کتاب بیروت ۷۵، نوشتۀ ادیب، نویسندۀ سوری و از بنیانگذارن شعر نو عربی است. در ایران، او را بیشتر شاعر میدانند اما اعراب داستانها و رمانهای او را بیشتر میخوانند. این رمان دربارۀ جنگی است که پانزده سال، آتش به خرمن لبنان انداخت. غاده السمان، بیروت بحرانزده را در ماههای پیش از آغاز جنگ به تصویر میکشد؛ بیروتی که شکاف طبقاتی، تنگدستی و تعصبات قبیلهای، بشکهٔ باروتی از آن ساخته که هر دم بیم ترکیدن آن میرود. ماجرا از آنجا آغاز میشود که پنج مسافر در یک تاکسی راهی بیروت هستند و هر کدام رؤیایی در سر دارند. آنها برای رسیدن به شهرت، آزادی و امنیت راهیِ این شهر شدهاند اما دریغ از گنجهایی که به دنبال آن هستند. آنها در بیروت رؤیایی، دچار شومترین سرنوشتها میشوند. غاده السمان در کتابش، میکوشد چالشهای انسان معاصر عرب در جامعههای سنتی و بهظاهر مدرن عربی را نشان دهد. این داستان پیش از آغاز جنگ نوشته شد؛ منتقدان آن را پیشبینی این رویداد دانستهاند. کتاب بیروت ۷۵، جایزۀ فولبرایت که یکی از مهمترین جوایز علمی جهان است را نصیب نویسندۀ خود کرده است.
زنان عرب از میانه سدۀ بیستم میلادی توجه گستردهای به داستاننویسی نشان دادند و گفتن از خویش را پیگیرتر از گذشته آغاز کردند. آنچه آنها در دو دهه پنجاه و شصت سده بیستم نگاشتند به زندگینامه خودنوشت نزدیکتر بود. آنها برای نخستینبار زنانی را به تصویر کشیدند که از بند سنت رستهاند و طرحی نو در زندگی خویش و سپاس جامعه درانداختهاند. از دهه هفتاد به اینسو، هنر داستاننویسی زنان عرب گسترش چشمگیری یافته است و نویسندگان با بهرهگیری از شگردهای نو داستاننویسی آثاری پدید آوردهاند که زندگی سراسر رنج و تناقض انسان عرب و بهویژه زنها را نشان میدهد. در این گزیده، داستانهایی از زنان نامدار عرب ترجمه شده است، چهرههایی چون غاده السمان و حنان الشیخ و هدی برکات و رضوی عاشور و عالیه ممدوح و لیلی عثمان و هیفاء بیطار و آمال مختار و علویه صبح.