛ سپس سرودن درقالب شعر کهن با مضامین نو را در پیش گرفت و نهایتا از دل قالب های کهن، فرزند شعر نو را که هم در سبک و هم در مضمون جدید بود به ادبیات ایران معرفی کرد. نیما شاعری پرکار و فعال بود که اشعار زیادی را طی سالیان فعالیت هنری از خود بر جا گذاشت اما پس از وفاتش، این آثار به صورت پراکنده موجود بود و برخی از اشعار دست نویس وی مفقود شد. لذا سیروس طاهباز، نویسنده و مترجم بزرگ کشور که از شیفتگان نیما یوشیج محسوب می شود، کار جمع آوری آثار او را در کنار چند تن از نزدیکان نیما برعهده گرفت و سرانجام مجموعه ی کامل اشعار نیما یوشیج را با همکاری انتشارات نگاه، منتشر ساخت. از دفاتر مشهور این مجموعه می توان به امید پلید، گل مهتاب، خواب زمستانی، من لبخند، مرغ غم، چشمه ی کوچک، از ترکش روزگار، خانواده ی سرباز، مثنوی رنگ پریده، پانزده سال گذشت و خوشی من اشاره کرد.
در این دفتر اشعاری با نام: بیار امضا کنم؛ زنجیرها چه می گویند؛ در هدف پر شیطان؛ زمان عاشق شدن نیست؛ تاریک زندان بودی؛ نرگسانه؛ آن مرد بوسه و تکرار؛ بم، داغ سرخ تاریخ؛ به لب خنده می کردی؛ هرگز نزیستم با مرگ؛ قاب پر کلوچه ی گرم؛ و ... آمده است.
انتشارات گلآذین منتشر کرد: شاعر نقاشی است که احساسات خویش را مدل قرار میدهد. موسیقی دانی است که با نتهای الفاظ، آهنگ به وجود میآورد، معماری است که با مصالح کلمات، کاخ رفیع شعر و ادب را بنا میکند، باغبانی است که با نهال، سخن را در کنار جویبار احساسات غرق میکند، گلچینی است که در گلستان روح قدم میگذارد و گلهای خوشبو و رنگارنگ شعر را چیده و دسته گلهایی برای تقدیم به عالم انسانیت تهیه میکند، اختراع است که با انوار معرفت خویش گمشدگان وادی عشق و حقیقت را راهنمایی میکند و بالاخره «جبران» نویسنده و شاعر بزرگ عرب: (یگانه فردی است که لباس وی حریت و آزادگی و غذای او لطف و عواطف و احساسات است.)
کتاب قصه سنگ و خشت، گزینه شعر محمدکاظم کاظمی است. این دفتر شعر گزیدهای از دفترهای شعر «پیاده آمده بودم…» و «کفران» محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی است. که بسیاری از شعرها با آنچه در این سالها بر مردم و کشور افغانستان گذشته است، پیوند دارد. هر چند منکر احتمال تاویلهای دیگر برای بعضی شعرها نیز نمیتوان بود، که گاه به عمد بوده است و گاه به اتفاق.
24 نقد بر 17 شاعر معاصر بهاءالدین خرمشاهی (زاده ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه نگار، طنزپرداز، فرهنگ نویس، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. وی تألیفاتی در حافظ شناسی و تفسیر اشعار او دارد.تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذراند. سپس در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه کاره رها کرد (۱۳۴۳) و به همراه کامران فانی به تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی پرداخت. سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از استادان وی در رشتهٔ ادبیات فارسی می توان به ذبیح الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. او توفیق خود را در مسیر پژوهش های قرآنی، مدیون کتاب قانون تفسیر و مولفش سید علی کمالی دزفولی می داند. وی در ۱۳۵۲ ازدواج نمود که حاصل آن سه فرزند به نام های هاتف (متولد ۱۳۵۴)، عارف (متولد ۱۳۵۸) و حافظ (متولد ۱۳۶۳) است.
مجموعه اشعار از آوا تا هوای آفتاب از آوا تا هوای آفتاب، مجموعه اشعار سیاوش کسرایی است. کتاب حاضر مجموعهی کامل همهی دفترهای شعر شاعر است: . آوا (1336)، آرش کمانگیر (1338)، خون سیاوش (1341)، سنگ و شبنم (1345)، با دماوند خاموش (1345)، خانگی (1346)، به سرخی آتش، به طعم دود (1355)، از قرق تا خروسخوان (1357)، آمریکا!ا آمریکا! (1358)، چهل کلید (1360)، تراشههای تبر (1362)، پیوند (1363)، هدیه برای خاک (1368)، ستارگان سپیدهدم (1368)، مهرهی سرخ (1374)، هوای آفتاب (1381). سياوش كسرايي به سال 1305 خورشيدي در اصفهان زادهشد و بسيار زود، در همان كودكي، به همراه خانوادهاش به پايتخت آمد. در دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند. او در صف شاگردان نيمايوشيج، شاعري نامآور و برجســـته به شـــمار ميرود. دوازده سال پاياني زندگياش در خارج از كشور گذشــت و در سال 1374 به دليــل بيماري قلبي در ويــن، پايتخت اتريش، زندگي را بدرود گفت و در گورستان مركزي وين (بخش هنرمندان) به خاك سپردهشد.
نادر نادرپور و صدرالدین الهی برای بسیاری از اهالی فرهنگ و رسانه نام هایی آشنا هستند. اولی شاعری بزرگ و محبوب است که در سال ۱۳۷۸ چشم از جهان فروبست و دیگری روزنامه نگاری مجرّب و مبرّز و از بنیانگذاران هفته نامه فرهنگی «کیهان ورزشی» است. نادر نادرپور از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷، سمت سرپرستی گروه ادب امروز را در رادیو تلویزیون ملی ایران عهده دار بود و برنامه هایی درباره زندگی و آثار نام آوران ادب معاصر ساخت. در مراد ۱۲۵۹ از تهران به پاریس رفت و تا اردیبهشت ۱۳۶۵ در آن شهر اقامت داشت. در بهار ۱۳۶۵ به دعوت بنیاد فرهنگ ایران در بوستون، عازم آمریکا شد و پاره ای از برنامه های ادبی و فرهنگی خود را، چه از طریق تدریس در کلاس ها و چه از راه سخن گفتن در رادیو و تلویزیون آغاز کرد. صدرالدین الهی نیز به عنوان خبرنگار کیهان و کیهان ورزشی از جبهه های جنگ اول لبنان، جنگ های آزادی بخش الجزایر و بازی های آسیایی و المپیک گزارش تهیه کرده است. او همچنین به نوشتن پاورقی در مجلات «تهران مصور» و «سپید و سیاه» پرداخت و نیز مصاحبه های بسیاری با شخصیت های سیاسی و ادبی ایران و جهان انجام داده است. الهی از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۸ در سمت مدیر گروه روزنامه نگاری و رادیو تلویزیون دانشکده علوم اجتماعی فعالیت می کرد و در سال ۱۳۵۸ برای مطالعات دانشگاهی به دانشگاه سن خوزه و برکلی در کالیفرنیا رفت و پس از آن در آمریکا اقامت گزید. کتاب حاضر، حاصل مصاحبه هفده ماههٔ صدرالدین الهی با نادر نادرپور است که در مجله «روزگار نو» (چاپ پاریس) از خرداد ۱۳۷۱ تا آبان ۱۳۷۲ صورت پذیرفته و در آن به موضوع شعر نو فارسی، شاعران معروف، سبک ها و فراز و فرودهای یکصد سال شعر نو در ایران پرداخته شده است. پس از مرگ نادرپور، صدرالدین الهی ویراستاری مصاحبه و ساماندهی آن در قالب کتاب، به محمدحسین مصطفوی که دوست دیرینه، همکار و دستیار اول نادرپور در گروه ادب امروز رادیو تلویزیون بوده، سپرد و از او خواست این کتاب را که سفر و گذری به محتوا و صورت شعر نویین فارسی در یکصد سال اخیر است، دربیاورد.
فیه مافیه مولانا جلال الدین بلخی تصحیح و توضیح: دکتر توفیق ه. سبحانی انتشارات: پارسه کتاب های صوفیان معمولا چهار مقوله اصلی دارند: 1. کتاب هایی که به طریقت و مسائل آن می پردازند مثل کشف المحجوب 2. تذکره ها و کتب مناقب مانند تذکر ه الاولیا عطار 3. مکتوبات مثل نامه های عین القضات همدانی 4. ملفوظات کهشامل مقالات و معارف و گاهی مجالس است نظیر فیه مافیه. فیه مافیه بیشتر شامل سخنانی است که در مجالس دوستانه از سوی افرادی که به دیار مولانا می آمدند یا محافلی که مولانا خود در آنها حاضر می شد مطرح شده است و مولانا در پاسخ یکی از حاضران یا چند تن از آنها در تفسیر آیه ای، یا شرح حدیثی یا توضیح بیتی مطالبی بیان کرده است. ظاهرا در پاره ای موارد مولانا خود مطلبی را عنوان می کرده و توضیح می داده است. گروهی آن گفته هارا می نوشتند و احتمالا بعد آنها را مقابله می کردند. گویا چنانچه در نسخه ای از فیه مافیه قید شده، مولانا بعضی مطالب را قبلا یادداشت می کرده، کاتبی قید کرده است که قسمت هایی را از خط مولانا و بخشی را از خط خلیفه او حسام الدین چلبی نقل کرده است.
کمتر فارسیزبانی است که غزلی از او به یاد نداشته باشد و گاهگاه سینه را به زمزمه بیتی از او از هرچه غم عالم که هست نزداید. به همین جهت و بسیاری جهات دیگر است که دیوان غزلیات سعدی نیز همچون دیوان حافظ همدم سفر و حضرِ ما بوده است.
کلیات شیخ سعدی گنجینه ای است که نمیتوان قدر و قیمت برای آن معین کرد اگر از دست و زبان کسی که از عهده ستایش او به در آید دست و زبان من نیست و مرا آن جسارت نباشد که قدم به این میدان گذارم.از نثرش بگویم یا از نظمش؟از حکمت و عرفانش بسرایم یا از اخلاق و سیاستش؟مراتب عقلی او را بسنجیم یا حالات عشقی؟غزلیاتش را یاد کنم یا قصایدش را؟به گلستانش دعوت کنم یا به بوستان؟ پس بهتر آن است که سخن را دراز نکنم و به همین کلمه قناعت ورزم که هر چند سر فرازانه میگویم که قوم ایرانی در هر رشته از علم و حکمتو ادب و هنرهای دیگر فرزندان نامی بسیار پرورانده ولیکن اگر هم بجز سعدی کسی دیگر نپرورده بود.تنها این یکی برای جاویدان کردن نام ایرانیان بس بود.مداحی از شیخ سعدی را زبان و بیانی مانند زبان و بیان خود او باید،اما هیهات که چشم روزگار دیگر مانند او ببیند.هفتصد سال از زمان او میگذرد و نه تنها مانند او ظهور ننموده بلکه نزدیک به او هم کم کس دیده شده است.گویی این شعر را درباره خود سروده است که: صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
.. کلیات شیخ سعدی گنجینه ای است که نمی توان قدر و قیمت برای آن معین کرد. اگر از دست و زبان کسی برآید که از عهده ستایش او به درآید دست و زبان من نیست و مرا آن جسارت نباشد که قدم به این میدان گذارم. از نثرش بگویم یا از نظمش؟ از حکمت و عرفانش بسرایم یا از اخلاق و سیاستش؟ مراتب عقلی او را بسنجم یا حالات عشقی؟ غزلیاتش را یاد کنم یا قصایدش را؟ به گلستانش دعوت کنم یا به بوستان؟ پس بهتر آن است که سخن را دراز نکنم و به همین کلمه قناعت ورزم که هرچند سرفرازانه می گویم که قوم ایرانی در هر رشته از علم و حکمت و ادب و هنرهای دیگر فرزندان نامی بسیار پرورانده و لیکن اگر هم بجز سعدی کسی دیگر نپرورده بود، تنها این یکی برای جاویدان کردن نام ایرانیان بس بود. مداحی از شیخ سعدی را زبان و بیانی مانند زبان و بیان خود او باید، اما هیهات که چشم روزگار دیگر مانند او ببیند. هفتصد سال از زمان او می گذرد و نه تنها مانند او ظهور ننموده بلکه نزدیک به او هم کم کس دیده شده است. گویی این شعر را در باره خود سروده است که: میر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند براید
سید حسن حسینی (زاده ١ فروردین ۱۳۳۵ تهران – درگذشته ۹ فروردین ۱۳۸۳) شاعر، مترجم، نویسنده و پژوهشگر معاصر ایرانی بود. برخی به او لقب "سیدالشعرای شعر انقلاب" داده اند. او برگزیده اولین دوره جشنواره بینالمللی شعر فجر در بخش آئینی بود. سید حسن حسینی در ١ فروردین ماه سال ۱۳۳۵ در محله سلسبیل تهران به دنیا آمد. وی بعد از دریافت دیپلم طبیعی، لیسانس رشته تغذیه را از دانشگاه مشهد دریافت کرد. فوقلیسانس و دکترای خود را، در رشته ادبیات فارسی گذراند. وی مسلط به زبان عربی بوده و با زبانهای ترکی و انگلیسی در حد استفاده از منابع و مآخذ و صحبت کردن و نوشتن آشنا بود. وی از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعاتِ قبل از انقلاب علیالخصوص مجلهٔ فردوسی آغاز کرد و در سال ۱۳۵۸، حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی را که به همراه محمد رضا حکیمی و رخ صفت، تهرانی و آیتالله امامی کاشانی، راهاندازی کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین پور بر عهده داشت. در دورهٔ آموزشی سربازی بود که جنگ شروع شد. بعد از اتمام دورهٔ آموزشی، با اینکه رَسته بهداری داشت، مسئولیت رادیو ارتش را به عهده گرفت تا چند سال بعد از آزادی خرمشهر، در رادیو ارتش ماند اما به دلیل طولانی شدن جنگ به حوزههنری بازگشت. وی در سال ۱۳۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزههنری داشت، به همراه جمعی از دوستان از جمله قیصر امین پور استعفا کرده و به تدریس در دانشگاه الزهرا (س) و دانشگاه آزاداسلامی مشغول شد. دکتر سید حسن حسینی از سال ۱۳۷۸ در واحد ویرایش رادیو تهران تا پایان عمر حضور داشت. دکتر حسینی اوایل دهه هشتاد شمسی دوباره به حوزه اندیشه و هنر اسلامی در خیابان حافظ دعوت شد که کلاس های آزاد سبک هندی را برگزار می کرد و در یکی از این جلسات رسول ملاقلی پور(کارگردان سینما)نیز حضور داشت. وی در سال ۱۳۷۹ مجموعهٔ کامل غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه هزار غزل را در بر میگیرد به صورت ضبط شده خواند. حوزه فعالیتهای او شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف بود. او سالهای آخر عمرش را به سبکشناسی قرآن و زبانشناسی حافظ مشغول بود و در ۹ فروردین ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی، درگذشت. سید حسن حسینی در چهارمین همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۳ مورد تقدیر قرار گرفت. میدانی در محله طرشت تهران به نام این شاعر معاصر نامگذاری شدهاست.
زندهیاد دکتر قیصر امینپور (2 اردیبهشت 1338 گتوند خوزستان 8 آبان 1386 تهران)، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی از پیشآهنگان و سرآمدن شعر روزگار پس از انقلاب اسلامی بود که هر چند سالیان زندگانی پربارش به نیمسده نرسید و با دریغ نزدیک به یک دهۀ پایانی زندگی را در رنج تابسوز بیماری گذراند، توانست در درازنای نزدیک به 30 سال سخنوری (1386ـ1357) خوانندگان بسیاری را به سوی هنر خویش بکشد. امینپور میان پژوهشگران بیشتر به شاعری شناخته میشود، اما افزون بر آن ترانهسرا، نویسنده، پژوهشگر، سردبیر و روزنامهنگار نیز بود. در این کتاب تلاش شده با ارزیابی چند سویۀ کارنامه ترانهسرایی قیصر زیروبم کار وی نشان داده شود و برای آنکه جایگاه وی به درستی میان سرایندگان روزگار آشکار شود؛ در آغاز به بررسی کوتاه و فشردۀ پیشینۀ ترانهسرایی پرداخته شده و سپس از سبکشناسی سروده های قیصر بیان شده است و در پایان شیوۀ او با چند سرایندۀ دیگر سنجیده شده است. در بخش پایانی از تصنیفها و آوازهای شعر قیصر آورده شده است.
"قیصر امین پور" یکی از مطرح ترین شاعران ایرانی بعد از انقلاب است که آثار او هم در میان مخاطبین عام و هم از دیدگاه صاحب نظران از مقبولیت و جایگاه برجسته ای برخوردار است. مجموعه های شعر منتشر شده توسط "قیصر امین پور" همواره با استقبال خوانندگان مواجه شده است و مرتبا مورد تجدید چاپ قرار می گیرد. شعر وی معتدل است و بر خلاف بسیاری از شاعران هم نسل و هم قطار خود، نه با جوش و خروش، بلکه با آرامش بر جان خواننده می نشیند و تاثیر خود را در ذهن و روح او اعمال می دارد. عاشقانه های "قیصر امین پور"، عاشقانه هایی روان و آرام هستند که نمایانگر طبع لطیف شاعر و آرامش درونی او می باشند. قریحه ی شاعری "قیصر امین پور"، او را به حوزه های متنوعی از شعر فارسی سوق داده که تقریبا در تمام آن ها موفق بوده است. وی با وجود اینکه اهل ایجاد ساختار و فرم جدید در شعر نبوده، اما تسلطش به قالب های موجود در شعر فارسی، او را به یکی از موفق ترین شعرای پارسی سرا تبدیل ساخته است. او در غزل و رباعی شاعری چیره دست بوده و علاوه بر آن تصنیف ها و ترانه های به یاد ماندنی از وی به جا مانده اند. "قیصر امین پور" از پیشگامان شعر کودک و نوجوان نیز به حساب می آید و اشعار دلنشین او، در یاد و خاطره ی بسیاری از نوجوانان دیروز و جوانان امروز پابرجاست. "مجموعه کامل اشعار قیصر امین پور"، شامل مجموعه ای از آثار منتشر شده به قلم وی هستند که از جمله ی آن ها می توان به "دستور زبان عشق"، "گل ها همه آفتابگردانند"، "آینه های ناگهان"، "تنفس صبح"، "منظومه ظهر روز دهم"، "به قول پرستو" و "مثل چشمه، مثل رود" اشاره کرد.
سیمین بهبهانی با سرودن اشعار بی نظیری درباره ی جنگ، فقر، میهن، انقلاب، آزادی و حقوق برابر زن، از بزرگترین غزلسرایان معاصر محسوب می شود. وی که علاوه بر شاعری و عضویت در انجمن ادبی و شورای شعر و موسیقی، از فعالان حقوق بشر و برنده ی جوایز عدیده ای در زمینه ی حقوق زنان می باشد، همواره مسائل اجتماعی و دغدغه ی زنان کشور را در اشعار پولادین خود گنجانده و در جنبش های اعتراضی زنان نیز حضور فعال و مستمر داشته است. شعر سیمین، به سبب سروده شدن در اوزان متفاوت و مصرع های بلند، سبک خاص خودش را دارد و به دلیل تاسی از نیما یوشیج، قالب غزل او با سروده های کلاسیک متفاوت است. از سیمین بیش از ششصد غزل به جا مانده که در مجموع بیست کتاب منتشر شده اند و از مشهورترین دفاتر شعر او می توان به جای پا، چلچراغ، مرمر، رستاخیز، خطی ز سرعت و از آتش، دشت ارژن حاوی مجموعه غزل های کولی واره، یک دریچه ی آزادی، یکی مثلا این که و افزوده ها اشاره کرد. غزل ها و ترانه های این شاعر ارجمند پارسی به سبب غنی بودن و محتوای دلنشین بارها توسط خوانندگان بزرگ ایرانی انتخاب و تبدیل به آثار فاخری در صنعت شعر و موسیقی کشور شده اند. انتشارات نگاه، دفتر اول مجموعه اشعار بانوی بزرگ شعر و غزل کشورمان را در هزار و دویست صفحه به چاپ رسانیده و در اختیار دوست داران غزل معاصر قرار داده است.
بر اساس نسخۀ قونیه و مقابله با تصحیح و طبع نیکلسون. تصحیح، مقدمه و کشف الابیات از قوام الدین خُرّمشاهی. این تصحیح چهار ویژگی قابل توجه دارد: نخست) اعرابگذاری در موارد لازم. دوم) کشف الابیات. سوم) نسخۀ اساس آن کهن ترین و اصیل ترین نسخۀ بدست آمده (مکتوب به سال ۶۷۷ق) از مثنوی است. چهارم) با تصحیح نیکلسون مقابله شده و تمامی تفاوتها و اختلافها در پای صفحه آمده است.
مثنوی معنوی از بهترین کتابهای ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است که از ۲۶٬۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شدهاست؛ که در واقع به همین دلیل عنوان کتاب نیز میباشد. مولوی در این مثنوی مجموعهای از اندیشههای فرهنگ ایرانی دینی را جمع کرده است.
موحد در مورد این کتاب گفته است: این اشعار را به دو قسمت تقسیم کردیم. یکی «شطیات» به اعتبار اینکه در کنار شط سروده شده و در مورد سیاست و نفت و ... است. قسمت دوم آن «شطحیات» است. شطیات ارزش ادبی که چه عرض کنم اما ارزش تاریخی دارد. تاریخ و ادبیات همواره دست در دست هم دارند. چون کسی که بخواهد تاریخ دوره غزنوی را بنویسد و دیوان اشعار آن دوره را نداند، این امر برایش میسر نخواهد بود. روحیه، دید و نگرش مردم و عکس العمل های ایشان در ادبیات منعکس است؛ همانطوری که حقه بازی ها و پرونده سازی ها و دیوان سالاری و ... در تاریخ بیهقی انعکاس دارد. گرچه از مردم خبری نیست اما از آن دست اندرکارها و ... که چطور برای هم پرونده می سازند و پوست هم را می کنند، مطالبی بسیار وجود دارد که در هیچ اثر دیگری نمونه آن را نمی بینید.
در مجموعۀ شکوه شعر شیعی به معرفی و ارائۀ اشعار ولایی، یعنی شعری که به مدح یکی از معصومین شیعه اختصاص دارد، به همراه شرح و توضیحات شاعران شیعی در دورههای مختلف پرداخته میشود. در کتاب اشعار ولایی حزین لاهیجی ما به سراغ شاعری رفتیم که با توجه به پیشینۀ پژوهشی چند دهۀ گذشته (بهویژه تکنگاری دکتر شفیعیکدکنی باعنوان شاعری در هجوم منتقدان) شخصیت و شعر او حداقل برای پژوهشگران و علاقمندان سبک هندی تا اندازهای آشناتر از برخی شاعران دیگر همدورۀ او است؛ با این وجود، بررسی حجم قابلتوجهی از اشعار آیینی این شاعر قرن دوزاده فارسیزبان (1103-1180ق) به صورت یکجا و متمرکز تا به حال مورد توجه نبوده است.
یکی از تنومندترین و ارجمندترین شاخه های ادبیات فارسی، ادبیات شیعی است؛ میراثی عظیم از نظم و نثر در مدح و مرثیه ی اهل بیت و مجموعه ای سترگ از معارف شیعی، با تحیر و تاثر باید گفت که این میراث مکتوب، به شکلی شگفت دیده نشده و سهم و قدرش در ادبیات فارسی ناشناخته مانده است.
ميرزا محمدعلی ملقب به خان و شمس الشعرا و متخلص به سروش، فرزند قنبرعلی اصفهانی سدهی، شاعر قصيدهسرای سدۀ 13ق. در اصفهان به دنيا آمد. سروش در ابتدای جوانی از زادگاهش به اصفهان رفت و چند سالی در سايۀ حمايت سيد بيدآبادی (م 1260ق) مجتهد و مدرس مشهور آن دوره زيست و اندکی خواندن و نوشتن آموخت. سپس در دورۀ وليعهدی ناصرالدين شاه در تبريز به خدمت آن شاهزاده راه يافت و با سرودن قصايدی در مدح او به شهرت رسيد. پس از جلوس ناصرالدين شاه در تهران، ملكالشعرای دربار وی شد.