نثرهای کتاب چشمانتظاری اغلب نثرهایی کوتاه و در عین حال بسیار شوقبرانگیزند. نویسنده تمام آنچه میخواهد در قالب کلام برای ایجاد حسبرانگیزی و خلق احترام میان خود و مخاطب نسبت به امام غائب (عج) به کار ببرد در این متنها آورده است. آنچه در این کتاب با آن روبرو میشویم نه یک متن احساسبرانگیز صرف که احساس و احترام و بینش و آگاهی دینی است. این متون با حجمی کوتاه و در فصولی متعدد ارائه شده است. راز این کوتاه بودن را میتوان در تأثیر لحظهای آنها جستجو کرد. چشمانتظاری به همین اعتبار کتابی است اندیشیدنی و نه خواندنی بلکه تلاش او برای بیان احساساتش.