«گریههای امپراتور» مجموعه شعری از فاضل نظری است که در قالب غزل سروده شده است.روانی ادبیات، درون مایه قوی و گستره دانش واژهگانِ شاعر، وی را در انتقال مفاهیم نهفته در ذهن و دلش به خوبی یاری کرده است.مورد دیگری که اشعار این کتاب را برای مخاطبانش جذاب میکند، ردیفهای زیبا و رندانه غزلیات است. مثل عوض شدست، که بمیرم، عاشقت شدست، به هم میریزد، از ماه، پرشدست و…اما آنچه بیشتر ناخودآگاه مخاطبان را به سوی اشعار این کتاب میکشاند، تأثیرپذیری ابیات، از اشعار قدمایی چون حافظ و سعدی است، که سالهای سال آشنای ذهن ایرانیان بوده است.
ما برای باتو بودن عمر خود را باختیم/ بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می باختی * نسبت عشق به من نسبت جان است به تن/ تو بگو من به تو مشتاق ترم یا توبه من * شباهت تو ومن هرچه بود ثابت کرد/ که فصل مشترک عشق و عقل ، تنهایی است* بسته می شود کتاب (( و تو چه می دانی شاید آن ساعت نزدیک باشد....))