فروغ فرخزاد (۸ دی، ۱۳۱۳ - ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانی است. فروغ پیش از مرگش پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل بدرود حیات گفت. فروغ با مجموعه های اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم ساز سرشناس ایرانی، و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعهٔ تولدی دیگر، تحسین گسترده ای را برانگیخت. سپس مجموعهٔ ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت کند. آثار و اشعار فروغ به زبان های انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده اند.
فریدون مشیرى مىکوشد که شعرهایش را به طبقه وسیعترى از جامعه ما که اکنون حوصله جستجو و کوشش براى گشودن رمزهاى شعر شاعران تندرو و افراطى را ندارد و هنوز موازینِ پسندش، کم و بیش از شعر سنتى سرچشمه مىگیرد عرضه کند و در این راه توفیقى یافته که نصیب کمتر شاعرى از معاصران ما شده است. راز این توفیق را در دو سه خصوصیت شعر مشیرى مىتوان جست که نخستین آنها زبان نرم و هموار و ساده اوست. شعر او به یکبار خواندن تمام زیبایىها و رازهاى خود را به خواننده مىبخشد. سعدى هم زیبایىها و هنرهاى شعرش را در یک لحظه به خواننده عرضه مىدارد. مضامین شعر مشیری حوادثى است که براى همه کس ممکن است روى دهد اما همهکس نتواند آن را شاعرانه بیان کند و این کار توفیقى است بزرگ براى او.
منوچهر نیستانی را شاید بتوان به خاطر عدم معرفی بسزای این شاعر به نسل شاعران معاصر مخصوصا در دو دهۀ اخیر و عدم دسترسی آسان نسل ادبی امروز به کتابهای او با همۀ معروفیتش یک جزیرۀ ناشناختۀ ادبی دانست، به حدی که اگر این شاعر هم به اندازۀ شاعران هم نسل و معروف خود معرفی و شناخته می شد می توانست سهم عمده ای در جریان شعر امروز مخصوصا مسیر شعر پیشرو امروز اعم از غزل یا نیمایی و سپید داشته باشد. گمنامی و مستور ماندن شعر منوچهر نیستانی البته تا حدود زیادی هم به انزواطلبی و عزلت گزینی عمیقی که در شخصیت خود این شاعر موج می زند برمی گردد، درست مثل مرحوم نوذر پرنگ که او هم در انزوا و تنهایی نوشت و شعرش هم همچنان در تاریکی و ناشناس مانده است.
این کتاب شامل هفده دفتر شعر شاملو، از سالهای 1323-1378هجری شمسی است. این کتاب که در گذشته به صورت مجموعه دو جلدی منتشر شده بود، در ویرایش جدید باهم ترکیب شده و در قالب یک کتاب منتشر شده است. برای مطالعه دیگر آثار احمد شاملو می توان به دفتر های دیگر از مجموعه آثار وی مراجعه کرد. هفده دفتر شعر چاپ شده در این کتاب عبارت اند از: ۱۳۲۹–۱۳۲۳ آهن ها و احساس ۱۳۳۰–۱۳۲۹ قطعنامه، ۱۳۳۰ آهنگ های فراموش شده، ۱۳۳۰ بیست و سه ۱۳۳۵–۱۳۲۶ هوای تازه ۱۳۳۸–۱۳۳۶ باغ آینه ۱۳۴۱–۱۳۳۹ لحظه ها و همیشه ۱۳۴۳–۱۳۴۱ آیدا در آینه ۱۳۴۴–۱۳۴۳ آیدا، درخت و خنجر و خاطره ۱۳۴۵–۱۳۴۴ ققنوس در باران ۱۳۴۸–۱۳۴۵ مرثیه های خاک ۱۳۴۹–۱۳۴۸شکفتن در مه ۱۳۵۲–۱۳۴۸ ابراهیم در آتش ۱۳۵۶–۱۳۵۵ دشنه در دیس ۱۳۵۹–۱۳۵۶ ترانه های کوچک غربت ۱۳۶۹ مدایح بی صله ۱۳۷۶–۱۳۶۴ در آستانه ۱۳۷۸–۱۳۵۱ حدیث بی قراری ماهان متن کاملا به زبان فارسی نوشته شده است. این یک مقدمه عالی برای کارهای شاملو و همچنین یک مرجع جامع برای محققان و طرفدارانش است.
نیما به این اعتبار که شعرش در قلمرو شعر ناب و بری از آمیختگی و آلودگی است و سرشار از عصمت و صفای روستایی،به باباطاهر می ماند؛ مخصوصا حساسیت و سوز سخنش، و به این اعتبار که در کنه اعراض تصاویر و تماثیل و واقعیات عینی، جوهر شعرش متکی به قائمه ی فکری و عمق درد های بشری است و جهان بینی دارد، به خیام می ماند، البته بی قاطعیت و صراحت خیام که از لطائف هنر اوست ، بلکه با الهامی غالبا معتدل، و این ابهام زائیده ی همان بیان تمثیلی و تویه دار و عینی اوست.عطاولقای نیما یوشیج