شب ممکن یک رمان کوتاه و مدرن پنج اپیزودی از محمدحسن شهسواری، نویسنده و روزنامهنگار معاصر است. وی دانش آموخته پژوهش علوم ارتباطات است و داوری جوایز ادبی بسیاری از جمله جایزه ادبی گلشیری، جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعات را در کارنامه خود دارد. شب بوف، شب شروع، شب واقعه، شب کوچک و شب شیان. عناوین بخشهای مختلف این رماناند. داستان این رمان بر پایه رابطه سه نفر شکل میگیرد، هاله، مازیار و سمیرا. هر فصل ماجرای فصل بعد را نقض میکند و راوی متفاوتی دارد. راوی فصل اول مازیار است ویراستاری۳۴ ساله، همهچیزدان و باسواد. او از رابطهاش با هاله میگوید، دختری که شش ماه قبل از دنیا رفته است. از شب تولدش که با هاله و سمیرا به رستوران بوف رفته بودند و مسخرهبازیهای هاله و سمیرا اتفاقاتی را رقم زده بود. فصل دوم را هم مازیار روایت میکند اما مخاطبش خواننده نیست، بلکه نویسندهای است که فصل اول را نوشته و با خواندن آن میفهمیم که نویسنده زن سابق مازیار است. رمان از این بازیها زیاد دارد و خواننده را در لابیرنتی قرار میدهد که برای رهایی از آن باید سه فصل دیگر صبوری کند. در کل «شب ممکن» از ان رمانهایی است که نمیشود به راحتی خلاصهاش کرد یا دربارهاش گفت. چندو چون روابط این آدمها در اثر مبهم است خواننده برای پی بردن به ماجرا باید صبوری کند. درواقع ساختار «شب ممکن» روایت در روایت در روایت است: «شبِ بعد از آن شب بود. همان شبی که بهقول تو هر دو باهم ناگهان بزرگ شدیم. اگر بخواهم رمانتیک شوم، زیادی رمانتیک شوم، باید بگویم گاهی که دست از شوخی برمیداشتی و جدی حرف میزدی، کلمهها یکطور دیگر میشدند. چرا مزخرف میگویم! یکطور دیگر یعنی چی؟ من که بهقول تو نانم را از کنار هم گذاشتن کلمهها میخورم چرا نمیتوانم بهجای «یکطور دیگر» چیزی مناسب، مناسبِ معنای کلمهها، گاهی که دست از شوخی برمیداشتی و جدی حرف میزدی، انتخاب کنم؟» نکته مهم این اثر چند روایتی این است که با سبک متفاوتش، تکنیکزده نیست و با وجود همه قطعیتگریزی و تغییر زاویههای پی در پیاش رمانی روراست است رمانی که به درک و آگاهی خواننده ادبیات ایرانی احترام میگذارد و ارزش چندبار خواندنش را دارد.
کتاب تقدیم به چند داستان کوتاه شامل چهار داستان است با اسمهای « آمرزش - زبرتر از خواب، نرمتر از بیداری - چاکریم جناب سروان - تقدیم به چند داستان کوتاه» این داستانها شرط جذابیت برای خواننده را در اولویت قرار داده است و با زبانی روان و ساخت قوی خواننده را از ابتدا تا انتها با خود همراه میکند. این کتاب بهترین ساختهایی که داستان فارسی تا امروز را انتخاب کرده است و داستانهای خودش را با استفاده از فنون آن داستانها پرداخته است.
کلمه ها و ترکیب های کهنه اولین مجموعه داستان و اولین کتاب محمدحسن شهسواری است، هشت داستان کوتاه دارد برای اولین بار سال ۱۳۷۹ منتشر شد. در این کتاب می توان انواع دغدغه های روایی نویسنده را به خوبی دید. از داستان هایی آرم و خشن تا روایت هایی چندصدایی. برخی از داستان های این مجموعه از بهترین داستان های کوتاه شهسواری هستند، مانند داستان تربیت صحیح پسرم که در دهه ی هفتاد موجب شهرت این نویسنده شد. در بیشتر داستان ها امری بیرونی مانند موش، خرابی دستگاه تهویه و... باعث می شوند اتفاق های مهم و تعیین کننده ی داستان رقم بخورند. رابطه ی پسران و پدران از جمله ی عناصر تکرارشونده در چند داستان است و نویسنده تلاش کرده تا فاجعه های پنهان در فرایند زندگی ها را در قالب روابط روایت کند. فضای داستان ها بسیار متنوع است. از داستان هایی که در جنگ می گذرند تا آپارتمانی نوساز که زنی درش بی جان شده است... شهسواری در این کتاب خیز بلندی برای تثبیت شدن در ادبیات ایران برداشت و به عنوان یک نویسنده ی جوان در سال های پایانی دهه ی هفتاد، خودش را مطرح کرد.
"ایرانشهر" به روایت شهر خرمشهر از روزهای نخست جنگ تا سقوط میپردازد. یادآوری میشود که با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و آغاز دفاع مقدس ایران در برابر تهاجم رژیم بعث عراق، خرمشهر صحنه نبرد خیابانی میان مدافعین خرمشهر و نیروهای متجاوز بعثی شد و پس از مدتی در ۴ آبان ۵۹ این شهر به دست نیروهای متجاوز اشغال شد. سرانجام در خرداد ۶۱ طی یک سلسله عملیات این شهر آزاد شد و سرنوشت جنگ تغییر کرد. محمدحسن شهسواری این کتاب را بر اساسمستندات جمعآوری شدهاش به رشتهی تحریر درآورده است.
کتاب ایران شهر 2 اثر محمدحسن شهسواری است به چاپ انتشارات شهرستان ادب. کتاب پیش رو دومین جلد از مجموعه رمانی چند جلدی است که در آن حوادثی مرتبط به جنگ ایران با عراق و دوران دفاع مقدس به تصویر کشیده شده است. اثری که پا گرفته تا از قهرمانان بی بدیلی بگوید که شجاعت، فداکاری، ایستادگی و ایثار بن مایه ی وجودشان را شکل داده و لازم است حالا که قهرمانان حقیقی هستند قصه ای ویژه به آن ها اختصاص یابد. ایران شهر پیرامون خرمشهر و جنگ جریان دارد اما همه ماجرای آن در میدان جنگ روایت نمی شود. هرچند در خلق اتفاقات تاریخی به وقوع پیوسته در رمان حاضر از مستندات و خاطرات مکتوب و شفاهی افراد گوناگون بهره گرفته شده اما شخصیت هایی که در صفحات این رمان زندگی می کنند زاده تخیل نویسنده اند.
ایرانشهر نوشته محمد حسن شهسواری است. در نظر بگیر قهرمانی بی بدیل را که قصه ندارد. خود را با همه ی جسم و جان به دیواره های قفس روزمرگی می گوید برای رها شدن و نشستن در قصه ای، قصه ای که بتواند با آن همه ی شجاعت ها و فداکاری ها و نیک سرشتی ها و ذوب شدن ها و بازرستن هایش را بروز دهد. انسان های بزرگ از سرزمین هایی می آیند که توان سرودن حماسه های سترگ داشته باشند چه سوخته ذهنی است و چه سوخته فردی است و چه سوخته خاکی است آن خاک و فرد و ذهنی که نتواند برای قهرمانش قصه ای بسازد.