قتل آسان است

از بانک که بیرون آمد، سیگاری روشن کرد. به خودش گفت دلیلی ندارد آقای جونز را در لیست مظنونین نگه دارد، مگر اینکه نظریه «قاتل کسی است که اصلا انتظارش را نداری» در مورد او صدق کند. به سؤالاتی که برای امتحانش پرسید، توجه خاصی نشان نداد. تصور اینکه چنین آدمی قاتل است، غیرممکن بود. به علاوه روز مسابقه اسب‌دوانی، او در ویچ وود بود. البته آمدنش به بانک بی‌فایده نبود. دو نکته مهم را کشف کرد: اول اینکه هم آقای ابوت و هم میجر هورتون روز مسابقه در ویچ وود نبوده‌اند؛ بنابراین ممکن است روزی که خانم پینکرتون تصادف کرده و زیر ماشین رفته، در لندن بوده‌اند. با اینکه حالا دیگر شکی به دکتر تامس نداشت، اگر می‌دانست که دکتر روز مسابقه در ویچ وود بوده و کار می‌کرده، شکش کاملا برطرف می‌شد. به خودش گفت باید این موضوع را بررسی کند. بعد نوبت الزورتی بود. آیا الزورتی روز مسابقه در ویچ وود بوده؟ اگر در ویچ وود بوده، احتمال اینکه قتل‌ها کار او باشد خیلی ضعیف می‌شود. می‌دانست امکان اینکه مرگ خانم پینکرتون حادثه باشد وجود دارد، ولی با این نظریه موافق نبود. مرگش زیادی بموقع بود. ماشینش را که کنار خیابان پارک بود سوار شد و راه افتاد به طرف تعمیرگاه پاییوال  که در انتهای خیابان اصلی بود. ماشینش چند تا مشکل کوچک داشت که می‌خواست با تعمیرکار در میان بگذارد. تعمیرکار که جوان خوش‌تیپی بود با صورت کک مکی با دقت گوش کرد. کاپوت را بالا زدند و مشغول گفتگوهای تخصصی در مورد اتومبیل شدند. یک نفر صدا زد: «جیم. یک دقیقه بیا اینجا». تعمیرکار کک مکی اطاعت کرد. بله خودش بود. جيم هاروی. دوست پسر امی گیبز. جيم خیلی زود برگشت و معذرت خواهی کرد و دو نفری دوباره مشغول گفتگو درباره اتومبیل شدند. لوک قبول کرد که ماشینش را بگذارد.

داشت می‌رفت که خیلی اتفاقی پرسید: - مسابقه اسب‌دوانی امسال چطور بود؟ برنده شدی یا نه؟ نه آقا. طرفدار کلاری گولد بودم. - ظاهرا طرفداران جوجوب دوم خیلی کم بوده اند. - بله آقا. همین طور است. ندیدم که روزنامه‌ها حتی به عنوان اسبی که شانس پیروزی ندارد هم ازش اسمی ببرند.