در کتاب حاضر، مؤلف اشعار چهار شاعر معاصر را دستمایه نقد قرارداده است و نیستانگاری در آثار «نیما»، «شاملو»، «فروغ فرخزاد» و «مهدی اخوان ثالث» را با نگاهی سرشار از اجمال و تفصیل نقد کرده است. این شاعر، نویسنده و طنزپرداز اجتماعی معاصر فصل اول کتاب را به بررسی شعر و مرگ تکنولوژی، فلکزدگی فرد منتشر شرقی در شعر «فروغ»، «نیما» و عصر فرو بستگی، فرو بستگی تاریخی قوم ایرانی و... با اجمال و تفصیل پرداخته است. وی فصل دوم را با نیستانگاری در اشعار «شاملو» شروع میکند و نیهیلیسم را در قالب فرهنگ و اندیشه اعتقادی ایران موردبررسی قرار میدهد. او در پاسخ به این پرسش که آیا میتوان از نیهیلیسم ایرانی سخن گفت به «داستایوفسکی»، نیستانگار مشهور روس و «شاملو» میپردازد. در همین فصل مؤلف پس از بررسی اشعار «احمد شاملو»، سراغ «مهدی اخوان ثالث» میرود و نیستانگاری محض در برابر «شاملو» را به «اخوان» نسبت میدهد. وی پایان فصل دوم را به آثار «فروغ فرخزاد» اختصاص میدهد و عشق و نیستانگاری در اشعار «فروغ» را زیر علامت سؤال میبرد و گریز از نیستانگاری با توسل به عشق را دستمایه به چالش کشیدن اشعار شاگردان «نیما» قرار میدهد.
سلمان هراتی، با نام اصلی سلمان قنبر هراتی، (۱ فروردین ۱۳۳۸ در مزردشت تنکابن – ۹ آبان ۱۳۶۵) شاعر معاصر ایرانی است. وی از شاعران متعهد به انقلاب و مذهب شیعه بود. تخلص او در شعر آذرباد بود. در اوّل فروردین سال ۱۳۳۸ در روستای مزردشت تنکابن مازندران در خانوادهای مذهبی متولد شد. درسهای ابتدایی تا پایان دوران متوسطه را در زادگاهش خواند. سپس در دانشسرای راهنمایی تحصیلی پذیرفته شد و پس از دو سال در رشتهٔ هنر، مدرک فوق دیپلم اخذ کرد. وی پس از پایان تحصیلات در یکی از مدارس روستاهای دور لنگرود مشغول تدریس شد. او در نهم آبان ۱۳۶۵ هنگام عزیمت به لنگرود در یک سانحهٔ رانندگی درگذشت. در غرب شهر تهران، میدانی به نام این شاعر نامیده شدهاست. آرامگاه وی در حوالی شهر تنکابن واقع شدهاست. بر سنگ مزارش، این بیت نوشته شدهاست: «آه از پاییز سرد، ای کاش من/از تو باغی در بهاران داشتم».
این مجموعه که از روی چاپ دوم «مجموعه کامل شعرهای سید حسن حسینی» در نشر کتاب آبی تنظیم شده، در پنج بخش غزل، مثنوی، قطعه، چهارپاره (ترانه) و تک بیتی دسته بندی شده است. رباعی های شاعر در دفتری جداگانه منتشر خواهد شد.