بی خبری ها

به اوج کبریا کز پهلوی عجز است راه آنجا/ سر مويی گر اينجا خم شوی، بشكن كلاه آنجا ادبگاه محبّت، ناز شوخی برنمی‌دارد/ چو شبنم سر به مهرِ اشك می‌بالد نگاه آنجا به ياد محفل نازش، سحرخيز است اجزايم/ تبسم تا كجاها چيده باشد دستگاه آنجا! مقيم دشت الفت باش و خواب ناز سامان كن/ به ‌هم می‌آورد چشم تو مژگان گیاه آنجا به سعی غیر مشکل بود از آشوبِ دویی رستن/ سری در جیب خود دزدیدم و بردم پناه آنجا