اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد
این مثنوی که در طول دهه پنجاه و شصت سروده شده بارها از سوی شاعر مورد بازبینی قرار گرفته این مثنوی بلند است که میتوان سرگذشت و فراز و فرود انسانها را در هر دوره و زمانهای از زبان وی و این مثنوی شنید. در صفحه ابتدایی کتاب یک برگ خطی از مثنوی معنوی به تصحیح نیکلسون چاپ شده است. کاغذی که هدیه ارزشمند مرتضی کیوان به هوشنگ ابتهاج است.
اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد
مجموعهی «پیر پرنیاناندیش» کاری از میلاد عظیمی و عاطفه طیه است. پدیدآورندگان این اثر دربارهاش چنین میگویند: «این کتاب ماحصل چندصد ساعت مصاحبت آزادوار و بیآداب و ترتیب با سایه است؛ از خرداد 1385 تا بهار 1391 که آخرین نمونههای کتاب را تلفنی با سایه بررسی میکردیم. این کتاب البته دربرگیرندهی همهی آنچه در صحبت سایه دیده و شنیدهایم نیست؛ نه حجم کتاب چنین اقتضایی داشت و نه روزگار و مصلحتسنجیهای سایه به ما چنان مجالی میداد؛ اما هرچه در این کتاب میخوانید، شنیدهها و دیدههایی است مستند به صوت و تصویر و ما از این حیث تا حد وسواس امانتدار بودهایم.» گفتوگو با سایه، انتقادی و همراه با بحثهای داغ و گاه تند و تیز بوده و در تنظیم و تدوین کتاب از انتقادها و سخنان پرسشگر صرفنظر شده تا خواننده حرفهای سایه را بخواند. هدف و آرزوی نویسندگان این بوده است که این کتاب به اجمال، تصویری جامع و منسجم از ساحات گوناگون زندگی و شخصیت سایه عرضه کند. بخش بزرگ زندگی و شخصیت سایه البته صبغهی فرهنگی دارد؛ اما سیاست هم حضوری بالنسبه ملایم اما موثر در زندگی او داشته است. وجود تصاویری از دستنوشتهها و عکسهایی از گذر عمر این شاعر بیهمتا در صفحههای پایانی، بر ارزشمندی این اثر افزوده است. «وقتی داشتم سال 45 خانهی کوشکو میساختم، یک کندهای زیر خاک بود، عجیب بود؛ یک کندهی خیلی قطور بود، من هیچ نمیدونستم چه درختیه. اردیبهشت بود، دور این کنده یه پاجوشهایی زده بود. بعد که این برگها بزرگتر شدن، فهمیدم که ارغوانه...» هوشنگ ابتهاج با این مقدمه دربارهی سرایش شعر ارغوان در کتاب «پیر پرنیاناندیش» سخن میگوید؛ سخن گفتنی که بغض و اشک امانش نمیدهد. به قول خودش: «نه نمیتونم، دیوانه میشم، اگه دست بزنی از همهجام اشک میچکه.» ارغوان! شاخهی همخون جداماندهی من/ آسمان تو چه رنگ است امروز؟/ آفتابیست هوا؟/ یا گرفتهست هنوز؟/ من در این گوشه که از دنیا بیرون است/ آسمانی به سرم نیست/ از بهاران خبرم نیست.../ اندرین گوشهی خاموش فراموش شده/ یاد رنگینی در خاطر من/ گریه میانگیزد/ ارغوانم آنجاست/ ارغوانم تنهاست/ ارغوانم دارد میگرید.../ ارغوان، بیرق گلگون بهار!/ تو برافراشته باش/ تو بخوان نغمهی ناخواندهی من/ ارغوان، شاخهی همخون جداماندهی من! مجموعهی دوجلدی «پیر پرنیاناندیش؛ در صحبت سایه» به کوشش میلاد عظیمی و عاطفه طیه، از سوی انتشارات سخن منتشر شده و در اختیار مشتاقان فرهنگ و ادب و هنر قرار گرفته است.
کتاب بانگ نی ، یک مثنوی بلند می باشد که ابتهاج ( سایه ) آن را در طول چند دهه تکمیل کرده است. وی سرودن این مثنوی را در دهه 40 شروع کرد و پس از سال ها تلاش ، در سال 1385 کار آن به پایان رسید. با مطالعه این اثر ارزشمند و ماندگار ، متوجه می شوید که این مجموعه دارای پیوستگی ساختاری و مفهومی بسیار خوبی است. کتاب محتوایی عاشقانه و البته اجتماعی دارد و اگر کسی فاقد سابقه سیاسی باشد، بعید است برداشتی سیاسی از کتاب بکند، چراکه کتاب بانگ نی سیاسی نیست.
مجموعه شعر «تاسيان» در برگيرنده آثار هوشنگ ابتهاج (متخلص به ه. ا. سایه)، در اوزان نيمايي و قالب هاي غيرسنتي است. اين کتاب به انتخاب شاعر، شامل شعرهايي شده که او در فاصله 1325 تا 1380 در قالب «شعر نو» سروده و بسياري از آنها در مجموعه هاي ترکيبي قبل سايه نيز منتشر شده اند.