«از نخلستان تا خیابان» غزلها، دوبیتیها، رباعیها، یک مثنوی و تعدادی شعر نو از علیرضا قزوه است که هرکدام بیانگر شیوه شاعری او هستند و تواناییاش را در به نظم کشیدن مضامین اجتماعی ، سیاسی و ... نشان میدهند. قزوه در این اثر از روزگار مینالد واز آدمها دلگیر است. او غزلهای این مجموعه را درسالهای پایانی جنگ و به یاد شهدا سرودهاست. دوبیتیها و رباعیها نیز در سالهای ۶۲- ۶۵سروده شدهاند و مضامینی مانند غم و انتظار و آرزو دارند. قزوه در اشعار نویش که آخرین بخش این مجموعه است، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه را نقد کردهاست.