مرگ با تشریفات پزشکی

وال هنوز هم سرنوشت ما خواهد بود و بالاخره روزی مرگ فرا می‌رسد. اما، تا روزی که آخرین سیستم پشتیبان

درون ما از کار بیفتد، مراقبت‌های پزشکی می‌توانند با حفظ توانایی‌هایی که بیش از هر چیزی در زندگی ما اهمیت دارند بر این مسیر تاثیر بگذارند و معین کنند که تند و پر شتاب طی شود یا آرام و تدریجی. اما خیلی از ما که درحوزه‌ی پزشکی فعالیم اصلا به اين نکته توجه نداریم. ما در پاسخ به مشکلات مشخص و فردی، مثل سرطان روده یا فشارخون بالا یا آرتروز، خوب عمل می‌کنیم. اگر یک بیماری به ما بدهید، به خوبی با آن کلنجار می‌رویم. اما اگر پیرزنی به ما بدهید که دچار فشار خون بالا، آرتروز و کلی درد و مرض دیگر است و در مظان از دست دادن زندگیِ لذت بخشش قرار گرفته، به سختی می‌توانیم از پس کار بربيايیم و غالبا اوضاع را بدتر می‌کنیم.

چند سال پیش محققان دانشگاه مینه‌سوتا 568 پیرزن و پیرمرد بالای هفتاد سال را شناسایی کرده بودند که  زندگی مستقلی داشتند اما، به خاطر مشکلات مزمن سلامتی، بیماری‌های متعدد و معضلات ذهنی، خطر ناتوانی

تهدیدشان می‌کرد. محققان با اجازه‌ی خود اين افراد و به شکل تصادفی نیمی از آن‌ها را به دست تیمی متشکل از پرستاران و پزشکان پیری شناسی سپردند. تیمی که خودشان را وقف هنر و علم مدیریت و کنترل افراد مُسن کرده بودند. اما از بقیه افراد خواسته شد که به همان پزشکان معمول خودشان که از وضعیت حادشان مطلع‌اند، مراجعه کنند. در طول هجده ماه ۱۰ درصد از بیماران هر دو گروه فوت کردند. اما بیمارانی که با پیری شناسان سروکار داشتند، 25 درصد کمتر از گروه دیگر با احتمال ناتوانی مواجه بودند و ۵۰ درصد کمتر از آن‌ها در معرض افسردگی قرار داشتند. همچنین ۴۰ درصد کمتر از گروه دیگر به ارائه‌ی خدمات سلامتی در منزل نیاز داشتند.

این نتایج خیره کننده بودند. فرض کنید دانشمندان دستگاهی اختراع می‌کردند که اسمش سستی زدای اتوماتیک بود و کارش این بود که طول عمر شما را افزایش نمی‌داد اما، به جای آن؛ از احتمال بستری شدن یا افسردگی‌تان می‌کاست. دراین صورت قطعا برای چنین دانشمندانی کلی جیغ و هورا می‌کشیدیم و شک نمی‌کردیم که پزشکان باید سينه‌ی آدم‌ها را بشکافند و یکی از این دستگاه‌ها را در قلب آن‌ها جا بدهند. کمپین‌های عریض و طویلی راه می‌انداختیم که هر آدم بالای هفتادوپنج سال یکی از این‌ها داشته باشد. کلی شکایت به کنگره می‌رسید که چرا چهل ساله‌ها نمی‌توانند یکی از این دستگاه‌ها روی بدنشان نصب کنند.