این کتاب اولین کتاب نثر سعید بیابانکی است که در بردارنده مجموعه نوشته های طنزآمیز این شاعر معاصر است. علاوه بر نثر طنز، در انتهای کتاب شعرهای طنز بیابانکی که به صورت تک بیت نیز آورده شده که مصرعی از آن از شعر حافظ بوده و بیابانکی با تصرف در آن جلوه طنزآمیزی به بیت داده است. این اثر ، در بردارنده موضوعات مختلفی است که شاعر آنها را دست مایه طنز خود کرده و با نثری طنزآمیز بیان کرده است و شامل چند داستان کوتاه طنز،نثرهای طنزآمیز،اندر حکایت شاعری،مجموعه کامل ابیات حافظ، من و چند شعر طنز منتشر نشده است ...
حامد زارع، حال و وضع فلسفی، اشتیاق برای گفتگو و در نهایت جسارت و اصرار در دفاع از عقل را سه ویژگی بارز غلامحسین ابراهیمی دینانی میداند و معتقد است تجمیع این سه ویژگی در هر فرد، همنشینی و همصحبتی با او را جذاب و دلنشین میکند. فصل نخست «مباحثه» نام دارد، گفتگوهای چهارگانه این بخش بیش از هر چیز دال بر پایبندی دکتر ابراهیمی دینانی به امر گفتگوست. عنوان فصل دوم «مصاحبه» است. در این بخش درباره چند تن از نامداران تاریخ اندیشه فلسفی در تمدن اسلامی با دکتر ابراهیمی دینانی گفتگو شده است. فصل سوم «مناظره» نام دارد و همانطور که از نام آن پیداست میتوان این فصل را جذابترین بخش کتاب حاضر دانست. فصل چهارم «مکاتبه» نام دارد که در این بخش برای نخستین بار همه کتابهای دکتر ابراهیمی دینانی با خود او به بحث گذاشته شده است. آفاق حکمت در سپهر سنت (گفتگوی حامد زارع با سید حسین نصر)، آفاق فلسفه در سپهر فرهنگ (گفتگوی حامد زارع با رضا داوری اردکانی)، از این مجموعه منتشر شده است.
کتاب کوری یک رمان خاص از ژوزه ساراماگو است؛ یک اثر تمثیلی، بیرون از حصار زمان و مکان، یک رمان معترضانه اجتماعی-سیاسی، که آشفتگی اجتماع و انسان های سردرگم را در دایرهی افکار خویش و مناسبات اجتماعی به تصویر می کشد. ساراماگو تاکید بر این حقیقت دارد که اعمال انسانی در «موقعیت» معنا میشود و ملاک مطلقی برای قضاوت وجود ندارد. زیرا موقعیت انسان ثابت نیست و در تحول دائمی است. در شهریبه طور وحشتناک کوری شیوع پیدا میکند و هالهای سفید رنگ بعد از کور شدن افراد مقابل چشمانشان ظاهر میشود. خیابانها نام ندارن. شخصیتهای رمان نیز نام ندارم: دکتر، زن دکتر، دختری که عینک دودی داشت، پیرمردی که چشم بند سیاه داشت، پسرک لوچ و... سبک و ساختار دشوار رمان، پس از چند صفحه، جاذبهای استثنایی پیدا میکند. نقطهگذاری متن متعارف نیست. نثر موجز در خلال پاراگرافهای طولانی، پیچیدگیهای روح انسان و مشکلات غامض زندگی را تداعی می کند. کوری مورد نظر ساراماگو، کوری معنوی است.