رومن رولان درام نویس ، رمان نویس ، مقاله نویس ، مورخ هنر و عارف فرانسوی بود که در سال 1915 به عنوان ادای احترام به آرمان گرایی والای او و نیزبه همدلی و عشق او به حقیقت که او با آن انواع مختلفی از انسانها را توصیف کرده است جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. وی از حامیان اصلی استالین در فرانسه بود و همچنین به دلیل مکاتبات و تأثیرش بر زیگموند فروید نیز مورد توجه قرار گرفته است.سفر درونی را می توان خودزندگینامه ی روحانی و معنوی رومن رولان این نویسنده ی مطرح و صاحب نام فرانسوی دانست. چیزی شبیه دفتر خاطراتی که رولان در آن به نوشتن اندیشه ها و ثبت کردن تجربه هایش پرداخته است. این کتاب حاوی تفکرات رولان و تجربیاتی که از سرگذرانده است با زبانی شاعرانه است. سفری درونی ، سفری به درون اعماق اندیشه ها، افکار و احساسات رولان است. این کتاب سرشار است از توصیفات نابی از پدیده ها و تجربه های نویسنده. نویسنده ای که در تلاش است معنای زندگی را بفهمد. در ابتدا رولان قصد داشت این کتاب تنها پس از مرگش منتشر شود اما در سال 1942 به دلیل مشکلات مالی ای که پیدا کرده بود مجبور به چاپ آن شد.
«پییر و لوسی» رمانی از رومن رولان (۱۹۴۴-۱۸۶۶) نویسنده فرانسوی است. نویسندهای که مدال گوته را از دولت نازی نپذیرفت. این نویسنده فرانسوی با آثار پرشمار و پرارزش، صاحب نثری درخشان است که تا به امروز همچنان تابناک باقیست. رومن رولان متولد ۲۶ ژانویه ۱۸۶۶ در شهر کلامسی (Clamecy) از ایالت بورگونی فرانسه است. از خانوادهای بورژوا و مرفه بود و توانست در پاریس و رم به تحصیلات عالیه دست یابد و پس از تدریس در دانشگاههای معتبری چون سوربُن و اِکول نورمال، از سال ۱۹۱۲ تمام وقت به نویسندگی پرداخت. این کتاب، اثری کمتر شناختهشده از این نویسنده است که نثر زیبایی دارد و تمام باورهای رولان را که مهمترینشان عقاید ضد جنگ بود در قالب یک رمان عاشقانه مطرح میکند. «پییر» در این رمان یک هملت مدرن و امروزی است؛ افسرده، ناامید و سرخورده از جهانی که در آن زندگی میکند. در حقیقت او جوان ۱۸ ساله بورژوایی است که در دوران جنگ جهانی اول به خدمت سربازی فراخوانده شده است. رمان زیبای «پییر و لوسی» داستان عشق پرشور و پاک دو دلداده جوان است که در آن آرمانهای شفقت، صلح طلبی و انسان دوستی نویسنده مشهور و برنده جایزه نوبل، رومن رولان، و آرزوی او در داشتن جهانی عاری از خشونت، تجلی مییابد. بخشی از کتاب: در هر نوجوان شانزده تا هجده ساله اندکی از روح هملت یافت میشود. از او نخواهید که جنگ را درک کند! (این باشد بر شما مردان روزگارْدیده!) برای او همین بس که زندگی را درک کند و بتواند خشم خود را از وجود آن فرو خورَد. معمولاً او خود را در رؤیا و هنر مدفون میکند تا زمانی فرا رسد که به این زیست جدید خو گرفته باشد ـزمانی که نوزاد حشره گذارِ مرارتبار از کرمینگی به حشره بالدار را طی کرده باشد. و در این روزهای پر آشوبِ بهارِ بلوغ، او چه سخت نیازمند آرامش و تعمق است! اما آنها ــ آن نیروهای کور و حیوانی و کوبنده ــ در اعماق نقبش بهدنبالش میآیند، او را که هنوز در پوسته تازهاش ظریف و آسیبپذیر است مییابند و از تاریکی بیرون میکشند
رمان جان شیفته، داستان جانی است که شیفته ی زندگیست. داستان زنی که در عمق جامعه ای سترون از عشق، نطفه ای عاشقانه را می پرود، می بالد و از تمام دردهایی که برای زیستن می کشد بزرگوارانه، لذت می برد. رمان جان شیفته، فرانسه در ابتدای قرن بیستم را به تصویر می کشد و وضعیت اجتماعی این دوران را برای خواننده به وضوح شرح می دهد.