یکی از عناصر مهمی که در درک و خلق داستان ها، و به طور کلی، ادبیات به مخاطبین و نویسندگان کمک می کند، آشنایی با چهار سبک اصلی در نگارش و آموختن چگونگی استفاده از آن ها است. اگر رویای نویسنده شدن را در سر دارید، آشنایی با سبک های مختلف نگارش نه تنها مهارت های شما در کارتان را بالا می برد، بلکه به شما می آموزد که چگونه به شکل بهتری با مخاطبین ارتباط برقرار کنید. در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.
آنتوان دو سنت اگزوپری، زاده ی ۲۹ ژوئن ۱۹۰۰ و درگذشته ی ۳۱ ژوئیه ۱۹۴۴، نویسنده و خلبان اهل فرانسه بود.او فرزند سوم کنت ژان دو سنت اگزوپری، بازرس بیمه در جنوب فرانسه و ماری دو فونسکلومب، اشراف زاده ای فرانسوی، بود و در ۲۹ ژوئن سال ۱۹۰۰ در شهر لیون به دنیا آمد. بعد از شکست در ورود به مدرسه ی نیروی دریایی، او برای انجام خدمت نظام وظیفه به نیروی هوایی فرانسه پیوست. او با زیر پا گذاشتن مقررات به فراگیری خلبانی پرداخت و گواهینامه ی پرواز خود را دریافت کرد. در ۱۹۲۳ پس از پایان خدمت نظام به پاریس بازگ...
چرا مجذوب سلبریتیهایی میشویم که به عمرمان با آنها ملاقات نکردهایم؟ شهرت و سلبریتی بودن چه فرقی با هم دارند؟ رسانههای اجتماعی چگونه میتوانند موج نویی از سلبریتیسازی ایجاد کنند؟ روانشناسی سلبریتی خاستگاههای فرهنگ سلبریتی را میکاود، و نیز روابطی را که سلبریتیها با هوادارانشان دارند، این را که شهرت قادر است چه اثری بر سلبریتیها بگذارد و اینکه چه چیزی تصور ما را از سلبریتیهای محبوبمان شکل میدهد. این کتاب همچنین به روند ساختهشدن سلبریتیها در رسانهها از گذشته تا اکنون میپردازد ـــ روندی که به نقشآفرینی رسانههای اجتماعی و برنامههای تلویزیونی واقعنما و فناوری در جامعۀ مدرن میانجامد. روانشناسی سلبریتی با تمرکز بر چند نسل از سلبریتیها، از مایکل جکسن و مدونا گرفته تا کارداشیانها، هم پیامدهای مثبت و هم پیامدهای منفی تأثیر سلبریتیها را به ما نشان میدهد. گِیل اِستیوِر استاد دانشگاه امپایر استیت نیویورک است. او سی سال اخیر را صرف مطالعۀ روابط میان هواداران و سلبریتیها از دیدگاه مشاهدۀ مشارکتی کرده است.
ابوسعید ابوالخیر در میان عارفان مقامی بسیار ممتاز و استثنایی دارد و نام او با عرفان و شعر آمیختگی عمیقی یافتهاست. چندان که در بخش مهمی از شعر پارسی چهره او در کنار مولوی و خیام قرار میگیرد، بی آنکه خود، شعر چندانی سروده باشد. ابوسعید در تاریخ اندیشههای عرفانی در صدر متفکران این قلمرو پهناور در کنار حلاج، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی قرار می گیرد. از دوران کودکی نبوغ و استعداد او بر افراد آگاه پنهان نبودهاست. او تمام عمر خویش را در تربیت مریدانش سپری کرد. نوهٔ شیخ ابوسعید ابوالخیر، محمد منور، در سال 599 کتابی به نام اسرار التوحید دربارهٔ زندگی و احوالات شیخ نوشتهاست. ابن سینا پس از دیدار با ابوسعید گفتهاست:هر چه من میدانم او میبیند. “
میگویند برای نویسندهشدن، لازم است که شاهکار مارسل پروست، در جستجوی زمان از دست رفته را خوانده باشید: واقعیتی کمابیش حقیقی. کتاب «تابستانی با پروست»، مواجههی نویسندهی آلمانی، ماتیاس چوکه، با این کتاب عظیم است. او در این راه، با اطرافیان خود، با مترجم فرانسویزبان کتاب پروست و تعدای پروستشناس و پروستپژوه در حال نامهنگاری است. هر کس که به مطالعهی کتاب پروست نشسته باشد، متوجه سختیهای راه خواهد شد. ماتیاس چوکه نیز مانند تمام خوانندگان دیگر، چندین ماه با این حرکت دائمی ادبی و پستی و بلندیهایش همراه میشود. نثر پروست، آسان فهم نیست و مطالعهی آن نیازمند تمرکز و انرژی کافی است. به همین دلیل است که تاریخ ادبیات مدام به پروست و کتاب عظمیش بازمیگردد و دوباره دست به تفسیر آن میبرد. کتاب «تابستانی با پروست»، مطالعهای انتقادی در قالب سری از نامهنگاریهاست که با چاشنی طنز نیز همراه است. نویسندهی کتاب با چالشهای بسیاری در همراهی با کتاب مواجه میشود و در مورد همین مسئله به دیگران نامه مینویسد. اگر کتاب پروست را خواندهاید یا میخواهید بخوانید، این کتاب به شما کمک میکند تا با روحیهای انتقادیتر با آن برخورد کنید و با جهان پیچیدهی آن بیشتر آشنا شوید.
«دفتر روشنایی» جامعترین کتابی است که درباره میراث عرفانی بایزید بسطامی، عارف بیهمتایی که از روزگار حیاتش تا امروز، در ایران بزرگ و در جهان اسلام تمام عاشقان تجربه عرفانی را شیفته خود ساخته است. کسانی که این کتاب را با تیزبینی و هوشیاری مطالعه کنند هیچ چیز مهمی از میراث عرفانی بایزید را، که خلاصه نگاه جمالشناسانه و هنری او به تجربه دینی است، از دست ندادهاند و در طول مطالعه کتاب از لذتی روحانی سرشار خواهند شد و شکل کلیشهای و تکراری دین را از یاد خواهند برد.
نجیب محفوظ، زاده ی 11 دسامبر 1911 و درگذشته ی 30 آگوست 2006، نویسنده و نمایشنامه نویس مصری و برنده ی جایزه نوبل ادبیات در سال 1988 بود. محفوظ در یکی از محلات قاهره به نام جمیلیه به دنیا آمد. او که فرزند یک کارمند دولتی بود، از سال 1934 تا زمان بازنشستگی اش در سال 1971 در قسمت فرهنگی خدمات کشوری مصر کار کرد. محفوظ ابتدا در وزارت موقوفات به کار پرداخت و سپس رئیس بنیاد حمایت از سینما و در دوران پایان کارمندی، مشاور وزیر فرهنگ شد. او در طول دوران حرفه ای خود، 30 کتاب داستانی نوشت.محفوظ در آثار خود، دیدگاه های منتقدانه ای را از رژیم سلطنتی قدیمی مصر، استعمار انگلیس و مصر کنونی بیان می کرد. تعداد زیادی از رمان های برجسته ی او، در مورد مسائلی اجتماعی از قبیل مشکلات زنان و زندانیان سیاسی است.محفوظ تا روز درگذشتش، سالخورده ترین برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و مسن ترین برنده ی جایزه ی نوبل پس از برتراند راسل و هالدور لاکسنس بود. نجیب محفوظ در جولای سال 2006 پس از یک عمل جراحی ناموفق بر روی سرش، تحت مراقبت های ویژه ی پزشکی بود و عاقبت در 30 آگوست سال 2006 درگذشت.
آلبر کامو، زاده ی ۷ نوامبر ۱۹۱۳ و درگذشته ی ۴ ژانویه ۱۹۶۰، نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور بیگانه است.پدرش «لوسین کامو» فرانسوی فقیری بود که در الجزیره برزگری می کرد و در آنجا با زن خدمتکاری که اهل اسپانیا بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام های لوسین (هم نام پدر) و آلبر شد. کودکی کامو در یک زندگی فقیرانه ی طبقه ی کارگری سپری شد. او در تعطیلات تابستانی در برابر دریافت دستمزدی اندک در مغازه ها کار می کرد؛ سپس به آموختن انگلیسی پرداخت و با زبان اسپانیایی آشنا شد، ولی نتیجه ی کار مطلوب نبود. در سال ۱۹۳۰ و با دریافت دیپلم، نخستین گام را به سوی ترقی برداشت. سپس در دسامبر همان سال نخستین نشانه های ابتلاء به بیماری سل در او نمایان شد و به همین خاطر مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد، هرچند که تا آخر عمر کوتاهش یک تماشاچی فوتبال باقی ماند.در سال ۱۹۳۵ لیسانس فلسفه را گرفت و در ماه مه سال ۱۹۳۶ پایان نامه ی خود را درباره ی فلوطین ارائه داد.کامو در ۱۹۳۴ با «سیمون هیه»، دختری جوان، ثروتمند، زیبا و البته معتاد به مرفین ازدواج کرد و دو سال بعد در اثر خیانت هایی از هر دو طرف و با تحمل «تجربه ای دردناک» از هم جدا شدند. ازدواج دوم کامو در ۱۹۴۰ بود و او با فرانسین فور، که یک پیانیست و ریاضی دان بود، ازدواج کرد.در ۱۹ دسامبر ۱۹۴۱ کامو اعدام «گابریل پری» را شاهد بود که این واقعه به قول خودش موجب متبلور شدن حس شورش علیه آلمان ها در او شد. کامو در بعداز ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۷ سالگی بر اثر سانحه ی تصادف نزدیک سن، در شهر ویل بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده نشده پیدا شد، او ابتدا قرار بود با قطار و به همراه همسر و فرزندانش به سفر برود ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند.
نجیب محفوظ، زاده ی 11 دسامبر 1911 و درگذشته ی 30 آگوست 2006، نویسنده و نمایشنامه نویس مصری و برنده ی جایزه نوبل ادبیات در سال 1988 بود. محفوظ در یکی از محلات قاهره به نام جمیلیه به دنیا آمد. او که فرزند یک کارمند دولتی بود، از سال 1934 تا زمان بازنشستگی اش در سال 1971 در قسمت فرهنگی خدمات کشوری مصر کار کرد. محفوظ ابتدا در وزارت موقوفات به کار پرداخت و سپس رئیس بنیاد حمایت از سینما و در دوران پایان کارمندی، مشاور وزیر فرهنگ شد. او در طول دوران حرفه ای خود، 30 کتاب داستانی نوشت.محفوظ در آثار خود، دیدگاه های منتقدانه ای را از رژیم سلطنتی قدیمی مصر، استعمار انگلیس و مصر کنونی بیان می کرد. تعداد زیادی از رمان های برجسته ی او، در مورد مسائلی اجتماعی از قبیل مشکلات زنان و زندانیان سیاسی است.محفوظ تا روز درگذشتش، سالخورده ترین برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و مسن ترین برنده ی جایزه ی نوبل پس از برتراند راسل و هالدور لاکسنس بود. نجیب محفوظ در جولای سال 2006 پس از یک عمل جراحی ناموفق بر روی سرش، تحت مراقبت های ویژه ی پزشکی بود و عاقبت در 30 آگوست سال 2006 درگذشت.
ژان-پل شارل ایمار سارْتْرْ، زاده ی ۲۱ ژوئن ۱۹۰۵ و درگذشته ی ۱۵ آوریل ۱۹۸۰، فیلسوف، اگزیستانسیالیست، رمان نویس، نمایش نامه نویس و منتقد فرانسوی بود.پدرش «ژان باپتیست سارتر» افسر نیروی دریایی فرانسه و مادرش «آنه ماری شوایتزر» دخترعموی «آلبرت شوایتزر» پزشک معروف، برنده ی جایزه ی صلح نوبل بود. پانزده ماهه بود که پدرش به علت تب از دنیا رفت. پس از آن مادرش به نزد والدینش به مودون بازگشت.او در سال ۱۹۲۲ موفق به گرفتن دیپلم شد، پس از آن تصمیم گرفت به همراه «نیزان» در «دانشسرای عالی پاریس» در رشته ی آموزگاری ادامه تحصیل دهد. چهار سال بعد در امتحانات نهایی رشته ی فلسفه مردود می شود. دلیل رد شدن نیز عقیده ی سارتر در مورد فلسفه بود. او عقیده داشت «فلسفه فهمیدنی است، نه حفظ کردنی».پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان های «لو آور» و «لیون» به تدریس فلسفه پرداخت. پس از مدتی تصمیم گرفت که برای کامل شدن تحقیقاتش در زمینه ی فلسفه ی پدیدار شناسی هوسرل راهی آلمان شود. به طور کلی دو دوره در زندگی حرفه ای سارتر وجود داشت. اولین دوره ی زندگی حرفه ای او دوره-ی پس از نوشتن اثر معروف اش، هستی و نیستی، بود و نوشتن رمان تهوع. سارتر به آزادی بنیادی انسان معتقد بود و باور داشت که «انسان محکوم به آزادی است.»در سال ۱۹۶۴ جایزه ی ادبی نوبل به سارتر تعلق گرفت، ولی او از پذیرفتن این جایزه خودداری کرد.او از سال ۱۹۷۳ به بعد تقریبا تمامی قدرت بینایی خود را از دست داده بود و دیگر قادر به نوشتن نبود، با این همه سعی می کرد با انجام مصاحبه ها، دیدارها و حضور در مراسم ها، کماکان چهره ای فعال و اجتماعی از خود نشان دهد. ژان-پل سارتر در روز ۱۵ آوریل ۱۹۸۰ در سن ۷۵ سالگی در بیمارستان بروسه پاریس از دنیا رفت. خاکستر او در گورستان مون پارناس در حوالی محل زندگی دوران پیری اش در محله ای در پاریس به خاک سپرده شده است.
بهرام صادقی در ۱۸ دی ۱۳۱۵ در نجفآباد به دنیا آمد. او تا سال ۱۳۳۴ در اصفهان زندگی کرد و سپس برای ادامه تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، به تهران سفر کرد.از سن بیست سالگی همزمان با تحصیل در رشتهی پزشکی، داستانهایش را در مجلات ادبی به چاپ میرساند. وی پس از سی سالگی کمتر مینوشت. اولین داستان کوتاهاش وقتی بیست سال سن داشت منتشر شد و «ملکوت»، تنها داستان بلندش، را در بیست و پنج سالهگی منتشر کرد.مجموعه داستان «سنگر و قمقمههای خالی»، داستان بلند «ملکوت» و چند داستان کوتاه پراکنده، کل آثار او را تشکیل میدهند. همین دو کتابِ چاپ شده آنقدر بود که او را از بزرگترین داستان نویسان معاصر ایران و صاحب سبکی پیشرو بدانند.بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت.
آلبر کامو، زاده ی ۷ نوامبر ۱۹۱۳ و درگذشته ی ۴ ژانویه ۱۹۶۰، نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور بیگانه است.پدرش «لوسین کامو» فرانسوی فقیری بود که در الجزیره برزگری می کرد و در آنجا با زن خدمتکاری که اهل اسپانیا بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام های لوسین (هم نام پدر) و آلبر شد. کودکی کامو در یک زندگی فقیرانه ی طبقه ی کارگری سپری شد. او در تعطیلات تابستانی در برابر دریافت دستمزدی اندک در مغازه ها کار می کرد؛ سپس به آموختن انگلیسی پرداخت و با زبان اسپانیایی آشنا شد، ولی نتیجه ی کار مطلوب نبود. در سال ۱۹۳۰ و با دریافت دیپلم، نخستین گام را به سوی ترقی برداشت. سپس در دسامبر همان سال نخستین نشانه های ابتلاء به بیماری سل در او نمایان شد و به همین خاطر مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد، هرچند که تا آخر عمر کوتاهش یک تماشاچی فوتبال باقی ماند.در سال ۱۹۳۵ لیسانس فلسفه را گرفت و در ماه مه سال ۱۹۳۶ پایان نامه ی خود را درباره ی فلوطین ارائه داد.کامو در ۱۹۳۴ با «سیمون هیه»، دختری جوان، ثروتمند، زیبا و البته معتاد به مرفین ازدواج کرد و دو سال بعد در اثر خیانت هایی از هر دو طرف و با تحمل «تجربه ای دردناک» از هم جدا شدند. ازدواج دوم کامو در ۱۹۴۰ بود و او با فرانسین فور، که یک پیانیست و ریاضی دان بود، ازدواج کرد.در ۱۹ دسامبر ۱۹۴۱ کامو اعدام «گابریل پری» را شاهد بود که این واقعه به قول خودش موجب متبلور شدن حس شورش علیه آلمان ها در او شد. کامو در بعداز ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۷ سالگی بر اثر سانحه ی تصادف نزدیک سن، در شهر ویل بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده نشده پیدا شد، او ابتدا قرار بود با قطار و به همراه همسر و فرزندانش به سفر برود ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند.
آلبر کامو، زاده ی ۷ نوامبر ۱۹۱۳ و درگذشته ی ۴ ژانویه ۱۹۶۰، نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور بیگانه است.پدرش «لوسین کامو» فرانسوی فقیری بود که در الجزیره برزگری می کرد و در آنجا با زن خدمتکاری که اهل اسپانیا بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام های لوسین (هم نام پدر) و آلبر شد. کودکی کامو در یک زندگی فقیرانه ی طبقه ی کارگری سپری شد. او در تعطیلات تابستانی در برابر دریافت دستمزدی اندک در مغازه ها کار می کرد؛ سپس به آموختن انگلیسی پرداخت و با زبان اسپانیایی آشنا شد، ولی نتیجه ی کار مطلوب نبود. در سال ۱۹۳۰ و با دریافت دیپلم، نخستین گام را به سوی ترقی برداشت. سپس در دسامبر همان سال نخستین نشانه های ابتلاء به بیماری سل در او نمایان شد و به همین خاطر مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد، هرچند که تا آخر عمر کوتاهش یک تماشاچی فوتبال باقی ماند.در سال ۱۹۳۵ لیسانس فلسفه را گرفت و در ماه مه سال ۱۹۳۶ پایان نامه ی خود را درباره ی فلوطین ارائه داد.کامو در ۱۹۳۴ با «سیمون هیه»، دختری جوان، ثروتمند، زیبا و البته معتاد به مرفین ازدواج کرد و دو سال بعد در اثر خیانت هایی از هر دو طرف و با تحمل «تجربه ای دردناک» از هم جدا شدند. ازدواج دوم کامو در ۱۹۴۰ بود و او با فرانسین فور، که یک پیانیست و ریاضی دان بود، ازدواج کرد.در ۱۹ دسامبر ۱۹۴۱ کامو اعدام «گابریل پری» را شاهد بود که این واقعه به قول خودش موجب متبلور شدن حس شورش علیه آلمان ها در او شد. کامو در بعداز ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۷ سالگی بر اثر سانحه ی تصادف نزدیک سن، در شهر ویل بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده نشده پیدا شد، او ابتدا قرار بود با قطار و به همراه همسر و فرزندانش به سفر برود ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند.
نجیب محفوظ، زاده ی 11 دسامبر 1911 و درگذشته ی 30 آگوست 2006، نویسنده و نمایشنامه نویس مصری و برنده ی جایزه نوبل ادبیات در سال 1988 بود. محفوظ در یکی از محلات قاهره به نام جمیلیه به دنیا آمد. او که فرزند یک کارمند دولتی بود، از سال 1934 تا زمان بازنشستگی اش در سال 1971 در قسمت فرهنگی خدمات کشوری مصر کار کرد. محفوظ ابتدا در وزارت موقوفات به کار پرداخت و سپس رئیس بنیاد حمایت از سینما و در دوران پایان کارمندی، مشاور وزیر فرهنگ شد. او در طول دوران حرفه ای خود، 30 کتاب داستانی نوشت.محفوظ در آثار خود، دیدگاه های منتقدانه ای را از رژیم سلطنتی قدیمی مصر، استعمار انگلیس و مصر کنونی بیان می کرد. تعداد زیادی از رمان های برجسته ی او، در مورد مسائلی اجتماعی از قبیل مشکلات زنان و زندانیان سیاسی است.محفوظ تا روز درگذشتش، سالخورده ترین برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و مسن ترین برنده ی جایزه ی نوبل پس از برتراند راسل و هالدور لاکسنس بود. نجیب محفوظ در جولای سال 2006 پس از یک عمل جراحی ناموفق بر روی سرش، تحت مراقبت های ویژه ی پزشکی بود و عاقبت در 30 آگوست سال 2006 درگذشت.
وعده گاه شیر بلفور مجموعه ای از تعدادی داستان کوتاه است که توسط نویسنده ی فرانسوی ژیل پرو نوشته شده است. هفت داستان کوتاه ، با موضوعاتی متنوع. آخرین روز زن و مردی قبل از رفتن به درون شهر زیرزمینی ای که قرار بود آنها را از حمله ی قریب الوقوع هسته ای محافظت کنند. به هم پیوستن پس از جنگ یک مبارز مقاومت و اعدام کننده آلمانی وی. مرگ یک قهرمان. تلاش دردناک و پرشور یک پسر بیست ساله برای پیدا کردن حقیقت در مورد مرگ پدرش ، پدری که متعلق به شبکه مقاومت بود. بنابراین بیشتر این داستانها پس زمینه ی جنگ و مقاومت دارد و مضمون آنها یادآوری این دوران است. شخصیت ها خائن یا قهرمان هستند ، با یک خط تقسیم کننده ای که گاهی ترسیم این خط بسیار دشوار می شود. بالزاک نوشته است: "شخصیت یک رمان ، کسی است که در خیابان گرفتار می شود و شرایطش مجبورند او را دنبال کنند." اما چه کسی می تواند ادعا کند که می داند او در پایان سفر چه چیزی را کشف خواهد کرد؟ پرو را در کشور خودش یعنی فرانسه بیشتر به عنوان پژوهشگر سیاسی می شناسند تا داستان نویس. اما او تا کنون چندین رمان و داستان کوتاه نوشته است.
هرمان ملویل ، رماننویس، شاعر و نویسندهٔ داستانهای کوتاه آمریکایی است. آثار او در زمان حیاتش چندان مورد استقبال قرار نگرفتند و حتی رمانهایی که دربارهٔ دریا نگاشت از تعداد خوانندگانش کاست. اما سالها بعد و در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی، رمان موبیدیک او یکی از برترین شاهکارهای ادبیات آمریکا و جهان شناخته شد. این کتاب سه تا از مهمترین رمانهای کوتاه ملویل را ارائه میکند - بارتلبی محرر - بنیتو سرینو - بیلی باد بحری. بارتلبی محرّر: داستانی از والاستریت داستان کوتاهی از هرمان ملویل نویسنده آمریکایی است که اولینبار در نوامبر و دسامبر ۱۸۵۳ بهطور ناشناس در دو شمارهٔ مجلهٔ پاتنام منتشر شد و بعدا، سال ۱۸۵۶ با تغییرات جزئی در داستانهای پیازا بهچاپ رسید. در این داستان یک وکیل وال استریت، دفتردار تازهای را استخدام میکند که پس از تقلا و کار سختاش در چند روز ابتدایی، سپس از رونوشتبرداری یا انجام هرکار یا وظیفهٔ دیگری که به او محول میشود امتناع میکند. آنهم هربار با گفتن جملهٔ «ترجیح میدهم نکنم» بارتلبی محرر را میتوان داستان مردی دانست که در برابر بسیاری از درخواستهایی که از او میشود، میتواند به راحتی و با خونسردی «نه» بگوید. بخشی از اهمیت این داستان، مقالات و یادداشتهای انتقادی متعددی است که دربارهٔ آن نوشته شدهاست. اکثر این یادداشتها به جنبههای تئوریک و فلسفی داستان توجه دارند. ژیل دلوز، ژاک رانسیر، جورجو آگامبن، اسلاوی ژیژک، آنتونیو نگری و مایکل هارت از جمله کسانی هستند که به وجوه مختلف این داستان کوتاه ملویل پرداختهاند.
کتاب سرخ و سیاه، رمانی نوشته ی استاندال است که نخستین بار در سال 1830 به انتشار رسید. داستان این رمان به زندگی مردی جوان به نام جولین سورل می پردازد. او دانشجوی علوم دینی است، اما ناپلئون را تحسین می کند و رویای پیروزی های نظامی را در سر می پروراند. زمانی که جولین به عنوان مُدرس فرزندان شهردار استخدام می شود، خیلی زود زن شهردار را اغوا می کند و بعد از آن به پاریس می رود و دخترِ مردی نجیب زاده را شیفته ی خود می سازد. به تدریج این باور در ذهن سورل شکل می گیرد که راز موفقیت، فریبکارتر و فرصت طلب تر بودن از فریبکاران و فرصت طلبانی است که در همه جا دیده می شوند. اما زمانی که ثروتمندان و قدرتمندانی که سورل بسیار تحسینشان می کند، علیه او متحد می شوند، این شخصیت بر لب پرتگاهی مرگبار قرار می گیرد.
معرفی کتاب در این کتاب نخست زندگی مولف ـ لهوف سید بن طاووس ـ و نظرات دانشمندان شیعه درباره ی وی، و تالیفات آن ذکر گردیده، سپس مباحثی در خصوص زندگی امام حسین (ع) و حوادث کربلا در سه مسلک روایت شده که عبارت اند از: در بیان امور پیش از جنگ، در توصیف احوال جنگ، و در بیان امور پس از شهادت آن حضرت. لهوف درباره رخدادهایی است که به حادثه کربلا منتهی شده ، همچنین اصل جنگ و رخدادهای بعدی آن. کتاب «لُهُوف» ابن طاوس اختصار و اشتهار را با هم جمع کرده و در نزد علمای برجسته شیعه جایگاه مهمی برای خودش باز کرده است به طوری که شهید محراب آیت اللّه سیّد محمد علی قاضی تبریزی می فرماید: «کتاب لهوف سیّد ابن طاوس - رحمة اللّه علیه - نقلیّاتش بسیار مورد اعتماد است و در میان کتب مَقاتل کتاب مَقْتَلی به اندازه اعتبار و اعتماد به آن نمی رسد و در اطمینان بر آن کتاب در ردیف اول کتب معتبره مقاتل قرار گرفته است.» رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اللّه خامنه ای - مُدَّ ظِلُّهُ العالی - در خطبه های نماز جمعه تهران چندین مرتبه از روی همین کتاب مقتل ابن طاوس ، ذکر مصیبت خوانده است و در نماز جمعه مورخ 77/2/18مصادف با یازدهم ماه محرم 1419 ه ق ، چنین فرمودند: « من امروز می خواهم از روی مقتل ابن طاوس که کتاب «لهوف » است چند جمله ذکر مصیبت کنم و چند صحنه از این صحنه های عظیم را برای شما عزیزان بخوانم ، البته این مقتلِ بسیار معتبری است: ابن طاوس - که علی بن طاوس باشد - فقیه ، عارف ، بزرگ ، صدوق ، موثّق ، مورد احترام همه و استاد فقهای بسیار بزرگی است . خودش ادیب و شاعر و شخصیت خیلی برجسته یی است . ایشان اولین مقتلِ بسیار معتبر و موجز را نوشتند. البته قبل از ایشان مقاتل زیادی است . استادشان «ابن نما» مقتل دارد، شیخ طوسی مقتل دارد، دیگران هم دارند، مقتلهای زیادی قبل از ایشان نوشته اند؛ امّا وقتی « لهوف » آمد، تقریبا همه مقاتل ، تحت الشعاع قرار گرفت . این مقتلِ بسیار خوبی است ؛ چون عبارات ، بسیار خوب و دقیق و خلاصه انتخاب شده است .»
کیست که نداند هیچ فضیلتی در تنهایی نیست؟ اما ناگزیری آن، وقتی که همهی وقتها را ازدست دادهایم، ما را به درون خود کشیده و دیگر رهایمان نمیکند! اگر بختیاری آدمی چنان باشد که صدای حیرت بیدار عاشقان در زمانهی درست به گوشش برسد، شاید از محنت رهایی یافته و از گزند تنهایی دور بماند؛ خسروبیک « تاریخ خاص تنهایی» چنین نبود و عشق زمانی به سراغش آمد (یا خودش به سراغش رفت) که سختجانی جوانیاش گذشته و نرمخویی احتضار پیرسالی در او نشسته بود. و او گرفتار عشق زنی بود که فکر میکرد باید با عشق، گرفتار کرد و از عاشق اسیر گذشت! کتاب «احمد آلتان» بر بستر داستان عاشق سالخورده، از رنج عشق سالخوردگی به نیروی شگفتانگیز اغوا میرسد و البته رهایی و درنهایت سرخوردگی نهفته در عشقی که معشوق، شیفتهی دردیست که بر عاشق تحمیل میکند! رمان تاریخ خاص تنهایی، رمان همهی آنهاست که نفهمیدند چه شد و چگونه زندگی کردند که: «از آن روز به بعد همهی آنها خوابهای آشفته دیدند.»
این رمان کوتاه و گیرا به دلیل انسجام داستان و پیشروی سریع اتفاقاتش بسیار مطرح گشت. بالزاک قبل از ورود به دل داستان، زمان بسیاری را صرف توصیف دقیق منزل دوشیزه کورمون، پیردختر شهر النسن میکند. پرتره دوشیزه کورمون یکی از موفق ترین شخصیت سازی های کمدی الهی ست. بالزاک در این رمان یکی از پرجزئیات ترین و دقیق ترین تحلیل های خود را از روابط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در یک شهرستان ارائه میدهد. در سال 1816، در شهر النسن، رز کورمون چاق و ساده لوح در حالی که در دهه چهل زندگی خود به سر میبرد، همچنان در انتظار همسری است که در شان او باشد. از آنجا که او از طبقه بورژواست، یکی از ثروتمندترین مردم شهر بشمار میرود. توصیف بسیار ظریف و جزیی خانه و زندگی ای که که رز در پیش میگیرد، همان سبک بالزاکی معروف است. در ادامه داستان، رقابت برای بدست آوردن این دوشیزه و منسب و مکنتش و در پی آن واکنش های او به این تلاشها تصویری دقیق و بحث برانگیز از روحیات و شخصیتش ارائه میدهد. رمان، تصویری کنایه آمیز از زندگی شهرستانی، رقابتهای اقتصادی قشرهای مختلف آنجا ارائه میدهد. این رمان به طور قطع، صادقانه ترین رمان کاریکاتوری بالزاک است.
داستان رمان پرده خوان در اوایل دهه 1930 در لیمباخ ، یک روستای صنعتی اتفاق می افتد که از افسردگی رنج می برد چرا که تمام ساکنین آن، کار خود را از دست داده اند. پسری جوان به نام کارل هافمن همراه با مادر و مادربزرگ و پدربزرگش در یک آپارتمان کوچک زندگی می کند. کارل هافمن فیلم های صامت را در سینمای محلی روستا روایت می کند. این شغل ، شغل پر درآمدی نیست و تا حد زیادی حتی می توان گفت شغلی غیر ضروری است ، زیرا فیلم ها دارای زیرنویس هستند و جمعیت سینما رو نیز بسیار اندک است ، اما کارل خودش را به عنوان یک هنرمند می بیند: او اطمینان دارد که فقط توضیحات او می تواند فیلم ها را برای مخاطبان در حال کاهش آن سینمای کوچک قابل فهم کند . هنگامی که زمانه ی فیلم های سخنگو فرا می رسد و او پس از نزاع با صاحب تئاتر یهودی کار خود را از دست می دهد ، ناگهان او دیگر هنرمند نیست. کارل احساس و علاقه اش برای رسیدن به یک هدف خاص را از دست می دهد و در نتیجه به حزب نازی می پیوندد. این اولین قدم او به سمت پایان وحشتناکش است.
همهی آنهایی که 7 اکتبر 1959 در جشنوارهی ونیز موفق به تماشای «ژنرال دلاروره» ساختهی «روبرتو روسلینی» شدند، با احساساتی گونهگون و درعینحال بهغایت ژرف، از ابتدا تا انتها با فیلم همراه بودند و بدون شک تا پایان عمر خاطرهی عظیم تماشای آن را فراموش نکردهاند. داستانی که بر پایهی مشاهدات شخصی ایندرو مونتانللی شکل گرفته بود و با همکاری جمعی که هرکدامشان وزنهای در تاریخ ادبیات و سینما هستند یعنی سرجیو آمیدی، دیهگو فابیری، روبرتو روسلینی، ویتوریو دسیکا، کارلو کارلینی، ویتوریو کارپریلی و ... تبدیل به یکی از بزرگترین فیلمهای تاریخ سینما شد. از فیلم بینهایت بزرگ و درخشان روسلینی که بگذریم، کتابی که ایندرو مونتانللی نوشته، خود به تنهایی یکی از نمونههای درخشان ترکیب خاطرهنگاری و داستان است که موجب شده ژنرال دلاروره به یکی از مثالیترین شخصیتهای تاریخ ادبیات بدل شود. بین سالهای 1939 تا 1945 که فالانژهای فاشیست موسیلینی در اتحادی ویرانگر با ارتش نازی دست به سرکوب همهی آزادیخواهان و پارتیزانهای جبههی مقاومت ایتالیا میزد، از هر ترفندی برای مهار جبههی مقاومت استفاده میشد. رمان ژنرال دلاروره دربارهی یکی از همین ترفندهاست: دزد کلّاشی اجیر میشود و برای رسوخ به هستههای مقاومت و جاسوسی از دستگیرشدگان، به زندان فرستاده میشود و این آغاز ماجراییست که نشان میدهد لحظههای بزرگ فقط مختص قهرمانان نیست و احساسات اصیل انسانی، عشق به میهن و ایمان به حقیقت، میتواند از پستی و دنائت، زیباترین و کاملترین آزادگیها را بسازد و به جهان فرورفته در کثیفترین مناسبات قدرت، جلوهای دهد که نتوان به این رویا پشت کرد که روز برخواهد آمد: پس از ظلمت، نور... .
تاریخ در این رمان بستری میشود برای روانکاوی شخصیتها. زولفو لیوانلی تمام نام اشخاص را حذف میکند و مختصاتی ورای تاریخ و جغرافیا به رمان خود میبخشد، میان تختها و گورها در سراسر جهان.
کتاب خاطرات خانه ارواح، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که اولین بار در سال 1862 منتشر شد. فئودور داستایفسکی به خاطر عضویت در گروهی مخفی از آرمان گرایان، در سال 1849 بازداشت و به یکی از اروگاه های کار در سیبری تبعید شد. این تبعید که مشکلات روحی و جسمانی زیادی را برای داستایفسکی به وجود آورد، مایه ی الهام او برای خلق رمان خاطرات خانه ارواح گردید. داستان این رمان توسط مردی روایت می شود که به خاطر قتل همسرش به ده سال زندان محکوم شده است. داستایفسکی در این کتاب به شکلی روشن و ملموس، شایط جهنم گونه ی زندان را به تصویر می کشد: بی رحمی نگهبانانی که عاشق اذیت و آزار زندانیان هستند؛ شرارت زندانیانی که از کشتن کودکان لذت می برند؛ و رنج کشیدن انسان هایی نجیب به خاطر تحقیر و بدرفتاری.
عروسک برای بچه ها بازیچۀ بی جانی نیست. عروسک در خیال بچه ها جان می گیرد و با آن ها زندگی می کند. اما یک عروسک چگونه جهان را می بیند؟ فرانتس کافکا روزی در پارکی دختربچۀ گریانی را می بیند که عروسکش را گم کرده است. او تصمیم می گیرد به دخترک کمک کند. نویسندۀ مسخ، حکم، امریکا و بسیاری دیگر از آثار مطرح قرن بیستم، قلم به دست می گیرد و از چشم یک عروسک به جهان می نگرد، عروسکی که به سفری دور و دراز رفته است. گرت اشنایدر، نویسندۀ آلمانی، در این رمان پرطرفدار و تحسین شده، هم ما را با زندگی و زمانه و آثار کافکا آشنا و هم با پایانی حیرت انگیز غافلگیرمان می کند.
سومین و آخرین کتاب از سهگانهای معروف به «سهگانۀ قاهره» که نجیب محفوظ بهخاطرش جایزۀ نوبل گرفت. کتاب «سکّریه» ادامۀ قصۀ خانوادهای مصری است که نجیب محفوظ روایت سرگذشت اعضای آن را در کتاب اول «سهگانۀ قاهره»، یعنی کتاب «بینالقصرین»، آغاز کرد و آن را در دومین کتاب این سهگانه، یعنی کتاب «قصرالشوق»، پی گرفت. کتاب «سکّریه» نقطۀ پایانی بر این سهگانۀ درازآهنگ و جذاب است و پایان قصۀ خانوادهای که نجیب محفوظ آن را در متن مقطعی از تاریخ مصر و زندگی اجتماعی مردم و اوضاع سیاسی مصر در آن مقطع، خلق کرده و از خلال روایت داستان این خانواده، تصویری از دورانی از تاریخ و جامعۀ مصر ارائه داده است. نجیب محفوظ در کتاب «سکّریه»، همچون دیگر بخشهای «سهگانۀ قاهره»، گذار جامعۀ مصر از سنت به مدرنیسم را روایت میکند و نیز، در هیئت رمانی عمیقا مصری و مرتبط با مسائل جهان عرب و بهویژه مصر در دورانی که وقایع رمان به آن مربوط است، از مسائل بنیادینی سخن میگوید که هرکس در هرکجای جهان ممکن است با آنها درگیر بشود. کتاب «سکّریه» از شاهکارهای رماننویسی جهان عرب و رمانی بهسبک رمانهای کلاسیک قرن نوزدهمی اروپاست؛ رمانی پرکشش و گیرا و قصهمحور، با جزئیاتی که فضا و آدمها و رویدادها را ماهرانه پیش چشم مخاطب تجسم میبخشد. این رمان، چنانکه اشاره شد، کتاب سوم و پایانی «سهگانۀ قاهره» است و نام آن، همچون دو کتاب دیگر این سهگانه، نام محلهای در قاهره است.
رار گرفتن عدد 100 برابر هر نامی، آدمی را فکری یک قرن حیات و تاریخ میکند، برابر نامی با طنینی چنان که حکایت از سدهای سراسر کنشگری و زیست روشنفکرانهی پیوسته و پایانناپذیر است، مسئله را شکل و فرم دیگری میدهد؛ صد سالگی ابراهیم گلستان از همینرو واجد اهمیتیست که ما را در پایان یک قرن زندگی، مجبور میکند به لایههای مختلف زندگی و زمانهی روشنفکر رجوع کرده و چگونگی گلستانشدن و بودن را واکاوی کنیم. روشنفکری که میتوان گفت تقریبا هیچ کار روشنفکرانهای نبوده که او در کمال به انجام نرسانده باشد، از نوشتن داستان و مقاله و ترجمه تا عکاسی و فیلمسازی، مستند و داستانی و... . صد سال زندگی او، با بیش از هشت دهه کار فکری مستمر، یکی از بهترین نمونهها برای فهم چندوچون انگارهی روشنفکری ایرانی در قرن 1300 خورشیدیست و کتاب «از آینه تا خشت: 100 سال زندگی ابراهیم گلستان» سعی کرده زندگینگارهای مدون و مستند باشد پیرامون یکی از یگانهترین انسانهای تاریخ ایران. «محمدرضا رهبریان در این کتاب از زادگاه و خانوادهی گلستان آغاز کرده و بخشهای گوناگون زندگی او از کودکی در شیراز، تحصیل، فعالیت سیاسی، روزنامهنگاری، ادبیات، سینما و ... رو زیر نظر گرفته و در کنار همهی اینها، به خانواده، عقاید و آدمهای مهم زندگیاش پرداخته و در مجموع توانسته تصویری روشن و قابل اتکا از مردی ارائه دهد که هرکاری کرده و هر بالاپایینی در زندگیاش داشته، هیچگاه از روشنفکری و کار روشنفکرانه درمعنای زیست خلاق و متعهد به حقیقت، دست برنداشته است.
مزدک اصلاح گری اجتماعی در زمان پادشاهی سلسله ی ساسانی بر ایران است. او در دوره ی پادشاهی قباد یکم از شاهان ساسانی فرقه ای تحت تاثیر باور های مذهبی مانی بنیان نهاد و به تبلیغ آن پرداخت. زمانه ی که مزدک در آن زندگی می کرد با بحران های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بسیاری عجین شده بود به همین دلیل قدرت و تسلط شاه ساسانی بر روی اشراف و روحانیون کم شده بود. مزدک توانست با همراهی و اتحاد با قباد با آزادی دست به تبلیغ آیین خود بزند و گستره ی این مذهب را تا عربستان امروزی برساند. پس از پادشاهی قباد به دلیل از دست رفتن حمایت شاه ساسانی از مزدکیان و دلایل دیگر تاریخی که به تفصیل در کتاب مورد بررسی قرار گرفته اند قتل عام و حذف گسترده ی مزدکیان از سوی خسرو یکم آغاز شد. اگرچه این نابودی در نهایت منجر به ایجاد جنبش های جدید تاریخی شد اما شخصیت و طرز فکر مزدک در طول تاریخ همیشه مرجع مناقشه برای گروه های مختلف بوده است. کتاب مزدک
کمدین، بازیگر، کارگردان، نویسنده و موسیقی دان آمریکایی است. آلن فعالیت حرفه ای خود را به عنوان یک نویسنده کتاب های طنز و سپس یک کمدین روی صحنه آغاز کرد و سپس در دههٔ ۶۰ میلادی فعالیت فیلم سازی خود را آغاز کرد.
رابیندرانات تاگور، زاده ی ۷ مه ۱۸۶۱ و درگذشته ی ۷ اوت ۱۹۴۱، شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و چهره پرداز اهل بنگال هند بود. نام آوریش بیشتر به خاطر شاعری اوست. وی نخستین آسیایی برنده ی جایزه ی نوبل بود. پدرش دبندرانات (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور غزل های حافظ را از برداشت و به اشعار فارسی علاقه وافری داشت. او خود را متعلق به سرزمین ایران می دانست. به تاگور لقب گوردیو به معنای پیشوا داده اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به شمار می آید.
انسان از هزارههای پیشین تا همین امروز با اساطیر درگیر بوده و بیوقفه زندگیاش با حضور آنها گذشته است. کمتر متفکر، هنرمند و ادیبی را میتوان نام برد که مسئلهی اساطیر و نقششان در تاریخ بشر و زیست – جهان انسان برایش واجد اهمیتی ویژه نباشد. اسطورهها چه از نوع متقدم و چه از نوع متاخرشان، چنان بر همهی جنبههای زیستن ما در جهان سایه انداختهاند که از جزئیترین و خصوصیترین لحظههای زندگی مثل زندگی زناشویی تا عمومیترین وضعیتها مثل حضور در مراسم تدفین، به آنها مرتبطند. سیروس شمیسا که سالهای متمادی عمرش را به نوشتن و پژوهش در حوزههای مختلف فرهنگ، هنر، ادبیات، فلسفه، روانشناسی و ... گذرانده، مجموعهی یادداشتهایی که طی سالیان دربارهی اسطورهها نوشته را در قالب کتاب «اساطیر و اساطیروارهها» گرد آورده است. این یادداشتها که ماحصل تدقیق و تعمق در پدیدههای پیرامونی نویسنده است، از چیستی و چرایی اسطورهها تا نسبتشان با تاریخ، ادابیات، هنر، سیاست، دین و ... را در برمیگیرند. شمیسا از تماشای یک فیلم سینمایی گرفته تا حضور در مراسم عید پاک در واتیکان را جرقههایی در نوشتن یادداشتها این کتاب میداند و با توجه به وسعت نظر و دامنهی وسیع معلومات و قوهی تحلیلاش، مجموعهای خواندنی را به نام اساطیر و اساطیروارهها عرضه کرده است.
محمد قوچانی (زاده ۳۱ شهریور ۱۳۵۵ در رشت)، روزنامهنگار اهل ایران است. وی سردبیر روزنامه های شرق، روزنامه اعتماد ملی، روزنامه هممیهن و نشریات شهروند امرو، پیک سبز، هفتهنامهٔ ایراندخت، روزنامه آسمان، هفتهنامه آسمان، هفتهنامه صدا، روزنامه مردم امروز بوده و هماکنون سردبیر روزنامه سازندگی و مجلههای مهرنامه و سیاست نامه است. وی همچنین از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی است. همسر او مریم باقی فرزند عمادالدین باقی است
قاسم هاشمی نژاد (زادهٔ ۱۳۱۹ در آمل – درگذشتهٔ ۱۳ فروردین ۱۳۹۵ در تهران) نویسنده، روزنامه نگار، مصحح و مترجم ایرانی بود. او در دههٔ ۱۳۴۰ در روزنامهٔ آیندگان نقد ادبی می نوشت و در سال ۱۳۵۸ یکی از بهترین رمان های پلیسی ایران را با نام فیل در تاریکی نوشت که مشهورترین اثر وی نیز به شمار می رود.مادربزرگ وی خیرالنساء هاشمی نژاد زنی بود روستایی از شهر آمل استان مازندران که قاسم هاشمی نژاد زندگی وی را در پوششی رازآمیز در داستان «خیرالنساء (۱۲۷۰–۱۳۶۷): یک سرگذشت» خود نوشته است
تاریخ دو سدهی اخیر ایران چند چهرهی درخشان دارد که فارغ از هر دیدگاه و مشی فکری و سیاسی، کارهای بزرگشان در زمینهی آموزش، ترجمه و تالیف، آن هم در مقام اولینها و بنیانگذران، تا ابد نامشان را در اذهان تاریخ جاودانه میکند. امثال علامه دهخدا، محمدعلی فروغی، علی اصغر حکمت، ایرج افشار، فریدون آدمیت، احمد آرام و ... . احمد آرام یکی از این نامهای خجسته و درخشان است که آموزگاری، مدیریت آموزشی و فرهنگی، تالیف کتب درسی و آموزشی، دایرهالمعارفنویسی و فرهنگنویسی و ترجمه از زبانهای فرانسه، انگلیسی و عربی، همه و همه بخشی از فعالیتهای اوست. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژهگزینی و تاریخنگاری» نوشتهی «غلامعلی حداد عادل» جایگاه رفیع او در حوزهی زبان و سبکاش در ترجمه را زیر نظر قرار داده و خدمتی که به واسطهی تسلطاش بر زبانهای مبدا و مقصد به زبان فارسی و گسترش دانش از طریق ترجمه انجام داده است. احمد آرام که زبان عربی را خارج از دارالفنون و با علاقهی شخصیاش فرا گرفته بود، چنان در یادگیری این زبان کوشا بود که در 24 سالگی اولین مقالهی تالیفیاش به زبان عربی در مجلهی «العرفان» لبنان منتشر شد. همین قرابت شخصی آرام به زبان عربی موجب شد عمدهی کارهای مهم و بزرگ او در ترجمه و واژهگزینی در ترجمهی آثار بزرگ علمی و اسلامی از زبان عربی به فارسی باشد و کتاب حاضر نیز بیشترین تکیه و بررسیاش را بر این آثار گذاشته است. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژهگزینی و تاریخنگاری» به دلیل وسعت دامنهی بررسی و همچنین اهمیت کار استاد آرام، یکی از بهترین منابع برای پژوهشگران حوزهی تاریخ، ترجمه و زبانشناسی است و میتواند کمکحال دانشجویان همهی این حوزهها باشد.
در این نوشتار برآنیم تا با استفاده از توانمندی های به دست آمده در عرصهی علوم شناختی و عصب شناسی به تبیین چیستی و چگونگی شکل گیری نظریه های علمی نه در قالب رویکرد گزارهای یا حتی مدل - نظریه بلکه در قالب مدل سازی در شبکه های عصبی و مطالعات تجربی مغز و رویکردهای عصب-محاسباتی بپردازیم.
حکیم سنایی، یکی از بزرگترین سخنپردازان پارسیگو و سرایندگان ایرانی در عرصهٔ ادبیات تعلیمی و اندرزی است که در رشد و بالندگی حکمت دینی نقش بهسزایی داشت. شعر وی، آمیزهای است از حکمت آرمانشهراندیشی و جهاننگری حکیمانه. سنایی، مظهر تحول در اندیشه و نوآوری در زبان و شیوههای بیانی گسترش درونمایههای حکمتآمیز است. این کتاب از نظر گستردگی، نکتهبینی، تازهجویی، روش پژوهش و گستردگی منابع و مآخذ بر بسیاری از پژوهشهای همانند برتری دارد. بیگمان این کتاب میتواند دریچههای جدیدی فراروی پژوهشگران شعر و ادب فارسی بگشاید و مباحث «سناییپژوهی» را گستردهتر سازد. کتاب به سه بخش تقسیم شده است: زندگی حکیم سنایی، آثار سنایی؛ بررسی فقهاللّغوی، سنایی بین شعر مذهبی و غیرمذهبی؛ پیشهٔ شاعری.
خلاصة الأشعار فی الرباعیات از زمره رباعی نامه های موضوعی است که ابوالمجد تبریزی آن را در پنجاه باب و مشتمل بر پانصد رباعی، در نیمه نخست قرن هشتم هجری تألیف و تدوین کرده است. نقل رباعیات بزرگان معاصر ابوالمجد در آذربایجان و ارّان، مانند امین الدین حاجی بله و جلال الدین عتیقی در کنار درج رباعیات کسانی مانند اثیرالدین ابهری و خواجه نصیرالدین طوسی گویای گرایش های محیط ادبی و عرفانی تبریز در آن عصر است.
کتاب هومو موزیکوس مجموعه ای است از سیزده داستان هرمز ریاحی. زبان در این داستان ها گاهی به شعر نزدیک می شود و تصور اولیهٔ مخاطب را دربارٔ زبان و زاویه دید داستان به هم می زند. نویسنده در تک تک داستان هایش مخاطب را وادار می کند لحظات و دقایقی را به چرایی تصمیم آدم ها و سرنوشتشان فکر کند.
شاید «نه!» گفتن، به ویژه برای کودکانی که در موقعیت ترسناکی قرار میگیرند سخت باشد. این کتاب به بچهها یاد میدهد که بفهمند کی و چطور در برابر سواستفادهی جنسی و لمس نادرست بگویند «نه!». فیفی کوچولو با لحنی ساده و دوستانه «قوانین لمس» را به بچهها آموزش میدهد و به آنها میگوید که وقتی کسی «قوانین لمس» را شکست چه باید بکند.
"در دادگاه جهل مقدس" کتابی است به قلم آیت الله "سید مصطفی محقق داماد"، که در ادامه ی کتاب نخست ایشان با عنوان "فاجعه جهل مقدس" منتشر شده است. این کتاب ها که متعلق به مجموعه ی "روشگنری دینی" می باشند، هر دو در بردارنده سخنان و نوشته های آیت الله "سید مصطفی محقق داماد" هستند. عمده ی مطالب این کتاب، پیرامون عاقبت "عین القضات همدانی"، "شیخ شهاب الدین سهروردی" و "اکهارت آلمانی" شکل می گیرد، چرا که هر سه ی این اندیشمندان به دلیل تفکراتشان "در دادگاه جهل مقدس" با بهانه ی دفاع از دین، محکوم به نابودی و مرگ گشتند. آیت الله "سید مصطفی محقق داماد"، کتاب را با پرداختن به آرای "شیخ شهاب الدین سهروردی" و حضور او "در دادگاه جهل مقدس" آغاز می کند. او عقاید سهروردی را که شهید تکفیر خوانده می شد، زیر ذره بین می برد و با معرفی اصول فقه سهروردی، سیاست و تقدس را "در دادگاه جهل مقدس" مورد بررسی قرار می دهد. نویسنده از آنانی سخن می گوید که "در دادگاه جهل مقدس" به افشای اسرار عرفانی پرداختند و حکمت متعالیه ای را در مواجهه با جهل مقدس در پیش گرفتند. او همچنین خودبرتربینی قدسی را مورد نکوهش قرار می دهد و جهل مقدس در خشونت دینی را به تصویر می کشد. آیت الله "سید مصطفی محقق داماد"، سپس به سراغ اهل بیت (ع) و واقعه ی عاشورا رفته و رسانه های مورد استفاده توسط ایشان جهت احیای عاشورا و نقش دستگاه های تبلیغاتی در حادثه ی کربلا را مورد بررسی قرار می دهد. او همچنین چیستی معنویت را در الهیات اسلامی تشریح می کند و در کنار تبیین احکام و اهداف دین، استقلال قضایی را نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد.
در این پژوهش، پس از مرور انتقادی نظریۀ توتمیسم و درنگی کوتاه بر ادیان ایرانی، به جست وجوی نشانه های بازمانده از کیشی کهن در روایت های ایرانی پرداخته شده است که در کانون آن، توتمیسم و آیین های اخترماری، به چشم می خورد. جست وجوی نشانه های این کیش از یاد رفته در شاهنامه و روایت های ایرانی ما را به شناختی ژرف تر از داستان های ملّی رهنمون خواهد شد و بخش هایی از روایت ها را که در پی زدودگی و دگرگونی، پنهان شده است، آشکار خواهد کرد.
"فاجعه جهل مقدس" کتابی است از حجت الاسلام و المسلمین "سید مصطفی محقق داماد"، که پیامدهای نادانی و جهل را در معارف دینی مورد بررسی قرار می دهد. در این کتاب مجموعه ی سخنرانی های حجت الاسلام و المسلمین "سید مصطفی محقق داماد"، از گفتار به نوشتار تبدیل شده و بیشتر سخنرانی ها حول محور عاشورای حسینی و حوادث مرتبط با آن ایراد شده است. نویسنده با بررسی عامل شومی به نام جهل در این واقعه ی سوزناک تاریخی، فاجعه ای که در نتیجه ی جهل بر سیدالشهدا (ع) و یاران پاکباز آن حضرت فرود آمد را تجزیه و تحلیل می کند. حجت الاسلام و المسلمین "سید مصطفی محقق داماد" در ابتدای کتاب "فاجعه جهل مقدس"، خوانشی قدرت اندیشانه که از دین استفاده ی ابزاری می کند را مورد بررسی قرار می دهد و کج اندیشی دینی را به عنوان یکی از عوامل اصلی در وقوع حادثه ی کربلا، مطرح می نماید. در این میان نهادهای حقوقی و کلامی که در شکل گیری فاجعه ی کربلا، مورد سوءاستفاده قرار گرفتند به دقت تشریح می شوند و شست و شوی مغزی و گریز از آن نیز در "فاجعه جهل مقدس" نقد و بررسی می گردد. نویسنده در ادامه به مساله ی فرار از استضعاف، اخلاق ماتقدم بر دین، نحسی توامان فقر و جهل و عناصر اصلی امنیت قضایی می پردازد و از دیگر مواردی که در کتاب "فاجعه جهل مقدس" بررسی شده، احیای سنت قم، اجتهاد و اعتدال، آمال حکیمان و دغدغه ی آنان نسبت به مساله ی صلح جهانی و همچنین حکمت کلام الله مجید از دریچه ی نگاه و اندیشه ی صدر المتالهین می باشد.
وقتی نسل ما بچه بود، کانادا برایش بیشتر از یک نوشابهی پرتقالی خوشمزه بود که با وقوع انقلاب دیگر پیدا نمیشد. ما کانادا را کمتر به عنوان یک کشور مهم و مستقل میشناختیم. من اما وضعیتم فرق میکرد. پدرم یک پسردایی داشت که چند سال قبل از به دنیا آمدن من رفته بود به مونترال و آنجا پزشک شده بود. من هیچوقت او را ندیدم اما هر از چند وقتی یک نامه توی حیاط خانهمان می افتاد که رویش یک تمبر زیبا بود. در ذهن من کانادا سرزمین تمبرهای زیبا بود. آن ها را از روی پاکت نامه میکندم و توی آلبوم تمبر میگذاشتم و میشد مایهی پز دادن به دوستان و هم کلاسها. من تنها کسی بودم که توی آلبوم تمبرم تمبرهای کانادایی داشتم. سالها گذشت و ما همپای تاریخ پیش آمدیم. انقلاب شد، جنگ شد، جنگ تمام شد و حالا وقت آن بود که جهان را بیشتر بشناسیم. کانادا آرام آرام در اطلاعات تاریخی و جغرافیایی ما وارد شد و آرام آرام مقصدی شد برای ایرانیانی که شرایط زندگی در کشورشان را بر نمیتافتند و به دنبال جایی برای یک زندگی جدید بودند. کانادا از اواسط دههی هفتاد برای خیلی از جوانهای آن دوره یک نقطهی خاص شد. نقطهای در دورترین جا از خانه که هم «دلتنگی» میآورد و هم در عین حال «امنیت». کانادا کشور جدیدی بود با قوانین خاص و با وجود سرمای زیادش که برای ایرانیها قابل تحمل نبود، میتوانست یک رفاه نسبی برای آن ها فراهم آورد...
سید مهدی شجاعی نویسنده نام آشنای معاصر در تازهترین اثر خود با عنوان «جوشن حسینی» با استعانت از این عنوان 1000 عبارت کوتاه شامل متن صلوات و سلام بر امام حسین (ع) مکتوب کرده است. این عبارتها در کتاب در کنار موزون بودن و تولید شده با نثری که شجاعی سالهاست با آن به نگارش ترجمههای خویش از ادعیه و نیز بازنویسیهای داستانهای کهن مذهبی مشغول است؛ در هر بند خود صفاتی از امام حسین (ع) را روایت میکند و در ادامه به یکی از تاثیرات زیست و حیات ایشان بر زندگی و زیست انسانی پس از ایشان اشاره دارد.
سلام بر تو ای اباعبداللّه. سلام بر تو ای فرزند رسولالله. سلام بر تو ای فرزند امیرالمؤمنین و فرزند سید امامان و جانشینان پیامبر. سلام بر تو ای فرزند فاطمه؛ سرور زنان جهانیان. سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای برگزیده مظلوم سلام بر تو و بر آن جانها که به مقام فناء در تو رسیدند. از من بر همه شما سلام؛ سلام جاودانه خدا، تا آن زمان که من زندهام و تا آن زمان که روز و شب باقی است. یا اباعبدالله! چه دهشتناک است داغ تو. و چه عظیم و سترگ است سوگ تو بر ما و بر تمامی مسلمانان.
فرهنگ نویسی فارسی یکی از زمینه هایی است که در دوره ای به ویژه در شبه قاره رونق و اهمیت فراوانی داشته است. ناز بین آثاری که دربارۀ آن ها فرهنگ اختصاصی تدوین شده ، به نظر می رسد مثنوی،آثار سنائی،دیوان حافظ و برخی دیگر از متون مشهور فارسی خواستار و در نتیجه رونق بیشتری داشته است.شاهنامۀ فردوسی هم از متونی است که در شبه قاره خیلی زود و جدی بدان پرداخته شده است. یکی از واپسین فرهنگ لغت های اختصاصی شاهنامه در شبه قاره،کتاب معیار لغات قویم اثر میرزامحمد کشمیری متخلّص به “مجرم” است. این کتاب براساس نسخۀ منحصربه فرد آن محفوظ در “مجموعۀ آذر” کتابخانۀ دانشگاه لاهور تصحیح و با نوشتن مقدمه ای نسبتا مبسوط در شرح حال و آثار مولف و سرنوشت کتاب چاپ شده است.
"آذربایجان و شاهنامه" که "تحقیقی درباره جایگاه آذربایجان، ترکان و زبان ترکی در شاهنامه و پایگاه هزارساله شاهنامه در آذربایجان" را دربردارد، اثری است به کوشش سجاد آیدنلو که عمده ی هدفش تمرکز بر شفاف سازی نقش و جایگاه آذربایجان در داستان های شاهنامه می باشد. "آذربایجان و شاهنامه" پاسخی مستند و علمی به تمام شک و شبهه هایی است که تعدادی از منتقدان به متن شاهنامه و شخص فردوسی وارد ساخته اند و مطالعه ای این اثر به قلم"سجاد آیدنلو" که خود زاده ی آذربایجان و پژوهشگری آذری زبان است، می تواند پاسخگوی بسیاری از پرسش ها و نقدهایی باشد که در این زمینه به شاهنامه وارد شده است. اثر ارزشمند "آذربایجان و شاهنامه" در هفت فصل تنطیم شده که فصل نخست با عنوان "آذربایجان در شاهنامه" از نظر تاریخی به بررسی نقش آذربایجان از هر دو جنبه ی حماسی و اساطیری در داستان های شاهنامه پرداخته است. فصل دوم با عنوان "ترک / ترکان در شاهنامه" به مقایسه ی تاریخی و بررسی تفاوت های تورانیان در شاهنامه با ایرانیان هم تبار و همسایگان شرق و شمال شرق ایران پرداخته است و فصل سوم به بررسی "زبان ترکی در شاهنامه" اختصاص داده شده است. در فصل چهارم حضور "آذربایجان در روایت های ملّی- پهلوانی ایران (خارج از شاهنامه)" بررسی شده است و پس از آن فصل پنجم با سیزده بخش، "شاهنامه در آذربایجان" را زیر ذره بین برده است. فصل ششم برجسته ترین " شاهنامه شناسان و شاهنامه پژوهان آذربایجانی" را معرفی نموده و نهایتا در فصل هفتم کتاب "آذربایجان و شاهنامه" به "بررسی نظریات منتقدان آذربایجانی فردوسی و شاهنامه" پرداخته شده و هفتاد و شش عنوان از این نقدها در این بخش بیان شده است.
انبوه برگ های شناور برگزیدهای از اشعار مرتضی امیری اسفندقه زاده 1345 در تهران در قالب های گوناگون از جمله قصیده، غزل، نیمایی، رباعی، غزلقصیده، قطعه و مثنوی است. شاعر از بیانی عاطفی و تاثیرگذار، زبانی پاکیزه و شیوا، خیالی دورپرداز و احساسی لطیف برخوردار است. آمیزه این ویژگی ها اسفندقه را در سبک سخنوری به استقلال نسبی رسانده و شعر او را خواندنی و به یادماندنی ساخته است.
قطران تبریزی از گویندگان معروف قرن پنجم و بزرگترین شاعر آذربایجان پیش از نظامی و خاقانی است. او در میانۀ سا لهای ٤٠٠ تا ٤٨٥ ق می زیست. در این سالها با ناصرخسرو قبادیانی (درگذشت: ٤٨١ ق) دیدار کرد. اشارۀ ناصر خسرو در سفرنامۀ خود به این دیدار مشهور است، و دور نیست که اسدی طوسی مؤلّف لغت فرس و نیز عنصر المعالی نویسندۀ معروف قابوس نامه را هم در دستگاه امیران آذربایجان دیده باشد. قطران بیشتر ایّام شاعری خود را در دربار حاکمان آذربایجان و ارّان و ارمینیّه گذرانده و جمعی از آنان را ستوده است و به سبب همین پیوند بخشی از تاریخ شمال غربی ایران در شعر او انعکاس یافته است، چنا نکه دیوان او از مهم ترین منابع تاریخی و حتی گاه تنها منبع دورهای از تاریخ آن نواحی است. به علاوه، بسیاری از شخصیّت های مهمّ و مؤثّر آن روزهای آذربایجان و ارّان را با شعر قطران می توان شناخت و صورت کهن نا مهای بعضی از شهرها را در سخن او می توان یافت. گذشته از این بهر ههای تاریخی و جغرافیایی، شعر او مجموعه ای قابل ملاحظه از عناصر فرهنگی بخش هایی از ایران قرن پنجم را دربردارد.شعر قطران دنبالۀ شعر عصر غزنوی است و از شعر فرّخی، عنصری و ناصر خسرو تأثیر پذیرفته است؛ امّا در روزگار خود به شهرت و سرعت انتشاری رسیده است که همین رابطه و پیوستگی را میان شعر او و امیر معزّی شاعر معروف دربار سلجوقی نشان داده اند. از سوی دیگر، شعر قطران سند حضور شاهنامه در آذربایجان و ارّان قرن پنجم نیز هست.
در مهمانگاه پانزده نویسنده از نسبت امروز خودشان با واقعهی سال 61 هجری نوشتهاند. نویسندگان این کتاب سبک زندگی، شغل و دغدغههای متفاوتی دارند و فارغ از نسبتشان با عاشورا و عزای حسینی، با جسارت و شهامت قلم به دست گرفتهاند و بیپردهپوشی از باورها و تردیدها، سنتها و سنتشکنیها، امیدها و ناامیدیها، قهرها و آشتیها، پیوستنها و بریدنها، و ثباتها و تغییرهایشان در گذر زمان نوشتهاند. گاه شیفتگی است که از اینجا و آنجای متن بیرون میزند، گاه استیصالِ حاصل از نیافتن پاسخ، و گاه نیاز به شنیدن گزارش عبور از مصیبتی عظیم به امید یافتن راه رهایی. بعضی متنها «آنِ» تکاندهندهای به تجربیات خواننده میافزایند و بعضی او را در وادی پرسشهای بنیادین آدمی رها میکنند. مهمانگاه کتاب پنجم مجموعهی کآشوب است. مجموعهای که هر سال در آستانهی محرم منتشر میشود. کآشوب، رستخیز، زانتشنگان و رهیده چهار کتاب دیگر این مجموعه هستند. ثبت پیوستار گسترده و متنوع تجربهی دینی در عزای حسینی از این نظر اهمیت دارد که این تجربه در هیچ زمان و مکانی، مختص گروهی خاص نبوده و نخواهد بود و به همین دلیل بستر مهمی است برای برقراری ارتباط میان دیدگاههای مختلفی که این روزها، با تعدد سبکهای زندگی، مانند جزیرههایی تکافتاده از هم دور و دورتر میشوند. مجموعه روایتهای «کآشوب» روایتهایی با حالوهوای متفاوت از فیلمسازی در پایتخت تا معلمی در جنوب کشور، کشاورزی در شرق ایران و… را کنار هم قرار داده است. حاصل تلاشهای نشر اطراف است. کتاب های رهیده، کآشوب، رستخیز و زانتشنگان چهار جلد دیگر مجموعه کاشوب در انتشارات اطراف هستند.
غزلهای سعدی دارای سه بخش است: بخش اول با گفتاری کوتاه آغاز میشود با عنوان: دربارۀ غزل سعدی و لطف سخن او در این زمینه با خوانندگان بجای سروکار داشتن با سخنان ستایشآمیز متداول،با نقد و تحلیل غزل سعدی آشنایی حاصل کنند و موجب حسن تاثیر سخن او را دریابند. سپس متن مصحح غزلیات قرار گرفته است.تصحیح متن با استفاده از هفده متن نسخۀ کهن و بهرهوری از چاپهای معتبر و برخی شرحها و احیانا ترجمههای غزلها به زبانهای دیگر انجام پذیرفته است و در همۀ موارد دقت لازم رعایت شده است. بخش دوم توضیحات مربوط به متن را دربرمیگیرد بترتیب شمارۀ غزلها و ابیات. توضیحات مربوط است به کلمات ،ترکیبات،اصطلاحات،اشارات به آیات قرآنی و احادیث و نکات تاریخی و آنچه محتاج توضیح مینموده است. در اینجا سادگی و اختصار رعایت شده زیرا غزلیات سعدی مانند بوستان و گلستان صورت کتاب درسی اختصار رعایت شده زیرا غزلیات سعدی مانند بوستان و گلستان صورت کتاب درسی نداشته است و ندارد که مقتضی تفصیل باشد. اما هرجا آیات شریفۀ قرآن،احادیث،امثال و حکم و شعر و نکتهای به زبان عربی یا جز آن نقل شده ترجمۀ فارسی آنها نیز برای آسانی کار خوانندگان مذکور است. بخش سوم،شرح نسخه بدلهاست،بترتیب شمارۀ غزلها و ابیات آنها .
علیاشرف صادقی (زادهٔ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۰ در قم) زبانشناس ایرانی، استاد بازنشستهٔ دانشگاه تهران و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. او بهعنوان چهرهٔ ماندگار در حوزهٔ ادبیات معرفی شدهاست.صادقی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۰ در خانوادهای مذهبی در قم بهدنیا آمد. پدرش معلم و پدربزرگش، اشرفالواعظین، واعظ بود. پدرِ پدربزرگش نیز مجتهد بود. صادقی، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در حکیم نظامی قم ، در ۱۳۳۸ به دانشگاه تهران رفت و در ۱۳۴۱ لیسانس ادبیات فارسی گرفت
گوستاو فلوبر (Gustave Flaubert)، متولد 1821 و درگذشته به سال 1880، داستاننویس فرانسوی است. فلوبر یکی از نویسندگان بزرگ کلاسیک و نیز از پیشگامان رمان مدرن است. او آثارش را با وسواس بسیار مینوشت و ظرافتها و ریزهکاریهایی را در ساختوپرداخت موقعیتهای معمولی و پیشپاافتاده و شخصیتپردازی آدمهای عادی به کار میبرد که هنوز هم بدیع مینمایند. آثار فلوبر اگرچه در دستۀ رمان رئالیستی قرار میگیرند اما بهلحاظ توجه ویژۀ او به فرم و سبکپردازی و تجسم عینی و بیطرفانۀ واقعیت، عناصری از آنچه را که بعداً در رمان مدرن به کمال رسید در خود دارند. مشهورترین اثر گوستاو فلوبر، چنانکه پیشتر اشاره شد، رمان «مادام بوواری» است. از دیگر آثار او میتوان به رمانهای «تربیت احساسات» و «سالامبو» اشاره کرد.
مجموعه رباعی «آنات» اولین دفتر شعر حامد طونی، دانشآموختۀ فلسفه در مقطع دکتری، اهل لرستان است. این کتاب شامل 82 رباعی است که به شش بخش تقسیم شده است و هر بخش با تک مصراعی از یکی از رباعیات آغاز میشود.حامد طونی در آنات، آینهایست که جهان اطراف خود را به تصویر میکشد؛ جهانی که از تجربۀ زیستۀ او، سیر مطالعات و شیوۀ نگاه او به طبیعت پیرامونش نشأت میگیرد. شاعر گاهی درخت را چنین تماشا میکند: «دیدم که درخت با هزاران انگشت اینسو آنسو تو را نشانم میداد» و گاه برای آسمان شب، چنین قصهای میسراید: «بیخواب پی همنفسی میگردد بیتاب پی دادرسی میگردد انگار که هر شب آسمان، ماه به دست تا صبح به دنبال کسی میگردد» قالب رباعی بیش از هر قالب دیگری در شعر فارسی نیازمند کشف است و اشعار حامد طونی پر از کشف است. او شاعرها را چنین روایت میکند: «هم خواستهاند مانکنی زیبا را هم کارگر و مشاور و نانوا را در شهر نیاری به منِ شاعر نیست گشتم همۀ نیازمندیها را» مجموعۀ این کشفها و ساختارهای قدرتمند در سرایش رباعی، آنات را به اثری خواندنی و سرشار از شگفتی بدل کرده است.
مایلز کینگتن، نویسنده همصحبتی با خیال، بخش نخست کتاب حاضر، از طنز نویسان نامی بریتانیاست که مقالات و برنامه های رادیو- تلوزیون او شهرت جهانی دارد. این گفت و گوهای خیالی ابتدا از رادیو پخش شد و بازیگران سرشناسی نقش چهره های تاریخی را ایفا کردند. اما بخش دوم کتاب گفت و گو با واقعیت از منابع گوناگون است و...
کتاب من سعدی آخرالزمانم نوشته «بهاءالدین خرمشاهی» در قالب چندین جستار، سعدی و اشعار او را کاوش میکند. این یک تحقیق نسبتا جامع و با ارزش در زمینه سعدی شناسی است. این کتاب به پژوهشگران و علاقه مندان به ادبیات کلاسیک ایران کمک میکند تا درک عمیق تری از اشعار و مضامین مطرح شده در نثر سعدی بدست آورند. بهاءالدین خرّمشاهی که دو بار کلیات سعدی را تصحیح کرده و نزدیک به بیست مقاله در زمینۀ سعدی پژوهی دارد، در کتاب «من سعدی آخرالزّمانم» به تدوین و بازآرایی یازده مقاله و گفتار دربارۀ شعر و شخصیت شیخ اجل سعدی پرداخته است.
رمانی درباره ی زنی منطقی و عاقل که دچار توهمات آزاردهنده ای در رابطه با عشقی یک طرفه می شود. استر نیلسون آدمی معقول در رابطه ای معقول است، اما فقط تا روزی که از او خواسته می شود در مورد هنرمند مشهور هوگو راسک، سخنرانی ای ایراد کند. راسک در حالی که در میان حضار است، بسیار از فریفتگی استر نسبت به خودش شیفته و خوشحال می شود. وقتی که این دو، بعد از سخنرانی همدیگر را ملاقات می کنند، استر محسور راسک می شود. او نامزدش را ترک می کند و خود را درون رابطه ای خیالی با هوگو می بیند. او عمیقا عاشق می شود و هوگو تمام فکر و ذکرش را از آن خود می کند. در حقیقت، استر در ذهن خود مطمئن است که او و هوگو یک زوج هستند. استر، به آهستگی و با مشقت متوجه می شود که درک او از یک رابطه با نظر هوگو کاملا متفاوت است. تصرف عدوانی، داستانی درباره ی سرسپردگی و از خود گذشتگی افراطی است و اینکه ما چگونه به میل خود، برای عشق و علاقه مان، به خود خیانت می کنیم.
کتاب دسته دلقک ها، رمانی نوشته ی لویی فردینان سلین است که نخستین بار در سال 1944 به چاپ رسید. سلین در این رمان به کاوش در ترس ها و اضطراب های ناشی از دنیایی پرآشوب می پردازد. قهرمان داستان که تشابهات زیادی با خود سلین دارد، در دنیای زیرزمینی و کابوس وار لندن طی سال های جنگ جهانی اول زندگی می کند. او در این جهان پرهرج و مرج و رنج آور با انواع و اقسام شخصیت هایی همچون دلالان، شعبده بازان، افسران پلیس و تبهکاران آشنا می شود و زوال روحی خود و جامعه ی پیرامونش را به نظاره می نشیند. لویی فردینان سلین، جهان وهم آلود این شخصیت را آنچنان پرجزئیات و دقیق توصیف می کند که واقعیت دنیای شناخته شده ی مخاطبین، با چالشی تفکربرانگیز رو به رو می شود.
این کتاب از سلسله «دین پژوهی» نشر ناهید است و اثری است در روانشناسی دین که یکی از پیشگامان آن ویلیام جیمز است که نظریه و کتابی به نام «اراده معطوف به ایمان» دارد. ایمان از اقناع دل پدید می آید. مراد از دل، آنگونه که در تمام زبان های بشری سابقه دارد، قوامی دراکه است. البته با عقل هم پیوند دارد و امید و عشق و ایمان حاصل تاملات آن است به تعبیر دیگر به طرح دلایل دل در ایمان آوردن می پردازد.
خوشی ها و روزها مجموعه ای از اشعار و رمان های نثر ساخته مارسل پروست است. این نخستین بار در سال 1896 توسط کالمان-لوی منتشر شد ، و نخستین انتشارات پروست بود. کتاب خوشی ها و روزها جلوه ای خیره کننده از تأملات فلسفی ، روایت های کوتاه ، و اشعار نثر نگاهی اجمالی به نبوغ پروست به عنوان گردآورنده احساسات و یادآوری های بسیار مبهم نشان می دهد. این مجموعه ها و داستان های کوتاه درجامعه زندگی ، عشق ، رفتار و انگیزه های شخصیت های مختلفی را به تصویر می کشند که همگی با چشمی آگاه و مشهور مشاهده می شوند. با چرخش طنزآمیز و تلخ در حال حرکت ، تصاویر پروست با تصاویر و احساسات لایه بندی می شوند. مارسل پروست شخصیت برجسته ای در فرانسه اواخر قرن نوزدهم بود. او به بهترین وجه بخاطر شاهکار هفت جلدی خود در جستجوی زمان از دست رفته به یاد می آید.
کتاب سرود کریسمس، رمانی نوشته ی چارلز دیکنز است که نخستین بار در سال 1843 به چاپ رسید. در شب کریسمس، اسکروج با چهره ای اخمو و عبوس در خانه ی خود می ماند. او فقط می خواهد کسی کاری به کارش نداشته باشد تا این که به گفته ی خودش، «فریب کریسمس» بگذرد و تمام شود. اما چهار روح—شریک تجاری سابقش، روح کریسمس گذشته، کریسمس کنونی و کریسمس آینده—به سراغ اسکروج می آیند و اشتباهاتش را به او نشان می دهند. زمانی که خورشید روز کریسمس طلوع می کند، اسکروج دیگر آن آدم سابق نیست. کتاب سرود کریسمس، اثری جاودان است که به موضوعاتی چون صمیمیت، مهربانی و فروتنی می پردازد اما علاوه بر این ها و در زیر ظاهر خود، تصویرگر نقدهای گزنده ی دیکنز از جامعه و همچنین، نکوداشتی از امکان وقوع تغییرات معنوی، روانشناسانه و اجتماعی است.
رمز موفقیت یک داستان جنایی، نقشه ی بی نقص یک آدمکشی است؛ قتلی آن قدر فکر شده و با اجرایی دقیق که هیچ اثر و نشانی از مرتکب شونده ی آن باقی نماند. باید به شما بگوییم که هیچ کدام از این ها را در رمان گزارش یک مرگ، اثر گابریل گارسیا مارکز، پیدا نخواهید کرد. در واقع، نبوغ مارکز در دستیابی به نقطه ی مقابل موارد ذکر شده، نهفته است،توصیفی دقیق از قتلی با بدترین و ساده لوحانه ترین نقشه ی ممکن در تمامی تاریخچه ی ادبیات مدرن. مردی با قصد سر درآوردن از حقیقت، به محله ای باز می گردد که 27 سال پیش، قتلی گیج کننده و توجیه ناپذیر در آن به وقوع پیوسته است. بایاردو سن رومن، تنها ساعاتی پس از ازدواج با دختری زیبا به اسم آنجلا ویکاریو، او را با بی آبرویی به نزد والدینش برده و تازه عروسش را ترک می کند. خانواده ی پریشان آنجلا، او را وادار به افشای هویت معشوق اولش می کنند. برادران دوقلوی او نیز، قصد کرده اند تا سانتیاگو ناصر را به جرم بی آبرو کردن خواهرشان بکشند. اما اگر همه از نقشه برای کشتن یک انسان باخبر بوده اند، چرا هیچ کس تلاشی برای جلوگیری از آن نکرد؟ با پیشروی داستان به سوی پایانی غیرقابل توضیح، سوالات بیشتری در ذهن مخاطب شکل می گیرد و درنهایت، تمام یک جامعه[و نه فقط دو آدمکش]به میز محاکمه کشیده می شود.
کتاب "زیباشناسی سخن پارسی" مجموعهای سه جلدی است که توسط میر جلال الدین کزازی تالیف شده است. این کتاب با ارزش را نشر مرکز منتشر کرده است. در این سه جلدی نویسنده تلاش کرده است به سه قلمرو اصلی سخن پارسی بپردازد. بنابراین این سه جلد در کنار یکدیگر یک کل را می سازند و یکی بدون در نظر گرفتن محتوای دیگری ناقص می ماند. این اثر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزه زیبایی شناسی قرار گرفته است و در نوع خود منحصر بفرد است. این پژوهش که توسط میر جلال الدین کزازی صورت گرفته است می تواند به عنوان یک منبع معتبر مورد استفاده دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه قرار گیرد. بی شک این کتاب سهم بزرگی در ساختن پیشینه پژوهش های آینده در زمینه زیبایی شناسی زبان خواهد داشت و بی شک نمی تواند نقش آن را نادیده گرفت. هر یک از کتابهای آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع، میپردازدجلد اول: «بیان»: به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) میپردازد و شیوههای گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشهی خویش، به گونهای زیبا و هنری، به کار میگیرد بر میرسد. .
کتاب "زیباشناسی سخن پارسی" مجموعهای سه جلدی است که توسط میر جلال الدین کزازی تالیف شده است. این کتاب با ارزش را نشر مرکز منتشر کرده است. در این سه جلدی نویسنده تلاش کرده است به سه قلمرو اصلی سخن پارسی بپردازد. بنابراین این سه جلد در کنار یکدیگر یک کل را می سازند و یکی بدون در نظر گرفتن محتوای دیگری ناقص می ماند. این اثر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزه زیبایی شناسی قرار گرفته است و در نوع خود منحصر بفرد است. این پژوهش که توسط میر جلال الدین کزازی صورت گرفته است می تواند به عنوان یک منبع معتبر مورد استفاده دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه قرار گیرد. بی شک این کتاب سهم بزرگی در ساختن پیشینه پژوهش های آینده در زمینه زیبایی شناسی زبان خواهد داشت و بی شک نمی تواند نقش آن را نادیده گرفت. هر یک از کتابهای آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع، میپردازدجلد اول: «بیان»: به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) میپردازد و شیوههای گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشهی خویش، به گونهای زیبا و هنری، به کار میگیرد بر میرسد. .
کتاب "زیباشناسی سخن پارسی" مجموعهای سه جلدی است که توسط میر جلال الدین کزازی تالیف شده است. این کتاب با ارزش را نشر مرکز منتشر کرده است. در این سه جلدی نویسنده تلاش کرده است به سه قلمرو اصلی سخن پارسی بپردازد. بنابراین این سه جلد در کنار یکدیگر یک کل را می سازند و یکی بدون در نظر گرفتن محتوای دیگری ناقص می ماند. این اثر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزه زیبایی شناسی قرار گرفته است و در نوع خود منحصر بفرد است. این پژوهش که توسط میر جلال الدین کزازی صورت گرفته است می تواند به عنوان یک منبع معتبر مورد استفاده دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه قرار گیرد. بی شک این کتاب سهم بزرگی در ساختن پیشینه پژوهش های آینده در زمینه زیبایی شناسی زبان خواهد داشت و بی شک نمی تواند نقش آن را نادیده گرفت. هر یک از کتابهای آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع، میپردازدجلد اول: «بیان»: به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) میپردازد و شیوههای گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشهی خویش، به گونهای زیبا و هنری، به کار میگیرد بر میرسد. .
در رمان راز فال ورق، هانس توماس و پدرش، با هدف یافتن مادر هانس به سفری با خودرو به دور اروپا، از نروژ تا یونان، می روند. هانس توماس در طول مسیر، کتابی اسرارآمیز دریافت می کند: شرح حال شگفت انگیز ملوانی که کشتی اش در سال 1842 در جزیره ای عجیب به گل می نشیند. اما این قصه ها چطوری با هم جور درمی آیند؟ مرد کوچوکی که دائما سر و کله اش پیدا می شود، چه کسی است؟ و چرا هانس توماس قبل از دانستن ماجرای ناپدید شدن مادرش، باید از گذشته ای بسیار دور اطلاعاتی به دست آورد؟ رمان راز فال ورق که دارای ساختاری اپیزودیک است، اتفاقات فانتزی و واقعی، قصه های پریان و تاریخ خانوادگی را در هم می آمیزد. این اثر که سرشار از سوالاتی در خصوص معنای زندگی است، مخاطبین خود را وادار به تأملی دوباره درباره ی معنای زندگی شان می کند. کتاب راز فال ورق در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «یوستین گوردر در این کتاب نیز چون اثر پرآوازه دیگرش، دنیای سوفی توانایی ادبی خود را در آمیختن جهانهای واقعی و تخیلی و جهش از یکی به دیگری و نیز درهم بافتن داستانی پر فراز و فرود را با پرسشهایی فلسفی و هستیشناختی، نشان میدهد. سفر هانس و پدرش از نروژ تا یونان سفری واقعی است اما در ضمن آن، هانس کتابی جادویی با نوشتههایی ریز پیدا میکند که در آن چهرههای روی ورق جان میگیرند و ماجراهای خیالی این کتاب مینیاتوری با داستان زندگی خود او درهم میآمیزند و در خلال آن، تاملات متفکرانه پدرش او را با مسائل بزرگ حیات آشنا میسازد.» در قسمتی از کتاب میخوانیم: «شاید در باغ با یک مریخی برخورد نکنی، اما به احتمال زیاد روزی با خودت برخورد خواهی کرد. روزی که این اتفاق بیفتد نیز احتمالا از ترس جیغ کوتاهی خواهی کشید، و چنین واکنشی کاملا درست است چون این قضیه که تو درک کنی یک موجود زنده ساکن در یک سیاره، برجزیره ای کوچک در کاینات هستی، هر روز برایت اتفاق نمیافتد.» این کتاب را نشر «مرکز» منتشر کرده است.
کتاب بیست و سه قصه، شامل بیست و سه داستان کوتاه است که با محوریت پندآموزی و اخلاق نوشته شده اند. از میان داستانهای کتاب میتوان به عنوان های ذیل اشاره کرد: "خدا آگاه است و صبور"، دو پیرمرد"، "هر جا عشق هست، خدا هم هست"، "دختر بچه های عاقل تر از مردها"، "الیاس"، "سه تارک دنیا"، "بچه جن و تکه نان"، "چه مقدار زمین نیاز است"، "طبل تو خالی"، "گناهکار پشیمان"، "قهوه خانه سورات"، "بسیار گران"، "کار، مرگ، بیماری" و "پسر خوانده". داستان های تولستوی با داستانهای مثنوی مولوی شباهت های غیر قابل چشم پوشی دارد. برای نمونه داستان"پسرخوانده"، شبیه داستانی از مولوی است که در آن، مردی از حضرت موسی میخواهد که خداوند کاری کند تا او بتواند زبان حیوانات را بفهمد. تولستوی و مولوی از این وجه که هردو با استناد به کتابهای مقدس خود، داستانهای اخلاق محور مینویسند، شباهت بسیار دارند؛ گویی تولستوی از این منظر، مولوی روس است که این بار با تکیه بر پندهای اخلاقی کتاب مقدسش انجیل، در بستر آن فرهنگ، داستان سرایی میکند. لودویک ویتگنشتاین، فیلسوف برجسته ی معاصر که شیفته ی عرفان بود، در نامه ای به راسل، که او نیز از فلاسفه ی برجسته ی سده ی بیستم میلادی بود، مینویسد: " داستانهای تولستوی را، که تازه منتشر شده، خواندم. عالی است. اگر نخوانده ای بگیر و بخوان. "
کتاب شکسپیر و شرکا، سفرنامه ای نوشته ی جرمی مرسر است که نخستین بار در سال 2005 وارد بازار نشر شد. روزنامه نگاری کانادایی به نام جرمی مرسر، فقیر و بیکار بر کرانه ی جنوبی رود سن در پاریس قدم می زد که با کتابفروشی کوچکی به نام شکسپیر و شرکا مواجه شد. مرسر از این کتابخانه کتابی خرید و کارکنان آن جا از او دعوت کردند که با آن ها چای بنوشد. مرسر برای چندین هفته در طبقه ی بالای کتابفروشی زندگی کرد، برای مالک کتابفروشی یعنی آقای جُرج ویتمن مشغول به کار شد، روابطی عاشقانه را تجربه کرد و ماجراهای بزرگ و کوچک زیادی را از سر گذراند. کتاب شکسپیر و شرکا، داستان سفری به سرزمین عجایبی ادبی در پاریس است.
کتاب باباگوریو، رمانی کلاسیک نوشته ی اونوره دو بالزاک است که نخستین بار در سال 1835 به انتشار رسید. این رمان جاودان، داستان تراژیک پدری را روایت می کند که عشق افراطی اش به دو دخترش، او را به ورطه ی نابودی می کشاند. رمان علاوه بر این موضوع، به نجیب زاده ای جوان اما فقیر می پردازد که برای به دست آوردن ثروت خود به پاریس آمده است. این جوان با گذشت داستان با گوریو دوست شده و وارد زندگی او و دخترانش می شود. کتاب باباگوریو با ارائه ی داستانی بسیار جذاب، جامعه ای را در کانون توجه قرار می دهد که جاه طلبی و پول پرستی را ارزش های خود می داند.
اگر در دوره ای از فعالیت نویسندگی ام به قصه های عامیانه یا قصه های پریان کش داشتم نه نتیجه وفاداری به سنت قومی بود چون من در یک ایتالیای کاملا مدرن و جهان وطن زیشه دارم و نه نتیجه ی نوستالوژی برای چیزهایی است که در کودکی خوانده ام چون در خانواده ی من بچه ها فقط باید کتاب های درسی می خواندند بخصوص کتاب هایی که پایه ی علمی داشتند بلکه به این دلیل بود که من به سبک و ساختار به ایجاز این روایت ها به ضرباهنگ و منطق خشک آنها اهمیت میدهم به هنگام نسخه برداری قصه های ایتالیایی از روی اسنادی که پژوهشگران ادبیات عامه در قرن گذشته جمع آوری کرده بودند وقتی اصل نوشته ها را بی نهایت موجز خودم دیدم بسیار لذت بردم من سعی دارم از اختصار ستایش کنم و آن را منتقل کنم و در ضمن سعی دارم که قدرت صه را در حد امکان القا کنم.
« مرگ بالای درخت سیب » داستان روباهی است که با زیرکی مرگ را بالای درخت سیب به دام می اندازد تا عمر جاودان داشته باشد و تا ابد زنده بماند اما آیا این زندگی ابدی، برایش خوشبختی به همراه دارد؟ روباه خود را مالک درخت سیب جلوی لانه اش می داند و دلش نمی خواهد حیوان های دیگر از میوه های آن استفاده کنند. روباه پیر است اما هنوز زیرک است و چشم هایش تیز و پرقدرت اند. روباه، راسویی جادوگر را به دام می اندازد و راسو در ازای آزادی اش، به او قول می دهد یک آرزوی روباه را برآورده کند. روباه آرزو می کند هر کسی که از درخت سیب بالا برود به آن بچسبد و نتواند جدا شود. این جادو را تنها روباه می تواند باطل کند. خبر به زودی همه جا می پیچد و دیگر کسی جرأت نزدیک شدن به درخت را ندارد. سال ها به خوشی و خرمی سپری می شوند تا روزی روباه با زیرکی کاری می کند که مرگ به درخت بچسبد تا از دستش رها شود. مرگ اسیر می شود و روباه در امان می ماند؛ اما این پایان ماجرا نیست…
در کتاب حاضر، برای روشن کردن نقش و دیدگاه های سیاسی و دیپلماتیک «محمدعلی فروغی»، معروف به «ذکاء الملک» از دولتمردان پرآوازة فرهنگی، فلسفی، ادبی، حقوقی، سیاسی و دیپلماسی دوران معاصر ایران، برخی از مقاله ها، نامه ها و سخنرانی های سیاسی او، به نثر در آمده است. برخی از عنوان های موضوعی این کتاب عبارت است از: خطابة تاج گذاری؛ سخنرانی دربارة جامعة ملل؛ حقوق و امتیازات اعضای پارلمان؛ تشریح سیاست خارجی دولت و... .
غلامحسین ابراهیمی دینانی زادۀ ۱۳۱۳، فیلسوف ایرانی است. عمده شهرت او به علت پژوهش در حکمت اشراق و سهروردی و احیای آن در سالهای اخیر است. دینانی با بررسی تمامی آثار و نوشتههای شیخ شهابالدین سهروردی تاکنون چندین کتاب مهم در رابطه با فلسفه و افکار این فیلسوف ایرانی نگاشته است. هماکنون استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و در دانشگاههای تهران، تربیت مدرس، دانشگاه مذاهب اسلامی و دانشگاه آزاد اسلامی مشغول به تدریس فلسفه است. ابراهیمی دینانی همچنین عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران است.
رضا داوری اردکانی (زادهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۱۲ در اردکان)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم (۱۳۶۸) عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او از چهرههای شاخص در حوزهٔ نظریهپردازی فرهنگی و اندیشهٔ فلسفی بهشمار میآید. او همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است
روستایی نفرینشده را تصور کنید که سالهاست هیچ دختری در آن به دنیا نیامده. قمر، قهرمان کتابِ سفر به سرزمینهای غریب، سفرش را از همان روستای عجیب آغاز میکند. دستنوشتههای قمر در خانهای قدیمی و متروک کنار دریا پیدا میشود، یادداشتهای دختری که دلدادهی سفر است و هر بار، به فراخور موقعیتی که در آن گرفتار شده، به اعماق زندگی میرود. قمر در گذر از خوشیها و رنجهای این سفرها جهان آدمهای دور و اطرافش را بهتر میشناسد. سفر به سرزمینهای غریب یک فانتزی شرقی شبیه قصههای سندباد و علیباباست؛ کتابی که خوانندگانش را به سرزمینهای ناشناختهی جهان عرب میبرد. این کتاب برندهی جایزهی اتصالات، مهمترین جایزهی ادبیات کودک و نوجوان جهان عرب، شده و روح تازهای را به ادبیات خیالپردازانهی شرقی میدمد. نشر اطراف در چهارچوب قانون بینالمللی حق انحصاری نشر اثر (کپیرایت) و پس از مکاتبات و مراودات گسترده با نویسنده و ناشر عربی کتاب (مؤسسة تامر للتعليم المجتمعي) امتیاز انحصاری انتشار ترجمهی فارسی این کتاب را دریافت کرده است.
کتاب آخرین خنده ی دو تا خفن نوشته مک بارنت می شود گفت به نوعی یک شوخی حماسی است. یک پارادوکس متناقض نما. از جمله پرفروش ترین کتابهای کودکان مک بارنت می توان به همین کتاب اشاره کرد. او در پورتلند ، اورگان زندگی می کند. در اولین روز بازگشت به مدرسه ، مدیر بارکین مایلز و نایلز را به دفتر خود فرا می خواند. در ابتدا ، این دو فکر می کنند که ... باید گفت که سریالی بنابر داستان اصلی این کتاب ساخته شده است که قدیمی تر ها از آن بسیار خاطره دارند. طعم شیرین شوخی های صریخ و جذاب را می توان با خواندن این کتاب چشید. از بهترین المانهای موجود در این داستان همین تصویر سازی های دلنشین و زیبای آن از روابط انسانی است که توجه هر خواننده ای را به خود جلب می کند. این کتاب توسط امیر حسین دانشور کیان به فارسی برگردانده شده و به واسطه همت نشر پرتقال روانه بازار کتاب شده است. گفتنی است در سال 1399 چاپ پنجم این کتاب منتشر شده است.
«آن تحریفِ شگفتآورِ واقعیتْ تاریخ بود؟» گواتمالا، 1954. کودتای نظامی کارلوس کاستیو آرماس با حمایت ایالات متحدهی آمریکا، دولت خاکوبو آربِنس را سرنگون میکند. در پس این اقدام، اتهامی دروغین نهفته بود که به صورت حقیقت جلوه داده شد و آیندهی آمریکای لاتین را دیگرگون ساخت: اینکه آربنس باعث ورود کمونیسم شوروی به قارهی آمریکا میشود. روزگار سخت داستان توطئههای بینالمللی و تضاد منافع درسالهای جنگ سرد است. «بهلحاظ ادبی برجسته و بهدور از پیشفرضهای ایدئولوژیک. روزگار سخت بهترین رمان ماریو بارگاس یوسا بعد از سور بز و گواهی بر اعتبار اوست.»
«آن تحریفِ شگفتآورِ واقعیتْ تاریخ بود؟» گواتمالا، 1954. کودتای نظامی کارلوس کاستیو آرماس با حمایت ایالات متحدهی آمریکا، دولت خاکوبو آربِنس را سرنگون میکند. در پس این اقدام، اتهامی دروغین نهفته بود که به صورت حقیقت جلوه داده شد و آیندهی آمریکای لاتین را دیگرگون ساخت: اینکه آربنس باعث ورود کمونیسم شوروی به قارهی آمریکا میشود. روزگار سخت داستان توطئههای بینالمللی و تضاد منافع درسالهای جنگ سرد است. «بهلحاظ ادبی برجسته و بهدور از پیشفرضهای ایدئولوژیک. روزگار سخت بهترین رمان ماریو بارگاس یوسا بعد از سور بز و گواهی بر اعتبار اوست.»
رضا داوری اردکانی (زادهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۱۲ در اردکان)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم (۱۳۶۸) عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او از چهرههای شاخص در حوزهٔ نظریهپردازی فرهنگی و اندیشهٔ فلسفی بهشمار میآید. او همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است.
رضا داوری اردکانی (زادهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۱۲ در اردکان)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم (۱۳۶۸) عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او از چهرههای شاخص در حوزهٔ نظریهپردازی فرهنگی و اندیشهٔ فلسفی بهشمار میآید
من اگر رند خراباتم وگر حافظ شهر این متاعم که تو میبینی و کمتر زینم دفتری که در دست دارید حاصل گفتوگوی بالنسبه طولانی با همکار گرامیم جناب آقای دکتر حسین کلباسی است. بعضی دوستان دیگرم نیز مشارکتی داشته اند. سعی بر این بوده است که ابهامهای موجود در نوشتههای من تا حد امکان رفع و روشن شود. اگر به این مقصود نرسیدهایم. بضاعت من اندک بوده است. رضا داوری اردکانی
حق و سوء استفاده از آن" اثری است قابل توجه به قلم استاد "محمد علی موحد"، که ابعاد مختلف حق و سوء استفاده هایی را که ممکن است از آن صورت بگیرد به تصویر می کشد. استاد "محمد علی موحد" در مقدمه ی این اثر، دو معنای اساسی حق را که یکی به ذات باری تعالی برمی گردد و دیگری به معنای اختیار و امتیاز برای افرادی است که در اجتماع انسانی زندگی می کنند، مورد بررسی قرار می دهد. موضوع این کتاب، پرداختن به معنای اخیر حق است که می تواند مورد سوء استفاده قرار بگیرد و می توان از لحاظ حقوقی پیرامون آن بحث کرد. در این راستا کتاب "حق و سوء استفاده از آن" در فصل هفت به نگارش درآمده و استاد "محمد علی موحد" در هر فصل، مهم ترین مبانی حقوقی پیرامون این مساله را تشریح می نماید. پیش از آغاز فصول اصلی، مدخلی ارائه شده که در آن حق و حدود مادی و معنوی آن، تجاوز از "حق و سوء استفاده از آن"، سابقه ی تاریخی این بحث و روایت های جدید از این نظریه ی دیرین مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه محتوای کتاب شامل "حق و سوء استفاده از آن" از دیدگاه فقه اسلامی، "حق و سوء استفاده از آن" در کنار مستندات قرآنی، قاعده ی لاضرر و مستندات روایی آن، تجزیه و تحلیل حدیث لاضرر، تطبیق قاعده نسبت به موارد مختلف "حق و سوء استفاده از آن" و مبنای مسئولیت در "حق و سوء استفاده از آن" تجزیه و تحلیل شده است و در فصل انتهایی اثر، مطالب مورد جمع بندی، قضاوت و نتیجه گیری قرار می گیرد.
کتاب "رسوم دارالخلافه" با عنوان فرعی (نقش آیین های ایرانی در نظام خلافت اسلامی) نوشته "هلال بن محسن صابی" که توسط استاد "شفیعی کدکنی" به فارسی برگردانده شده است. این کتاب همانگونه که از عنوانش می توان فهمید، به شکل ویژه ای دوران خلافت اسلامی را وارسی می کند. در این مطالعه ریشع های آئین های ایرانی نیز جستجو شده اند که در نوع خود معرفی آنها بسیار با ارزش است. کتاب حاضر دربردارنده ی مطالبی مرتبط با دستگاه خلافت عباسی در بغداد و آیین و رسوم آن است. مترجم کتاب پیش رو با ریشه یابی آیین و رسوم خلافت عباسی بغداد در ایران قدیم و با توجه به وجود کلمات فارسی در متن عربی کتاب “رسوم دارالخلافه”، دست به ترجمه ی این اثر زده و زمینه شناخت تاریخ ایران و اوضاع اجتماعی کشور را در گذشته فراهم آورده است.
در باب تشریح حقوق و فلسفه ی آن، محمدعلی موحد یکی از اعجوبه های زمان محسوب می شود. وی با تسلط کامل به امور حقوقی ابتدا خود حق و سپس فلسفه ی آن را برای مخاطب شرح می دهد و خواننده را از مرتبه ی شناخت حقوق ذاتی و ابتدایی اش تا تعالی و تکامل اندیشه و حق و حقوق شهروندی همراهی می کند. کتاب در هوای حق و عدالت، اثر این تاریخ نگار و حقوق دان برجسته ی معاصر، بیش از همه چیز قصد آشنایی مخاطب با حقوق خود را دارد و این امر را از طریق آشناسازی خواننده با فرهنگ اروپا و خط و مشی آنان در مساله ی حقوق شهروندی محقق می سازد. مخاطب با خواندن این اثر تا حد زیادی با دیدگاه اندیشمندان بزرگ نظیر ژان ژاک روسو، کانت، جان لاک و دیگران آشنا می شود. در فصل های این کتاب با مواردی نظیر تعریف و چیستی حق، تعاریف حق و انصاف و عدالت و قانون و ارتباط آنان با هم و با دولت، تعامل سیاست و دیانت با بهره گیری از خطوط فکری ابوعلی سینا و ابن خلدون، جهان و انسان مدرن، سیر سیصد ساله ای در مفهوم حقوق طبیعی و تکامل آن به حقوق بشر، تعاملات نوین حق و قانون، دیدگاه های نو در مبحث عدالت، استفاده ی نابجا از قدرت و حکومت و زیر پا نهادن حق و سو استفاده از اختیارات، بحث جهانی حقوق بشر و بسیاری موارد دیگر سخن به میان آمده است. سرانجام برای آشنایی بیشتر مخاطب با حقوق شخصی و شهروندی، اعلامیه ی حقوق بشر و عهد و میثاق های جهانی در انتهای کتاب بیان شده است.
محمدعلی موحد (زادهٔ ۱۳۰۲، تبریز) عرفانپژوه، تاریخنگار و حقوقدان، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.صمد موحد برادر اوست. محمدعلیموحد تحصیل را در مدارس تدین و اتحاد نو تبریز آغاز کرد و در سال ۱۳۱۹، پس از اخذ دیپلم متوسطه در رشتهٔ ادبی، به تهران آمد. اما بهواسطهٔ فوت پدر (در سال ۱۳۱۷) به تبریز بازگشت و سرپرستی خانواده را برعهده گرفت و به مدت ده سال در تبریز و تهران اقامت گزید.وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی از خود ...
این کتاب پژوهشی است درباره موضوع مصادره یا ملی کردن و غرامت. این موضوع نه تنها از نظر دست اندرکاران رشته های حقوق یکی از مباحث بسیار مهم این علم به شمار می رود، بلکه در سطحی وسیع تر برای همه پژوهشگران و علاقمندان در زمینه های اقتصادی و سیاسی، جالب توجه است. ایران در زمینه قراردادهای نفتی، پیش کسوت بود. اولین امتیازنامه نفتی خاورمیانه در این جا به امضاء رسید و نیز ایران اولین کشوری بود که اختلاف آن با شرکت های بزرگی نفتی به مراجع بین المللی کشانده شد. شمار دعاوی ایران و اهمیت و حجم آن ها، از هر کشور دیگر بیشتر بوده است. کتاب حاضر دفتر دوم از سلسله مباحثی است که با دانشجویان دوره دکتری حقوقی در میان گذاشته شده است. دفتر اول این مباحث اختصاص به مسئله «قانون معاکم» داشت که از مسائل مهمه رشته ای از علم حقوق است که تعارض قوانین و یا حقوق بین المللی خصوصی نامیده می شود. دفتر دوم مختص مباحثی در باب مصادره یا ملی کردن و غرامت است که نه تنها از نظر طلاب رشته های حقوق یکی از مباحث بسیار مهم این علم به شمار می رود بلکه در سطحی وسیع تر برای همه پژوهشگران و علاقه مندان در زمینه های اقتصادی و سیاسی جالب توجه تواند بود و بررسی و تأمل در مضامین آن را به جوانان اهل تحقیق توصیه میکنیم. اگر فضل خدا و توفیق او یار و مدد کار باشد این سلسله مباحث دفتر سومی هم خواهد اشت که مختص گزارشی از داوری های نفتی ایران خواهد بود. روایت موجز و منسجمی در مینه هر یک از آن دعاوی با ملخصی از ادعاها و مدافعات طرفین و سرنوشت نهاییهر دعوی در آن دفتر خواهد آمد. گزارش داوری های نفتی ایران، به رغم شمار زیاد و اهمیت و حجم قابل ملاحظه آنها که در بند اول این دیباچه به آن اشاره شد، در اختیار مردم قرار نگرفته است. دسترسی به کم و کیف این دعاوی و اطلاع از زیر و بم ماجراها حتی بر اهل فن و تخصص به آسانی میسر نیست. همه میدانند که به دنبال ملی شدن صنعت نفت ایران در دولت دکتر مصدق، بریتانیا دعوایی علیه ایران در دیوان دادگستری بین المللی مطرح کرد.
"هیاهو بر سر هیچ" یا "مبالغه مستعار" یک پژوهش مستند است که در آن "محمد علی موحد"، مدارکی که شیوخ عرب با استناد بر آن ادعای مالکیت بر جزایر ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ دارند را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. "محمد علی موحد"، تلاش نموده تا "هیاهو بر سر هیچ" را به دور از هرگونه رفتار متعصبانه و دارای جهت گیری به نگارش در بیاورد تا از مجرای مستندات و پژوهشی متقن، زمینه ی صلح جویی و رفع سو تفاهمات میان طرفین دعوی را فراهم سازد. "هیاهو بر سر هیچ" به جهت اهمیت اسناد مطرح شده و زمینه ای که سال ها مورد جنجال بوده و به کوشش "محمد علی موحد" نوری از حقیقت بر آن تابانده شده، مورد توجه نهادهای پژوهشی خارج از کشور نیز قرار گرفته و تا کنون به چندین زبان از جمله ترکی استانبولی و فرانسوی برگردانده شده است. از جمله مواردی که در کتاب "هیاهو بر سر هیچ" مورد تحقیق و تفحص قرار گرفته است، موقعیت طبیعی جزایر نامبرده شده، ارتباط افغانستان با مسائل خلیج فارس، حضور و نفوذ بریتانیا در خلیج فارس و معاهدات صورت گرفته میان ایران و انگلستان در این زمینه می باشد. علاوه بر این اسنادی از اداره ی محرمانه ی حکومت هندوستان در این کتاب بررسی شده که اولین مراحل بروز اختلافات بر سر مالکیت جزایر، بازخوردهای آن در دوره ی قاجار و ادامه ی اختلافات در زمان رضاشاه را نشان می دهد. پس از این ارزیابی مفصلی از مدارک و دلایل طرفین صورت گرفته که نامه نگاری ها و ارزیابی این نامه ها را نیز شامل می شود. در پایان نیز ضمائمی از اسناد و مدارک و نامه ها ارائه شده که به همراه نقشه ی خلیج فارس و موقعیت جزایر مطرح شده در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.
لردی از کشور انگلستان به سرزمین خیالی «ایکاری»، که توانسته است با همیاری گروهی یک مدینه فاضله سوسیالیستی را با موفقیت پایه گذاری و توسعه بخشد، سفر می کند، و طی اقامتش در این کشور با نظام سیاسی (مجلسها، قوه مجریه، مطبوعات) اقتصادی (مسکن، کشاورزی، صنعت و …) و نظم اجتماعی (خانواده، آموزش، بهداشت، شهرسازی و …) این کشور آشنا می شود و آن را بی عیب و نقص می یابد. برای جذابیت بیشتر داستان، نویسنده عاشق شدن این مسافر را به یک دوشیزه ایکاریایی، چاشنی قصه می کند
مرد کشاورز به بیرون نگاه می کند. حواسش به صداهایی است که آرامش مزرعه را بر می آشوبند؛ صداهایی گوش خراش از دوردست. دست هایش را آرام مشت کرد. دوباره غرق شد در افکارش. در گذشته. در چیزهایی که حالا او را به یک ماشین تبدیل کرده بود؛ قطعه ای از یک دستگاه بدون هوشیاری. « سینان جونز » حالت رویایی و ابهام ویژه ای به واژه ها، تصاویر و به طور کلی زبان داستان می دهد و خواننده به امید بارقه ای از نور روایت را دنبال می کند تا به جایی برسد که بتواند، حتی اگر شده برای لحظه ای، این سرزمین تیره و تار را در پرتوی آن نور تجربه کند. اما آن جرقه نهایی مانند تابش نور چراغ قوه هایی در دل تاریکی است که او را میخکوب کرده و اجازه هرگونه حرکت واکنشی را از او می گیرد...
یکی از مهمترین تالیفات نولدکه «حماسه ملی ایران» است که بزرگ علوی آن را به فارسی ترجمه کرده است. دیدگاه های مطرح شده در کتاب «حماسه ملی ایران»، ابتدا در جلد دوم کتابی به نام «اساس زبان شناسی ایران» در سال های 1895-1904 به چاپ رسید و سپس در سال 1920 در قالب یک اثر جداگانه در شهرهای برلن و لایپزیک منتشر شد. پس از آن در سال 1930باگدانوف خاورشناس روسی ساکن هند، ترجمه انگلیسی این اثر را منتشر کرد. ترجمه فارسی این اثر در سال 1309، یعنی زمانی که سعید نفیسی کار چاپ و نشر مجله شرق را عهده دار شد، بنا به درخواست وی از بزرگ علوی، از زبان آلمانی به فارسی انجام شد و قسمت هایی از این کتاب در شماره هایی از این نشریه به چاپ رسید. پس از توقف چاپ مجله شرق، سرانجام این کتاب در سال 1327خورشیدی، با پی گیری و توصیه سعید نفیسی برای اولین بار توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد.
این کتاب در سال ۱۳۵۶ توسط محمد قاضی ترجمه و منتشر شد. در میهن راوی حکومتی استبدادی در روی کار است، و دیکتاتور تمام مخالفان خود را یا از بین برده یا به زندان انداخته است. از جملهی این مخالفان مردی چهل و سه ساله دانشمند و باستان شناس که محکوم به کار اجباری بوده و پنج سال از عمرش را در زندان گذارنده است. داستان از لحظهای آغاز می شود که مرد هنگام جا به جایی به زندانی دیگر از یک لحظه غفلت نگهبان خود استفاده می کند و در می رود، بقیهی داستان شرح پراضطراب و پر تب و تاب تعقیب و گریز زندانی و سگ نگهبان است.
حمیدرضا اردستانیرستمی متولد سال 1357 ، پژوهشگرِ حوزۀ ادبیات حماسی (به ویژه شاهنامه) و فرهنگ ایران باستان است. او با تحقیق گسترده در مورد فردوسی و شاهنامه و نگارش چند کتاب و مقاله تخصصی در این زمینه و همچنین تدریس در دانشگاه، تلاش کرده تا تصویری علمی و دقیق از حقیقت شاهنامه ارائه کند.