درباره عشق

تصور می‌کرد به اندازه کافی تجربه‌های تلخ داشته است که بتواند زن‌ها را هر طور می‌خواهد بنامد، البته با همه این حرف‌ها یک روز هم بدون این «نژاد پست‌تر» نمی‌توانست زندگی کند. در جمع مردان کسل می‌شد و احساس ناراحتی می‌کرد، با آنها کم‌حرف و سرد بود، اما در حضور زن‌ها احساس آزادی می‌کرد، می‌دانست درباره چه حرف بزند و چطور رفتار کند، حتی ساکت ماندن نیز برایش آسان بود. در ظاهر و در شخصیت او و در تمامی طبیعت او چیزی جذاب و اغفال‌کننده بود که زن‌ها را به سویش جلب می‌کرد، آنها را وسوسه می‌کرد؛ او این موضوع را می‌دانست و خود نیز با نیرویی جذب آنها می‌شد.