افق

ویژگی بارز منِ او، مانند سایر رمان‌های این نویسنده، قصه است. بی تردید برای اینکه نویسنده بتواند مخاطب را جذب کند، کتابش باید به خوبی قصه بگوید و تمایل انسان به قصه شنیدن را که هزاران سال است با اوست، بتواند اقناع کند. امیرخانی راه و رسم قصه گفتن را به خوبی می‌داند. می‌داند از کجا شروع کند، چگونه مخاطب را با شخصیت‌هایش آشنا کند، چطور بدون اینکه بخواهد از آن‌ها قهرمان بسازد، خواننده را مجذوبشان کند.

رمان ارمیا اولین رمان بلند رضا امیرخانی سال 1374 منتشر شد. ارمیا داستان یک سفر درونی است که در بستر اتفاقات سال‌های پایانی جنگ ایران و عراق رخ می‌دهد. رضا امیرخانی با شخصیت‌پردازیِ دو شخصیتِ ارمیا و مصطفی که از دو بستر فرهنگی و خانوادگی مختلف و با نگاه‌هایی متفاوت به زندگی، راهی جبهه جنگ می‌شوند؛ اثر ماندگاری از خود به جا گذاشته است. رمان ارمیا با وجود اینکه اولین کار نویسنده است و از لحاظ ساختاری با مشکلاتی مواجه است، اما به لحاظ محتوایی یکی از آثار خوب حوزه‌ی ادبیات مقاومت به حساب می‌آید.

کتاب چارلی و آسانسور بزرگ شیشه‌ای، نوشته‌ی رولد دال، بهترین نویسنده‌ی داستان‌های کودکان است. این کتاب ادامه داستان چارلی و کارخانه‌ی شکلات‌سازی است. این‌بار چارلی و خانواده‌اش سوار آسانسور اسرار‌آمیز فضایی آقای وانکا می‌شوند. اگر شما هم می‌خواهید همسفر چارلی و خانوده‌اش شوید، خواندن این رمان 168 صفحه‌ای را از دست ندهید. این کتاب برنده‌ی جایزه‎ی تصویرگری هانس کریستین آندرسن نیز شده است.

رمان تکان دهنده ای است آکنده از احساس شکنندگی انسان معاصر، خاطرات به یادماندنی شخصیت هایی که رفته رفته به حقیقت دوران کودکی به ظاهر شاد و نیز آینده ی خود پی می برند. آن ها پس از سال ها در می یابند که چرا موسسه «هیلشم» آنان را از کودکی پناه داده است. حالا که در در و دشت رانندگی می کنم، هنوز چیزهایی را می بینم که مرا یاد هیلشم می اندازد. شاید از کنج مزرعه ای مه آلود بگذرم با قسمتی از خانه ی بزرگی را هم چنان که از دامنه ی تپه ای پایین می آیم، یا حتی دسته ای سپیدار را با ترتیب خاصی در کمرشکن تپه ای ببینم و با خود بگویم: «شاید همین باشد! پیدایش کردم!»

کتاب داستان های ماشین تحریر، مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته ی تام هنکس است که اولین بار در سال 2017 منتشر شد. داستان های شگفت انگیز این مجموعه به خوبی نشان می دهند که برنده ی دو جایزه ی اسکار، تام هنکس، علاوه بر استعداد کم نظیرش در بازیگری، توانایی های بالایی در نویسندگی نیز دارد. در داستان های ماشین تحریر با شخصیت های جالبی رو به رو می شویم: مهاجری اهل اروپای شرقی که پس از فروپاشی خانواده و زندگی اش به واسطه ی جنگ داخلی، به نیویورک می آید؛ مردی که به شهرت می رسد و باید تصمیم بگیرد که آیا زندگی جدیدش، علایقش را خراب کرده یا نه؛ میلیاردی عجیب و غریب به همراه دستیارش به آمریکا می روند و تجربه های شگفت انگیزی را از سر می گذرانند. کتاب داستان های ماشین تحریر، اثری غافلگیرکننده، هوشمندانه و دلگرم کننده است و به عنوان اولین مجموعه از داستان های کوتاه نوشته شده توسط تام هنکس، بدون تردید طرفداران بی شمار این ستاره ی بزرگ سینما را راضی نگه خواهد داشت.

در «کافه ی خیابان گوته» قهرمان داستان کیانوش مستوفی، نوه میرزا یوسف، شخصیت اول رمان «دیلماج» است، بنابراین این کتاب به ادامه رمان «دیلماج» می پردازد. در ابتدای کتاب توضیحاتی درباره اسماعیل، پسر میرزایوسف داده می شود اما در ادامه، داستان به زندگی کیانوش مستوفی نوه میرزایوسف می پردازد. در داستان، سه دانشجو یک گروه مبارزه چپ را تشکیل می دهند که در ابتدا دیدی انقلابی ندارند اما در آینده شرایط عوض می شود و با این تغییر دید، یکی از اعضا به گروه خیانت می کند، گروه از هم می پاشد و به همین دلیل کیانوش به زندان می افتد. کیانوش بعد از آزادی از زندان، راهی آلمان می شود و فرد خیانتکار را در آلمان غربی پیدا می کند، اما زمانی به آن مرد می رسد که او آلزایمر گرفته و خود را یک کودک هفت ساله می پندارد. در چنین شرایطی دیگر انتقام معنایی ندارد، به همین دلیل کیانوش با همکاری یک نویسنده داستان های کودک که روای این رمان است، تلاش می کند با روش های مختلف و در واقع با مرور خاطرات مشترک، حافظه مرد را به او برگرداند تا مزه انتقام خود را به او بچشاند. زمان وقوع اتفاقات این رمان به هم ریخته است اما اکثر اتفاقات در دوره قاجار و پهلوی رخ می دهد، البته گریزی هم به بعد از انقلاب زده شده است. حوادث بعد از انقلاب در خارج از ایران اتفاق می افتد.