جستجو
منو بستن

اگر به خودم برگردم

تولید کننده: اطراف
در ادبیات داستانی و ناداستان شاهد آثار زیادی هستیم که نویسنده با پرسه زنی در خیابان و ثبت رخدادهای روزمره‌ی شهری خواننده را با فضاها و تجربه‌های مختلفی آشنا می‌کند. در این سبک از آثار خواننده همراه نویسنده در پی کشف چیزهایی قرار می‌گیرد که تا قبل از آن به ذهنش خطور نمی‌کرد. کتاب اگر به خودم برگردم نوشته‌ی والریا لوئيزلی شامل ده جستار درباره‌ی پرسه در شهرهای مختلف است. این اثر را می‌توان نمونه‌ی خوبی برای مطالعه در زمینه‌ی جستار روایی دانست که اطلاعات جالبی درباره‌ی اتفاقات شهری و رخدادهای شهری به زبانی پویا و قابل تامل ارائه می‌کند.
قابلیت دسترسی: ناموجود
35,000 تومان
ارسال به
*
*
Shipping Method
نام
تخمین زمان ارسال
مبلغ
گزینه حمل و نقلی تعیین نشده است
زمان تحویل: 3-5 روز

خاک خاک جذب می‌کند. حتما دلیلی علمی برایش وجود دارد ولی من هیچ تصوری ندارم که چی. کل خاک‌های دره‌ی مکزیکوسیتی هم جمع می‌شود در بخش گنجینه‌ی نقشه‌های شهر، انگار سرنوشت و مقصد طبیعی‌اش باشد. کتابخانه‌ای که چند سالی است به دلیلی نامعلوم رفته ساختمان خدمات ملی هواشناسی. آدم فکر می‌کند محلی که نقشه‌ها در آن منزلت و جایگاه خاصی دارند، یا حداقل آنجا دسته‌بندی و تعمیر می‌شوند، لابد فضایش کم‌وبیش بخش‌بندی شده است. ولی از این خبرها نیست. پیدا کردن مسیر در اینجا کار سختی است و با اینکه فضا محدود است امکان ندارد بتوانید از جایی که هستید مسیرتان را به ورودی ساختمان - یا اگر ساختمان مرکز مشخصی داشت، جایگاهتان را نسبت به آن مرکز پیدا کنید. وارد اتاق مرمت نقشه‌ها که بشوید دیگر نمی‌دانید راهرو ابزارآلات نقشه‌برداری کجاست؛ در بخش کوچک نقشه‌های اوایل قرن نوزدهم که باشید، جای نقشه‌های جدید آمریکای شمالی را گم می‌کنید.

نقشه‌ها، مثل ملافه‌های همیشه خیس، در راهروهایی بلند و باریک آویزان شده‌اند. اگر بخواهید نگاهشان کنید باید ماسک جراحی بزنید و دستکش دست کنید. دستیاران آنجا دانشجویان تاریخ یا جغرافی که می‌خواهند زودتر ۴۸۰ ساعت خدمات اجتماعی اجباری‌شان تمام شود به مراجعان کمک می‌کنند نقشه‌ها را بیاورند پایین و پهن کنند روی یکی از میزهای بزرگ نزدیک ورودی. برای بردنشان دو دست کم است؛ وزن سالیان کاغذ را سنگین کرده.

راهروهای کتابخانه می‌رسند به اتاق‌هایی کوچک که در آن‌ها نقشه‌ها بر حسب منطقه‌ی جغرافیایی یا دوره‌ی تاریخی دسته‌بندی شده‌اند. طبیعتا بخش مربوط به دوره‌ی دیکتاتوری پورفیریو ادیاز (۱۸۷۶ - ۱۹۱۰) منظم‌ترین بخش است و بهتر از همه‌ی بخش‌های دیگر طبقه بندی شده (شاید واقعا پوزیتیویسم میراثی برای مکزیکی‌ها باقی گذاشته). مسئول این بخش دو کتاب با ابعاد گالیوری - حداقل یک متر در نیم متر نشانم می‌دهد که در آن‌ها خط مرزی مکزیک و گواتمالا با دقیق‌ترین جزئیات رسم شده. وقتی مسئول بخش کتاب‌ها را از صندوق سنگینشان بیرون می‌آورد تابوت‌هایی از جنس چوب ماهون که کتاب‌ها را در آن می‌گذارند تا از نور و خاک در امان باشند میزان هیجانم با اندازه‌ی کتاب‌ها نسبت مساوی دارد.

ولی بعد از نگاهی سرسری متأسفانه این دو جلد کتاب که برحدود مرزی مکزیک و گواتمالا شهادت می‌دهند، بسیار ملال‌آور از آب درمی‌آیند: صفحه کاغذ سفید که خط آبی باریکی از وسطشان رد شده است، خطی که اینجا رودخانه‌ی سوچياته را نشان می‌دهد و این جا رودخانه‌ی اوسومایسنتا را؛ تعدادی هم حاشیه‌نویسی نامفهوم که احتمالا مشخص‌کننده‌ی تعداد قدم‌های یکی از اعضای کمیسیون حد و حدود مکزیک (بهترین اسم تاریخ برای یک کمیسیون) در سال ۱۸۸۲ در کنار این ساحل است.

مشخصات محصولات
پدید آورندهوالریا لوئیزلی
تعداد صفحات135
سال انتشار1401
شمارگان1000
نوبت چاپشانزدهم
قطع کتابپالتویی
شابک978-622-99224-2-2
نوع جلدشومیز
مترجمکیوان سر رشته
0.0 0
نقد و بررسی خود را بنویسید بستن
*
*
  • بد
  • عالی
*
*
*