زنان عرب از میانه سدۀ بیستم میلادی توجه گستردهای به داستاننویسی نشان دادند و گفتن از خویش را پیگیرتر از گذشته آغاز کردند. آنچه آنها در دو دهه پنجاه و شصت سده بیستم نگاشتند به زندگینامه خودنوشت نزدیکتر بود. آنها برای نخستینبار زنانی را به تصویر کشیدند که از بند سنت رستهاند و طرحی نو در زندگی خویش و سپاس جامعه درانداختهاند. از دهه هفتاد به اینسو، هنر داستاننویسی زنان عرب گسترش چشمگیری یافته است و نویسندگان با بهرهگیری از شگردهای نو داستاننویسی آثاری پدید آوردهاند که زندگی سراسر رنج و تناقض انسان عرب و بهویژه زنها را نشان میدهد. در این گزیده، داستانهایی از زنان نامدار عرب ترجمه شده است، چهرههایی چون غاده السمان و حنان الشیخ و هدی برکات و رضوی عاشور و عالیه ممدوح و لیلی عثمان و هیفاء بیطار و آمال مختار و علویه صبح.