هرمس

در این نوشتار برآنیم تا با استفاده از توانمندی های به دست آمده در عرصه‌ی علوم شناختی و عصب شناسی به تبیین چیستی و چگونگی شکل گیری نظریه های علمی نه در قالب رویکرد گزاره‌ای یا حتی مدل - نظریه بلکه در قالب مدل سازی در شبکه های عصبی و مطالعات تجربی مغز و رویکردهای عصب-محاسباتی بپردازیم.

حکیم سنایی، یکی از بزرگ‌ترین سخن‌پردازان پارسی‌گو و سرایندگان ایرانی در عرصهٔ ادبیات تعلیمی و اندرزی است که در رشد و بالندگی حکمت دینی نقش به‌سزایی داشت. شعر وی، آمیزه‌ای است از حکمت آرمان‌شهراندیشی و جهان‌نگری حکیمانه. سنایی، مظهر تحول در اندیشه و نوآوری در زبان و شیوه‌های بیانی گسترش درون‌مایه‌های حکمت‌آمیز است. این کتاب از نظر گستردگی، نکته‌بینی، تازه‌جویی، روش پژوهش و گستردگی منابع و مآخذ بر بسیاری از پژوهش‌های همانند برتری دارد. بی‌گمان این کتاب می‌تواند دریچه‌های جدیدی فراروی پژوهشگران شعر و ادب فارسی بگشاید و مباحث «سنایی‌پژوهی» را گسترده‌‌تر سازد. کتاب به سه بخش تقسیم شده است: زندگی حکیم سنایی، آثار سنایی؛ بررسی فقه‌اللّغوی، سنایی بین شعر مذهبی و غیرمذهبی؛ پیشهٔ شاعری.

خلاصة الأشعار فی الرباعیات از زمره رباعی نامه های موضوعی است که ابوالمجد تبریزی آن را در پنجاه باب و مشتمل بر پانصد رباعی، در نیمه نخست قرن هشتم هجری تألیف و تدوین کرده است. نقل رباعیات بزرگان معاصر ابوالمجد در آذربایجان و ارّان، مانند امین الدین حاجی بله و جلال الدین عتیقی در کنار درج رباعیات کسانی مانند اثیرالدین ابهری و خواجه نصیرالدین طوسی گویای گرایش های محیط ادبی و عرفانی تبریز در آن عصر است.

کتاب هومو موزیکوس مجموعه ای است از سیزده داستان هرمز ریاحی. زبان در این داستان ها گاهی به شعر نزدیک می شود و تصور اولیهٔ مخاطب را دربارٔ زبان و زاویه دید داستان به هم می زند. نویسنده در تک تک داستان هایش مخاطب را وادار می کند لحظات و دقایقی را به چرایی تصمیم آدم ها و سرنوشتشان فکر کند.

قرن‌های بی‌زمان معطوف به نقد و تحلیل منطق‌الطیر است، اما صرفاً محدود به آن نیست و از بطن آن تقریباً همهٔ آثار عطار و به‌ویژه منظومه‌‌ها – و شخصیت خود عطار – نیز معرفی و نقد می‌شوند تا امکان نگاهی یکپارچه و هماهنگ ابتدا به منطق‌الطیر و از طریق آن به آثار و کل معرفت و شخصیت و عرفانِ عطار فراهم آید.«قرن‌های بی‌زمان» هفت فصل دارد: از منطق‌الطیر قرآنی تا منطق‌الطیر عرفانی، هفت وادی (نگاهی به سیر تکوین و تدوین منازل و مقاماتِ عرفانی از آغاز تا عهد عطار)، سایه یا خورشید (عطار و تبیین رابطهٔ انسان و خدا در منطق‌الطیر)، ابن‌عربی و عطار؛ معماران نظریهٔ وحدت در فرهنگ اسلامی- ایرانی، اکتشاف متن؛ تحلیل مبانی ساختاری – معنایی روایت‌های عطار، سیمرغ؛ خودکامه یا خدا؟، در جدال نقش با نقاش (تحلیل احوال روانی عطار در سرودن منطق‌الطیر)

ابوالقاسم فردوسی طوسی زادهٔ ۳۲۹ و درگذشتهٔ ۴۱۶، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند.