انبوه برگ های شناور برگزیدهای از اشعار مرتضی امیری اسفندقه زاده 1345 در تهران در قالب های گوناگون از جمله قصیده، غزل، نیمایی، رباعی، غزلقصیده، قطعه و مثنوی است. شاعر از بیانی عاطفی و تاثیرگذار، زبانی پاکیزه و شیوا، خیالی دورپرداز و احساسی لطیف برخوردار است. آمیزه این ویژگی ها اسفندقه را در سبک سخنوری به استقلال نسبی رسانده و شعر او را خواندنی و به یادماندنی ساخته است.
ميرزا محمدعلی ملقب به خان و شمس الشعرا و متخلص به سروش، فرزند قنبرعلی اصفهانی سدهی، شاعر قصيدهسرای سدۀ 13ق. در اصفهان به دنيا آمد. سروش در ابتدای جوانی از زادگاهش به اصفهان رفت و چند سالی در سايۀ حمايت سيد بيدآبادی (م 1260ق) مجتهد و مدرس مشهور آن دوره زيست و اندکی خواندن و نوشتن آموخت. سپس در دورۀ وليعهدی ناصرالدين شاه در تبريز به خدمت آن شاهزاده راه يافت و با سرودن قصايدی در مدح او به شهرت رسيد. پس از جلوس ناصرالدين شاه در تهران، ملكالشعرای دربار وی شد.
علی معلم دامغانی شاعرِ شگردهای نو در قالبهای کهن شعر فارسی است. صورت کامل شعر او در قالب مثنوی رخ نموده است. هم از این روی در این گزیده، تکیه بیشتر بر این قالب است، بهگونهای که تقریباً همه مثنویهای شاعر ما را در آن میتوان یافت. البته رویکرد تازه شاعر به ترانهسرایی که حاصل آن ترانههای ماندگار است، نیز از نظر دور نمانده است. امتیاز مهم این کتاب، گرهگشاییهای بسیاری است که در شعرهای دشواریاب علی معلم صورت گرفته است و مهمتر این که شماری از این گرهها به مدد خود شاعر و طبق یادداشتهایش بر کتاب حاضر، گشوده شده است. افزون بر این، همه کتاب به رؤیت ایشان رسیده است.
شاعر: محمدتقی بهار متخلص به ملک الشعراء بهار انتشارات: علمی فرهنگی ملک الشعرا بهار ادیب و شاعر معاصر ایرانی، قصیده های متعددی به سبک شاعران قدیم سروده و در تعدادی از قصیده هایش به وزن ها و مضمون تازه نیز بذل توجهی کرده است. از میان انبوه قصیده های سروده بهار، در این کتاب 77 قصیده قصیده گلچین شده اند، که در همگی آن ها روح مبارزه اجتماعی، انسان دوستی، خدمت به میهن و به بشریت، عشق به طبیعت، مقاومت، شکیبایی و بیزاری از نادرستی و فرومایگی موج میزند. در این قطعه های منتخب میتوان به سبک کار و اندیشه بهار به بهترین نحو پی برد.