بعضیها داغشو . . . مجموعه زیبایی از ژانرهای کمدی اسکروبال، اسلپ استیک، گانگستری و رومانتیک است. فیلمنامه پر است از جمله هایی که می توان آنها را در کلاسهای فیلمنامه نویسی تدریس کرد. فیلمبرداری بسیار ساده و روان است، چون وایلدر نمی خواست تصاویر مانعی باشد برای فهم درست داستان. تنها اسکاری که به فیلم تعلق گرفت طراحی صحنه بود، چیزی میان زرق و برق و سادگی و افسوس که در آن سالها اسکار گریم وجود نداشت. بازیها در عالیترین سطح از جرج رافت بازیگر فیلمهای گانگستری دهه 30 در نقش رئیس گانگسترها تا تونی کورتیس خوش چهره و بی استعداد و جک لمون هنرمند. همه چیز کامل بود الا یک چیز، ستاره بزرگ فیلم، شمایلی که همه فیلم را با وجود او می شناسند، مرلین مونرو.
آشپزخانه نشیمن خانه ای قدیمی و روستایی در دهکده ی لی نین، گالوی. در اصلی خانه منتهی الیه سمت راست، میزی با دو صندلی سمت راست جلوی صحنه، یک بخاری دیواری قدیمی در وسط دیوار انتهایی و دو صندلی راحتی مندرس در راست و چپ دیوار انتهایی، و در اتاق والین در منتهی الیه چپ.
یوجین اونیل، در کتاب گوریل پشمالو داستان زندگی مردی به نام ینک را نوشته است. او در آتشخانه کشتی کار می کند؛ به خاطر کار سختش، کمکم حالت فیزیکی بدنش تغییر کرده است. او سیاه، خمیده و شبیه گوریل شده است. ینک کمکم در این توهم فرو میرود که چون سوخت به کشتی میدهد، پس همهکاره کشتی است. ینک به خاطر مزاحمتهایی که ایجاد میکند به زندان میافند و در آنجا حتی نام خودش را هم از یاد میبرد...
کتاب عابر هوایی نوشته اوژن یونسکو است که با ترجمه سحر داودی منتشر شده است. اوژن یونسکو متولد ۲۶ نوامبر ۱۹۰۹ – درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۹۴ نمایشنامهنویس و نویسنده فرانسوی با اصلیت رومانیایی بود. او را بارزترین نماینده تئاتر آوانگارد فرانسه مینامند. اکثر خوانندان ایرانی این نمایشنامه نویس را با نمایشنامه کرگدن و ترجمه جلال آلاحمد میشناسند. مجموعهنمایشنامههای بیدگل، مجموعهای منحصربهفرد از نمایشنامههایی است که تابهحال به فارسی ترجمه نشدهاند و یا ترجمهٔ مجددی از نمایشنامههایی خواهد بود که از هر جهت لزوم ترجمهٔ مجدد آنها حس میگردد. این مجموعه تاحدامکان میکوشد تا تأکید خود را بهجای ادبیات متن نمایشی، بر ویژگی اجرایی آن بگذارد و بدینترتیب به نیازهای اجرایی متون نمایشی پاسخ گوید.
معرفی کتاب ویتسک / نظامیان اثر گئورگ بوشنر گئورگ بوشنر، نویسنده، پزشک و طبیعتپژوه عدالتخواه آلمانی است که از پایهگذاران نمایشنامهنویسی مدرن اروپا در قرن نوزدهم بهشمار میرود. از بوشنر سه نمایشنامۀ مهم به جا مانده که ویتْسک شناختهشدهترین آنهاست، اثری که تنظیم نهاییاش به دلیل مرگ زودهنگام او در بیستوسهسالگی ناتمام ماند. در ویتْسک، بوشنر، متأثر از آرمانهای سیاسی انقلاب فرانسه، به طرح دغدغههای اجتماعی و سیاسی پرداخته و از ایدهآلیسم نخبهگرای آلمانی فاصله گرفته است. این نمایشنامه، با وجود سبک واقعگرایانهاش، نشان از ادبیات ناتورالیستی و شمههایی از شاعرانگی دورههای ادبی بعدی آلمان نیز دارد که در استفادۀ آن از زبان روزمره، گویش محلی و سیاق گفتار مشهود است. بوشنر در شیوۀ نمایشنامهنویسی پیرو یاکوب لنس بود، نویسندهای که آثارش تجسمی ناب از مکتب انقلابی طوفان و طغیان در ادبیات آلمانی سالهای پایانی قرن هجدهم است. نویسندگان این مکتب در بازپرداخت رویدادهای جامعۀ روزگارشان اغلب به تصویرپردازی مستند نزدیک میشوند. لنس تأکید میکرد که نمایشنامههایش را برای عوام مینویسد و در پیروی از حقیقت نمیخواهد که عناصر ناخوشایند زندگی را از آثارش کنار بگذارد. همین ویژگی نقد بیپردۀ اجتماعی است که بعدها انگیزۀ رجوع نویسندگان برجستهای چون بوشنر، هاوپتمان و برشت به او میشود. اشتولیوس قماشفروش در نظامیان و شخصیت مفلوک ویتْسک بوشنر قربانیان تیرهبخت جامعهایاند که در آن سرنوشت اجتماعیشان را رستههای حاکم تعیین میکنند. در این شیوۀ روایتگری، به جای قهرمانان بزرگ، این آدمهای عادیاند که درگیر مناسبات فاجعهبار میشوند.