محصولات با برچسب 'کتاب'

جامعه شناسی نخبه کشی نوشته ی علی رضاقلی در مورد عملکرد نخبگان سیاسی و چگونگی رفتار جامعه ایران با آنها است. وی در این کتاب به تحلیل جامعه شناختی برخی ریشه های تاریخی استبداد و عقب ماندگی در ایران می پردازد. جامعه شناسی نخبه کشی در سال 1377 پرخواننده ترین کتاب در حوزه ی مطالعات سیاسی شناخته شد. این کتاب تحلیلی جامعه شناختی یکی از ریشه های تاریخی استبداد و عقب ماندگی در ایران است و به همین منظور نویسنده به تحلیل شرایط سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی زمان قائم مقام فراهانی ، امیرکبیر و مصدق می پردازد. نویسنده با استفاده از شواهد تاریخی ، استدلال می کند که ساختار اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی ایران به گونه ای است که به نخبه گان سیاسی اجازه اصلاح وضع موجود را نمی دهد زیرا جامعه تحمل اصلاحات را ندارد و درنتیجه دست به کشتن نخبگان می زند. کتاب با موشکافی و ارائه اطلاعات دقیق پاسخی پیش روی این پرسش بنیادین می گذارد که بالاخره تغییر از پایین شروع می شود یا از بالا؟ و در نهایت پاسخی می دهد که تناقضی شگفت و کمی کمیک دارد. جامعه اجازه ی تغییر و اصلاح را به نخبگان نمی دهد اما به گونه ای دردناک خواستار تغییر و تحول است. این کتاب مشتمل بر چهار فصل است: ویژگی فرهنگی اقتصادی ایران، میرزا ابوالقاسم قائم مقام، میرزا تقی خان امیرکبیر اتابک اعظم (هفتمین نخست وزیر) و از امیر تا مصدق.

کتاب روان‏‌درمانى اگزیستانسیال هم راهنمایى براى درمان‌گران است و هم نوعى درمان به‏‌شمار مى‏‌رود: هرکس که آن را بخواند، عمیقاً تحت تأثیر قرار مى‏‌گیرد و خردمندتر مى‏‌شود انگار چندین ساعت به گفت‏‌وگو با کسى نشسته که عزمش را براى عبور از ژرف‏‌ترین مشکلات بشرى جزم کرده است. داستایفسکى، تولستوى، کافکا، سارتر، کامو و بسیارى دیگر با نویسنده هم‏‌آوا شده‏‌اند تا از دلواپسى‏‌هاى غایى بشر بگویند.
مخاطبان اصلى کتاب، دانشجویان و روان‏‌درمان‌گران بالینى‏‌اند ولى به‏‌دلیل سبک قابل فهم و عارى از اصطلاحات تخصصى‏‌اش، براى خواننده‏‌ى معمولى نیز قابل درک و بسیار جذاب است. یالوم پس از نوشتن این کتاب و براى بسط نظریه اگزیستانسیال بود که به ابزار داستان روى آورد و آثارى چون و نیچه گریه کرد… و مامان و معنى زندگى را خلق کرد. او خود روان‏‌درمانى اگزیستانسیال را کتاب مرجع تمامى آثارى دانسته که پس از آن به رشته تحریر درآورده است.

اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد

حافظ حافظه‌ی ماست، جدیدترین اثر از میان دوازده اثر بهاءالدین خرمشاهی در زمینه‌ی حافظ‌پژوهی، متشکل از چهارده بخش یا مقاله‌ی مستقل و در عین حال به نوعی به هم پیوسته است. در فصل فرعی «حافظ حافظه‌ی ماست» به شرح این تعبیر و برداشت یونگی پرداخته شده، که حافظ در فرهنگ ما و فرهنگ ما در حافظ چگونه به صورت پیش ـ زمینه‌ای تاریخی و فرهنگی و حتی فرا ـ تاریخی و اسطوره‌ای، نقش کانونی دارد و دهها نمونه از «اعیان ثابته» (آرکه ـ تایپ) که از دوردستهای تاریخ و فرهنگ ما در ذهن و زبان او رسوب و از آنجا در ذهن و زبان ما نفوذ کرده، باز نموده شده است. حافظ آیینه‌دار خاطره‌ی قومی و سخنگوی ناخودآگاه جمعی ماست. بلندترین بخش این کتاب طنز حافظ است که با ارائه‌ی شواهد بسیار، علاوه بر طنز جمله‌ای و تک‌بیتی، از طنز موقعیت و طنز ساختاری نیز که حاکم بر کل فضا و لفظ و معنای غزل است، سخن می‌گوید.

ادبیات من محصول تحقیقی جامع درباره‌ی ژانر خودزندگی‌نامه و انواع مختلف روایت «خود» است. این کتاب تاریخچه، نظریه‌ها، رویکردهای نقادانه به این ژانر، و انواع مختلف روایت «خود» در فرم‌ها، سبک‌ها و رسانه‌های گوناگون را بررسی می‌کند. علاوه بر معرفی شصت ژانر خودزندگی‌نامه‌ای، تفاوت‌ها و تشابه‌های ژانرهای مهم این حوزه مثل خاطره‌پردازی یا مموار، خودزندگی‌نامه‌نویسی، تاریخ شفاهی، یادداشت‌ روزانه، اتوگرافیک‌، اعترافات، جستار شخصی و گروه‌نگاری نیز با استناد به آثار ادبی، سینمایی و هنری بی‌شمار توضیح داده شده است.

مجموعه‌ای است از جستارهای الیزا گبرت ــ شاعر، نویسنده و جستارنویس آمریکایی ــ که در سال 2020 منتشر شده است. گبرت که در رشته‌های زبان‌شناسی، علوم شناختی و نگارش خلاق تحصیل کرده، این کتاب را بر اساس تحقیقات جسورانه و گسترده‌‌اش نوشته است و منتقدان اتکای او به این پژوهش‌های گسترده و اندیشه‌ورزیِ پیش‌گویانه‌ را مهم‌ترین ویژگی‌ جستارهای کتاب او می‌دانند. گبرت به رغم پرداختن به موضوع‌های مختلف،‌ هوشمندانه انسجام کلی مطالب را حفظ کرده و مخاطب را به تفکر درباره‌ی پایان محتمل جهان دعوت می‌کند و گاه شاعرانه و گاه فلسفی، درباره‌ی فاجعه‌های گوناگون ــ از تایتانیک و چرنوبیل و شاتل فضایی چلنجر گرفته تا پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات 2016 ایالات متحده و پاندمی‌های ویروسی‌ ــ حرف می‌زند.

این نوشتار داستان‌واره‌ای است بر اساس زندگی تاریخی و سیاسی یک رهبر. پرداختن به زندگی آیت‌الله خمینی، به عنوان یکی از شخصیت‌های تاثیرگذار در تاریخ معاصر، همواره مورد توجه محققان و پژوهشگران داخلی و خارجی بوده است. بی‌شک، پرداختن به تمام زوایای زندگی یک رهبر بزرگ دینی و سیاسی فرصت و مجالی بیشتر می‌طلبد. در اثر پیشِ رو، سعی شده پاره‌ای از رخدادهای مهم تاریخی موثر در شکل‌گیری شخصیت آیت‌الله خمینی، و به تبع آن انقلاب اسلامی، مطمح نظر قرار گیرد. به منظور دورنگه‌داشتن خاطر مخاطبان از قرائتی خشک و صرفا تاریخی، تا حد امکان، از برخی از تکنیک‌های معمول در فن زندگی‌نامه‌نویسی و نیز داستان و رمان استفاده شده است. امید که مطالعۀ این اثر، به ویژه برای نسل جوان، در شناخت شخصیت تاریخی یکی از رهبران بزرگ موثر افتد.

ریشارد کاپوشینسکی نویسنده "کتاب شاهنشاه" روزنامه‌نگار، عکاس، شاعر و نویسنده لهستانی بود. او جوایز زیادی دریافت کرد و کاندیدای جایزه نوبل ادبیات شد. مجلات شخصی کاپوشینسکی در قالب کتاب، به دلیل محو کردن قراردادهای گزارش با تمثیل و رئالیسم جادویی ادبیات، هم جنجال و هم تحسین را برانگیخت. او تنها خبرنگار آژانس مطبوعاتی لهستان در دوران کمونیست در آفریقا در دوران استعمار زدایی بود و همچنین در آمریکای جنوبی و آسیا کار می کرد. بین سال‌های 1956 و 1981 او 27 انقلاب و کودتا را گزارش کرد تا اینکه به دلیل حمایت از جنبش همبستگی طرفدار دموکراسی در کشورش از کار برکنار شد. گزارش‌نویس تحسین‌شده ایتالیایی، تیزیانو ترزانی، نویسنده کلمبیایی گابریل گارسیا مارکز، و نویسنده شیلیایی لوئیس سپولودا به او لقب «استاد» را دادند.

تاب لبه تیغ، رمانی نوشته ی ویلیام سامرست موآم است که اولین بار در سال 1944 به انتشار رسید. این رمان به داستان خلبانی آمریکایی به نام لری درل می پردازد که به خاطر تجربیاتش در جنگ جهانی اول به زخم های روانی متعددی دچار شده و به همین خاطر، تصمیم می گیرد تا به دنبال معنایی والاتر در زندگی خود بگردد. این سفر معنوی و دگرگون کننده، او را در مسیر برخی از درخشان ترین کاراکترهای خلق شده توسط موآم قرار می دهد: نامزد لری یعنی ایزابل که انتخابش میان عشق و ثروت با عواقبی همیشگی همراه خواهد بود، و الیوت تمپلتون، عموی ایزابل، که مردی وطن پرست و خودشیفته است. خود موآم نیز دائما به دنیای داستان ورود می کند تا از نزدیک شاهد دست و پنجه نرم کردن شخصیت هایش با سرنوشت باشد.

بیابان تاتارها، نام شناخته شده ترین کتاب دینو بوتزاتی و آینه ی تمام نمای سبک و سیاق عجیب و رویاگونه ی آثار این نویسنده است. بسیاری از منتقدین، این رمان را الهام گرفته از رمان قصر، نوشته ی کافکا، می دانند اما داستان جذاب و به یاد ماندنی این اثر درباره ی فقدان، تعلل و آرزوهای بر باد رفته، به نوبه ی خود حرف های بسیاری برای گفتن دارد. داستان، سربازی به نام جیووانی دروگو را دنبال می کند که خانه را به خاطر انجام مأموریتی در دژی کوهی بر روی مرز تاتار ترک می کند. ذهن دروگوی جوان، پر از رویاهایی درباره ی افتخارآفرینی ها و پیروزی های نظامی است؛ اما زمانی که به آن جا می رسد، با قلعه ای رو به ویرانی رو به رو می شود که به منظور مقابله با دشمنی ساخته شده که برای نسل هاست اثری از آن دیده نشده است. ساکنین این قلعه ی نظامی، وقت خود را با بازی و جر و بحث می گذرانند و در مواقع استراحت، به بیابان خیره می شوند و قصه هایی درباره ی سراب ها و چیزهای عجیب و غریبی که دیده اند، رد و بدل می کنند. با گذشت زمان، قلعه اهمیت خود را از دست می دهد و بلندپروازی های جیووانی نیز شروع به محو شدن می کند تا روزی که نیروهای دشمن در این بیابان متروک، گرد هم می آیند و آماده ی نبرد می شوند.

زندگی کوتاه کاترین منسفیلد مملو از ناکامی، سرخوردگی و درد و رنج بیماری بود، اما او وجود خود را یکسره وقف داستان‌نویسی کرد. داستان‌های او بازتاب حال‌وهوای امپرسیونیستی زمانه‌اش هستند. او در این داستان‌ها فضا را با رنگ‌هایی لطیف بر کاغذ ترسیم می‌کند، آن‌گاه احساس را چون قطره‌های رنگ بر آن می‌پاشد و به این ترتیب داستانی می‌آفریند که با ظرافت تمام از دل روزرمرگی‌ها بیرون کشیده شده، داستانی از بهشتی گمشده به نام «زندگی». کاترین منسفیلد بزرگ‌ترین نماینده‌ی داستان کوتاه است که انگلستان تاکنون به جهان عرضه داشته… اگر او تنها ده سال بیش‌تر زنده می‌ماند، نامش در تاریخ ادبیات در کنار جورج الیوت و شارلوت برونته قرار می‌گرفت.

کتاب رنج های ورتر جوان، رمانی نوشته ی نشر ماهی است که نخستین بار در سال 1774 وارد بازار نشر شد. این رمان ماندگار و ارزشمند، داستان مردی جوان، ناراضی و پراحساس به نام ورتر را روایت می کند که عاشق و شیفته ی شارلوت، همسر یکی از دوستانش شده است؛ دوستی که گاهی اوقات مورد تحسین و گاهی دیگر، مورد نفرت ورتر قرار می گیرد. این داستان که کاوشی ژرف در ذهن هنرمندی جوان است، به سوالات همیشگی و کهن ذهن انسان می پردازد: معنای عشق، مرگ و سعادت چیست؟ کتاب رنج های ورتر جوان که رگه های خودزندگی نامه ای فراوانی دارد، بعدها تأثیر بسزایی بر جنبش «رمانتیسیسم» گذاشت. گوته دو سال قبل از انتشار این اثر، دوران پر فراز و نشیبی را گذراند و درست مثل شخصیت اصلی داستانش، عاشق زنی به نام شارلوت باف شد که در آن موقع، به نامزدی یکی از دوستان گوته درآمده بود.

کتاب دوست بازیافته، رمانی نوشته ی فرد اولدمن است که اولین بار در سال 1971 منتشر شد. در بعد از ظهری دلگیر در سال 1932، یک کلاس درس در اشتوتگارت به خاطر ورود دانش آموزی جدید به هم می ریزد. هانس که خانواده ای از طبقه ی متوسط دارد، شیفته و مجذوب همکلاسی جدید و اشرافی خود، کنرادین، می شود و دیری نمی پاید که این دو، به بهترین دوستان یکدیگر تبدیل می شوند. دوستی آن ها، بهترین در نوع خود است؛ آن ها علایق مشترک زیاد و گفت و گوهایی طولانی با هم دارند، در کنار هم وقت زیادی را سپری می کنند و با هم بزرگ می شوند. اما این دو پسر در کشوری زندگی می کنند که در حال تغییر است؛ تغییراتی که بر زندگی آن ها هم سایه خواهد افکند. رمان دوست بازیافته، اثری تأثیرگذار، پرظرافت و جسورانه است که به شکنندگی و قدرت دوستی می پردازد.

مسیر تسلی کجاست؟ باید از کدام راه رفت برای رسیدن به جایی که اندکی از اندوه فقدان او کم شود؟ با هجوم‌ها چه باید کنیم؟ هجوم خاطره‌ها، هجوم میل سیری‌ناپذیر به حضورش، دستان شکیبایش، تماشای بودنش، شنیدن کلمه‌ها و نفس‌هایش، بوی جاودانه‌اش که می‌تواند در هر مکان و زمانی، میخکوبمان کند؛ حتی اگر سال‌ها پس‌از سال‌ها از درگذشتنش گذشته باشد، بازهم می‌دانیم «یکی هست که دیگر نیست»، نه اینکه به قول «رویا»: «مادر که می‌میرد، دیگر نمی‌میرد»؟ چرا این‌گونه است و مرگ مادر، اثبات ناممکنی مرگ اوست؟ آلبر کوئن، دوازده سال پس‌از مرگ مادرش، چنان سرشار از یادآوری و خاطره، رساله‌ای داستانی غوطه‌ور میان شرح زندگی و داستان نوشت که جز «کتاب مادرم» نمی‌شد نام دیگری بر آن گذاشت. چراکه مادر توان بازگردادندن ما به آغازمان را دارد و ازنو دیدن جهان و هرآن‌چه در آن است. کتاب مادرم، گشت‌وگذار یادآورانه‌ی کوئن در ستایش مادرش و البته در سوگ فقدان اوست. کتابی حاصل تأملی شاعرانه، ژرف و اندوهگین در راه‌های پیموده با مادر در کوچه‌ها و خیابان‌های ژنو، زیبایی جاودانه‌‌اش، لحظه‌های منتظر در گذشته و نامنتظر پس از درگذشتن، رویاهایی که پس‌از مرگ مادر دیگر هیچ در خود ندارند جز آن حضوری که نفی همه‌ی حضورهاست. کتاب مادرم، بی‌تفاوتی خواب و بیدار فرزندی‌ست که طاقت این بی‌طاقتی‌اش بیش‌از این نیست، که روز بی‌مادر شب‌تر از شب است! و بازهم آن‌طور که «رویا» می‌گوید: «ما روی وحشتی درهم کوفته/ خم شده بودیم/ و روز روی سایه‌ی خود شب‌ترین شب‌ها بود.

یکولای استپانوویچ ، پرفسوری سرشناس، صاحب نشان ها و مدال های متعدد روسی و خارجی است که از بی خوابی و دوره های ضعف ویرانگر رنج می برد. او در مه تاریکی زندگی می کند. نیکولای سعی می کند دلایل کاهش سریع جسمی و روانی خود را در مواجهه با بیماری نامشخص و (طبق پیش فرض خودش) ، مرگ قریب الوقوع در طی شش ماه آینده تحلیل کند. او با دنیای اطرافش احساس بیگانگی می کند و قادر به برقراری ارتباط عاطفی با لیزا و کتیا (به ترتیب دختر و نامادری) اش نیست ، زیرا کاملا از هم گسیخته و از مشکلات خودش رنج می برد. این کتاب را آنتون چخوف در سال 1889 تحت تأثیر مرگ برادرش، نیکولای نوشته است. آن را به عنوان یکی از ماندگارترین آثار چخوف توصیف کرده اند: "یک مطالعه نافذ در ذهن یک استاد پزشکی مسن و در حال مرگ"

کتاب در میان گمشدگان نوشته دن شاون است. او نویسنده سه مجموعه داستان کوتاه و سه رمان از جمله در میان گمشدگان است که نامزد نهایی جایزه کتاب ملی در سال ۲۰۰۱ بود. داستان‌های دن شاون همیشه در بین بهترین داستان‌های کوتاه آمریکایی قرار دارند.

راستی وحشتناک نیست که آدمی می تواند در ایام خوشی از هولناک ترین واقعه شوخی کنان و آسوده خاطر یاد کند، طوری که گویی واقعه ای از این دست فقط برای دیگران پیش می آید و ممکن نیست برای خود ما رخ دهد؟! اما بعد رخ می دهد، باورش نمی کنی، با این همه به آن گردن می گذاری؛ و زمان می گذرد، به زندگی ادامه می دهی، در بستری می خوابی که زمانی با دلدار خود در آن سهیم بوده ای، از همان لیوانی می نوشی که او به لب برده است، در سایه سار همان درخت کاجی توت فرنگی می چینی که پیشتر با او می چیدی، با کسی که دیگر میوه نخواهد چید؛ و نه مرگ را دریافته ای و نه زندگی را.

مکتب دیکتاتور ها داستان دو آمریکایی است که برای یاد گرفتن رموز و شگرد های دیکتاتوری به اروپا سفر می کنند. کشوری که مدت های مدیدی در این زمینه تجربه داشته است. آنها در آنجا با فردی روبرو می شوند که سالهای زیادی از عمرش را صرف مبارزه با دیکتاتوری کرده است. بین آنها دیالوگ هایی شکل می گیرد که طنز آمیز اما تلخ است. از آنجایی که خود سیلونه دارای تجربیاتی در این زمینه است و از نزدیک حکومت دیکتاتوری را لمس کرده، کتاب مکتب دیکتاتور ها را بر اساس تجربیات خودش نوشته است. او در این کتاب به چگونگی و چرایی تشکیل حکومت های خودکامه می پردازد. این کتاب راهنمایی برای شناخت ماهیت دیکتاتوری است و بررسی می کند چگونه یک دیکتاتور به قدرت می رسد و در قدرت می ماند. سیلونه تقریبا از هر سلاحی برای مبارزه فاشیسم استفاده می کند ، از اسلپ استیک گرفته تا شدیدترین طعنه ها ، اما حمله او دقیقا بخاطر این موثر است که با دست های خالی نیست. سبک ادبی او ترکیبی تحسین برانگیز از متن کلاسیک و دیالوگ است. متراکم اما نه سنگین ، شکیل اما همیشه شفاف. او تاریخ سیاسی می داند و ایده های زایایی دارد ، اما می داند که چگونه در مورد امور آسان و بی تکلف باشد ، هرگز با دانشش خودنمایی نمی کند یا زیاد بر عقاید خود پافشاری نمی کند. به طور خلاصه ، کتاب او خصایص یک نثر خوب و دیالوگ های خوب را در هم آمیخته است.

کتاب یک اتفاق مسخره، اثری نوشته ی فئودور داستایفسکی است که اولین بار در سال 1862 منتشر شد. این اثر جذاب و خواندنی، داستانی هجوآمیز از داستایفسکی است که به ماجراجویی های مردی روس می پردازد. پروتاگونیست داستان، ایوان ایلیچ پرالینسکی، پس از این که با دو تا از همکارانش کمی بیش از حد معمول الکل می نوشد، شروع می کند به صحبت درباره ی این که چقدر دوست دارد در زندگی، فلسفه ای بر پایه ی مهربانی با زیردستان و فرودستان داشته باشد. ایوان پس از ترک این جمع سه نفره، به جشن عروسی یکی از زیردستان خود می رود و تصمیم می گیرد تا بالاخره این فلسفه ی خود را در دنیای واقعی به کار بندد. اما این تصمیم او، جشن عروسی را به آشوب خواهد کشید.

بیابان داستان پسری سودایی است که با دایی‌اش رهسپار سفری می‌شود، سفری که نقطه‌ی پایانی است بر دنیای خیال‌انگیز کودکی او. پسرک در طول این سفر رویدادهای شگفتی را از سر می‌گذراند و بسیاری از مفاهیم عمیق زندگی را با تمام وجود درک می‌کند، مفهوم عشق، ترس، تنهایی و البته مرگ.

آخرین اغواگری زمین مجموعه‌ای است از هفت جستار مارینا تسوِتایوا (1892-1941) درباره‌ی شعر، هنر و هنرمند؛ پیوند هنر، وجدان و ‏ضمیر انسانی؛ ‏حال‌وهوای آفرینش هنری؛ و جایگاه هنرمند در جهان. تسوتایوا ‏را از چهار شاعر بزرگ روسیه‌ی قرن بیستم می‌دانند اما نثر درخشان او هم بی‌نظیر است. همان نثری که جستاری مثل «شاعر و زمانه» را آفریده که شاهرخ مسکوب آن را چنین توصیف می‌کند: «مدت‌ها بود که جستاری به این زیبایی نخوانده بودم؛ زیبا، عمیق و ساده مثل شعری دلپذیر.»

«شکستن طلسم وحشت» رمانی دربارهٔ یک محاکمه است. محاکمهٔ شگفت‌انگیز و پایان‌ناپذیر موجودی مهیب و دیوصفت در پوست انسان، به اسم آگوستو پینوشه. آگوستو پینوشه، دیکتاتور شیلی، کسی است که بیش از ۴۰۰۰ نفر را در دوران حکومت خود یعنی از ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۳ تا ۱ مارس ۱۹۹۰ به خاک و خون کشید و ۱۰۰۲ نفر از این قربانیان هیچ تاریخ مرگی ندارند و ناپدیدشدگانی هستندکه خانواده‌هایشان هنوز نتوانسته‌اند آن‌ها را به خاک بسپارند. در گورستان عمومی شهر سانتیاگو دیواری است که نام تمام قربانیان روی آن نوشته شده است و حتی جایی هم برای قربانیان بیشتر در نظر گرفته شده، آن‌هایی که هنوز ممکن است پیدا شوند و نامشان به این دیوار اضافه شود هرچند خیلی از خانواده‌ها هم هیچ‌گاه نام قربانیان خود را گزارش نخواهد کرد چراکه هنوز از بازگشت پینوشه‌ها واهمه دارند. آریل دورفمن، استاد بزرگ ادبیات و یک شیلیایی تبعیدی است که در این اثر از پینوشه، جنایات و محاکمه او می‌گوید. او که ده سال پس از کودتای شیلی به کشورش بازگشت خاطرات خود را از دوران محاکمه و روزهای آخر پینوشه در این کتاب نوشته است: «گذشتهٔ او و بریده‌ٔ روزنامه‌ها را بالا و پایین می‌کردم بلکه از مردی که زمام امور شیلی را به دست گرفته بود رد پایی پیدا کنم - مردی که می‌توانست بدون هیچ تکلفی بگوید که در آن کشور، بدون خبردار شدن او برگ هم به زمین نمی‌افتد. دنبال سرنخ می‌گشتم و تقریباً هیچ‌چیز دستگیرم نشد، انتظارش را نداشتم. وقتی زندگینامهٔ خودنوشتش را می‌خواندم - کودکیِ سبکبارش در دههٔ ۱۹۲۰ در بندر والپارایزو، شیطنت‌های دوران دانشجویی‌اش در دانشگاه افسری دههٔ ۱۹۳۰، سه کتاب مهجورش دربارهٔ ژئوپولتیک که در آنها حتی یک کلام حرف جنجال‌برانگیز یا موضع‌گیری سیاسی به چشم نمی‌خورد، کارنامهٔ نظامی کسالت‌بار و بی‌حادثه‌اش - نمی‌توانستم این حس را کنار بزنم که داشته پنهان می‌شده، تمام عمرش شاید حتی از خودش داشته پنهان می‌شده، از بچگی یاد گرفته که به هیچ‌کس، شاید حتی به آینهٔ روبه‌رویش یا به همسرش هم نگوید که واقعاً کیست، نگوید که روزی می‌تواند چه کسی بشود.»

ادبیات آمریکای لاتین تنها در شرح آزادی خواهی و مبارزات مردم این منطقه خلاصه نمی‌شود. بسیاری از نوشته‌های نویسندگان بزرگ آمریکای لاتین داستان عاشقانه است و رنگ و بوی احساسی دارد، عاشقانه‌هایی متفاوت از عاشقانه‌های اروپایی و با حال و هوا و احساسات مخصوص کشورهای آمریکای لاتین. یکی از بزرگترین نویسندگان آمریکای لاتین گابریل گارسیا ماركز است. مارکز که با کتاب «صدسال تنهایی» در ذهن علاقه‌مندان به ادبیات ماندگار شده است، آثار بسیاری دارد که یکی از برجسته‌ترین آن‌ها عشق در زمان وبا است. عشق در زمان وبا یک داستان عاشقانه‌ی غمگین است که حضور عشق را چون یک بیماری روایت می‌کند.

داستان از زبان یک زندانی از اهالی شمال کشور است، او از سر نیاز یک اسلحه ی قدیمی (لابد همان تپانچه ای که تصویرش روی جلد است) و یادگار دوران میرزا کوچک خان را میفروشد، از شانس بد، با همان اسلحه تروری صورت میگیرد و او لو میرود و در زندان است.

رمان سال های سگی، رمانی نوشته ی ماریو بارگاس یوسا است که در سال 1963 انتشار یافت. رمان، داستان نوجوانانی در یک مدرسه ی نظامی در پرو را روایت می کند که تلاش می کنند تا از محیط خشونت بار و خصومت آمیز پیرامون شان جان سالم به در ببرند. فساد موجود در این مدرسه ی نظامی، انعکاس دهنده ی تباهی ها و مشکلات بزرگتری است که پرو را تحت تأثیر قرار می دهند. کتاب، دارای ساختاری پیچیده ، خط روایی غیرخطی و راویان متعدد است. شایان ذکر است که ارتش پرو پس از انتشار رمان سال های سگی، صدها نسخه از آن را در مراسمی رسمی به آتش کشید و از بین برد. داستان، ماجرای دزدیده شدن یکی از برگه های امتحانی توسط دانشجویی به نام کاوا را دنبال می کند. این دزدی، به دستور جگوار، دانشجوی ارشد و بی رحم این مدرسه ی نظامی، انجام شده است. دانشجویی تازه وارد و پایین رتبه، ماجرای دزدی را گزارش می دهد و جگوار، در خلال مانورهای نظامی از او انتقام می گیرد. مقامات ارشد و مدیران که به شدت نگران وجهه و آبروی مدرسه هستند، خود را به ندانستن زده و مدارک و شواهد نشان دهنده ی جرم جگوار را نادیده می گیرند.

آدری هپبورن ۴ مه ۱۹۲۹ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ زندگ می‌کرد. او هنرپیشه، مدل، رقصنده و بشردوست بریتانیایی هلندی‌تبار متولد بلژیک بود. از او به عنوان «آخرین معصوم سینما» اسم می‌رود و این نام‌گذاری به دلیل صورت زیبا و معصوم او است. او یکی از زیباترین بازیگران زن کلاسیک بود.استعداد هنری او به‌طور تصادفی توسط یک کارگردان تئاتر در لابی یک هتل کشف شد. او توانست ۴ بار نامزد جایزه اسکار شود و در سال ۱۹۵۳ برای فیلم تعطیلات رومی این جایزه را دریافت کند. این کتاب زندگی این بازیگر زن جذاب را روایت می‌کند.

کتاب مرگ کسب و کار من است، رمانی نوشته ی روبر مرل است که نخستین بار در سال 1952 به انتشار رسید. داستان این رمان در سال 1913 و در زمان سیزده سالگی رودولف لانگ آغاز می شود. پدر و مادرش او را به شکلی افراطی تحت تعلیم آموزه های مسیحیت کاتولیک قرار می دهند که به هیچ وجه دلخواه و مطلوب رودولف نیست. پدر رودولف، که شخصیتی بی ثبات است و با پسرش رابطه ای خشک و نه چندان صمیمانه دارد، می خواهد که او یک کشیش شود. اما رودولف لانگ در پانزده سالگی به ارتش می پیوندد و پس از سال ها، به سِمت فرماندهی اردوگاه آشویتس در سال 1943 دست می یابد. آشویتس که در ابتدا اردوگاه کار اجباری است اما پس از مدتی به اردوگاهِ نیستی تبدیل می شود، جایی است که فرآیند آهسته ی ساخت «کارخانه ای برای مرگ» در آن به وقوع می پیوندد. لانگ خیلی سخت کار می کند تا به هدف خود برسد: کشتن هر چه بیشتر دشمنان و خلاص شدن از شر جسدها به بهترین شکل ممکن.

کتاب آیدا در آینه، مجموعه ای اشعار نوشته ی احمد شاملو است. شاملو در این مجموعه ی خواندنی، تا حد زیادی از داستان های اسطوره ای و متون کهن برای خلق اشعار خود بهره گرفته و این مفاهیم، هم در زبان و هم در موضوعات شعرهای این کتاب، نمودی ویژه دارند. این شاعر بزرگ ابتدا عناصر و شخصیت های مورد نظر خود را پدید می آورد و سپس در نقش یک راهنما برای آن ها در دنیای شعرش ظاهر می شود. این کتاب را می توان نشان دهنده ی رسیدن شاملو به نوعی از بلوغ در توانایی های ادبی اش در نظر گرفت چرا که او نشان می دهد که به سبک و زبانی مختص به خود دست یافته است. شاملو در کتاب آیدا در آینه، مانند سایر آثار برجسته ی خود، عشق را دستمایه ی آفرینش هنری و خلاق قرار داده است.

این کتاب داستان شخصیتی است به نام هانتا که، کار او خمیر کردن کتابها، دسته های گل و آثار نقاشی است. هانتا در تمام طول هفته کار می کند. نکته جالب در مورد او این است که شخصیتش با کارگران معمولی تفاوت های بسیاری دارد. او کتابهای نفیس و ارزشمند را با خود به خانه می برد و با آن ها زندگی می کند. همه جای خانه، محل کار و مغز او پر از کتاب است. درنهایت پس از سی و پنج سال زندگی “عاشقانه” با کتاب و کلمه وقتی پای تکنولوژی و عصر جدید به میان می آید، کارایی او نادیده گرفته می شود و از طرف رئیسش مجبور به تغییر شغل می شود اما….

ادگار آلن‌پو استاد خلق ژانر داستانهای سیاه و همچنین یکی از بزرگان داستان کوتاه است. مترجمان ، زیبا گنجی و پریسا سلیمان‌زاده اردبیلی در این اثر مهمترین داستانهای کوتاه این شاعر و داستان سرای بزرگ آمریکا را گزینش و با دقت نظری در خور تحسین به زیبایی به سپاس زبان پارس برگرداند. خواننده در این کتاب نه تنها گزیده‌ای از جذاب‌ترین و خواندنی‌ترین داستانهای پو را در برابر خود دارد که با سیر تحول داستان نویس این نویسندۀ بزرگ نیز آشنا می‌شود. این اثر در ادامه مجموعه‌ای از داستانهای کوتاه نویسندگان بزرگ جهان است که نگاه قصد دارد به تدریج منتشر کند . «داستانهای کوتاه ادگار آلن پو »

زندگی و مسیرهایی که در زندگی طی می‌شوند، روی سنگ حک نشده‌اند؛ قصه‌ها هستند که به زندگی ما شکل می‌دهند. به همین دلیل، چگونگی درک قصه‌های زندگی و نحوهٔ در میان گذاشتن آن‌ها با دیگران بسیار مهم است. اگر فقط به قصه‌های ناراحت‌کننده و فلاکت‌هایمان بیندیشیم، احساس ناتوانی می‌کنیم. در عوض، می‌توانیم طوری تجربه‌ها و قصه‌هایمان را تعریف کنیم که قوی‌ترمان کند، ناکامی‌ها و فقدان‌هایمان را تا حدودی التیام ببخشد و رنج‌هایمان را سبک کند. کتاب قصه ای که انتخاب می کنیم قصه‌هایی از گوشه و کنار دنیا برایتان می‌گوید؛ قصه‌هایی از افراد، گروه‌ها و جوامعی که مشغول از نو نوشتن قصه‌های زندگی‌شان هستند. از شما هم دربارهٔ تجربه‌ها و قصه‌های زندگی‌تان می‌پرسد. دربارهٔ شخصیت‌های اصلی، پی‌رنگ‌ها، صحنه‌های کلیدی و حتی موسیقی متن زندگی‌تان. شاید روزهای سختی را پشت سر می‌گذارید، شاید دوست دارید چیزی در زندگی‌تان تغییر کند یا از صمیم قلب می‌خواهید به یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان کمک کنید. وقتی دیگران قصه‌های ما را بنویسند یا عوامل کلی‌تری مثل تبعیض جنسیتی، خشونت، نژادپرستی یا فقرْ نویسندهٔ خط داستانیِ هویتمان شوند، در زندگی بیشتر از پیروزی با شکست مواجه می‌شویم. این کتاب دربارهٔ از نو نوشتنِ قصه‌های زندگی به دست خودمان است. این کتاب نمی‌خواهد قصه‌های جدیدی به زندگی شما تحمیل کند یا به شما پند و اندرز دهد. در عوض، شما را دعوت می‌کند دوباره و با دیدی جدید به قصه‌های زندگی و تجربه‌هایشان نگاه کنید. این کتاب دعوتی است به یافتن معانی تازه در رویدادهایی که معمولاً نادیده گرفته می‌شوند، یافتن رفتارهای درخشانی که معمولاً به حساب نمی‌آیند، یافتن جذابیت در تجربه‌هایی که معمولاً از چشم پنهان می‌مانند و یافتن راه‌حل مشکلات و تنگناها در موقعیت‌هایی که معمولاً پوچ انگاشته می‌شوند. این کتاب می‌کوشد به شما یاد دهد چگونه رو به جلو حرکت کنید.

نزارقبانی شاعر بزرگ عرب در مجموع به عنوان شاعر عشق و زن شناخته شده است، اما بسیاری از اشعار این سخنسرای بزرگ رو در رویی با ستمی است که بر مردم ستم‌دیده فلسطین از طرف کشور غاصب اسرائیل می رود. در این مجموعه هر دو دسته از این اشعار گزینش شده اند. . او نخستین مجموعه شعری خود را با نام «آن زن سبزه به من گفت» در 1944 در تیراژ 300 نسخه چاپ کرد. در این مجموعه این شاعربیست و یک ساله سوری به صورت غیر منتظره‌ای به جنگ با سنت و تابوهای عرب درباره زن برخاسته بود. او چون عموی خود ابوخلیل قبانی (1836-1902) شاعر و نمایشنامه‌نویس و کارگردان جنجالی که از ترس کینه و حملات سنت‌پرستان مجبور به ترک سوریه شده بود،با چاپ این کتاب جنجالی به پا کرد. در ماه مارس 1946 مجله مصری الرساله، یادداشتی به قلم شیخ علی طنطاوی درباره این کتاب نوشت: «اخیراً در دمشق کتاب کوچکی چاپ شده است که جلد قشنگ و ظریفی دارد و کاغذی زرورق دور آن پیچیده‌اند، از آن کاغذهایی که در مجالس عروسی دور جعبه‌های شکلات می‌پیچند. نوار قرمزی نیز دور آن بسته‌اند نظیر نوارهایی که فرانسویان در اوایل اشغال دمشق مقرر کرده بودندکه زنان بدکاره بر کمر خود ببندند تا شناخته شوند. در این کتاب سخنانی به نام شعر چاپ شده است…» حمله اصلی بر این کتاب نه به‌خاطر نوآوری در فورم شعری بلکه بی‌پروایی شاعر در شکستن تابوهای سنتی در باره زن بود. این مجموعه با وجود تمامی هجوم‌ها و دشمنی‌ها به سرعت به میان مردم به ویژه جوانان رفت و نام نزار را به عنوان شاعری جنجالی و شجاع سر زبان‌ها انداخت.

کتاب "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" به قلم "جیمز موریه" کتابی است که توسط محققان به عنوان اثری با اهمیت فرهنگی بالا انتخاب شده است و بخشی از پایه ی دانش تمدن است که ما آن را می شناسیم. "حاجی بابای اصفهانی" دلاک زاده ی ادب آموخته ای از اهالی اصفهان است که کتاب به سرگذشت وی می پردازد و توسط "جیمز موریه" مأمور سیاسی دولت انگلستان در دوران سلطنت فتحعلی شاه به رشته ی تحریر درآمده است. "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" از مصنوعات اصلی بازتولید شده است و تا حد امکان در مورد اثر اصلی صادق است. بنابراین شما می توانید منابع اصلی که از آن کپی شده است و تمبرهای کتابخانه ای را مشاهده کنید (زیرا بیشتر این آثار در مهم ترین کتابخانه ها در سراسر جهان قرار گرفته اند) و سایر نمادهای مربوط به کار نیز قابل مشاهده است. "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" نوشته ی "جیمز موریه" برای اولین بار در سال 1824 وارد دنیای ادبیات و سرگذشت نامه شد و به سرعت در بخش بزرگی از جهان به عنوان یک کتاب کلاسیک معروف شد؛ میزان معروفیت و محبوبیت "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" از "جیمز موریه" به حدی افزایش یافت که سبب شد با کتاب شب های عربی بارتون مقایسه شود. شهرت فراگیر این اثر، ناشران این کتاب را واداشت تا با تحقیق و جستجو دریابند که در کشور چندین باشگاه "حاجی بابا" وجود دارد که صدها نفر عضو آن هستند و این امر سبب شگفتی ناشران کتاب "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" گشت. این اثر که این چنین با استقبال عمومی مواجه شده، داستان شگفت انگیزی از ماجراجویی هایی در ایران به قلم "جیمز موریه" می باشد .

علی اسفندیاری با نام هنری نیما یوشیج، بنیان گذار و پدر شعر نوی فارسی و داستان نویس و نمایش نویس شهیر ایرانی است که عمده ی شهرتش، درخشش نام او به عنوان شخصی است که قالب های سنتی و کهن اشعار پارسی را در فضایی که هیچ پیشرفتی برای شعر تصور نمی شد، به چالش کشید و صفحه ای جدید در کتاب ادبیات و شعر ایرانی گشود. واضح است که وی مدت زمان زیادی را برای خلق این قالب سپری کرد و مثل تمام نوآوران جهان، مخالفان و موافقان خود را داشت. نیما برای رسیدن به این قالب، مرحله به مرحله با جایگزین کردن متغییرها سبک جدیدی را ابداع کرد که از شجاعت فکری و قلم او ناشی می شد. وی ابتدا به سرودن در قالب و معنای سنتی پرداخت؛ سپس سرودن درقالب شعر کهن با مضامین نو را در پیش گرفت و نهایتا از دل قالب های کهن، فرزند شعر نو را که هم در سبک و هم در مضمون جدید بود به ادبیات ایران معرفی کرد. نیما شاعری پرکار و فعال بود که اشعار زیادی را طی سالیان فعالیت هنری از خود بر جا گذاشت اما پس از وفاتش، این آثار به صورت پراکنده موجود بود و برخی از اشعار دست نویس وی مفقود شد. لذا سیروس طاهباز، نویسنده و مترجم بزرگ کشور که از شیفتگان نیما یوشیج محسوب می شود، کار جمع آوری آثار او را در کنار چند تن از نزدیکان نیما برعهده گرفت و سرانجام مجموعه ی کامل اشعار نیما یوشیج را با همکاری انتشارات نگاه، منتشر ساخت. از دفاتر مشهور این مجموعه می توان به امید پلید، گل مهتاب، خواب زمستانی، من لبخند، مرغ غم، چشمه ی کوچک، از ترکش روزگار، خانواده ی سرباز، مثنوی رنگ پریده، پانزده سال گذشت و خوشی من اشاره کرد.

در داستان «خانه باید خانه باشد» حسین سناپور، زوج جوان روشنفکری در جست‌وجوی مدام برای یافتن چیزی که باید «خانه باشد»، خانه‌های بسیاری را با شکل و شمایل و ابعاد مختلف می‌بینند و چند صباحی می‌مانند و سپس می‌روند به دنبال خانه‌ای دیگر و این جست‌وجو گویی تا ابد برایشان ادامه دارد، انگاری هیچ خانه‌ای نمی‌تواند برای آن‌ها «خانه باشد». این‌که چه‌گونه خانه‌ای خانه‌ی ما می‌شود و چرا، پاسخش در ارتباطی‌ست که با اجزای خانه‌ها می‌یابیم، خاطره‌هایی که در آن‌ها شکل می‌دهیم، دلبستگی‌ای که اتفاق می‌افتد و مسائل بسیار دیگری که امنیت، آرامش و ... بخشی از ماجرای آن است. یک نکته‌ی اساسی در این خصوص وجود دارد، آن‌هم فهم سازندگان خانه‌ها، مای ساکن آن‌ها و گذر عمری‌ست که در آن خانه و خانه‌ها اتفاق افتاده و ارتباط دوسویه‌ی آدم‌ها و خانه‌ها را شکل می‌دهند. روزگاری در تهران، در بازه‌ی دهه‌های سی و چهل قرن 1300 خورشیدی، معماری خانه‌ها از درون و بیرون، در مسیری حرکت می‌کرد که به خانه‌ها و ساکنانشان هویت و معنایی می‌داد که به نظر می‌رسید نمی‌شود آن‌ها را بدون هم در نظر گرفت. همان حس غریبی که به آدم‌ها و خانه‌ها قرابت و میل به بودن و هست شدن می‌بخشید و اگر خوب چشم بچرخانیم، ازدست‌شدنش را در دهه‌های پسینش می‌بینیم و خانه‌هایی که برای ساکنانشان دیگر خانه نیستند. کتاب «خانه‌خوانی؛ تجربه‌ی زندگی در خانه‌های دوره‌ی گذار معماری تهران» نوشته‌ی «علی طباطبایی»، برآمده از پژوهشی‌ست که در ابتدای امر برای پایان‌نامه‌ی نویسنده انجام شده و در ادامه به مجموعه نوشته‌‎هایی رسیده در بررسی تجربه‌ی زیسته‌ی تعدادی از آدم‌ها در خانه‌هایی که به‌واقع خانه بوده‌اند! این کتاب با بررسی دقیق جزئیات خانه‌هایی که انتخاب کرده و روایت آدم‌های ساکن آن خانه‌ها در گذر سالیان، دست به روایتی ژرف از زیستن زندگی در خانه‌هایی زده که فقط برای سرپناه بودن و گرم و خنک شدن ساخته نشده بودند!

در این دفتر اشعاری با نام: بیار امضا کنم؛ زنجیرها چه می گویند؛ در هدف پر شیطان؛ زمان عاشق شدن نیست؛ تاریک زندان بودی؛ نرگسانه؛ آن مرد بوسه و تکرار؛ بم، داغ سرخ تاریخ؛ به لب خنده می کردی؛ هرگز نزیستم با مرگ؛ قاب پر کلوچه ی گرم؛ و ... آمده است.

کتاب دختری که ماه را نوشید، رمانی نوشته ی کلی بارن هیل است که نخستین بار در سال 2016 منتشر شد. مردم شهر هر سال، کودکی را به عنوان پیشکش به جادوگری تقدیم می کنند که در جنگل زندگی می کند. آن ها امید دارند که این قربانی باعث شود جادوگر کاری به کارشان نداشته باشد. اما زان، جادوگر درون جنگل، بسیار مهربان است. زان این بچه ها را از جنگل نجات می دهد، آن ها را به خانواده های خوش قلبی می بخشد که در آن سوی جنگل زندگی می کنند و در طول مسیر، گرسنگی آن ها را با نور ستاره ها رفع می کند. اما یک سال، زان به جای نور ستاره به بچه ای نور ماه می دهد؛ اتفاقی که باعث می گردد آن بچه از قدرت جادویی خارق العاده ای برخوردار شود. زان تصمیم می گیرد که این بچه را، که نامش را لونا گذاشته، مثل بچه ی خودش بزرگ کند. با نزدیک شدن به تولد سیزده سالگی لونا، قدرت های جادویی او با عواقبی بسیار خطرناک خود را نشان می دهند.

ریچارد ا. استوارت سرگرد نیروی دریایی امریکا و کارشناس مسائل اطلاعاتی و مخابرات است. وی در سال ۱۹۷۳ از آکادمی نیروی دریایی فارغ‌التحصیل شده و سپس از دانشگاه جورج‌تاون درجهٔ فوق‌لیسانس در رشتهٔ حکومت دریافت داشته است. تاکنون مقالات متعددی دربارهٔ مسائل سیاسی و نظامی در نشریات حرفه‌ای از قبیل مجلهٔ دانشگاه جنگ، نشریهٔ نیروی دریایی، نشریهٔ بین‌المللی نیروهای مسلح و مجلهٔ تفنگداران دریایی امریکا منتشر کرده است و این نخستین اثر پژوهشی اوست.

غربت جلد اول سه‌گانه‌ای است از سفر لیلا سَلیمانی به سرزمین‌های دور، به ریشه‌های سرزمین پدری، به دشت‌هایی که مادرانش طعم غربت را آنجا چشیده‌اند. ماتیلد، دختر بالابلند آلزاسی، در بحبوحه‌ی جنگ در ۱۹۴۴ دل‌باخته‌ی سربازی مراکشی می‌شود که برای ارتش فرانسه می‌جنگد. حالا دیگر جنگ تمام شده است. امین عروس فرنگی‌اش را به سرزمین پدری می‌برد، به دشت‌های سنگلاخی و زمین‌های خشک و بی‌آب‌وعلف. ماتیلد باید اینجا فرزندانش را بزرگ کند، باید راهی به قلب سنگی مراکشی‌ها باز کند و غریبه نباشد. و غربت روایت زندگی این زوج است در یک دهه‌ی طوفانی مراکش، سال‌های مبارزه با استعمار و راندن فرانسوی‌ها. ماتیلد در این دهه‌ی طوفانیِ به استقلال رسیدن مراکش و بیرون آمدن از تحت‌الحمایگی فرانسه، در جست‌وجوی هویت خود و خلاصی از غربت است. ظرافت داستان‌پردازی نویسنده در این رمان به اوج خود رسیده است. او دست روی ترس‌های آدمی گذاشته؛ پذیرفته نشدن و غریبه ماندن در میان اجتماع.

«عزازیل»اولین رمان از مجموعه رمان های کارآگاهی تاریخی ارست فاندورین است که توسط بوریس آکونین ، نویسنده روسی نوشته شده است. همانگونه که در پایین خلاصه ای از این داستان آمده، شما در این کتاب با رمانی سرشار از جنایات مرموز و تعقیب و گریز های سازماندهی شده طرف هستید. همچون داستان های بزرگ روسی، رمانی پر از حوادث نامحسوس و شخصیت های متفاوت. این رمان در تاریخ 13 مه 1876 می گذرد. و داستان با یک دانشجو به نام ، پیوتر کوکورین که در پارک عمومی در مقابل یک زن نجیب زاده جوان و زیبا ، الیزاته فون اورت-کولوکولتسوا ، خودکشی می کند، آغاز می شود. وصیت نامه او ثروت بزرگ خود را به بخش تازه افتتاح شده مسکو در خانه آستیر ، یک شبکه بین المللی مدارس برای پسران یتیم ، که توسط یک نجیب زاده انگلیسی ، لیدی آستایر تاسیس شد ، می سپارد. پرونده خودکشی ظاهرا باز و بسته به کارآگاه 20 ساله بی تجربه اراست فاندورین می رسد. او با الیزاتا مصاحبه می کند و بلافاصله عاشق او می شود. تحقیقات بیشتر نشان می دهد که کوکورین در حال بازی رولت روسی (در رمان "رولت آمریکایی") با دانشجوی دانشگاه دیگری به نام اختیرتسف بود. فاندورین از Akhtyrtsev دم می زند ، که او را به سمت زنی موی تیره و حسی به نام آمالیا بژتسکایا سوق می دهد که فاندورین او را از تصویری در اتاق کوکورین می شناسد. او به دنبال Bezhetskaya به خانه اش می رود ، جایی که او وقت خود را برای بازی با بسیاری از مردانی که برای دیدار می آیند ، می گذراند. در خانه بزتسکایا ، فاندورین با کنت زوروف ، یک افسر ارتش که به نظر می رسد آمالیا به او علاقه دارد ، ملاقات می کند و مجددا اختیرتسف را می بیند. اختیرتسف و فاندورین با هم خانه آمالیا را ترک می کنند تا مشروب بخورند و اختیرتسف به فاندورین فهماند که بازی رولت روسی بین او و کوکورین ایده بژتسکایا بوده است. درست همانطور که به نظر می رسد رمز و راز خودکشی کوکورین حل شده است ، یک قاتل مرموز چشم سفید ، اخشتستف را با چاقو کشته و می کوشد فاندورین را بکشد. مرد چشم سفید یک کلمه را زمزمه می کند: " عزازیل ". قتل اختیرتسف توجه زیادی را به آنچه که یک پرونده عادی به نظر می رسید جلب می کند. فاندورین رئیس جدیدی به دست می آورد ، ایوان برلینگ ، کارآگاهی پیچیده و آشنا به تکنیک های مدرن تحقیق. برلینگ معتقد است که این قتل کار یک سازمان تروریستی به نام "عزازیل" است که در مسکو فعالیت می کند.

امروز شاید قدری غریب به نظر برسد اگر بدانیم اولین مترجم بخشی از رمان مشهور بینوایان به زبان فارسی یک روحانی مجتهد بوده‌است. شیخ ابراهیم زنجانی، مجتهد آزادی‌خواه و تجددخواه، حدود ۱۲۰ سال پیش در میانه‌ی حکومت استبدادی مظفرالدین شاه چنان شیفته‌ی رمان شد که آن را بخش جدایی‌ناپذیر تجدد خواند. سفارش داد رمان را برایش بفرستند و بعدها خودش فصل ژان والژان را هم از ترکی به فارسی برگرداند. رمان نزد او ابزار استبدادستیزی و ظلم‌ستیزی شد، ابزار آگاهی‌بخشی. دست‌کم یک قرن است که روحانیون ایرانی با رمان، این جادوی سراسر غربی، آشنا شده‌اند و نظرات ضدونقیضی در حقش به زبان آورده‌اند، از انکار و حذف تا تحسین و همراهی. اما آنانی که از رمان واهمه دارند، در آن چه دیده‌اند؟ آیا تقابلی بین رمان و مذهب می‌بینند؟ و آنان که ستایشش می‌کنند، چگونه از در آشتی با آن درآمده‌اند؟ آیا طرف‌دار محدودشدنش بوده‌اند؟ آزادی رمان برای آنان چه طعمی دارد؟ آفتاب‌گرفتگی جستارهای نویسنده‌ای است که سال‌ها در قم درس خوانده و تجربه‌ی دست‌اولی از این کش‌وقوس‌ها دارد. امیر خداوردی با تکیه بر تجربه‌های فردی خود، سعی کرده رودررویی رمان و مذهب را در موقعیت‌های مختلف روایت کند، در آن‌ها تأمل کند و با نگاهی موشکافانه نقدشان کند.

دیگران داستان کوچ‌های غریب است، کوچ‌های ناخواسته‌ای که برآمدن نیروهای اقتدارگرا، با پشتوانهٔ توده‌های بی‌شکلِ وسیع، بر دیگر خرده‌فرهنگ‌ها تحمیل می‌کنند؛ داستانِ کند و کاو دقیق زمینه‌های روان‌شناختی و اجتماعی جامعه‌ای که تغییرات عمیق سیاسی را از سر گذرانده و پس‌لرزه‌های آن، تحولات اجتماعی را در سطوح گوناگون رقم زده است؛ داستانِ انسان‌هایی عادی با ترس‌های بزرگ و رؤیاهای نه‌چندان بزرگ که در این‌گونه تحولات در آغاز ضربهٔ ناگهانیِ جداافتادگی ذهنی و طرد را تجربه می‌کنند و بعد به‌تدریج خصوصیات و خصلت‌های انسانی‌شان را در نظر انبوه جمعیتِ بی‌شکل از دست می‌دهند و آرام‌آرام به آستانهٔ جداافتادگیِ جسمی و تبعید سوق داده می‌شوند. ماهر اونسال زندگی کسانی را به عرصهٔ روایت برکشیده است که معمولاً در روند سریع وقایع محو می‌شوند و رنج‌ها و خاطراتشان تنها در حافظهٔ خودشان باقی می‌ماند.

عالیجناب کیشوت رمانی از گراهام گرین است که در سال 1982 منتشر شده است. این کتاب بر اساس رمان کلاسیک اسپانیایی "دون کیشوت" است که در سال 1605 و 1615 توسط میگل دو سروانتس نوشته شده است. این کتاب دارای لحظات کمدی بسیاری است ، اما همچنین تأملاتی در مورد مواردی مانند زندگی پس از دیکتاتوری، کمونیسم و ایمان کاتولیک را ارائه می دهد. پدر کیشوت ، کشیش کلیسا در شهر کوچک ال توبوسو در منطقه لا مانچا در اسپانیا ، خود را از نوادگان شخصیت سروانتس به همین نام می داند ، حتی اگر مردم به او اشاره کنند که دون کیشوت یک شخصیت ساختگی بود. یک روز ، او کمک می کند و به یک اسقف مرموز ایتالیایی که ماشینش خراب شده غذا می دهد. اندکی پس از آن ، توسط پاپ به او لقب منصوب اعطا می شود ، که باعث تعجب اسقف می شود زیرا او بیشتر با سوظن به فعالیت های پدر کیشوت می نگرد. او کشیش را به تعطیلات ترغیب می کند ، و بنابراین کیشوت و شهردار سابق شهر ، سانچو، با ماشین قدیمی خود سفری را درون اسپانیا آغاز می کند. در سیر حوادث بعدی ، کیشوت و همراه او در مسیر عبور از اسپانیا انواع ماجراهای خنده دار و مهیج را در امتداد راه جدش تجربه می کنند. آنها با معادل های معاصر آسیاب های بادی روبرو می شوند ، با مکان های مقدس و نه چندان مقدس و با انواع گناهکاران روبرو می شوند. در گفتگوهای خود در مورد کاتولیک و کمونیسم ، این دو مرد به هم نزدیک می شوند ، شروع به درک بهتر یکدیگر می کنند اما همچنین اعتقادات خود را زیر سوال می برند.

«روبرت موزیل» نویسنده‌ای بود که به نظر می‌رسید مارکی دوساد و فئودور داستایفسکی را در آغازین سال‌های قرن بیستم، پیچیده درون هم، احضار کرده است! انگاره‌ی عمیقا مدرن موزیل، به کنکاش لایه‌های روان‌شناختی انسانی پرداخت که آرام‌آرام داشت متوجه می‌شد جهان همان‌قدر که بیرون از او با پیچیدگی در جریان است، درون او پیچیده‌تر و دور از دسترس‌تر است! 30 ساله بود که اولین شاهکارش را نوشت؛ «پریشانی‌های ترلس جوان»؛ رمانی درباره‌ی سه دوست نوجوان که تصمیم می‌گیرند همکلاسی دزدشان را تنبیه کنند؛ تنبیهی که شکنجه/ بازجویی‌ست بدون در نظر گرفتن هیچ فرمی از اخلاقیات انسانی! ترلس، یکی از این سه نوجوان است که پریشان‌احوالی و آشفتگی‌هایش، ورای دو دست دیگرش، یادآور میل‌ورزی‌های سرشار از شدت شخصیت‌های ساد و درعین‌حال روان زخمی و رنجور مردان و زنان داستایفسکی است؛ عصاره‌ی اروپای پس‌از عصر روشنگری که قرار است شمایل‌های آخرین قرن هزاره‌ی دوم پس‌از میلاد مسیح باشند! همان انسان تراز نوین، همان سفیدپوست متمدن که در کمتر از یک دهه بعد از کتاب موزیل، در فاصله‌ای سی ساله، دو جنگ بزرگ با ده‌ها میلیون کشته به بار آورد. پریشانی‌های ترلس جوان، به چالش کشیدن مردمانی‌ست که هیولای درونشان را زیر پوست ادب مزورانه‌‌ی خرد مطلق مدرنیته پنهان کرده‌اند؛ توحش لایه‌های بسیاری دارد که پیچیده‌ترینشان درون انسان سفیدپوست غربی لانه دارد؛ داستان ترلس و دوستانش روایت مثالی همین پیچیدگی وحشت‌زایی هستند که پایانی ندارد!

وجدان زنو،یک رمان طولانی است که به عنوان اثری مهم از مدرنیسم در سنت جویس و کافکا مورد استقبال قرار گرفت.رمان جذاب و پرتحرک و بی نظیر ایتالیو سووو خوانندگان را در اعماق ذهن های خود گول می زند. ذهن مورد نظر متعلق به "زنو"، یک تاجر ایتالیایی عصبی است که به دستور روانپزشک خود در حال نوشتن اعترافات خود است. در این کتاب، کوشش های قابل ملاحظه زنو برای ترک سیگار ، معاشرت او با "آدا" زیبا و در عین حال بی پاسخ و رابطه او با "خواننده ای مشتاق" را دنبال می کنیم. وجدان زنو با ارتباط به این شرط های نادرست و خردمندانه و دلسوزانه ، یک معجزه ی واقع گرایی - روانشناختی است. سبک روایی زنو روان و ساده است. هر داستان را سر راست تعریف می کند. اما با جلو رفتن رمان، احساسات زنو همراه با موضوعات کتاب پیچیده می شود. پیچیدگی او را از پا در نمی آورد- اما بیش از پیش اطمینانی از معنا و درستی اعمالش ندارد تا جایی که به روانکاوش فکر می کند و به این نتیجه می رسد که تلاش دکتر برای درمان او اشتباه است و خاطره ها و تصاویری را می خواهد از ذهن زنو پاک کند که او آن ها را بسیار می ستاید. در جایی می گوید «باور دارم او تنها کسی در جهان است که وقتی به او بگویم می خواهم با دو زن روی هم بریزم، از خودش می پرسد: خوب حالا ببینیم چرا این مرد می خواهد با دو زن روی هم بریزد.»

حتماً برایتان پیش آمده که بعضی روزها مدام به افتضاحی که سر کار به بار آورده‌اید فکر می‌کنید، یا اختلافی را که با همکارتان پیدا کرده‌اید بالا و پایین می‌کنید، یا جروبحث‌هایتـــان را مرور می‌کنیــــد و یاد چیزهایی می‌افتیـــد که باید می‌گفتید اما نگفته‌اید. ما در این اوقات دائماً در حال حرف‌زدن با خود هستیم و پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این گفت‌وگوهای درونی با خودمان آن‌قدر زیاد است که گویی در دقیقه چهار هزار کلمه به زبان می‌آوریم. ایتن کراس، استاد دانشگاه میشیگان و از پیشگامان حوزۀ کنترل ذهن، معتقد است این مکالمات شیوۀ زندگی‌ شخصی ما و روابطمان با دیگران را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند و اگر نتوانیم آن‌ها را مهار کنیم ذهنی آشفته و اراده‌ای ضعیف خواهیم داشت. او در این کتاب ریشه‌های نشخوارهای ذهنی را بررسی می‌کند و فایده‌ها و آسیب‌های آن را بر می‌شمرد و راه‌هایی پیشنهاد می‌کند که بتوانیم وراجی‌های ذهنمان را مهار کنیم و گفت‌وگوهای درونی مؤثری با خود داشته باشیم. فروشگاه اینترنتی 30بوک

کتاب روزی روزگاری سازمانی نگاهی نو و تازه است به کارِ گروهی و تیمی در دنیای متلاطم امروز. روزی روزگاری سازمانی از راه‌های دوام آوردن گروه‌‌های کاری در آینده‌ی نامعلوم و مبهم و گذار از مشقت‌ها و شکست‌ها حرف می‌زند. روزی روزگاری سازمانی روشن می‌کند که سازمانی در ناملایمات تا‌‌ب‌آور است و انعطاف و توانِ تطابق با موقعیت‌‌های تازه را دارد که قصه‌‌گو باشد و بتواند در جریان نو کردن استراتژی‌ برند و تغییر طرح‌‌های راهبردی، قصه‌‌هایش را تغییر دهد.

نصیحت نامه" یا همانطور که همه آن را به این عنوان می شناسند، "قابوس نامه" اثری است از "امیر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار" که در آن پندهای خردمندانه ای در باب آیین زندگی ارائه می شود. "عنصرالمعالی کیکاووس" مردی فرزانه و خردپیشه بود که علاوه بر حاکمیت خانواده ی وی بر مناطق شمال ایران علی الخصوص گیلان، دیلمان و طبرستان، خود او نیز از یک فرمانروایی پر قدرت و شکوهمند برخوردار بود و حاکمی دانا، آگاه و مطلع به علوم زمانه بود. "قابوس نامه" که از مشهورترین تالیفات اوست، اثری است که با در برداشتن پند و اندرزهای گرانبها از نصایح ایران باستان، بر مواردی نظیر اعتدال پیشگی، مدارا، اهمیت خرد و کلام، تربیت صحیح فرزند، آداب زندگی، اصول اجتماعی و تربیتی، راه و رسم ممکلت داری و لشکرکشی و پرداختن به دانش و هنر تاکید دارد. "عنصرالمعالی کیکاووس" این شاهکار پندآموز و درخشان را در چهل و چهار باب به "گیلان شاه"، فرزند خود، نوشته تا زمانی که نوبت به حکومت او رسید، بتواند به درستی مسئولیت های خود را به انجام برساند. رویکرد نویسنده در نگارش "قابوس نامه" به این شیوه است که ابتدا به یک موضوع کلیدی اشاره می کند و سپس به نقل حکایت های جذاب و قابل تاملی پیرامون آن برای فرزندش می پردازد. صرف نظر از محتوای گرانبهای مطالب نوشته شده در "قابوس نامه"، آنچه این کتاب را از باقی آثار ادبی کهن جدا نموده، نثر صریح و صادقانه ی "عنصرالمعالی کیکاووس" است. از آنجایی که وی این اثر را خطاب به فرزند خود به نگارش درآورده، نثر بسیار روان و صمیمی است و به سبک نثر مرسل یا ساده به رشته ی تحریر درآمده است.

کارآگاه چاق و خوش‌پوش این ‌بار گرفتار پرونده‌‌ای غریب شده‌است. سال 1877 است، جنگ میان روسیه و امپراتوری عثمانی در شبه‌جزیره‌ی بالکان بالا گرفته‌است. در این فضای پیچیده‌ی پر از خیانت و دسیسه، اراست فاندورین گرفتار دختری جسور شده که خانه و کاشانه‌اش را در روسیه رها کرده و در هیئت مردانه راهی جبهه‌های نبرد شده‌است. فاندورین او را نجات می‌دهد، اما دختر سرسخت تمایل ندارد از مردی که او را نوکر پادشاه می‌نامد، قدردانی کند. با این‌حال خبر می‌رسد که به نامزد دختر اتهام سنگینی وارد شده و زندگی‌اش در آستانه‌ی تباهی است. آیا حضور فاندورین سایه‌ی شوم را از سر دختر و نامزدش دور خواهد کرد؟

بیش از چهار ده است که ماجرای پنج کمبریجی جهان را مات و مبهوت کرده، و دلیلش هم روشن است، چون این ماجرا چنان شگفت انگیز است که خاطره‌اش تا مدت درازی بعد از مرگ همه ی کسانی که در آن شرکت داشته اند در حافظه‌ی تاریخ باقی می ماند.

انتشارات گل‌آذین منتشر کرد: شاعر نقاشی است که احساسات خویش را مدل قرار میدهد. موسیقی دانی است که با نت‌های الفاظ، آهنگ به وجود می‌آورد، معماری است که با مصالح کلمات، کاخ رفیع شعر و ادب را بنا میکند، باغبانی است که با نهال، سخن را در کنار جویبار احساسات غرق میکند، گلچینی است که در گلستان روح قدم میگذارد و گلهای خوشبو و رنگارنگ شعر را چیده و دسته گلهایی برای تقدیم به عالم انسانیت تهیه میکند، اختراع است که با انوار معرفت خویش گمشدگان وادی عشق و حقیقت را راهنمایی می‌کند و بالاخره «جبران» نویسنده و شاعر بزرگ عرب: (یگانه فردی است که لباس وی حریت و آزادگی و غذای او لطف و عواطف و احساسات است.)

در نیمهٔ دوم قرن نوزدهم، فرانسه همچون پادشاهش، ناپلئون سوم، بیمار و بی‌رمق و ناچار جنگ‌گریز بود، اما همسایهٔ شرقی‌اش پروس، به رهبریِ بیسمارک، مست از پیروزی و اتحاد، سودای گسترش و یکپارچگیِ سرزمین‌های فتح‌شده را در سر داشت. سرانجام فاجعه رخ داد و دو کشور رودرروی هم قرار گرفتند و نبردِ نابرابر به سرنگونیِ پادشاهی در فرانسه و برآمدن آلمانِ متحد انجامید. داستان آدم‌خواران براساس واقعه‌ای هولناک نوشته شده که در ۱۸۷۰، در سال‌های همان جنگ، در دهکده‌ای در جنوب‌غربی فرانسه رخ داده و نویسنده، علاوه‌بر مطالعه مدارک تاریخی، در خودِ دهکده نیز واقعه را از زبان نسل‌های بعد شنیده و تصویر ناب و تکان‌دهنده آن واقعه را به داستان کشیده است. این جنگ منجر به سقوط ناپلئون سوم و آغاز دوره جدیدی از جمهوری فرانسه شد.

کشتن کتاب فروش، روایتی است از ماجرای کشته شدن کتابفروشی در عراق. مرد ناشناسی و ظاهرا ثروتمندی با روزنامه‌نگاری به نام ماجد بغدادی تماس می‌گیرد و از او می‌خواهد درباره قتل این کتابفروش هفتادساله، گزارشی دقیق تهیه کند. به نظر می‌رسد که مرد بانفوذی باشد و البته پیش پرداخت مفصلی هم به ماجد می‌دهد. ماجد به شهر بعقوبه می‌رود. آنجا به دنبال دوستان، آشنایان و نزدیکان مقتول می‌گردد و تلاش می‌کند تا اطلاعاتی به دست بیاورد. در این میان چیزی به دستش می‌رسد که ارزش بسیاری دارد. دفتر یادداشت‌های روزانه مقتول و نامه‌هایی که او با زنی فرانسوی به نام ژانت رد و بدل کرده است، مدارک مهمی‌اند. با دقت در آن‌ها می‌توان شخصیت پیچیده و زندگی سیاسی و هنری و فکری کتابفروش را شناخت اما هنوز هم گره‌های بسیاری در ماجرای قتل وجود دارند که با همین مدارک حل نمی‌شوند. سعد محمد رحیم مخاطبانش را با خود به عراق می‌برد و بخش مهمی از تاریخ عراق را در سیر داستان بیان می‌کند.

کتاب قصه سنگ و خشت، گزینه شعر محمدکاظم کاظمی است. این دفتر شعر گزیده‌ای از دفترهای شعر «پیاده آمده بودم…» و «کفران» محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی است. که بسیاری از شعرها با آنچه در این سال‌ها بر مردم و کشور افغانستان گذشته است، پیوند دارد. هر چند منکر احتمال تاویل‌های دیگر برای بعضی شعرها نیز نمی‌توان بود، که گاه به عمد بوده است و گاه به اتفاق.

همه ی ویژگی های شخصیت جذاب و وقایع زندگی پر شور و سودای کافکا در یادداشت های روزانه ای که از او بر جای مانده بازتاب یافته است . او در این یادداشت ها که بخش اصلی زندگی اش از 1910 تا 1923 را در بر می گیرد ، بسیاری از اندیشه های ادبی، قطعات کوتاه نمایشی ، رویاها و کابوس ها آغاز یا بخش هایی از داستان ها و رمان هایش را آورده و حوادث کوچک و بزرگ زندگی اش را گاه با طنزی سبکبارانه گاه با شرحی دقیق و تکان دهنده به ثبت رسانده است . آن چه بیش از هر چیز در این یادداشت ها به چشم می خورد حساسیت عمیق او در مشاهده ی زندگی و شرح شگفت انگیز لحظه های زود گذری است که جز برای نویسنده ای توانمند دست نیافتنی می نماید . خود او در یکی از یادداشت هایش گفته است :«آن چه نوشته نشده است جلوی چشم های آدم جولان می دهد » و این یادداشت ها نشان می دهد که او هر آن چه را که جلوی چشمش می آمد یا از سرش می گذشت با چه ظرافت و پشتکار کم نظیری روی کاغذ آورده است.

عمده‌ترین مشکل انسان معاصر، قطع پیوند و ارتباطش با آفریدگار و حامی اصلی اوست. ریشهٔ همهٔ فجایع و مصائب روزگار ما این است که سایهٔ خدا بر سر فرد و جامعه، نادیده انگاشته می‌شود و انسان، با همهٔ ناتوانی‌اش می‌خواهد عنان اختیار خود و عالم را به دست بگیرد. این است که هر روز، درمانده‌تر از پیش، یأس و پوچی و سرگردانی و نیست انگاری را تجربه می‌کند. کسی که به یک قدرت لایزال متکی است، هرگز درمانده نمی‌شود. کسی که محبوبی را با همهٔ وجود دوست می‌دارد، می‌پرستد و ستایش می‌کند، هرگز انگیزه‌اش را برای ادامهٔ حیات، از دست نمی‌دهد. کسی که محبت پروردگار را به خویش، درک می‌کند و خود را هر لحظه، مورد لطف و عنایت و رحمت می‌بیند، به پوچی نمی‌رسد. کسی که قادر متعال را مدام بر کردار و گفتار و پندار خویش، شاهد و ناظر می‌شمرد، مرتکب خلاف نمی‌شود و پای در مسیر انحراف، نمی‌گذارد. کسی که دستش را به دست پرورندهٔ بی‌همانند خویش، سپرده است، هرگز گم نمی‌شود، سرگردانی نمی‌کشد و سر از ناکجاآباد در نمی‌آورد. و... دعا جاده‌ای است که انسان را به خالق خویش متصل می‌کند. مناجات، شریان حیاتی است که خون زندگی را در رگ‌های انسان، می‌دواند. دست‌های راز و نیاز، نردبانی است که انسان زمینی را به خدای آسمانی، می‌رساند و نیایش، برای روح، کار قلب را می‌کند. هوای تازه عبودیت را می‌گیرد و آلودگی‌های ناشی از مناسبات زمینی را تصفیه می‌سازد. و این کتاب مناجاتی است با خداوند مهربانمان، با ساده‌ترین کلام و زیباترین واژگان.

خدا تنها کسی که اگر یک قدم به سویش بردارید، ۱۰ قدم به سوی شما جلو می‌آید و اگر به سمتش بروید، به سمت شما می‌دود. خدا تنها کسی است که اگر از شما محبت ببیند، زیر دینتان نمی‌ماند و با قدردانی شگفت و بی‌نظیرش شما را شرمنده می‌کند. خدا مال همه است! مجموعه مناجات‌های کوتاه نوشته سید مهدی شجاعی است که با موضوعات گوناگون نوشته شده است. ساختار متنی این مناجات‌ها یادآور حس دعا برای مخاطبان است و شجاعی با تکیه بر صفات رحمانیت عام خداوند در عالم هستی و تعمیم آن به ساختار‌های مختلف زیست انسانی، دعاواره‌های کوتاهی را خلق کرده که برای طیف وسیعی از مخاطبان شنیدنی و خواندنی است. خدا تنها محبوبی است که محبان خود را‌ تر و خشک می‌کند. خدا تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن خنک می‌شود نه با تنبیه کردن. خدا تنها کسی است که دشمنانش را هم بر سر سفره اطعامش می‌نشاند و به منکران و تکذیب‌کنندگانش هم روزی می‌دهد. این کتاب روایت‌های زیبایی است از مناجات با خدا. این کتاب رابطه شما با خداوند را قوی‌تر خواهد کرد.

او را همواره پیرمردی به خاطر می‌آوریم که عبوس و درخود فرورفته، در حضورمان تلخکام است و درون متن‌هایش پوزخندزنان، هستی، فرم زیستن و ذهن و زبان ما را به بازی گرفته و تخطئه می‌کند. ساموئل بکت، همین‌طور است که هست؛ درواقع، پیرمرد، در همه‌ی نوشته‌هایش و به‌خاصه رمان‌هایش، درست مثل همین کتاب «طوری که هست»، هیچ ابایی ندارد که حوصله‌سربر باشد که هست هم! زبان او و فواصل میان هربار حرف زدن و سکوت کردن‌های راوی‌اش، از طوری که هست رمانی ساخته که همواره تا آستانه‌ی پرت‌وپلاگویی می‌رود درحالی‌که در مسیر و بازگشت هرباره به آن، می‌دانیم با توهم و شبه پرت‌گویی و پرت‌نویسی روبروییم؛ رمان مدرن باید همین‌طور باشد و بکت آن را از آستانه‌هایش عبور داده است؛ با روایت اضمحلال، ویرانی جهان و خودویرانگری حاصل از آن که در مضحکه‌ی پس‌از آخر بازی، رهایمان می‌کند!

کتاب جدید ناصر فکوهی با عنوان «در تار و پود فرهنگ ها و موقعیت ما» توسط نشر ثالث در اسفندماه ۱۴۰۰ منتشر شد. این کتاب شامل مجموعه مقالات و یادداشتها و ترجمه های کوتاه ناصر فکوهی درباره مسائل نظری و نگاه انسان شناسی به جهان و مسائل روز از زاویه دید انسان شناسی به مثابه دانشی جدید, بین رشته ای و مدرن است. بخشی از کتاب شامل مقالات کتاب پیشین ناصر فکوهی , «پاره های انسان شناسی» می باشد که مدتها در دسترس نبود.

چرنوبیل: دروغ برای حقیقت (شوروی چگونه آمریکا نشد؟) ناشر : نشر نقد فرهنگدسته: تاریخ, سینما و تئاتر, نقد و تفسیر 5.00 out of 5 دیدگاه 1 دیدگاه خود را وارد کنید موجودی: موجود در انبار ۹۵,۰۰۰ تومان ۷۶,۰۰۰ تومان در اثری با مضمون «دروغ» و «حقیقت» تا چه حد امکان دروغ‌گویی و تحریف حقیقت وجود دارد؟ احتمالاً بیشتر از دیگر آثاری که چنین مضمونی ندارند. کتاب حاضر در ضمن تحلیل مینی‌سریال چرنوبیل (2019) شما را به سیاحتی پر دامنه در زوایای پیدا و پنهان تاریخ شوروی و رخدادهای اطراف فاجعه‌ی چرنوبیل می‌برد و نشان می‌دهد نمایشی که با این همه کرّ و فرّ تاج تقدس بر سر حقیقت می‌نشاند، در عمل حقیقت را واژگونه کرده است و دقیقاً جایی این ‌کار را انجام داده که حقیقت بسیار مهم بوده است. تأکید انحصاری بر عنصر شوروی در فاجعه‌ی چرنوبیل که با اغراق‌ها و جعل‌های پیوسته در آفرینش فضای بصری و سیر روایی رقم خورده است، یا به تعبیری «دیگری‌»سازی از قربانیان و «دیگری»سازی فاجعه که مشخصه‌ی پروپاگاندایی این سریال تلویزیونی است، الگویی منسجم و ملموس پیش چشم ما می‌گذارد و چشم‌انداز ایدئولوژیک سازندگان سریال را بازنمایی می‌کند. به علاوه، در چرنوبیل سه درون‌مایه‌ی «دروغ»، «فاجعه» و جهان «شوروی»، به نحوی که تقریباً به طور کامل متناظر با «دروغ»، «فاجعه» و جهان «غیر‌آمریکایی/ضد‌آمریکایی» است، به هم پیوند خورده است. آمریکا، حاضرِ غایب در شورویِ چرنوبیل است. جستار تکمیلی این کتاب در پی کشف اینکه «شوروی چرا آمریکا نشد؟» هم دریچه‌ای نو به دیالکتیک آمریکا و شوروی در عرصه‌ی انرژی هسته‌ای و به ویژه ماجرای چرنوبیل می‌گشاید و هم تاریخچه‌ای متفاوت از پویایی‌های ایدئولوژیک رژیم شوروی برای احراز معیارهای آمریکایی و خلق یک آمریکای دوم به دست می‌دهد. کتاب چرنوبیل: دروغ برای حقیقت، برای پژوهش‌گران و دانش‌وران حوزه‌های تاریخ، جامعه‌شناسی، مطالعات علم و فناوری، رسانه‌پژوهی و تمام علاقه‌مندان به سرگذشت اتحاد شوروی، مجموعه‌ای خواندنی فراهم آورده است.

« درسن فرناندوی ترینیداد » و « توباگوو » در خانواده ای هندی تبار به دنیا آمد. در سال 1950 به بریتانیا مهاجرت کرد و هم زمان با کار در سفارت هندوستان، داستان ها و نوشته های کوتاهی برای مطبوعات انگلیسی نوشت. در همین دوران بود که شاهکارش، رمان ( لندنی های تنها ) را منتشر کرد. کتابی که سبب شد بعدها او را ( پدر نویسندگان سیاه بریتانیا ) بخوانند. لندنی های تنها توصیف دقیقی بود از وضعیت زیستی مهاجرانی که در سال های پس از جنگ جهانی دوم از جای جای جهان راهی شهرهای اروپایی شده بودند؛ تصویری بی بدیل از حال و هوای زندگی آنان و از زبان و افکارشان و...

خورخه لوئیس بورخس یکی از برجسته ترین نویسندگان آمریکای لاتین بوده است. شهرت او بیشتر به خاطر نوشتن داستان کوتاه است. بسیاری از منتقدین از وی به عنوان نویسنده ای پست مدرن نام برده اند. بورخس که در سال های پایانی عمر به مرور بینایی خود را از دست می داد، قبل از مرگ کاملا نابینا شد. این کتاب از مجموعه "هزارتوی بورخس" منتشر شده است؛ مجموعه ای که به راستی شامل داستان ها و نوشته هایی است که خواننده را وارد هزارتوهای معنایی و تصویری می کند. بورخس استاد تلفیق مضامینی همچون رویاها، ادیان، افسانه ها و اساطیر، حیوان ها، کتاب ها و کتابخانه ها و… بود. در دیباچه ی این کتاب می خوانیم: شعر کمتر از سایر عناصر این کره، مرموز نیست. یک بیت موفق در اینجا یا آنجا نباید باعث شود خودمان را برتر بپنداریم، زیرا چنین ابیاتی هدیۀ شانس یا روح است؛ فقط خطاها از آن ماست. امیدوارم خواننده در صفحات کتاب من چیزی بیابد که سزاوار به یاد ماندن باشد. در این دنیا زیبایی بسیار رایج است…

دوست دارید دیکتاتور شوید؟ چیزی دوست‌داشتنی‌تر از قدرتِ عنان گسیخته، فرصت‌های اقتصادی نامحدود و لذت سرکوب مخالفان سراغ دارید؟ چه صبحی خوشبوتر و فرحناک‌تر از صبح روزی که می‌دانید همه دشمنانتان را خوار و ذلیل و زمین‌گیر کرده‌اید یا کشته‌اید و ثروت کشور در اختیار شخص شما است؟ چه هدفی ارضاکننده‌تر از این‌که شما تنها رشته پیوند حکومت، اقتصاد و جامعه در کشور هستید و همه‌چیز زیر نظر شما است، تنها تصمیم‌گیرنده‌اید، و حرف حرف شما است و تا میل مبارکتان نباشد هیچ کاری انجام نمی‌شود؟ شاید هم از تیپ آدم‌های خانواده‌دوست باشید در این صورت خیال دارید پس از رسیدن به پیری و کهولت زمام رهبری کشور را به دست پسر یا دخترتان بسپارید تا آن‌ها راهتان را ادامه دهند، ثروت خانوادگی را حفظ کنند و دستاوردهای سیاسی‌تان را ادامه دهند. این کتاب با بررسی تمام دیکتاتورهای مشهور جهان به خواننده یاد می‌دهد چطور یک دیکتاتور باشد. کتاب ۱۳ فصل دارد و در هر فصل به یکی از موضوعاتی که باعث شکل‌گیری، قدرت گرفتن و یا حتی افول قدرت یک دیکتتور می‌انجام صحبت می‌شود. نویسندگان برای نوشتن خودآموز دیکتاتورها از منابع مختلفی کمک گرفته‌اند تا ما با یک اثر ارزشمند تاریخی مواجه باشیم. اثری که در آن نویسندگان سعی کرده‌اند تمام وجوه زندگی یک دیکتاتور را زیر ذره بین ببرند و با دقت آن را تحلیل کنند. تحلیل‌های آن‌ها باعث می‌شود با مجموعه گزارش‌های ساده‌ای سر و کار نداشته باشیم و با خواندن کتاب خودآموز دیکتاتورها به عمق ماجرا بتوانیم پی بریم. بر اساس تعریف این کتاب، دیکتاتور کسی است که از طریق فرایندهای دمکراتیک یعنی رای‌گیری چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیر مستقیم قدرت را در دست نگرفته باشد. پس با این حساب در این کتاب هم هوگو چاوز دیکتاتور است و هم هیتلر. مترجم این کتاب بیژن اشتری گفته که این کتاب با ممیزی اندکی منتشر شده است. برای همین برخلاف نظر عموم، این کتاب تقریبا کامل در دسترس ماست. علاوه‌براین بیژن اشتری در حرفه‌ی خود یکی از بهترین‌هاست. کسی که توانسته به خوبی لحن روان و طنازانه این کتاب را منتقل کند.

معرفی کتاب برادران جمال زاده اثر احمد اخوت کتاب «برادران جمال‌زاده» نوشتهٔ احمد اخوت، مجموعه داستانی با فضایی شاعرانه است که به شکلی نوستالژیک درمورد خاطرات گذشته و بازتاب آن‌ها در زمان حال سخن می‌گوید. این کتاب در سال 1382 برنده جایزه ادبی اصفهان در بخش بهترین مجموعه داستان شد. این مجموعه شامل شانزده داستان کوتاه می‌شود که در اکثر آن‌ها شخصیت‌های تاریخی نقش داشته‌اند. زبان این داستان‌ها سرشار از ترکیب‌ها، تشبیه‌ها و استعاره‌های بکر است که در یک فضای شاعرانه خلق شده‌اند. این زبان شاعرانه باعث خلق فضایی نوستالژیک شده که در بیشتر داستان‌ها به گذشته‌ای خاطره‌انگیز و دوست‌داشتنی ارجاع داده شده است. گذشته‌ای که در این مجموعه داستان درمورد آن صحبت می‌شود، با زمان حال که در انزوا و غربت می‌گذرد، در تقابل قرار گرفته است. احمد اخوت به‌خوبی توانسته اثری جدید و متفاوت خلق و توجه مخاطبین زیادی را به خود جلب کند. همچنین به گفته نویسنده، این اثر برجسته در اوایل دهه هفتاد نوشته شده اما زمان انتشار آن در اواخر دهه یعنی سال 1379 بوده است.

اگر این حکم پذیرفته باشد که «ملّت‌ها دارای همان حکومتی هستند که شایستگی‌اش را دارند»، آن‌گاه هر حکومتی مشروع است و نیز هرچه بر سر هر ملّتی آید مشروع است. اما همواره حتی زیر حکم حکومت جور کسانی خواهند بود که نومیدانه زمزمه کنند: «به ضرب گلوله از پا درآمدن صد بار بهتر از دست روی دست گذاشتن و آرام نشستن است». حتی در شهری با میله‌های آهنی که در آن هیچ‌کس نه انتقادی به زبان آورده نه انتقادی شنیده و همگان خود را مکلف می‌دانند که طبق انتظار سیستم زندگی کنند فقط یک نفْس بی‌قرار، یک آدم شوریده‌سر متمرد، یا حتی یک خیالباف محض کفایت می‌کند که آگاهی خفته‌ی مردمان بیدار شود؛ همین‌که به ترس خود آگاه شوی درمی‌یابی که ترس حاکم جور چند برابر توست. اما کی درمی‌رسد آن لحظه؟ چه وقت انسان ترس‌خورده درمی‌یابد آن‌کس که ترس به جانش می‌اندازد، خود، در ترسی دائمی از مردمانی به سر می‌برد که رعب و وحشت را بر آنها حاکم کرده است؟ چه وقت انسان ترس‌خورده درمی‌یابد که امپراتور عریان است؟ و چون او، لوانتن شهری با میله‌های آهنی، به ترس حاکم جور آگاه می‌شود، چشم می‌گشاید و پیرامون خود را نیز می‌بیند و دیگرانی را می‌یابد همچون خودش شورمند و آگاه‌شده از ترس امپراتور، دیگرانی که سودای روزی را در سر می‌پرورند که شعله‌ای بخیزد و قصر پشت میله‌های آهنی را در کام کشد و مردمان به قصر یورش برند و حاکم جور را به زیر کشند…اما آرزوهای مردمانی این اندازه فسرده و ترس‌خورده یک‌شبه به بار نمی‌نشیند.

دواردو پلار پزشک مجرد و انگلیسی تبار است و وقتی پسربچه ای بوده به همراه مادرش پاراگوئه را ترک می کند و برای فرار از آشفتگی های سیاسی به بوینوس آیرس می آید. پدر انگلیسی وی در پاراگوئه به عنوان یک شورشی سیاسی باقی می ماند و بجز یک نامه ، آنها دیگر هرگز چیزی از او نمی شنوند. هنگامی که پلار به کورینتس می رود ، محلی با آب زیرزمینی آرام و نیمه گرمسیری ، با دو ساکن انگلیسی دیگر در آنجا آشنا می شود. یک معلم انگلیسی پیر و عبوس ، هامفریس و کنسول افتخاری انگلیس ، چارلز فورتنام که یک الکلی طلاق گرفته و ترحم برانگیز است که از موقعیت خود برای کسب سود سوء استفاده می کند. آشنای دیگر پلار ، جولیو ساوودرا ، نویسنده فراموش شده ای است . در این شهر ایالتی در آرژانتین ، چارلی فورتنام توسط انقلابیون پاراگوئه، که او را با سفیر آمریکا اشتباه گرفته اند، ربوده می شود.. دکتر ادواردو پلار ، پزشکی محلی با وفاداری خود ، به عنوان مذاکره کننده بین شورشیان و مقامات عمل می کند. این شخصیت های ناجوانمردانه نمایشی پوچ از شکست ، امید ، عشق و خیانت را در برابر هرج و مرج سیاسی بازی می کنند. کنسول افتخاری هم یک رمان خیره کنند ی پر از تعلیق است و هم یک مطالعه روانشناختی و جامعه شناختی نافذ در مورد فساد شخصی و سیاسی.

داستان افرو سامورایی درباره یک سامورایی افرو است که در دوران کودکی شاهد کشته شدن پدرش در مبارزه‌ای برابر یک مجرم فراری به نام جاستیس بود. او پس از فراگیری هنر شمشیرزنی به دنبال انتقام مرگ پدرش و کشتن جاستیس پرداخت.

اندیشه‌ای در ذهنم نشست، برای اولین بار در زندگی حقیقی را دریافتم که شاعران بسیاری آن را به شعر درآورده‌اند و اندیشمندان بسیاری آن را غایت فرزانگی نامیده‌اند. آن حقیقت این است که عشق والاترین هدفی است که انسان در جست‌وجوی آن است؛ آنجا بود که معنای بزرگ‌ترین رازی که اشعار، افکار، و اعتقادات بشری سعی بر آشکار ساختن آن را دارند را متوجه شدم: رستگاری بشر در راه عشق و در خود عشق است. درک کردم چطور می‌شود انسانی که دیگر هیچ چیزی در دنیا برایش باقی نمانده هنوز هم به خوشی بیندیشد و حتی برای یک لحظه هم که شده در اندیشه‌ی معشوقش غرق شود. «فرشته‌ها در اندیشه‌ی ابدی یک شکوهِ بی‌پایان غرق‌اند

کتاب مجموعه نمایشنامه های غلامحسین ساعدی 12 جلدی اثر غلامحسین ساعدی توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. غلامحسین ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و پس از بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رفت. ساعدی در ادبیات و اندیشهٔ سیاسی از پیروان جلال آل احمد به‌شمار می‌رفت؛ و از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران بدان پیوست. نمایشنامه های غلامحسین ساعدی در دهه های چهل و پنجاه تا امروز به دلیل تو جه شان به سوژه های اجتماعی و سیاسی و همچنین به دلیل نگارش مینی مالیستی و ساده شان، این بخت را داشته اند که بارها و بارها توسط گروه های تئاتری آماتور و حرفه ای روی صحنه بروند. هم نمایشنامه های نمادین او و هم نمایشنامه های واقع گرایانه اش همواره آیینه ی تمام نمای جامعه ایرانی بوده اند، آیینه ای که هراس ها و مصائب دوران خود را به خوبی منعکس کرده اند

24 نقد بر 17 شاعر معاصر
بهاءالدین خرمشاهی (زاده ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه نگار، طنزپرداز، فرهنگ نویس، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. وی تألیفاتی در حافظ شناسی و تفسیر اشعار او دارد.تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذراند. سپس در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه کاره رها کرد (۱۳۴۳) و به همراه کامران فانی به تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی پرداخت. سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از استادان وی در رشتهٔ ادبیات فارسی می توان به ذبیح الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. او توفیق خود را در مسیر پژوهش های قرآنی، مدیون کتاب قانون تفسیر و مولفش سید علی کمالی دزفولی می داند. وی در ۱۳۵۲ ازدواج نمود که حاصل آن سه فرزند به نام های هاتف (متولد ۱۳۵۴)، عارف (متولد ۱۳۵۸) و حافظ (متولد ۱۳۶۳) است.

آنومالي ترديدها و هراس‌هاي وجودي انسان و ذهن او را در مواجهه با وقايع و پديده‌هاي غريب و ناآشنا مي‌كاود. اين رمان برجسته در سال 2020 برنده «جايزه گنكور»، مهم‌ترين جايزه ادبي فرانسه، شد. خلبان هواپيماي مسافربري فرانسوي پس از گذر از طوفاني سهمناك از برج مراقبت مي‌خواهد كه به‌طور اضطراري در فرودگاهي امريكايي فرود بيايد. برج مراقبت به جاي اينكه در دم اجازه فرود را صادر كند، سوال‌هاي متعددي از خلبان مي‌پرسد تا هويت او را شناسايي كند اما در نهايت شگفتي، چيزي نگذشته، جنگنده‌هاي ارتش در دو سوي هواپيما ظاهر مي‌شوند و خلبان را تهديد مي‌كنند كه اگر از دستورات اطاعت نكند بلافاصله نابود خواهد شد. چه چيز در انتظار سرنشينان از همه‌جا بي‌خبر هواپيما است وقتي كه همه‌چيز در زمين و هوا حاكي از پروازي معمولي است؟ خيلي زود معلوم مي‌شود كه اوضاع عادي نيست و اتفاق عجيبي رخ داده است. فقط يك چيز آشكار است: همين هواپيما چند ماه قبل با همين مسافران در فرودگاه فرود آمده است...

مجموعه اشعار از آوا تا هوای آفتاب از آوا تا هوای آفتاب، مجموعه اشعار سیاوش کسرایی است. کتاب حاضر مجموعه‌ی کامل همه‌ی دفترهای شعر شاعر است: . آوا (1336)، آرش کمانگیر (1338)، خون سیاوش (1341)، سنگ و شبنم (1345)، با دماوند خاموش (1345)، خانگی (1346)، به سرخی آتش، به طعم دود (1355)، از قرق تا خروسخوان (1357)، آمریکا!ا آمریکا! (1358)، چهل کلید (1360)، تراشه‌‌های تبر (1362)، پیوند (1363)، هدیه برای خاک (1368)، ستارگان سپیده‌دم (1368)، مهره‌ی سرخ (1374)، هوای آفتاب (1381). سياوش كسرايي به سال 1305 خورشيدي در اصفهان زاده‌شد و بسيار زود، در همان كودكي، ‌به همراه خانواده‌اش به پايتخت آمد. در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند. او در صف شاگردان نيمايوشيج، ‌شاعري نام‌آور و برجســـته به ‌شـــمار مي‌رود. دوازده سال پاياني زندگي‌اش در خارج از كشور گذشــت و در سال 1374 به دليــل بيماري قلبي در ويــن، پاي‌تخت اتريش، زندگي را بدرود گفت و در گورستان مركزي وين (بخش هنرمندان) به خاك سپرده‌شد.

دیوان حافظ به کوشش خلیل خطیب رهبر

به نظر می‌رسد داستایفسکی در یادداشت‌های رمان ابله سماجت عجیبی در نزدیک شدن به همان ایده‌ای به خرج می‌دهد که همواره در ذهنش وجود داشت: خوبی و نجابت از دل بدی و شرارت زاده می‌شود. این جانمایه ادبیات کلام او در مقام نویسنده‌ای است که به سرشت نیک انسان‌ها ایمان دارد اما می‌داند که در هرگامی، شک‌ها و تردیدها کمین کرده‌اند تا گمراهش کنند. داستایفسکی در شش طرح از هشت طرحی که برای یافتن ساختار رمان ابله قلمی می‌کند، شخصیت شروری با به تصویر می‌کشد که از انجام هیچ گناهی ابایی ندارد. اما از دل این همه شرارت ناگهان یک پرنس زاده می‌شود که مظهر پاکی و معصومیت است. جهان و مردمانش را زیبا می‌بیند اما ممکن است مانند هر انسان دیگری خطاهایی نیز داشته باشد. او مانند نیلوفری از دل لجن بویناک زندگی سر بر می‌کشد، با چنین جهانی بیگانه است اما دوستش دارد، برای همین مردم بی‌خبر از همه‌جا او را ابله می‌دانند.

کتاب «سوار بر گلوله» رمانی نوشته ی «استیون کینگ» است که اولین بار در سال 2000 به انتشار رسید. راوی 21 ساله ی این داستان، «الن پارکر»، درمی یابد که مادرش سکته کرده و به همین خاطر تصمیم می گیرد به دیدن او برود. او در مسیر، ابتدا سوار خودروی مردی سالخورده و نه چندان خوشرو می شود، و بعد با شخصی به مراتب بدتر ملاقات می کند: یک مرد جوان مرده که انتخابی رعب انگیز را به او پیشنهاد می دهد. حال و هوای داستان «سوار برگلوله» درست مانند کابوسی ترسناک جلوه می کند: گورستانی زیر نور ماه، صدای زوزه های باد و منظره ای فرورفته در مه. وقتی «الن» پیشنهاد مرد مرده را می پذیرد و انتخابی می کند، داستانی فراموش نشدنی شکل می گیرد که به خوبی، نشانگر دلهره ها و هراس های زندگی انسان ها است.

هنراسرارآمیز
نویسنده: میرچا الیاده
انتشارات: پارسه
مترجم: مینا غرویان
کتاب هنر اسرار آمیز نوشته‌ی میرچا الیاده، معرفتى به خواننده مى‌دهد که نه تنها مى‌تواند با منشأ آیین‌هاى دین اسلام به منزله‌ی دینى تمام‌ عیار که دربردارنده تمامى مناسک و اسرار تاریخ معنوى انسان است، آشنا شود، بلکه هم‌چون کیمیاگر، با تشرف به هزارتوى تغییر و تحول، خود را نیز متعالى سازد و در نهایت دریابد چگونه مى‌تواند با به کمال رساندن گوهر مادى خود به حیات جاودانى دست یابد. کتابی است که نه تنها به بسیاری از سوال های پژوهشگران متفکر مربوط به منشأ باورهای هستی بخش انسان ابتدایی، و نیز انسان مدرن پاسخ می دهد، بلکه روشن می سازد کدام باور آدمی به عالم هستی و به او انگیزه حیات و بقا داده و می دهد. باور به این که آسمان گنبدی است نگهدارنده، و رعد و صاعقه اش شمشیر خدایان به منظور حفاظت انسان از خرابکاری های شیاطین؛ یا باور مدرن که بر اساس آن کهکشان بی انتهای ما با همه درخشندگی و زیبایی هیچ پایه مستحکمی ندارد و همه حیات بشری رو به زوال است و اینکه کدام یک از این دو جهان بینی اطمینان بخش و امید آفرین است؟ در این کتاب، میرچا الیاده (Mircea Eliade) با باریک بینی و موشکافی به درون رفتارهای اجتماعی و مناسکی انسان ابتدایی نقب زده و اسرار آیین های بازمانده ی امروزی را کشف کرده است. او به عصری از تاریخ فرهنگی انسان توجه کرده که بیش ترین اثر را هم بر آفرینش اساطیر و مناسک داشته و هم در توسعه صنعتی و بستر تفکرات غریبه عصر حاضر تأثیری شگرف داشته است: عصر آهن، که منشأ عجیب ترین و شگفت انگیزترین فعالیت ها و تفکرات در سراسر کره خاکی بوده است.

ترانه مرغ اسیر
نویسنده: جازمین دارزنیک
ترجمه: علی مجتهدزاده
انتشارات پارسه
کتاب ترانۀ مرغ اسیر نوشته ی جازمین دارزنیک داستان شکوهمند زندگی فروغ فرخزاد است که خود را در دل تمام دشواری‌ها و مرارت‌ها، با شعله‌ی عشق و شعر زنده نگه می‌دارد. نخستین بار در سال 2018 وارد بازار نشر شد. فروغ فرخ زاد در تمام دوران کودکی خود در تهران می شنید که دختران ایرانی باید ساکت و باحیا باشند. به فروغ فقط اطاعت کردن را آموخته اند اما او همیشه راهی برای عصیان و سرکشی پیدا می کند: صحبت با خواهرش درباره ی دیگران در میان گل های رز خوشبوی باغچه ی مادرش؛ رفتن به منطقه ی ممنوعه ی خانه یعنی پشت بام و بازیگوشی با برادرهایش؛ نوشتن شعر برای برانگیختن تحسینِ پدر سختگیر و ناراضی خود؛ و ترک مخفیانه ی خانه برای بیرون رفتن و خوردن کافه گلاسه. در طول تابستان 1950، شور و اشتیاق فروغ نسبت به شعر و شاعری اوج می گیرد در حالی که سنت ها و قواعد مرسوم، قصد چیدن پر پرواز تخیل او را دارند. فروغ پس از ازدواجی اجباری، فرار می کند و وارد رابطه ای می شود که اشتیاق او برای نوشتن و به دست آوردن آزادی و استقلال را افزایش می دهد. رمان ترانه مرغ اسیر، داستانی جذاب درباره ی زندگی یکی از برجسته ترین بانوان ایرانی در چند سده ی اخیر است.

نادر نادرپور و صدرالدین الهی برای بسیاری از اهالی فرهنگ و رسانه نام هایی آشنا هستند. اولی شاعری بزرگ و محبوب است که در سال ۱۳۷۸ چشم از جهان فروبست و دیگری روزنامه نگاری مجرّب و مبرّز و از بنیانگذاران هفته نامه فرهنگی «کیهان ورزشی» است.
نادر نادرپور از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷، سمت سرپرستی گروه ادب امروز را در رادیو تلویزیون ملی ایران عهده دار بود و برنامه هایی درباره زندگی و آثار نام آوران ادب معاصر ساخت. در مراد ۱۲۵۹ از تهران به پاریس رفت و تا اردیبهشت ۱۳۶۵ در آن شهر اقامت داشت. در بهار ۱۳۶۵ به دعوت بنیاد فرهنگ ایران در بوستون، عازم آمریکا شد و پاره ای از برنامه های ادبی و فرهنگی خود را، چه از طریق تدریس در کلاس ها و چه از راه سخن گفتن در رادیو و تلویزیون آغاز کرد.
صدرالدین الهی نیز به عنوان خبرنگار کیهان و کیهان ورزشی از جبهه های جنگ اول لبنان، جنگ های آزادی بخش الجزایر و بازی های آسیایی و المپیک گزارش تهیه کرده است. او همچنین به نوشتن پاورقی در مجلات «تهران مصور» و «سپید و سیاه» پرداخت و نیز مصاحبه های بسیاری با شخصیت های سیاسی و ادبی ایران و جهان انجام داده است.
الهی از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۸ در سمت مدیر گروه روزنامه نگاری و رادیو تلویزیون دانشکده علوم اجتماعی فعالیت می کرد و در سال ۱۳۵۸ برای مطالعات دانشگاهی به دانشگاه سن خوزه و برکلی در کالیفرنیا رفت و پس از آن در آمریکا اقامت گزید.
کتاب حاضر، حاصل مصاحبه هفده ماههٔ صدرالدین الهی با نادر نادرپور است که در مجله «روزگار نو» (چاپ پاریس) از خرداد ۱۳۷۱ تا آبان ۱۳۷۲ صورت پذیرفته و در آن به موضوع شعر نو فارسی، شاعران معروف، سبک ها و فراز و فرودهای یکصد سال شعر نو در ایران پرداخته شده است.
پس از مرگ نادرپور، صدرالدین الهی ویراستاری مصاحبه و ساماندهی آن در قالب کتاب، به محمدحسین مصطفوی که دوست دیرینه، همکار و دستیار اول نادرپور در گروه ادب امروز رادیو تلویزیون بوده، سپرد و از او خواست این کتاب را که سفر و گذری به محتوا و صورت شعر نویین فارسی در یکصد سال اخیر است، دربیاورد.

کتاب زندگی مولانا جلال الدبن محمد بلخی
پدیدآور: بدیع‌الزمان فروزانفر
انتشارات: کتاب پارسه نوشته بدیع الزمان فروزانفر یکی از معتبرترین کتاب هایی است که در شرح احوال و زندگانی مولانا و پدر او سلطان العلما و یاران برگزیده وی صلاح الدین و حسام الدین و شمس الدین و برهان الدین محقق و پسرش سلطان ولد تالیف شده است و مطالعه آن برای کسانی که می خواهند مولانا را بشناسند و با زندگی و زمانه او آشنا شوند و از تربیت اصلی و سیر معنوی او آگاهی یابند ضروری شمرده می شود. اکثر روایت هایی که امروز درباره مولانامی گویند و می نویسند از این کتاب اقتباس شده است.

ما در عصر سکولار زندگی می‌کنیم، عصری که ایمان و اعتقاد دینی هرلحظه با چون‌وچرایی تازه روبه‌رو می‌شود؛ گویی امر الهی در پسِ پرده نشسته و به محاق رفته است. ساکنان این عصر با نوعی پریشانی مواجه‌اند: نه می‌‎توانند به‌راحتی دین را بپذیرند و نه می‌توانند به‌سادگی آن را کنار بگذارند و طوری رفتار کنند که انگار دینی نبوده و نخواهد بود. اما چگونه می‌توان از این پریشانی و مواجهه با آن سخن گفت؟ چارلز تیلور، در کتاب سترگ عصر سکولار، کوشیده است که راهی به رهایی از این مخمصه بگشاید و زبانی برای سخن‌گفتن از این وضعیت پیدا کند. جیمز اسمیت در کتاب حاضر شاخ‌وبرگ انبوهِ تحلیل و استدلال تیلور را هرس می‌کند و می‌کوشد آن را در قالبی ساده‌تر عرضه کند. بنابراین کتاب اسمیت هم راهنمایی است برای خواندن اثر تیلور و هم، فراتر از آن، سرآغازی است برای اندیشیدن به تحولات مهمی که زمانۀ ما را شکل داده‌اند.

ما روزانه مشغول کارهای ریز و درشت زیادی می‌شویم: ورزش می‌کنیم، غذا می‌خوریم، خرید می‌رویم، با دوستان و همکارانمان ملاقات می‌کنیم و برنامه‌های کاری و شخصی‌مان را پیش می‌بریم. تصور ما این است که بیشترِ این کارها را از روی فکر انجام می‌دهیم. بنابراین، هنگامی‌که می‌خواهیم تغییری در زندگی‌مان ایجاد کنیم، تلاش می‌کنیم با فکر و حساب‌وکتاب اهداف جدید مشخص کنیم، برنامه‌ریزی کنیم، اراده‌مان را قوی کنیم و دست به کار شویم؛ و البته بیشتر تلاش‌هایمان نیز به شکست می‌انجامد. اما وندی وود، استاد روان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، معتقد است که، برخلاف تصور رایج، اغلبِ کارهای ما بدون فکر و از روی عادت‌هایی است که در ذهنمان ریشه دوانده و بی‌توجهی به همین نکته علت ناتوانی ما در ایجاد تغییر است. او در این کتاب حاصل تحقیقات گسترده و طولانی خود بر روی عادت‌ها را ارائه می‌دهد و با زبانی شیوا توضیح می‌دهد که مغز انسان چگونه به محیط پیرامون واکنش نشان می‌دهد و از چه راه‌هایی می‌توان عادت‌های خوب را جایگزین عادت‌های نامطلوب کرد.

بابابزرگ می‌گفت «آدم برای بچه‌اش کوه می‌شه. یه پدر می‌شه دامنه‌ی کوه، یکی دیگه می‌شه قله. اما کدوم پدره که نخواد برای زن و بچه‌اش محکم باشه؟ کوه شدن سخته اما نمی‌دونی چه لذتی داره بچه‌ی آدم حس کنه یکی هست که بتونه تکیه کنه بهش.»

کم‌تر فارسی‌زبانی‌ است‌ که‌ غزلی‌ از او به‌ یاد نداشته‌ باشد و گاه‌گاه‌ سینه‌ را به‌ زمزمه‌ بیتی‌ از او از هرچه‌ غم‌ عالم‌ که‌ هست‌ نزداید. به‌ همین‌ جهت‌ و بسیاری‌ جهات‌ دیگر است‌ که‌ دیوان‌ غزلیات‌ سعدی‌ نیز همچون‌ دیوان‌ حافظ‌ همدم‌ سفر و حضرِ ما بوده‌ است‌.

کلیات شیخ سعدی گنجینه ای است که نمیتوان قدر و قیمت برای آن معین کرد اگر از دست و زبان کسی که از عهده ستایش او به در آید دست و زبان من نیست و مرا آن جسارت نباشد که قدم به این میدان گذارم.از نثرش بگویم یا از نظمش؟از حکمت و عرفانش بسرایم یا از اخلاق و سیاستش؟مراتب عقلی او را بسنجیم یا حالات عشقی؟غزلیاتش را یاد کنم یا قصایدش را؟به گلستانش دعوت کنم یا به بوستان؟ پس بهتر آن است که سخن را دراز نکنم و به همین کلمه قناعت ورزم که هر چند سر فرازانه میگویم که قوم ایرانی در هر رشته از علم و حکمتو ادب و هنرهای دیگر فرزندان نامی بسیار پرورانده ولیکن اگر هم بجز سعدی کسی دیگر نپرورده بود.تنها این یکی برای جاویدان کردن نام ایرانیان بس بود.مداحی از شیخ سعدی را زبان و بیانی مانند زبان و بیان خود او باید،اما هیهات که چشم روزگار دیگر مانند او ببیند.هفتصد سال از زمان او میگذرد و نه تنها مانند او ظهور ننموده بلکه نزدیک به او هم کم کس دیده شده است.گویی این شعر را درباره خود سروده است که: صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

.. کلیات شیخ سعدی گنجینه ای است که نمی توان قدر و قیمت برای آن معین کرد. اگر از دست و زبان کسی برآید که از عهده ستایش او به درآید دست و زبان من نیست و مرا آن جسارت نباشد که قدم به این میدان گذارم. از نثرش بگویم یا از نظمش؟ از حکمت و عرفانش بسرایم یا از اخلاق و سیاستش؟ مراتب عقلی او را بسنجم یا حالات عشقی؟ غزلیاتش را یاد کنم یا قصایدش را؟ به گلستانش دعوت کنم یا به بوستان؟ پس بهتر آن است که سخن را دراز نکنم و به همین کلمه قناعت ورزم که هرچند سرفرازانه می گویم که قوم ایرانی در هر رشته از علم و حکمت و ادب و هنرهای دیگر فرزندان نامی بسیار پرورانده و لیکن اگر هم بجز سعدی کسی دیگر نپرورده بود، تنها این یکی برای جاویدان کردن نام ایرانیان بس بود. مداحی از شیخ سعدی را زبان و بیانی مانند زبان و بیان خود او باید، اما هیهات که چشم روزگار دیگر مانند او ببیند. هفتصد سال از زمان او می گذرد و نه تنها مانند او ظهور ننموده بلکه نزدیک به او هم کم کس دیده شده است. گویی این شعر را در باره خود سروده است که: میر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند براید

«جریده‌ی فریده» ما را با دنیای زنان پیشروی بعد از مشروطه آشنا می‌کند و بی‌واسطه نشان‌مان می‌دهد که تصویر زن امروزی چطور شکل گرفته و در تاریخ فکر و قلم ایرانی زنان چگونه هویت خود را تعریف کرده‌اند. این کتاب منتخبی از روزنامه‌ی «شکوفه»، دومین روزنامه‌ی زنان ایران است که به همت مریم عمید (مزین‌السلطنه) در دوره‌ی احمد شاه منتشر شد و تصویر دقیقی از وضعیت جامعه‌ی ایرانی و زنان آن دوره ارائه داد.

جاده‌ی لس‌آنجلس دومین جلد از چهارگانه‌ی باندینی جان فانته است. فانته در این رمان باندینی جوان را به تصویر می‌کشد که با روح سرکشش خود را بالاتر از دیگران می‌بیند و نمی‌تواند در شغل ثابتی باقی بماند. چرا که در آرزوی نویسندگی است. این رمان از این نظر خواننده را به یاد چارلز بوکوفسکی می اندازد. منتقدان و مخاطبان دوآتشه، جاده‌ی لس‌آنجلس را رمان کلاسیک گمشده‌ای می دانند که مدت ها از زمانه‌ی خود جلوتر بوده و چنان طنز دست اول و تازه‌ای دارد که گویی همین امروز نوشته شده است.

این ساندویچ سس مایونز ندارد" داستانی کوتاه از جی دی سلینجر است که در اکتبر 1945 منتشر شده است. داستان قبل از شروع جنگ ، تجربه وینسنت کالفیلد را در یک اردوگاه اردوی جورجیا توصیف می کند. او ناراحت است زیرا برادرش هولدن (همانطور که در "آخرین روز آخرین طوفان" توضیح داده شده است) در عمل مفقود شده است و نمی تواند احتمال مرگ هولدن را بپذیرد. باید گفت که مجموعه "این ساندویچ مایونز" شامل ده داستان کوتاه بسیار جذاب و خواندنی می باشد. این داستانهای کوتاه توسط مرجان حسینی راد و سارا آرامی به فارسی برگردانده شده است. این کتاب جذاب توسط نشر افق راهی بازار کتاب شده است. کتاب این ساندویچ مایونز ندارد بیشتر بخوانید

از غبار بپرس محبوب ترین رمان نویسنده ایتالیایی-آمریکایی جان فانته است که برای اولین بار در سال 1939 منتشر شد و در لس آنجلس تنظیم شد. این رمان به طور گسترده ای به عنوان یک کلاسیک آمریکایی ، مرتبا در برنامه درسی دانشگاه برای ادبیات آمریکایی در نظر گرفته می شود. این نویسنده یک شخصیت داستانی به نام آرتورو باندینی خلق کرده که سرگذشتش را در ۴ رمان خود دنبال می کند: «تا بهار صبر کن، باندینی»، «از غبار بپرس» در سال ۱۹۳۹، «رویاهایی از بانکر هیل» و «جاده لس آنجلس». «جاده لس آنجلس» اولین رمانی است که فانته نوشته و البته تا سال ۱۹۸۵ یعنی دو سال پس از مرگش منتشر نشد. سرگذشت شخصیت باندینی در زمان حیات فانته تکمیل نشد چون این نویسنده پیش از این کار، درگذشت. « رفتن شون رو تماشا کردم. حق با اون بود. باندینی، ای احمق، ای سگ، ای راسو، ای ابله. ولی نمی تونستم جلوش رو بگیرم. کارت ماشین رو نگاه کردم و آدرسش رو پیدا کردم. یه جایی بود نزدیک خیابون بیست و چهارم و آلامدا. نمی تونستم جلوش رو بگیرم. رفتم هیل استریت و سوار تراموای آلامدا شدم. برام جالب شد. جنبه جدیدی از کاراکترم رو کشف کردم، جنبه ای تاریک و حیوانی، عمقی اندازه گیری نشده از یک باندینی جدید. ولی چندتا تقاطع بعد حسش رفت. نزدیک قطارهای باری پیاده شدم. سه کیلومتری تا بانکر هیل راه بود، ولی من پیاده برگشتم. وقتی رسیدم خونه به خودم گفتم دیگه رابطه م با کامیلا لوپز تا ابد قطعه. اون وقت تو پشیمون می شی احمق خانوم، چون من بالاخره معروف می شم. نشستم پشت ماشین تحریرم و بیشتر شب رو کار کردم. »

رمان پیرمرد و دریا، یکی از ماندگار ترین آثار ارنست همینگوی است. کتاب با روایتی ساده و قدرتمند، داستان یک ماهیگیر کوبایی سالخورده ی بخت برگشته و بزرگ ترین آزمون زندگی اش نبردی نفس گیر و سخت با یک نیزه ماهی غول پیکر در دوردست های جریان خلیجی اقیانوس اطلس را حکایت می کند. در این رمان، همینگوی با سبکی معاصر که بسیار برجسته و قابل توجه است، موضوعاتی کلاسیک از قبیل جرأت و شجاعت در مواجهه با شکست و رسیدن دوباره به هدف را طرح ریزی کرده و به شکلی جدید به مخاطب عرضه می کند. این رمان بسیار موفق که در سال 1952 نوشته شده است، قدرت و جایگاه همینگوی را در دنیای ادبیات به تثبیت رساند و نقشی اساسی در کسب جایزه ی نوبل ادبیات در سال 1954، برای نویسنده اش ایفا کرد. منتقدان، نوشتن کتاب «رمان پیرمرد و دریا» را در دنیای ادبیات برابر با اختراع پیل الکتریکی در دنیای علم قلمداد کرده اند. کتاب مشهوری که حالا از آن به عنوان شاهکاری از ادبیات قرن بیستم یاد می شود. همینگوی در جایی گفته بود: «اولین نسخه از هر اثر مزخرف است». او به بازنویسی آثارش بسیار اعتقاد داشت و هر بار به بررسی دوباره ی اثر می پرداخت. مشهور است که می گویند همینگوی این اثر را بالغ بر دویست بار بازنویسی کرده است. همین روحیه ی سخت کوشی نویسنده بود که باعث شد شاهکار رمان پیرمرد و دریا خلق شود.

سید حسن حسینی (زاده ١ فروردین ۱۳۳۵ تهران – درگذشته ۹ فروردین ۱۳۸۳) شاعر، مترجم، نویسنده و پژوهشگر معاصر ایرانی بود. برخی به او لقب "سیدالشعرای شعر انقلاب" داده اند. او برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش آئینی بود. سید حسن حسینی در ١ فروردین ماه سال ۱۳۳۵ در محله سلسبیل تهران به دنیا آمد. وی بعد از دریافت دیپلم طبیعی، لیسانس رشته تغذیه را از دانشگاه مشهد دریافت کرد. فوق‌لیسانس و دکترای خود را، در رشته ادبیات فارسی گذراند. وی مسلط به زبان عربی بوده و با زبان‌های ترکی و انگلیسی در حد استفاده از منابع و مآخذ و صحبت کردن و نوشتن آشنا بود. وی از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعاتِ قبل از انقلاب علی‌الخصوص مجلهٔ فردوسی آغاز کرد و در سال ۱۳۵۸، حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی را که به همراه محمد رضا حکیمی و رخ صفت، تهرانی و آیت‌الله امامی کاشانی، راه‌اندازی کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین پور بر عهده داشت. در دورهٔ آموزشی سربازی بود که جنگ شروع شد. بعد از اتمام دورهٔ آموزشی، با اینکه رَسته بهداری داشت، مسئولیت رادیو ارتش را به عهده گرفت تا چند سال بعد از آزادی خرمشهر، در رادیو ارتش ماند اما به دلیل طولانی شدن جنگ به حوزه‌هنری بازگشت. وی در سال ۱۳۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزه‌هنری داشت، به همراه جمعی از دوستان از جمله قیصر امین پور استعفا کرده و به تدریس در دانشگاه الزهرا (س) و دانشگاه آزاداسلامی مشغول شد. دکتر سید حسن حسینی از سال ۱۳۷۸ در واحد ویرایش رادیو تهران تا پایان عمر حضور داشت. دکتر حسینی اوایل دهه هشتاد شمسی دوباره به حوزه اندیشه و هنر اسلامی در خیابان حافظ دعوت شد که کلاس های آزاد سبک هندی را برگزار می کرد و در یکی از این جلسات رسول ملاقلی پور(کارگردان سینما)نیز حضور داشت. وی در سال ۱۳۷۹ مجموعهٔ کامل غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه هزار غزل را در بر می‌گیرد به صورت ضبط شده خواند. حوزه فعالیت‌های او شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف بود. او سالهای آخر عمرش را به سبک‌شناسی قرآن و زبان‌شناسی حافظ مشغول بود و در ۹ فروردین ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی، درگذشت. سید حسن حسینی در چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۳ مورد تقدیر قرار گرفت. میدانی در محله طرشت تهران به نام این شاعر معاصر نام‌گذاری شده‌است.

این مقاله‌ها، بخشی از مقاله‌هایی است که در خلال سال‌های تدریس نویسنده و تحقیق در قلمرو عرفان، به فکرش رسیده و نوشته است؛ و البته فکر نمی‌کرده است که روزی به این صورت در یک کتاب منتشر شود. اگر پاره‌ای از مطالب در چند مقاله با موضوع و مضمون متفاوت تکرار می‌شود، به سبب از دست رفتن استقلال مقاله‌ها در نتیجه‌ی وابسته نمایی آن‌ها در یک کتاب است.

زنده‌یاد دکتر قیصر امین‌پور (2 اردیبهشت 1338 گتوند خوزستان 8 آبان 1386 تهران)، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی از پیش‌آهنگان و سرآمدن شعر روزگار پس از انقلاب اسلامی بود که هر چند سالیان زندگانی پربارش به نیم‌سده نرسید و با دریغ نزدیک به یک دهۀ پایانی زندگی را در رنج تاب‌سوز بیماری گذراند، توانست در درازنای نزدیک به 30 سال سخنوری (1386ـ1357) خوانندگان بسیاری را به سوی هنر خویش بکشد. امین‌پور میان پژوهشگران بیشتر به شاعری شناخته می‌شود، اما افزون بر آن ترانه‌سرا، نویسنده، پژوهشگر، سردبیر و روزنامه‌نگار نیز بود. در این کتاب تلاش شده با ارزیابی چند سویۀ کارنامه ترانه‌سرایی قیصر زیروبم کار وی نشان داده شود و برای آنکه جایگاه وی به درستی میان سرایندگان روزگار آشکار شود؛ در آغاز به بررسی کوتاه و فشردۀ پیشینۀ ترانه‌سرایی پرداخته شده و سپس از سبک‌شناسی سروده های قیصر بیان شده است و در پایان شیوۀ او با چند سرایندۀ دیگر سنجیده شده است. در بخش پایانی از تصنیف‌ها و آوازهای شعر قیصر آورده شده است.

"قیصر امین پور" یکی از مطرح ترین شاعران ایرانی بعد از انقلاب است که آثار او هم در میان مخاطبین عام و هم از دیدگاه صاحب نظران از مقبولیت و جایگاه برجسته ای برخوردار است. مجموعه های شعر منتشر شده توسط "قیصر امین پور" همواره با استقبال خوانندگان مواجه شده است و مرتبا مورد تجدید چاپ قرار می گیرد. شعر وی معتدل است و بر خلاف بسیاری از شاعران هم نسل و هم قطار خود، نه با جوش و خروش، بلکه با آرامش بر جان خواننده می نشیند و تاثیر خود را در ذهن و روح او اعمال می دارد. عاشقانه های "قیصر امین پور"، عاشقانه هایی روان و آرام هستند که نمایانگر طبع لطیف شاعر و آرامش درونی او می باشند. قریحه ی شاعری "قیصر امین پور"، او را به حوزه های متنوعی از شعر فارسی سوق داده که تقریبا در تمام آن ها موفق بوده است. وی با وجود اینکه اهل ایجاد ساختار و فرم جدید در شعر نبوده، اما تسلطش به قالب های موجود در شعر فارسی، او را به یکی از موفق ترین شعرای پارسی سرا تبدیل ساخته است. او در غزل و رباعی شاعری چیره دست بوده و علاوه بر آن تصنیف ها و ترانه های به یاد ماندنی از وی به جا مانده اند. "قیصر امین پور" از پیشگامان شعر کودک و نوجوان نیز به حساب می آید و اشعار دلنشین او، در یاد و خاطره ی بسیاری از نوجوانان دیروز و جوانان امروز پابرجاست. "مجموعه کامل اشعار قیصر امین پور"، شامل مجموعه ای از آثار منتشر شده به قلم وی هستند که از جمله ی آن ها می توان به "دستور زبان عشق"، "گل ها همه آفتابگردانند"، "آینه های ناگهان"، "تنفس صبح"، "منظومه ظهر روز دهم"، "به قول پرستو" و "مثل چشمه، مثل رود" اشاره کرد.

در معجزۀ معلق، ماهنی، داستان زندگی‌اش را روایت می‌کند. زنی که آرام آرام زندگی‌اش را در تهران می‌سازد و به یک‌باره فرو می‌ریزد و پی روزنه نجات به عادت دیرینه کودکی‌اش پناه می‌برد. زندگانی هر کسی دستخوش فراز و نشیب‌های فراوانی است که برخی از آن اتفاقات نام معجزه به خود می‌گیرد. ماهنی نماد زنان ایرانی است که برای سر پا نگه داشتن تقدیر خود، از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کنند و همین اراده او در کنار معجزات زندگانی است که همواره کورسوی امیدی را برای خواننده باقی می‌گذارد.

هستی و نیستی، بدون شک یکی از تأثیرگذارترین کتاب های فلسفی قرن بیستم است. این کتاب که به عقیده ی بسیاری، اصلی ترین اثر یکی از تأثیرگذارترین متفکرین سده است، مسیر حرکت فلسفه ی غرب را به شکل چشمگیری تغییر داد. شیوه ی نو و انقلابی این اثر ارزشمند که از آن به عنوان «کتاب مقدس اگزیستانسیالیسم» نیز یاد می شود، تمامی پندارهای سابق درباره ی ارتباط هر فرد با دنیای پیرامونش را به چالش کشید و تأثیرش بر فرهنگ و ادبیات، آنی و جهان شمول بود. این تأثیر، در تئاتر معناباختگی ساموئل بکت و اشعار روح پرور شاعران نسل بیت (Beat Generation) نمود دارد. هستی و نیستی، یکی از آن معدود کتاب هایی است که تأثیرش بر طرز تفکر نسل های بعد، بسیار واضح و آشکار است و علیرغم گذشت حدود هفتاد سال از اولین انتشارش، همچنان پیامی قدرتمند و پرنفوذ دارد. این اثر گرانبها نوشته ی ژان پل سارتر، مخاطبین را به چالشی برای روبه رویی با مسائل اساسی بشر از قبیل آزادی، انتخاب، مسئولیت و عمل دعوت می کند.

کتاب «پیکار با سرنوشت» رمانی نوشته ی «واسیلی گروسمان» است که اولین بار در سال 1980 به انتشار رسید. این شرح حماسی از حصر «استالینگراد» که به شکل آشکار از کتاب «جنگ و صلح» الگو گرفته، تلاش می کند همانگونه که «تولستوی» تصویری وسیع از زندگی مردمان روس در دوران «جنگ های ناپلئونی» ارائه کرد، چشم اندازی کامل از جامعه ی شوروی در زمان جنگ جهانی دوم را بیافریند. این داستان در سال 1960 به رشته ی تحریر درآمد اما بعد توسط نیروهای KGB توقیف شد، تا زمان مرگ نویسنده در سال 1964 انتشار نیافته باقی ماند و در سال 1980 به صورت مخفیانه به غرب برده شد. «گروسمان» در کتاب «پیکار با سرنوشت»، رژیمی تمامیت خواه را به تصویر می کشد که در آن، انسان های آزادی طلب به همان میزانی که از آتش دشمن نازی می ترسند، از حکومت کشور خودشان در هراس هستند. «گروسمان» اما علیرغم تمام این تاریکی ها، نشان می دهد که روحیه ی آزادی طلبی هیچ وقت به شکل کامل نابود نمی شود.

"سامسای عاشق" "منتخبی از داستان های کوتاه مجله ی نیویورکر" است که "گلی امامی"، از نویسندگان و مترجمان سرشناس معاصر که ریاست انجمن صنفی ویراستاران را نیز بر عهده داشته است، آنها را انتخاب کرده و به فارسی بازگردانی نموده است. این کتاب توسط "گلی امامی" به دو بخش تقسیم شده است. بخش اول شامل داستان‌های تازه و جدید است و بخش دوم به داستان‌هایی که قبلا به طور مستقل منتشر شده بودند و اکنون در چاپ دوم خود هستند، اختصاص دارد. مجله نیویورکر به عنوان یکی از نشریه‌های معتبر و پرطرفدار، آن چنان در انتخاب داستان‌هایش دقت و وسواس به خرج می‌دهد که اگر نویسنده‌ای موفق شود داستانش را در این مجله به چاپ برساند، می‌تواند ادعا کند که در نردبان حرفه‌ی خود، حداقل یک پله صعود داشته است. بیش از صد نویسنده کارکشته در جهان، آثار خود را با ارسال به مجله نیویورکر و انتشار داستان در آن، شروع کرده‌اند. از جمله نویسندگانی که داستان‌هایشان در مجله‌ی نیویورکر به چاپ رسیده و "گلی امامی" آن داستان‌ها را برای کتاب "سامسای عاشق" انتخاب کرده، می‌توان به نام‌هایی همچون هاروکی موراکامی، تا هدلی، پت بارکر، جومپا لاهیری، جولیان بارنز، ارنست همینگوی، توماس مگ گوئین، هان انگ، ایوان کلیما، گیش جن، کولم توی بین، جی ام کوتزی و جان لورو اشاره کرد. "گلی امامی" از شخص هاروکی موراکامی که از نویسندگان معروف و معاصر ژاپنی است و کارهای او نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهان، مخاطبین گسترده‌ای دارد، سه داستان انتخاب کرده است و عنوانی که برای "منتخبی از داستان های کوتاه مجله ی نیویورکر" برگزیده شده، مربوط به یکی از همین داستان‌های هاروکی موراکامی، یعنی "سامسای عاشق" است.

نظریات ژرار ژنت در حوزه‌ی روایت‌شناسی، تا به‌امروز تنها از طریق ترجمه‌های پراکنده، گاه نادرست از زبان انگلیسی، در دسترس پژوهشگران ایرانی قرار گرفته است. درک روایت‌شناسی،مستلزم تمییز میان سه شاکله‌ی اصلی است: داستان، حکایت، روایت. داستان متشکل است از سلسله‌ای رخداد یا کنش که شخصی به نام راوی نقلش می‌کند؛ حاصل کار، همانی است که بدان حمایت می‌گوییم. به دیگر سخن، روایت یعنی شیوه‌ی تعریف داستان. ژرار ژنت در این کتاب، افزون بر ارائه‌ی تعریفی دقیق از مفاهیم اصلی روایت‌شناسی وتبیین ساختارهای آن ( انواع راوی، انواع روایت، انواع توصیف، انواع زمان)، تحلیلی موشکافانه از رمان مارسل پروست، در جست‌وجوی زمان از دست رفته، عرضه می‌کند تا گواهی باشد دال بر کارآمدی نقد روایت‌شناختی در تحلیل داستان، همچنین درک روایت‌های پیچیده. از همین رو، انتشارات نیلوفر، تا چندی دیگر، با هدف تسهیل در بهره بردن از این سترگ و هفت‌جلدی، عصاره‌ای از آن را با توضیحات و تحشیه، در کمتر از هزار صفحه منتشر خواهد کرد. ترجمه‌ی گفتمان حکایت که حاصل همکاری مستقیم نویسنده و مترجمان حدفاصل 1394 تا 1396 است، از سوی مرکز ملی کتاب فرانسه (CNL) به عنوان اثر برتر و شایسته تقدیر معرفی شده است. این کتاب مبنای اصلی تمامی پژوهش‌هایی است که امروز در گستره‌ی روایت‌شناسی انجام می‌شود. مفاهیم بررسیده، کمک شایانی است برای تحلیل رمان، خواه معاصر، خواه کهن، به ویژه از دیدگاه تطبیقی.