ریشارد کاپوشینسکی نویسنده "کتاب شاهنشاه" روزنامهنگار، عکاس، شاعر و نویسنده لهستانی بود. او جوایز زیادی دریافت کرد و کاندیدای جایزه نوبل ادبیات شد. مجلات شخصی کاپوشینسکی در قالب کتاب، به دلیل محو کردن قراردادهای گزارش با تمثیل و رئالیسم جادویی ادبیات، هم جنجال و هم تحسین را برانگیخت. او تنها خبرنگار آژانس مطبوعاتی لهستان در دوران کمونیست در آفریقا در دوران استعمار زدایی بود و همچنین در آمریکای جنوبی و آسیا کار می کرد. بین سالهای 1956 و 1981 او 27 انقلاب و کودتا را گزارش کرد تا اینکه به دلیل حمایت از جنبش همبستگی طرفدار دموکراسی در کشورش از کار برکنار شد. گزارشنویس تحسینشده ایتالیایی، تیزیانو ترزانی، نویسنده کلمبیایی گابریل گارسیا مارکز، و نویسنده شیلیایی لوئیس سپولودا به او لقب «استاد» را دادند.
در مقدمه این کتاب آمده است: اگر انقلاب اسلامی را با وجود عنایات ربوبی و امدادهای غیبی، تجربهای بشری ندانیم، لاجرم نمیتوانیم به بازشناسی ضعفها و قوتهای آن بپردازیم و کامیابیها و ناکامیهایش را تحلیل کنیم. از سوی دیگر، اگر به بقای این انقلاب برای دههها و سدههای آینده میاندیشیم، ناگزیر باید آن را در چهارچوب و قالب و شکل و زبانی تعریف کنیم که در موقعیتهای مختلف زمانی و مکانی آینده مستمر باشد. نویسنده در بخش دیگری از این مقدمه میافزاید: این کشسانی و تابآوری، در عین حفظ اصول و مبانی اساسی، لازمه حفظ و بقا است؛ چنانکه اسلام نیز اساساً از ابتدا چنین عرضه شد و از همین رو، امروز بقا و گسترش پیام این دین الهی را در شرق و غرب عالم میبینیم؛ زیرا چنان منطبق عرضه شد که از یک آفریقایی بیاباننشین تا یک اسکیموی قطب شمال میتوانند در وضعیت خاص زندگیشان مسلمان باشند. در صورتی که اگر اسلام به صورت مجموعهای از دستورهای خشک و احکام تغییرناپذیر و ناسازگار معرفی میشد، تنها با مسلمانان شبه جزیره عربستان در همان زمان تناسب داشت.
رمان شاه بیشین داستانی از زندگی محمدرضا شاه پهلوی است. این کتاب با نوع روایت خاص دوم شخص از دو سطح و لایه اصلی تشکیل شده است: الف) روایتهایی از نگاه واپسین پادشاه ایران زمین بر روی تخت بیمارستان و همسر او. در جریان این روایت ها، نویسنده در کنار بستر بیماری شاه حضور دارد و به شکلی نامریی، به توصیف حالات و روحیات او می پردازد. ب) روایتهای شخصی نویسنده که در جریان آن به گذشته خانوادگی خود نقب می زند و خاطراتی را از زمان سپری شده به تصویر می کشد و با این رفت و برگشتها و پرشهای زمانی و مکانی، لایه های داستانی جدیدی را به وجود می آورد.
گفتگو با سی تن از شعرای انقلاب اسلامی در سال ۱۳۸۶ و در آستانۀ سیامین سالروز پیروزی انقلاب، غربت شعر انقلاب مرا بر آن داشت که به شبکۀ چهارم سیما پیشنهاد کنم برای این مناسبت برنامۀ ویژهای دربارۀ شعر انقلاب اسلامی تهیه و پخش کند. میدیدم برخی از شاعرانی که دهها سال از فوت آنها میگذرد در جایگاه شاعران معاصر هر روز مورد توجه قرار میگیرند، شاید تنها به این دلیل که در شعر با خدا خداحافظی کردهاند و عکس و تفصیلات و آثارشان با بهترین شیوههای هنری و در وسیعترین سطح ممکن تهیه و پخش میشود و...