جستجو
محصولات با برچسب 'دفترچه خاطرات'
بعد از نوشتن بسوزان
بعضی از سوال ها خنده دارند، بعضی ها شما را به فکر فرومی برند و بعضی ها هم همین طوری تصادفی انتخاب شده اند. جسورانه و خلاقانه جواب بده. هیچ پاسخی اشتباه نیست. آن را جدی نگیر یا خیلی جدی بگیر یا هردو. به خودت مربوط است! اینجا تنها جای امنی است که می توانی با خیال راحت یک ریز درباره ی خودت حرف بزنی و نگران نباشی بقیه درباره ات چه فکری می کنند. چون به (جز تو کسی اینجا نیست.) ولی حواست باشد وقتی تمامش کردی آن را جایی خاک کن قایمش کن، بگذارش توی صندوقچه و فرار کن... یا بعد از نوشتن آن را بسوزان.
به جهنم و جاهای دیگر
به‌جهنم و جاهای دیگر
نویسنده: مادلین آلبرات
ترجمه: علی مجتهدزاده
انتشارات: پارسه
در این خاطرات فاش کننده ، خنده دار و الهام بخش ، نویسنده ی پرفروش نیویورک تایمز و وزیر امور خارجه سابق مادلین آلبرایت - از جمله ی پرخدمت ترین و خستگی ناپذیرترین کارمندان دولت در جهان - در مورد چالش ادامه کار بسیار فراتر از سن طبیعی بازنشستگی می گوید.
در سال 2001 ، هنگامی که مادلین آلبرایت به عنوان اولین زن وزیر خارجه آمریکا در حال ترک دفتر بود ، مصاحبه کنندگان از او پرسیدند که چگونه می خواهد به یاد آورده شود. وی پاسخ داد: "نمی خواهم به یاد آورده شوم" "من هنوز اینجا هستم و کارهای بیشتری دارم که می خواهم انجام دهم. هرچقدر که دشوار به نظر می رسد ، من می خواهم که هر مرحله از زندگی ام هیجان انگیزتر از مرحله ی قبل باشد. "
در آن زمان گذار ، وزیر امور خارجه احتمالات را در نظر گرفت: او می توانست بنویسد ، تدریس کند ، سفر کند ، سخنرانی کند ، شرکتی راه اندازی کند ، برای دموکراسی بجنگد ، به توانمندسازی زنان کمک کند ، برای کاندیداهای سیاسی مورد علاقه کار کند ، زمان بیشتری را با نوه های خود بگذراند. به جای انتخاب یک یا دو تا کار از این لیست، او تصمیم گرفت همه کارها را انجام دهد. برای تقریبا بیست سال ، آلبرایت دائما در حال حرکت است ، با روسای جمهور و نخست وزیران درگیر می شود و هر روز چیز جدیدی یاد می گیرد. وی از زمان ترک وزارت امور خارجه ، به کار خود ادامه داده است - و به میلیون ها نفر که مشتاق احترام هستند ، صرف نظر از جنسیت ، سابقه و سن ، صدای خودشان را داده است.
به جهنم و جاهای دیگر این زن قابل توجه را در صریح ترین ، خنده دارترین ، صمیمی ترین و جدی ترین شخصیت او نشان می دهد. این داستانی از دوران ما است که می تواند برای ما آموزند باشد. داستانی که توسط یک زن خارق العاده با ذوقی بی نظیر برای زندگی روایت می شود.
نویسنده: مادلین آلبرات
ترجمه: علی مجتهدزاده
انتشارات: پارسه
در این خاطرات فاش کننده ، خنده دار و الهام بخش ، نویسنده ی پرفروش نیویورک تایمز و وزیر امور خارجه سابق مادلین آلبرایت - از جمله ی پرخدمت ترین و خستگی ناپذیرترین کارمندان دولت در جهان - در مورد چالش ادامه کار بسیار فراتر از سن طبیعی بازنشستگی می گوید.
در سال 2001 ، هنگامی که مادلین آلبرایت به عنوان اولین زن وزیر خارجه آمریکا در حال ترک دفتر بود ، مصاحبه کنندگان از او پرسیدند که چگونه می خواهد به یاد آورده شود. وی پاسخ داد: "نمی خواهم به یاد آورده شوم" "من هنوز اینجا هستم و کارهای بیشتری دارم که می خواهم انجام دهم. هرچقدر که دشوار به نظر می رسد ، من می خواهم که هر مرحله از زندگی ام هیجان انگیزتر از مرحله ی قبل باشد. "
در آن زمان گذار ، وزیر امور خارجه احتمالات را در نظر گرفت: او می توانست بنویسد ، تدریس کند ، سفر کند ، سخنرانی کند ، شرکتی راه اندازی کند ، برای دموکراسی بجنگد ، به توانمندسازی زنان کمک کند ، برای کاندیداهای سیاسی مورد علاقه کار کند ، زمان بیشتری را با نوه های خود بگذراند. به جای انتخاب یک یا دو تا کار از این لیست، او تصمیم گرفت همه کارها را انجام دهد. برای تقریبا بیست سال ، آلبرایت دائما در حال حرکت است ، با روسای جمهور و نخست وزیران درگیر می شود و هر روز چیز جدیدی یاد می گیرد. وی از زمان ترک وزارت امور خارجه ، به کار خود ادامه داده است - و به میلیون ها نفر که مشتاق احترام هستند ، صرف نظر از جنسیت ، سابقه و سن ، صدای خودشان را داده است.
به جهنم و جاهای دیگر این زن قابل توجه را در صریح ترین ، خنده دارترین ، صمیمی ترین و جدی ترین شخصیت او نشان می دهد. این داستانی از دوران ما است که می تواند برای ما آموزند باشد. داستانی که توسط یک زن خارق العاده با ذوقی بی نظیر برای زندگی روایت می شود.
