قرار

ناز شست روزها !حسی غریبم داده اند
ظاهری آرام و قلبی ناشکیبم داده اند
چارشنبه سوری ام ، پایان سالی آتشین
روز و شب با شوق دیدارت لهیبم داده اند
نیم خورده روی دست زندگی افتاده است
از بهشت گونه هایت هرچه سیبم داده اند
من زمین رادوست دارم با تمام تنگی اش
راضی ام ازاینکه چشمانت فریبم داده اند
رودهای من به آغوشت سرازیرند
باز رو به اقیانوس آرام تو شیبم داده اند
بیش ازاین ای بغض کهنه! میخکوب من مباش
من درختی زخمی ام،طرح صلیبم داده اند
می نشینم دانه های اشک را بر نخ کنم
بازهم تسبیحی از امن یجیبم داده اند