مردگان باغ سبز

نویسنده در این رمان، راوی زندگانی غریب «بالاش» است که دوره گردی عادی است، اما به واسطه صدای زیبایش، همای سعادت بر شانه اش می نشیند تا ابتدا گوینده رادیوی فرقه شود و بعد گزارشگر روزنامه «آذربای جان». اما دولت او مستعجل است؛ چون انتخابات پانزدهم مجلس در راه است و اگرچه آذربایجان اعلان استقلال کرده، اما دولت قوام به بهانه نظارت بر حسن انجام انتخابات، ارتش را روانه آذربایجان ساخته است. ماحصل این اتفاقات و کشمکش ها توقیف همه اموال روزنامه و متواری شدن اعضای فرقه است.

بالاش هم از پس این اتفاق، به کمک پدر نظامی اش تا مرز می رود؛ اما آشفته حال و با کودکی مریض احوال بازمی گردد. بایرامی همزمان با شرح مصائب بالاش که به شیوه سوم شخص روایت می شود، داستان «بولوت» را هم به شیوه اول شخص روایت می کند که در دو سالگی او پدرش را کشته شده اند. از این دو روایت موازی هم می رسد به کشتارها و اعدام ها و خشونت هایی غریب که کینه ها و بدخویی های پایان ناپذیر آدم ها را به نمایش می گذارد.