علوم انسانی

ابراهیم فیاض( -۱۳۴۲) جامعه‌شناس و استاد دانشگاه تهران است. دغدغه اصلی این کتاب، ماجرای علوم انسانی و بومی‌سازی این علم مطابق با فرهنگ و دستاوردهای بومی است. از آنجا که در علوم انسانی چشم برخی دانشگاهیان به دست غربیان است تا تولیدات آنها را ترجمه یا تدریس کنند، این کتاب می‌کوشد با توجه به ضرورت‌های بومی‌سازی و بومی‌نگری، نیازهای این حوزه را عیان سازد. مقالات و گفت‌گوها دو بخش‌ اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهند. فرمولی برای علوم انسانی اسلامی، اقتصاد اسلامی پیشرفته، مردم‌شناسی دینی فلسفه، فقاهت و نوآوری، فلسفه تاریخ ایرانی و نوآوری، خلاقیت و سازمان، علم کلام و نوآوری، شرق و غرب معرفتی و نوآوری، علوم انسانی و سیاست‌گذاری کلان، دانش و قدرت، پسا صدراییسم، سازمان و دانش، انقلاب فرهنگی و دانشگاه اسلامی و وحدت حوزه و دانشگاه؛ زمینه‌های معرفتی عنوان مقالات این کتاب هستند. بخش گفت‌وگوها هم که مصاحبه‌هایی با ابراهیم فیاض است، شامل عنوان‌های اشرافیت معرفتی در مصاف با علم بومی، تولید ثروت ملی در گرو وحدت حوزه و دانشگاه، فاجعه علوم انسانی، وضعیت علوم انسانی در ایران، ایران بدون مردم شناسی به جایی نخواهد رسید، فلسفه متأخر ایرانی، ساز فرهنگ با نوای ایرانی، مظلومیت فرهنگ برآیند فقر معرفت دینی، مصرف‌گرایی از کالا تا اندیشه، غرب دیگر شاخص نیست و حرکت ایران به سوی سرمایه‌داری می‌شود.

آواز پر جبرئیل" به قلم "ابوتراب خسروی"، یک بازنویسی مدرن است از اندیشه های "شهاب الدین یحیی سهروردی" ملقب به شیخ اشراق، که نویسنده در آن در قالب چهارده داستان، نوشته ها و در واقع اندیشه های وی را مورد بازنویسی قرار داده است. "ابوتراب خسروی"، که یکی از موفق ترین نویسندگان ایرانی معاصر، در عرصه ی داستان نویسی است، اذعان داشته که "آواز پر جبرئیل"، برداشتی است از تمثیل ها و قصه های شیخ اشراق، بدون این که مدعی درک کامل یا پی بردن به تمام لایه های پنهان در فلسفه ی "شهاب الدین یحیی سهروردی" باشد. از طرفی وی بیشتر به کاوش در نوآوری های ادبی و قصه های شیخ اشراق پرداخته تا به آثار عرفانی و پیچیده ی مربوط به الهیات او. به این ترتیب "آواز پر جبرئیل"، پرداختی است به روایت های قصه وار "شهاب الدین یحیی سهروردی" که در انتها به تمثیل منتج می شود. تمثیل هایی مبتنی بر معنا و مفهوم حکمت های عارفانه ی وی، که جهان آفرینش را زیر ذره بین پرسشگر خود قرار می دهد. "ابوتراب خسروی" با تاکید بر سبک و سیاق قصه پردازی شیخ اشراق، همان روند استفاده از عناصری همچون طاووس و جغد و هدهد را به کار می گیرد تا کردار و کنش آدمی را در قالب عناصر آیینی و فرهنگی، به تصویر بکشد. این عناصر با وجود اینکه قالب حیوانی دارند اما اندیشه و افکار انسانی را بازنمایی کرده و عملکرد و رفتار او را مورد تحلیل قرار می دهند. "آواز پر جبرئیل" به قلم "ابوتراب خسروی" به همت نشر نیماژ، در صد و بیست صفحه به انتشار رسیده است.