مجموعه داستان

هفت داستان این مجموعه به جنگ و خانواده های درگیر با آن، چه در دوران دفاع مقدس و چه پس از آن، می پردازند. «خط مرزی» با قصه «دیدگاه» آغاز می شود که ماجرایی را در جبهه عراق روایت می کند. «روزی روزگاری پدر» قصه زندگی خانواده یکی از جانبازان اعصاب و روان است و «کنسروهای خونی»، «گل یخ»، «دست های سرگردان» و «قنات» به دیگر رخدادهای مربوط به جنگ تحمیلی از جمله فتح خرمشهر و شهدای غواص و خط شکنان عملیات کربلای چهار می پردازند. بلوغ و انتخاب از بن مایه های اصلی «خط مرزی» است. موسوی نیا شخصیت هایی را آفریده است که در بزنگاه هایی سرنوشت ساز، باید دست به انتخاب بزنند. نویسنده کوشیده است از نگاه کلیشه ای به دفاع مقدس دور بماند و فضاهایی متفاوت را واکاود تا نگاهی نو به این واقعه مهم تاریخ معاصر کشور بیاندازد. او این مجموعه را به «دلاوران و رزمندگان جبهه ی حق که در بزنگاه ها راه فلاح را برگزیدند» تقدیم کرده است.

این کتاب مجموعه ای از 14 داستان نویسندگان سراسر کشور درباره انقلاب اسلامی است. نکته جالب این است که هیچ داستانی به دیگری شباهت ندارد و هر نویسنده با دیدی تازه داستان انقلاب را روایت کرده است.

مجموعه داستانی تکنیکی با داستانهای کاملا تراش خورده و خواندنی که ذائقه مخاطبان اهل ادبیات را شیرین خواهد کرد. داستانهایی با فضاها و مضامین مختلف که کاملا فنی و استادانه به نگارش درآمده اند و از این حیث حتی برتر از داستانهای کوتاه خارجی هستند.

کجا بودی الیاس مجموعه داستانهای نویسندگانی است که پس از رجعت عاشقانه 175 غواص شهید خواستند با نوشتن داستان به ایشان ادای احترام کنند. این داستانها را مجید قیصری انتخاب کرده است که خود نیز یک داستان در این مجموعه دارد.

در این مجموعه داستان تعدادی از داستان نویسان با تجربه کشور عشق و ارادت خود را به مدافعان حرم با نوشتن داستان کوتاه نشان داده اند. برخی داستانها به خلوت تنهایی همسران شهدای مدافع حرم سرک کشیده اند و با اندوه آنها همنوا شده اند و برخی ما را با خود تا دل گرماگرم معرکه درگیری برده اند.

کتاب «ریحان‌هایی که مادرم دوست داشت»، مجموعه داستان‌های خیلی کوتاه اما پیوسته ای درباره جنگ به قلم سید اکبر میر جعفری است. این کتاب با عنوان فرعی «جنگ نوشت» در آخرین روزهای سال 94 توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شده است. کتاب «ریحان‌هایی که مادرم دوست داشت»، شامل 52 داستان- خاطره هستند که این داستان‌ها تماما تجربیات شخصی نویسنده است. میرجعفری در این داستان‌ها سعی کرده است نوشته‌هایش نه چندان طولانی باشند که حوصله خواننده را سر ببرد و نه آن قدر کوتاه که از بیان ماجرا درماند.