درباره ادبیات

یکی از عناصر مهمی که در درک و خلق داستان ها، و به طور کلی، ادبیات به مخاطبین و نویسندگان کمک می کند، آشنایی با چهار سبک اصلی در نگارش و آموختن چگونگی استفاده از آن ها است. اگر رویای نویسنده شدن را در سر دارید، آشنایی با سبک های مختلف نگارش نه تنها مهارت های شما در کارتان را بالا می برد، بلکه به شما می آموزد که چگونه به شکل بهتری با مخاطبین ارتباط برقرار کنید. در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.

قسمت هایی از کتاب فرامرز نامه بزرگ (لذت متن) از دیرباز که روایات مربوط به خاندان های بزرگ ایرانشهر با روایات کیانی درآمیخت، اعضای دو خاندان نقش مهمی در تکوین و گسترش این روایات بر عهده داشتند: یکی خاندان کارن به رهبری گودرز و دیگری خاندان سکایی رستم. بخش مرسوم به پهلوانی شاهنامه پر است از پهلوانی های اعضای این دو خاندان در جنگ ها و لشکرکشی های گوناگون بر ضد دشمنان ایرانشهر. از میان این دو خاندان، پهلوانان خاندان رستم، چه در شاهنامه و چه در بیرون از شاهنامه نقش پررنگ تری بر عهده داشتند؛ به ویژه سام، پسرش زال و رستم نامدار پسر زال و فرامرز پسر ستم.

مشهورترین اشعار گویشی اشعاری است موسوم به فهلویات که از حدود قرن چهارم تا نهم هجری گاه در خلال متون عربی و فارسی یا دواوین شعرای مناطق غربی و شمال غربی ایران یافت میشود.

آندره میکل (انگلیسی: André Miquel؛ ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۹ – ۲۷ دسامبر ۲۰۲۲) عرب‌شناس و تاریخ‌دان فرانسوی، متخصص ادبیات عرب و زبان عربی بود.آندره میکل در 26 سپتامبر 1929 در مزه، هرو به دنیا آمد. او در رشته ادبیات تحصیل کرد. او که از سال 1976 تا 1997 دانشجوی École normale supérieure بود که در سال 1950 به آن پیوست. از سال 1991 تا 1997، پس از اینکه از سال 1984 تا 1987 در Bibliothèque Nationale بود. میکل به خاطر کارهایش در زمینه جغرافیای جهان عرب و هزار و یک شب شناخته شده بود. علاقه او به جهان عرب به سفر به مغرب که پس از برنده شدن در کنکور عمومی جغرافیا در سال 1946 برنده شد و کشف قرآن در ترجمه کلود اتین ساواری برمی گردد. در سال 2005 با همکاری جمل ادین بنچیخ [fr] ترجمه جدیدی از هزار و یک شب را انجام داد که در Bibliothèque de la Pléiade منتشر شد. این ترجمه شامل تمام 1205 شعر بر اساس نسخه بولاق است که به نام شهر مصری که متن برای اولین بار در سال 1835 در آنجا چاپ شده است.میکل در 27 دسامبر 2022 در سن 93 سالگی در پاریس درگذشت

انسان از هزاره‌های پیشین تا همین امروز با اساطیر درگیر بوده و بی‌وقفه زندگی‌اش با حضور آن‌ها گذشته است. کمتر متفکر، هنرمند و ادیبی را می‌توان نام برد که مسئله‌ی اساطیر و نقش‌شان در تاریخ بشر و زیست – جهان انسان برایش واجد اهمیتی ویژه نباشد. اسطوره‌ها چه از نوع متقدم و چه از نوع متاخرشان، چنان بر همه‌ی جنبه‌های زیستن ما در جهان سایه انداخته‌اند که از جزئی‌ترین و خصوصی‌ترین لحظه‌های زندگی مثل زندگی زناشویی تا عمومی‌ترین وضعیت‌ها مثل حضور در مراسم تدفین، به آن‌ها مرتبطند. سیروس شمیسا که سال‌های متمادی عمرش را به نوشتن و پژوهش در حوزه‌های مختلف فرهنگ، هنر، ادبیات، فلسفه، روان‌شناسی و ... گذرانده، مجموعه‌ی یادداشت‌هایی که طی سالیان درباره‌ی اسطوره‌ها نوشته را در قالب کتاب «اساطیر و اساطیرواره‌ها» گرد آورده است. این یادداشت‌ها که ماحصل تدقیق و تعمق در پدیده‌های پیرامونی نویسنده است، از چیستی و چرایی اسطوره‌ها تا نسبت‌شان با تاریخ، ادابیات، هنر، سیاست، دین و ... را در برمی‌گیرند. شمیسا از تماشای یک فیلم سینمایی گرفته تا حضور در مراسم عید پاک در واتیکان را جرقه‌هایی در نوشتن یادداشت‌ها این کتاب می‌داند و با توجه به وسعت نظر و دامنه‌ی وسیع معلومات و قوه‌ی تحلیل‌اش، مجموعه‌ای خواندنی را به نام اساطیر و اساطیرواره‌ها عرضه کرده است.

تاریخ دو سده‌ی اخیر ایران چند چهره‌ی درخشان دارد که فارغ از هر دیدگاه و مشی فکری و سیاسی، کارهای بزرگ‌شان در زمینه‌ی آموزش، ترجمه و تالیف، آن هم در مقام اولین‌‌ها و بنیان‌گذران، تا ابد نام‌شان را در اذهان تاریخ جاودانه می‎‌کند. امثال علامه دهخدا، محمدعلی فروغی، علی اصغر حکمت، ایرج افشار، فریدون آدمیت، احمد آرام و ... . احمد آرام یکی از این نام‌های خجسته و درخشان است که آموزگاری، مدیریت آموزشی و فرهنگی، تالیف کتب درسی و آموزشی، دایره‌المعارف‌نویسی و فرهنگ‌نویسی و ترجمه از زبان‌های فرانسه، انگلیسی و عربی، همه و همه بخشی از فعالیت‌های اوست. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژه‌گزینی و تاریخ‌نگاری» نوشته‌ی «غلامعلی حداد عادل» جایگاه رفیع او در حوزه‌ی زبان و سبک‌اش در ترجمه را زیر نظر قرار داده و خدمتی که به واسطه‌ی تسلط‌اش بر زبان‌های مبدا و مقصد به زبان فارسی و گسترش دانش از طریق ترجمه انجام داده است. احمد آرام که زبان عربی را خارج از دارالفنون و با علاقه‌ی شخصی‌اش فرا گرفته بود، چنان در یادگیری این زبان کوشا بود که در 24 سالگی اولین مقاله‌ی تالیفی‌اش به زبان عربی در مجله‌ی «العرفان» لبنان منتشر شد. همین قرابت شخصی آرام به زبان عربی موجب شد عمده‌ی کارهای مهم و بزرگ او در ترجمه و واژه‌گزینی در ترجمه‌ی آثار بزرگ علمی و اسلامی از زبان عربی به فارسی باشد و کتاب حاضر نیز بیشترین تکیه و بررسی‌اش را بر این آثار گذاشته است. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژه‌گزینی و تاریخ‌نگاری» به دلیل وسعت دامنه‌ی بررسی و هم‌چنین اهمیت کار استاد آرام، یکی از بهترین منابع برای پژوهشگران حوزه‌ی تاریخ، ترجمه و زبان‌شناسی است و می‌تواند کمک‌حال دانشجویان همه‌ی این حوزه‌ها باشد.