جغرافیای تاریخی ایران در دوران اسلامی بر مبنای متون جغرافی دانان مسلمان نویسنده: پاول شوارتس مترجم: مریم میراحمدی و غلامرضا ورهرام انتشارات: نشر گستره
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، پرفسور پاول شوارتس استاد صاحبنام دانشگاه لایپزیک، بدعتگذار سبک نوینی در تحقیقات جغرافیایی سرزمینهای اسلامی است. تحقیقات پاول شوارتس درباره جهان اسلام و قلمرو ایران است. شهرت شوارتس بیشتر بابت کتاب «ایران در قرون وسطی بر مبنای متون جغرافیدانان عرب» است که مترجمان فارسی آن را با عنوان «جغرافیای تاریخی ایران در دوران اسلامی» برگرداندهاند. شوراتس کار تحقیقاتی خود را بر مبنای نوشتههای ابن فقیه در «البلدان»، ابن رسته در «الاعلاق النفیسه»، ابن خرادبه در «الممالک»، قدامه در «الخراج»، مسعودی در «مروج الالذهب» و «التنبیه و الاشراف»، اصطخری در «مسالک و مماللک»، ابن حوقل در «المسالک و الممالک»، مقدسی در کتاب «التقاسیم فی معرفه الاقالیم» به انجام رساند.
"ایرانشهر" به روایت شهر خرمشهر از روزهای نخست جنگ تا سقوط میپردازد. یادآوری میشود که با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و آغاز دفاع مقدس ایران در برابر تهاجم رژیم بعث عراق، خرمشهر صحنه نبرد خیابانی میان مدافعین خرمشهر و نیروهای متجاوز بعثی شد و پس از مدتی در ۴ آبان ۵۹ این شهر به دست نیروهای متجاوز اشغال شد. سرانجام در خرداد ۶۱ طی یک سلسله عملیات این شهر آزاد شد و سرنوشت جنگ تغییر کرد. محمدحسن شهسواری این کتاب را بر اساسمستندات جمعآوری شدهاش به رشتهی تحریر درآورده است.
کتاب ایران شهر 2 اثر محمدحسن شهسواری است به چاپ انتشارات شهرستان ادب. کتاب پیش رو دومین جلد از مجموعه رمانی چند جلدی است که در آن حوادثی مرتبط به جنگ ایران با عراق و دوران دفاع مقدس به تصویر کشیده شده است. اثری که پا گرفته تا از قهرمانان بی بدیلی بگوید که شجاعت، فداکاری، ایستادگی و ایثار بن مایه ی وجودشان را شکل داده و لازم است حالا که قهرمانان حقیقی هستند قصه ای ویژه به آن ها اختصاص یابد. ایران شهر پیرامون خرمشهر و جنگ جریان دارد اما همه ماجرای آن در میدان جنگ روایت نمی شود. هرچند در خلق اتفاقات تاریخی به وقوع پیوسته در رمان حاضر از مستندات و خاطرات مکتوب و شفاهی افراد گوناگون بهره گرفته شده اما شخصیت هایی که در صفحات این رمان زندگی می کنند زاده تخیل نویسنده اند.
ایرانشهر نوشته محمد حسن شهسواری است. در نظر بگیر قهرمانی بی بدیل را که قصه ندارد. خود را با همه ی جسم و جان به دیواره های قفس روزمرگی می گوید برای رها شدن و نشستن در قصه ای، قصه ای که بتواند با آن همه ی شجاعت ها و فداکاری ها و نیک سرشتی ها و ذوب شدن ها و بازرستن هایش را بروز دهد. انسان های بزرگ از سرزمین هایی می آیند که توان سرودن حماسه های سترگ داشته باشند چه سوخته ذهنی است و چه سوخته فردی است و چه سوخته خاکی است آن خاک و فرد و ذهنی که نتواند برای قهرمانش قصه ای بسازد.