مجموعه شعر

چتر شورشی حمیدرضا شکارسری متولد 1345 در تهران است. از جمله آثار منتشر شده او می‌توان مجموعه شعرهای «باز جمعه‌ای گذشت»، «گزیده ادبیات معاصر»، «از تمام روشنایی‌ها»، «پرانتزهای شکسته» و در زمینه نقد کتاب‌های «حماسه کلمات»( نقد و بررسی بیست سال شعر دفاع مقدس ) و «از سکوت به حرف»( مجموعه نقد ادبی) را نام برد. «چتر شورشی» عنوان دوازدهمین دفتر شعر این شاعر است و از سوی انتشارات فصل پنجم به چاپ رسیده است. این دفتر بیش از 100 قطعه شعر کوتاه را دربرمی‌گیرد که همه با محوریت موضوع «ابر» و در سال 1388 سروده شده‌اند. البته تاریخ سرایش حدود 10 قطعه شعر از این مجموعه به سال‌های قبل باز می‌گردد.

شاعر حمید چشم آور

کتاب نوش داروی طرح ژنریک مجموعه اشعاری‌ست طنز و انتقادی از سید حسن حسینی که انعکاسی از جامعه عصر حاضر را به تصویر کشیده و شخصیت‌های اصلی این سروده‌ها را شاعر، تاجر، زاهد، عارف و عاشق تشکیل می‌دهد.
اشعار این مجموعه که در قالب نیمایی اما با ابداعاتی قابل توجه سروده شده، نشان دهنده‌ی نگاهی یکسان، از دو پنجره‌ مختلف به زندگی‌ست؛ اولین پنجره، ما را به تماشای وجه کمیک و مضحک دنیایی که در آن نفس می‌کشیم می‌برد، و با نشان دادن بعضی جزئیات ساده‌لوحانه‌ی زندگی، مخاطب خود را در ساحت طنزی تلخ، به خود وا می‌گذارد، تا خود ببینند و دریابند و معنای آنچه را ناتمام است، کامل کنند.
پنجره‌ی دوم، نشان دهنده‌ی وجه تراژیک دنیای درون و بیرون شاعر است که مخاطب را به میهمانی اندوه دعوت می‌کند. گاهی نیز این دو دریچه، بر هم منطبق شده و تصویری یگانه از شادی و اندوهی توأمان را در چشم‌انداز نگاه شما قرار می‌دهد.

علی اسفندیاری با نام هنری نیما یوشیج، بنیان گذار و پدر شعر نوی فارسی و داستان نویس و نمایش نویس شهیر ایرانی است که عمده ی شهرتش، درخشش نام او به عنوان شخصی است که قالب های سنتی و کهن اشعار پارسی را در فضایی که هیچ پیشرفتی برای شعر تصور نمی شد، به چالش کشید و صفحه ای جدید در کتاب ادبیات و شعر ایرانی گشود. واضح است که وی مدت زمان زیادی را برای خلق این قالب سپری کرد و مثل تمام نوآوران جهان، مخالفان و موافقان خود را داشت. نیما برای رسیدن به این قالب، مرحله به مرحله با جایگزین کردن متغییرها سبک جدیدی را ابداع کرد که از شجاعت فکری و قلم او ناشی می شد. وی ابتدا به سرودن در قالب و معنای سنتی پرداخت؛ سپس سرودن درقالب شعر کهن با مضامین نو را در پیش گرفت و نهایتا از دل قالب های کهن، فرزند شعر نو را که هم در سبک و هم در مضمون جدید بود به ادبیات ایران معرفی کرد. نیما شاعری پرکار و فعال بود که اشعار زیادی را طی سالیان فعالیت هنری از خود بر جا گذاشت اما پس از وفاتش، این آثار به صورت پراکنده موجود بود و برخی از اشعار دست نویس وی مفقود شد. لذا سیروس طاهباز، نویسنده و مترجم بزرگ کشور که از شیفتگان نیما یوشیج محسوب می شود، کار جمع آوری آثار او را در کنار چند تن از نزدیکان نیما برعهده گرفت و سرانجام مجموعه ی کامل اشعار نیما یوشیج را با همکاری انتشارات نگاه، منتشر ساخت. از دفاتر مشهور این مجموعه می توان به امید پلید، گل مهتاب، خواب زمستانی، من لبخند، مرغ غم، چشمه ی کوچک، از ترکش روزگار، خانواده ی سرباز، مثنوی رنگ پریده، پانزده سال گذشت و خوشی من اشاره کرد.

در این دفتر اشعاری با نام: بیار امضا کنم؛ زنجیرها چه می گویند؛ در هدف پر شیطان؛ زمان عاشق شدن نیست؛ تاریک زندان بودی؛ نرگسانه؛ آن مرد بوسه و تکرار؛ بم، داغ سرخ تاریخ؛ به لب خنده می کردی؛ هرگز نزیستم با مرگ؛ قاب پر کلوچه ی گرم؛ و ... آمده است.

انتشارات گل‌آذین منتشر کرد: شاعر نقاشی است که احساسات خویش را مدل قرار میدهد. موسیقی دانی است که با نت‌های الفاظ، آهنگ به وجود می‌آورد، معماری است که با مصالح کلمات، کاخ رفیع شعر و ادب را بنا میکند، باغبانی است که با نهال، سخن را در کنار جویبار احساسات غرق میکند، گلچینی است که در گلستان روح قدم میگذارد و گلهای خوشبو و رنگارنگ شعر را چیده و دسته گلهایی برای تقدیم به عالم انسانیت تهیه میکند، اختراع است که با انوار معرفت خویش گمشدگان وادی عشق و حقیقت را راهنمایی می‌کند و بالاخره «جبران» نویسنده و شاعر بزرگ عرب: (یگانه فردی است که لباس وی حریت و آزادگی و غذای او لطف و عواطف و احساسات است.)