مجموعه رباعی و دو بیتی از محمدرضا سلیمی سفتجانی کتاب مجموعهٔ «رباعیات» و «دوبیتی»های شاعر جوان و خوشقریحه، «محمدرضا سلیمی سفتجانی»، است که توسط انتشارات شهرستان ادب روانهٔ بازار نشر شده است. «از پنجرهٔ آپارتمان» حاوی ۸۹ رباعی و ۲۳ دوبیتیست که در قطع جیبی در دسترس علاقهمندان به شعرِ معاصر قرار گرفته است.
میرزا عبدالقادر بیدل شاعر بزرگ زبان فارسی (۱۰۵۴ _ ۱۱۳۳ ق) علاوه بر قالب غزل، که قالب محبوب و اصلی کار اوست، در قالب رباعی نیز آثار قابل توجهی دارد. او نزدیک به ۴۰۰۰ رباعی دارد و این رباعیات در جامعۀ ادبی ایران کمتر شناخته شده است. البته رباعیات او یکدست نیست و پست و بلند دارد و همین، گزینشی از میان این دیوان قطور رباعی را ضروری میسازد. در کنار این، پیچیدگیها و دشواریهای شعر بیدل هرچند در رباعی کمتر از غزل است، شرحها و توضیحهایی بر آنها را نیز میطلبد. این دو کار در کتاب «مرقع صد رنگ» در حد اقتضای حجم این کتاب توأما صورت گرفته است، یعنی یکصد رباعی بهتر بیدل به انتخاب گردآورنده، با شرحهایی کوتاه همراه شده و «مرقع صدرنگ» را تشکیل داده است. کتاب با مقدمهای از گردآورنده نیز همراه شده است، که در بخشی از آن میخوانیم: «رباعیات بیدل تنوع محتوایی چشمگیری دارد و در اینجا تناسب بیشتری میان مضامین و مفاهیم گوناگون برقرار شده است. شاید بتوان گفت که این دیوان از آثار دیگر رباعی سرایان هم رنگین تر است، چون دست کم ده نوع رباعی در آن می توان یافت: رباعیات عاشقانه، رباعیات عارفانه، رباعیات فلسفی و متأملانه، رباعیات اجتماعی و سیاسی، رباعیات تربیتی و اخلاقی، رباعیات اعتقادی و مذهبی، رباعیات متضمن مباحث ادبی، رباعیات هجو و هزل، رباعیات مناسبتی، خیر مقدم ها، قید واقعه و ماده تاریخ، رباعیات تفننی (بی نقطه، منقوطه و امثال آن).»
کتاب شعر «جشن فراموشی ها»، شامل حدود 50 رباعی است که تنوع موضوعی دارد. مرگ در آثار میلاد عرفان پور، به ویژه این کتاب، جایگاه ویژه ای دارد. همین طور در مورد شهر نیز سروده هایی وجود دارد.
میلاد عرفانپور( -۱۳۶۷)، شاعر است. کتاب پادشهر، دغدغههای انسان دهاتی ماندهای را روایت میکند که در گیر و بند مقتضیات جامعه مدرن اسیر شده و نمیداند که با تضادها و تعارضها باید چه کند. عرفانپور این کتاب را به آنان که در شلوغیهای شهر، ایمان روستاییشان را گم نمیکنند، تقدیم کرده است. به طور کلی او در این کتاب کوچک شصت صفحهای، میانهاش با شهر خوب نیست. البته به شهری که دستاوردش مصراع چهارم و ناگوار این رباعی است: این جا دل سفرهها پر از نان و زر است آنجا جگر گرسنهها شعلهور است ای وای بر این شهر که در غربت آن همسایه ز همسایه خود بیخبر است
میلاد عرفانپور( -۱۳۶۷)، شاعر است. دکتر محمدرضا سنگری در مقدمه این کتاب میگوید: «حدود کمتر از یک دهه است که دیگر بار اقبال به رباعی روی آورده و استقبال از آن آغاز شده است. نوآوری در فرم، کشف و دستیابی به چشم اندازهای تازه زبانی، نوعی جهتگیری فلسفی و ریختن مضامین غزلی در قالب خوش آهنگ رباعی از دستاوردهای کوششهای نو در عرصه این قالب شورانگیز است. شاعر جوان، خوش استعداد و رباعیگوی عزیز، میلاد عرفانپور که فرداها از او بیشتر خواهیم شنید، جدی و ژرف به این عرصه قدم گذاشته است و با رباعیهایی که با چند شاخصه ممتاز شدهاند، چشماندازهای تازهای را فراروی شعردوستان گشوده است. تنوع، تعهد و التزام و اندیشهی جاری در رگ شعر، غافلگیری و ضرباهنگ خوش پایانی شعر، تکاپوی شاعرانه در کشف مضامین بکر و تازه و حتی به ظاهر غیر شعری، از شاخصههای شعر میلاد عرفانپور است». در یکی از رباعیهای این مجموعه میخوانیم: «تلخ است که لبریز حقایق شده است زرد است که با درد موافق شده است عاشق نشدی و گر نه میفهمیدی پاییز بهاری است که عاشق شده است»
مجموعه رباعی میلاد عرفانپور برگ از پی برگ ، راز مجنون شدن است/ رنگ از پی رنگ ؛ در دگرگون شدن است/ از راه رسیده با سبدهای انار / پاییز همیشه فصل دلخون شدن است/
«یلدا» 40 عنوان شعر کلاسیک در قالب های غزل، چهارپاره، ترانه و 15 شعر سپید را در خود دارد. موضوع شعرهای این مجموعه عاشقانه، اجتماعی و آیینی است که در دو بخش شعرهای سپید و کلاسیک دسته بندی شده اند.
مجموعه رباعی «پیادهها» را شاعر آن امید مهدینژاد به دلیل کوتاهی ابیات قالب رباعی، «پیادهها» نام نهاده و در جایی ابیات رباعی را به پیاده نظام شطرنج تشبیه کرده است. اما وقتی مجموعه را مرور میکنیم بیشتر از اینکه این نام چنین تداعی را در ذهن مخاطب ایجاد کند بیشتر روحیه معترض و زبان کنایه گو و طعنه زن او را نمایندگی می کند. زبانی محکم، فخیم و درشت که از کنایه ها و طعنههای طنزآلود با ظرافت و گستردگی هرچه تمام استفاده میکند. اعتراض به سوارگانی که در طول تاریخ از حال و روز پیادگان بی خبرند.
از میلاد عرفانپور تا کنون چندین کتاب در قالبهای شعری گوناگون منتشر شده است امّا همچنان وی را بیشتر به عنوان شاعری رباعیسرا میشناسند. عرفانپور در آخرین کتاب خود، مجموعهای از رباعیاتی را به چاپ رسانده است که به گفتة خود شاعر، نقطة مشترک تمامی آنها این است که در راهبندانهای شهر شلوغ پایتخت سروده شدهاند.