ادوارد ودیع سعید (زادهٔ ۱ نوامبر ۱۹۳۵ در بیت المقدس، فلسطین تحت سرپرستی بریتانیا – درگشتهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۳ در نیویورک) نظریهپرداز ادبی، منتقد فرهنگی و فعال سیاسی فلسطینی - آمریکایی است. وی در دانشگاههای هاروارد و پرینستون درس خوانده بود و استاد زبان انگلیسی و ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیا بود. سعید به عنوان یکی از بنیانگذاران نظریهٔ پسااستعمارگرایی شناخته میشود.سعید با کتاب مشهور شرقشناسی که در ۱۹۷۸ به چاپ رساند و نقدی در بازنماییهای فرهنگی شرقشناسی و چگونگی درک جهان غرب از شرق، شناخته شدهاست.
زندگی ادوارد سعید را شاید بتوان کهنالگوی زیست روشنفکری در جهان سوم دانست. سعید که بسیار تحت تأثیر آرا و اندیشههای میشل فوکو بود، با کاربست نظریه گفتمانی وی، کوشید از تقابل شرق و غرب شالودهشکنی کند و نقش دانش غربی را در کمک به فرایند استعمار شرق افشا کند. کتاب حاضر با قرار داده سعید در یک بافتار پستمدرن و تأکید بر تأثیرپذیری او از فوکو و گرامشی، میکوشد آرای او را در خصوص همدستی قدرت و دانش غربی مورد توجه قرار دهد و شرحی راهگشا از توجه او به انگیزههای سیاسی پنهان در آثار هنری و ادبی غرب در نگارش تاریخ جعلی برای توجیه استعمار شرق ارائه کند.
این کتاب حاصل گفتوگویی مفصل با ادوارد سعید، استاد فقید دانشگاه کلمبیا، است. سعید در این گفتوگو از دوران کودکی، تحصیل، و خانواده و تبار فلسطینی خود سخن میگوید. از علاقهمندیهایش به ادبیات، سینما و بیش از همه موسیقی یاد میکند و سرمنشأ اندیشه انتقادی و شکل گرفتن ایده کتاب معروفش «شرقشناسی» را شرح میدهد.