محصولات با برچسب 'ادبیات'

مشهورترین اشعار گویشی اشعاری است موسوم به فهلویات که از حدود قرن چهارم تا نهم هجری گاه در خلال متون عربی و فارسی یا دواوین شعرای مناطق غربی و شمال غربی ایران یافت میشود.

ژان-پل شارل ایمار سارْتْرْ، زاده ی ۲۱ ژوئن ۱۹۰۵ و درگذشته ی ۱۵ آوریل ۱۹۸۰، فیلسوف، اگزیستانسیالیست، رمان نویس، نمایش نامه نویس و منتقد فرانسوی بود.پدرش «ژان باپتیست سارتر» افسر نیروی دریایی فرانسه و مادرش «آنه ماری شوایتزر» دخترعموی «آلبرت شوایتزر» پزشک معروف، برنده ی جایزه ی صلح نوبل بود. پانزده ماهه بود که پدرش به علت تب از دنیا رفت. پس از آن مادرش به نزد والدینش به مودون بازگشت.او در سال ۱۹۲۲ موفق به گرفتن دیپلم شد، پس از آن تصمیم گرفت به همراه «نیزان» در «دانشسرای عالی پاریس» در رشته ی آموزگاری ادامه تحصیل دهد. چهار سال بعد در امتحانات نهایی رشته ی فلسفه مردود می شود. دلیل رد شدن نیز عقیده ی سارتر در مورد فلسفه بود. او عقیده داشت «فلسفه فهمیدنی است، نه حفظ کردنی».پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان های «لو آور» و «لیون» به تدریس فلسفه پرداخت. پس از مدتی تصمیم گرفت که برای کامل شدن تحقیقاتش در زمینه ی فلسفه ی پدیدار شناسی هوسرل راهی آلمان شود. به طور کلی دو دوره در زندگی حرفه ای سارتر وجود داشت. اولین دوره ی زندگی حرفه ای او دوره-ی پس از نوشتن اثر معروف اش، هستی و نیستی، بود و نوشتن رمان تهوع. سارتر به آزادی بنیادی انسان معتقد بود و باور داشت که «انسان محکوم به آزادی است.»در سال ۱۹۶۴ جایزه ی ادبی نوبل به سارتر تعلق گرفت، ولی او از پذیرفتن این جایزه خودداری کرد.او از سال ۱۹۷۳ به بعد تقریبا تمامی قدرت بینایی خود را از دست داده بود و دیگر قادر به نوشتن نبود، با این همه سعی می کرد با انجام مصاحبه ها، دیدارها و حضور در مراسم ها، کماکان چهره ای فعال و اجتماعی از خود نشان دهد. ژان-پل سارتر در روز ۱۵ آوریل ۱۹۸۰ در سن ۷۵ سالگی در بیمارستان بروسه پاریس از دنیا رفت. خاکستر او در گورستان مون پارناس در حوالی محل زندگی دوران پیری اش در محله ای در پاریس به خاک سپرده شده است.

بهرام صادقی در ۱۸ دی ۱۳۱۵ در نجف‌آباد به دنیا آمد. او تا سال ۱۳۳۴ در اصفهان زندگی کرد و سپس برای ادامه تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، به تهران سفر کرد.از سن بیست سالگی هم‌زمان با تحصیل در رشته‌ی پزشکی، داستان‌هایش را در مجلات ادبی به چاپ می‌رساند. وی پس از سی سالگی کمتر می‌نوشت. اولین داستان کوتاه‌اش وقتی بیست سال سن داشت منتشر شد و «ملکوت»، تنها داستان بلندش، را در بیست و پنج ساله‌گی منتشر کرد.مجموعه داستان «سنگر و قمقمه‌های خالی»، داستان بلند «ملکوت» و چند داستان کوتاه پراکنده، کل آثار او را تشکیل می‌دهند. همین دو کتابِ چاپ شده آن‌قدر بود که او را از بزرگ‌ترین داستان نویسان معاصر ایران و صاحب سبکی پیشرو بدانند.بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت.

تاریخ در این رمان بستری می‌شود برای روان‌کاوی شخصیت‌ها. زولفو لیوانلی تمام نام‌ اشخاص را حذف می‌کند و مختصاتی ورای تاریخ و جغرافیا به رمان خود می‌بخشد، میان تخت‌ها و گورها در سراسر جهان.

حکیم سنایی، یکی از بزرگ‌ترین سخن‌پردازان پارسی‌گو و سرایندگان ایرانی در عرصهٔ ادبیات تعلیمی و اندرزی است که در رشد و بالندگی حکمت دینی نقش به‌سزایی داشت. شعر وی، آمیزه‌ای است از حکمت آرمان‌شهراندیشی و جهان‌نگری حکیمانه. سنایی، مظهر تحول در اندیشه و نوآوری در زبان و شیوه‌های بیانی گسترش درون‌مایه‌های حکمت‌آمیز است. این کتاب از نظر گستردگی، نکته‌بینی، تازه‌جویی، روش پژوهش و گستردگی منابع و مآخذ بر بسیاری از پژوهش‌های همانند برتری دارد. بی‌گمان این کتاب می‌تواند دریچه‌های جدیدی فراروی پژوهشگران شعر و ادب فارسی بگشاید و مباحث «سنایی‌پژوهی» را گسترده‌‌تر سازد. کتاب به سه بخش تقسیم شده است: زندگی حکیم سنایی، آثار سنایی؛ بررسی فقه‌اللّغوی، سنایی بین شعر مذهبی و غیرمذهبی؛ پیشهٔ شاعری.

کتاب "زیباشناسی سخن پارسی" مجموعه‌ای سه جلدی است که توسط میر جلال الدین کزازی تالیف شده است. این کتاب با ارزش را نشر مرکز منتشر کرده است. در این سه جلدی نویسنده تلاش کرده است به سه قلمرو اصلی سخن پارسی بپردازد. بنابراین این سه جلد در کنار یکدیگر یک کل را می سازند و یکی بدون در نظر گرفتن محتوای دیگری ناقص می ماند. این اثر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزه زیبایی شناسی قرار گرفته است و در نوع خود منحصر بفرد است. این پژوهش که توسط میر جلال الدین کزازی صورت گرفته است می تواند به عنوان یک منبع معتبر مورد استفاده دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه قرار گیرد. بی شک این کتاب سهم بزرگی در ساختن پیشینه پژوهش های آینده در زمینه زیبایی شناسی زبان خواهد داشت و بی شک نمی تواند نقش آن را نادیده گرفت. هر یک از کتاب‌های آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع، می‌پردازدجلد اول: «بیان»: به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) می‌پردازد و شیوه‌های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشه‌ی خویش، به گونه‌ای زیبا و هنری، به کار می‌گیرد بر می‌رسد. .

این کتاب در سال ۱۳۵۶ توسط محمد قاضی ترجمه و منتشر شد. در میهن راوی حکومتی استبدادی در روی کار است، و دیکتاتور تمام مخالفان خود را یا از بین برده یا به زندان انداخته است. از جمله‌ی این مخالفان مردی چهل و سه ساله دانشمند و باستان شناس که محکوم به کار اجباری بوده و پنج سال از عمرش را در زندان گذارنده است. داستان از لحظه‌ای آغاز می شود که مرد هنگام جا به جایی به زندانی دیگر از یک لحظه غفلت نگهبان خود استفاده می کند و در می رود، بقیه‌ی داستان شرح پراضطراب و پر تب و تاب تعقیب و گریز زندانی و سگ نگهبان است.

اسم بنده «محمد» و اسم پدرم «عبدالوهاب بن عبدالعلی قزوینی» است. پدرم یکی از مولفین اربعه نامه دانشوران است و تراجم احوال نحاه ولغویین و ادبا و فقها غالبا به او محول بود و اسم او در مقدمه آن کتاب و ترجمه حال مختصری ازو در کتاب المآثر والآثار مرحوم اعتمادالسلطنه، محمدحسن خان مسطور است. پدرم در سنه 1306 در طهران مرحوم شد. تولد بنده در طهران در محله دروازه قزوین در پانزدهم ماه ربیع الاول سنه هزار و دویست و نود و چهار هجری قمری است. تحصیلات علوم متداوله اسلامی را در همان طهران کرده ام و...

موسیقی شعر کتابی است نوشته مجمدرضا شفیعی کدکنی درباره موسیقی و وزن و قافیه های شعری.اصل این کتاب در واقع پایان نامه لیسانس شفعی کدکنی است که بعد از چندین سال غلط گیری و چاپ شده است. در مقدمه نویسنده بیان میکند که تلاش کرده است تا حد امکان تصحیحی در مورد این کتاب صورت نگیرد و به همان صورت که بوده است به چاپ سپرده شود. در آغاز فصل اول این کتاب آمده است: ممکن است فردا، یا همین امروز عصر، عقیدهٔ دیگری داشته باشم ولی در این لحظه با اطمینان خاطر می توانم بگویم: شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت، گویندهٔ شعر، با شعر خود، عملی در زبان، انجام می دهد که خواننده، میان زبان شعری او، و زبان روزمرّه و عادی یا به قول ساختگرایان چک: زبان اتوماتیکی تمایزی احساس می کند. این تمایز می تواند علل بسیاری داشته باشد، عللی شناخته شده و عللی غیرقابل شناخت. اتفاقا شعر حقیقی، شعر ادبی، همان شعری است که علت تمایز آن از زبان مبتذل و معمول، در تمام ساحات، قابل تعلیل و تحلیل نیست. کتاب موسیقی عر در چند فصل تنظیم شده است و دکتر شفیعی کدکنی در هر فصل به مساله ای در باب وزن و قافیه و موسیقی و شعر میپردازد برای نمونه در فصل دوم مولف به تعریف وزن و خصیصه ها و اصول آن میپردازد و به پیوند میان شعر و موسیقی از همین منظر میپردازد و در فصل سوم سعی میشود با آوردن نطریات بزرگان ادب در مورد قافیه و اختلاف نظرهای آنان بپردازد. با اینکه کتاب موسیقی شعر بعد از پانزده سال به چاپ سپرده شده است دارای ارزش بالایی است و اشاره به موضوعاتی میکند که همواره در حوزه شعر از اهمیت بالایی برخوردار است.

رمان داستان دوست من (کنولپ)، رمانی است نوشته ی هرمان هسه که در سال 1915 برای اولین بار در آلمان انتشار یافت. رمان داستان دوست من (کنولپ) برای سال های متمادی، محبوب ترین و پرفروش ترین اثر این نویسنده ی آلمانی به حساب می آمده است. رمان، به سه بخش داستانی مجزا تقسیم شده که حول محور شخصیت اصلی کتاب-کنولپ-شکل گرفته اند. کنولپ که زمانی جوانی بااستعداد و خوش آتیه بود، به شکل خانه به دوشی خوش قلب به تصویر کشیده شده که همیشه از شهری به شهر دیگر در گذر است و شب ها را در خانه ی دوستانش به صبح می رساند. تقریبا همه به خاطر ادب و رفتار جذابش از کنولپ خوششان می آید و او اغلب از دوستان و آشنایانش کمک های زیادی دریافت می کند. هرمان هسه با درکی کامل و احساساتی ژرف، با چاشنی طعنه و کنایه، به زیبایی داستان سفر زندگی کنولپ، روابط عاشقانه و سوال های این شخصیت در مورد زندگی را به تصویر کشیده است.

شاعر حمید چشم آور

اثری از ه.ا.سایه که از سوی انتشارات کارنامه به چاپ رسیده است. امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه، شاعر ایرانی و زادۀ 6 اسفند 1306 در رشت است . کتاب حاضر دربردارندۀ مجموعه اشعار موزون و دل نشین اوبه سبک غزل، مثنوی، رباعی،دو بیتی وقطعه است. از دیگر آثار ابتهاج می توان به نخستین نغمه ها، شبگیر، چند برگ از یلدا و … اشاره کرد

ساحت گور تو سروستان شد ای عزیز دل من تو کدامین سروی؟

ادبیات من محصول تحقیقی جامع درباره‌ی ژانر خودزندگی‌نامه و انواع مختلف روایت «خود» است. این کتاب تاریخچه، نظریه‌ها، رویکردهای نقادانه به این ژانر، و انواع مختلف روایت «خود» در فرم‌ها، سبک‌ها و رسانه‌های گوناگون را بررسی می‌کند. علاوه بر معرفی شصت ژانر خودزندگی‌نامه‌ای، تفاوت‌ها و تشابه‌های ژانرهای مهم این حوزه مثل خاطره‌پردازی یا مموار، خودزندگی‌نامه‌نویسی، تاریخ شفاهی، یادداشت‌ روزانه، اتوگرافیک‌، اعترافات، جستار شخصی و گروه‌نگاری نیز با استناد به آثار ادبی، سینمایی و هنری بی‌شمار توضیح داده شده است.

بیابان داستان پسری سودایی است که با دایی‌اش رهسپار سفری می‌شود، سفری که نقطه‌ی پایانی است بر دنیای خیال‌انگیز کودکی او. پسرک در طول این سفر رویدادهای شگفتی را از سر می‌گذراند و بسیاری از مفاهیم عمیق زندگی را با تمام وجود درک می‌کند، مفهوم عشق، ترس، تنهایی و البته مرگ.

کتاب آیدا در آینه، مجموعه ای اشعار نوشته ی احمد شاملو است. شاملو در این مجموعه ی خواندنی، تا حد زیادی از داستان های اسطوره ای و متون کهن برای خلق اشعار خود بهره گرفته و این مفاهیم، هم در زبان و هم در موضوعات شعرهای این کتاب، نمودی ویژه دارند. این شاعر بزرگ ابتدا عناصر و شخصیت های مورد نظر خود را پدید می آورد و سپس در نقش یک راهنما برای آن ها در دنیای شعرش ظاهر می شود. این کتاب را می توان نشان دهنده ی رسیدن شاملو به نوعی از بلوغ در توانایی های ادبی اش در نظر گرفت چرا که او نشان می دهد که به سبک و زبانی مختص به خود دست یافته است. شاملو در کتاب آیدا در آینه، مانند سایر آثار برجسته ی خود، عشق را دستمایه ی آفرینش هنری و خلاق قرار داده است.

معرفی کتاب برادران جمال زاده اثر احمد اخوت کتاب «برادران جمال‌زاده» نوشتهٔ احمد اخوت، مجموعه داستانی با فضایی شاعرانه است که به شکلی نوستالژیک درمورد خاطرات گذشته و بازتاب آن‌ها در زمان حال سخن می‌گوید. این کتاب در سال 1382 برنده جایزه ادبی اصفهان در بخش بهترین مجموعه داستان شد. این مجموعه شامل شانزده داستان کوتاه می‌شود که در اکثر آن‌ها شخصیت‌های تاریخی نقش داشته‌اند. زبان این داستان‌ها سرشار از ترکیب‌ها، تشبیه‌ها و استعاره‌های بکر است که در یک فضای شاعرانه خلق شده‌اند. این زبان شاعرانه باعث خلق فضایی نوستالژیک شده که در بیشتر داستان‌ها به گذشته‌ای خاطره‌انگیز و دوست‌داشتنی ارجاع داده شده است. گذشته‌ای که در این مجموعه داستان درمورد آن صحبت می‌شود، با زمان حال که در انزوا و غربت می‌گذرد، در تقابل قرار گرفته است. احمد اخوت به‌خوبی توانسته اثری جدید و متفاوت خلق و توجه مخاطبین زیادی را به خود جلب کند. همچنین به گفته نویسنده، این اثر برجسته در اوایل دهه هفتاد نوشته شده اما زمان انتشار آن در اواخر دهه یعنی سال 1379 بوده است.

کتاب مجموعه نمایشنامه های غلامحسین ساعدی 12 جلدی اثر غلامحسین ساعدی توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. غلامحسین ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و پس از بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رفت. ساعدی در ادبیات و اندیشهٔ سیاسی از پیروان جلال آل احمد به‌شمار می‌رفت؛ و از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران بدان پیوست. نمایشنامه های غلامحسین ساعدی در دهه های چهل و پنجاه تا امروز به دلیل تو جه شان به سوژه های اجتماعی و سیاسی و همچنین به دلیل نگارش مینی مالیستی و ساده شان، این بخت را داشته اند که بارها و بارها توسط گروه های تئاتری آماتور و حرفه ای روی صحنه بروند. هم نمایشنامه های نمادین او و هم نمایشنامه های واقع گرایانه اش همواره آیینه ی تمام نمای جامعه ایرانی بوده اند، آیینه ای که هراس ها و مصائب دوران خود را به خوبی منعکس کرده اند

این مقاله‌ها، بخشی از مقاله‌هایی است که در خلال سال‌های تدریس نویسنده و تحقیق در قلمرو عرفان، به فکرش رسیده و نوشته است؛ و البته فکر نمی‌کرده است که روزی به این صورت در یک کتاب منتشر شود. اگر پاره‌ای از مطالب در چند مقاله با موضوع و مضمون متفاوت تکرار می‌شود، به سبب از دست رفتن استقلال مقاله‌ها در نتیجه‌ی وابسته نمایی آن‌ها در یک کتاب است.

«آتش بدون دود»، رمان بلندی است اثر نادر ابراهیمی که در هفت جلد منتشر شده و نویسنده در آن پس از اشاره به زیبایی های ترکمن صحرا در سه جلد اول در چهار جلد بعد به شیوه ای داستانی-تاریخی به بیان مبارزات انقلابی معاصر پرداخته است. قهرمان رمان در جلد اول گالان اوجا نام دارد که یک قهرمان اسطوره ای ترکمن به شمار می رود. در جلد دوم نویسنده با گذاری کوتاه بر اتفاقات صحرا شرایط را برای معرفی یگانه قهرمانان داستان؛ دکتر آلنی آق اویلر و همسر وفادارش دکتر مارال آق اویلر فراهم می کند. آلنی نوه گالان اوجاست و یک شخصیت واقعی به شمار می رود. او یک انقلابی تحصیل کرده است که برای اعتلای نام وطن و رهایی آن از ظلم از هیچ کوششی فرو گذار نمی کند. موضوع اصلی بقیه رمان زندگی و فعالیت های سیاسی این زوج است. نادر ابراهیمی برای ساخته و پرداخته کردن آتش بدون دود بیش از سی سال - یعنی نیمی از عمرش - را صرف کرده است.

کتاب الیور تویست، رمانی نوشته ی چارلز دیکنز است که نخستین بار در سال 1837 به چاپ رسید. این اثر که یکی از محبوب ترین رمان های دیکنز به حساب می آید، به داستان پسرک یتیمی می پردازد که جرأت کرد بگوید: «خواهش می کنم آقا، کمی بیشتر می خواهم.» الیور پس از گریختن از خانه ی تاریک و ملال انگیزی که در آن به دنیا آمد، در خیابان های بی رحم لندن در دوره ی ویکتوریا سرگردان است تا این که در گروهی از خرده خلافکاران به کار گرفته می شود. الیور در این گروه با کاراکترهای خارق العاده ای آشنا می شود که برای بیش از 150 سال، فکر و تخیل نسل هایی متمادی از مخاطبین را به خود جلب کرده اند: مردی نفرت انگیز به نام فاگین، دختری زیبا به نام نانسی، پسری زیرک به نام داجر، و یکی از برجسته ترین شخصیت های منفی در تاریخ ادبیات که کسی نیست جز مردی بی رحم به نام بیل سایکس. کتاب الیور تویست

ملکوت رمانی کوتاه و کم حجم، با جملاتی سرشار ، یکی از کم نظیرترین نمونه های ادبی دوره طلایی ادبیات ایران است. کتاب ملکوت تنها داستان بلند به جا مانده از بهرام صادقی است که در نگارش داستان های کوتاه ید طولایی داشت. به پاس قدردانی از قلم زرین او و بزرگداشت مقامش در نگارش داستان کوتاه، جایزه ادبی به نام این نویسنده فقید درنظر گرفته شده است. ملکوت در همان صفحه نخست میخکوبتان می کند: «در ساعت یازده شب چهارشنبه ی آن هفته، جن در آقای مودت حلول کرد.» این مواجهه ممکن است سبب شود خواننده با خود فکر کند با یک داستان ماورالطبیعی روبه رو است اما این نشان از تلفیق وجوه رئال و سورئال داستان دارد. شرح داستان ساده است و ورود آقای مودت و داستان جن و همراهی دوستانش برای خلاصی او از شر جن، تنها روندی است که موجب می شود کاراکتر اصلی یعنی دکتر حاتم وارد صحنه شود. دکتری که تا پیش از مواجهه نزدیک، فردی متعهد و کاربلد به خواننده شناسانده می شود. اندکی بعد وجوه سورئال داستان رخ می نمایاند: آنجا که همراهان آقای مودت از دکتر در مورد مردی می شنوند که به او مراجعه کرده تا دستش را، تنها دست باقی مانده را نیز قطع کند! مرد تا پیش از این دست دیگر، پاها، گوشها و بینی خود را قطع کرده است اما از چه روی؟ در این میان، بین دوستان مودت و دکتر بحثی فلسفی در میگیرد و دکتر باز هم اصرار بر حفظ چهره دروغین خود دارد. او مدعی است آمپول هایی به مردم عرضه می کند که جوانی و باروری را به آنها بازمی گرداند و این در حالی است که خود دکتر صورتی جوان اما به واقع پیر دارد و عقیم است.

برای یک نظام تمامیت خواه کار دشواری نیست که مردم را در جهل نگه دارد. به محض آن که به خاطر «درک ضرورت ها»، انضباط حزبی، همرنگی با نظام و شکوه و افتخار سرزمین مادری از آزادی ات چشم پوشیدی، از حق خود برای فهمیدن حقیقت صرف نظر کرده ای. اندک اندک، قطره قطره، شیره ی زندگی ات کشیده می شود، درست مثل این که رگ دستت را زده باشی، به همان قطعیت. بخت بیدادگر از مشهور ترین کتاب ها در باب زندگی زیر سایه ی کمونیسم است. داستان زنی که از چاه سیاه نازیسم جان به در می برد تا به مغاکی بس عمیق تر و ظلمانی تر فروغلتد، یعنی اتحاد جماهیر شوروی، آرمانشهری که ویرانشهر شد. نویسنده می کوشد با کلمه، تنها ابزار بی قدرتان، این چرخه ی غم انگیز امید و نومیدی را به تصویر بکشد، چشم انتظار روزی که آفتاب آزادی را غروبی نباشد.

مولانا کمال‌الدین (یا شمس‌الدین) محمد وحشی بافقی یکی از شاعران بزرگ و نام‌آور قرن دهم هجری است. دوران حیات او مصادف با پادشاهی تهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خوابنده بود و اشعاری در مدح شاه تهماسب سروده است و در زمان جلوس شاه اسماعیل دوم ماده تاریخی ساخته است.

شیخ فخرالّدین ابراهیم بن بزرگمهر متخلص به عراقی، عارف نامی و شاعر بلندآوازهٔ ایرانی، در اوایل قرن هفتم هجری در دهی در اطراف همدان به دنیا آمد. پس از تحصیل علوم و فنون و کسب دانش، برای ادامه تحصیل به همدان رفت. سپس با جمعی از دراویش رهسپار هندوستان شد و به خدمت شیخ بهاءالدین زکریا درآمد و بعد از مدتی با دختر او ازدواج کرد. بعدها به عربستان و سپس به قونیه رفت و به خدمت مولانا رسید و مصاحب و معاشر او شد. وی درسال ۶۸۶یا ۶۸۸ هجری قمری درحدود سن هشتاد سالگی در دمشق وفات یافت. از آثار او می‌توان علاوه بردیوان اشعار به مثنوی عشاق‌نامه و کتاب لمعات اشاره کرد.

پروین اعتصامی شاعر تبریزی که در خانواده‌ای صاحب فضل و کمال و در دامن پدر دانشمند چون اعتصام‌الملک رشد کرد، از زنان فرهیخته و ادیب معاصر ایران است که تحصیلات عالیه داشت و شعرهایش مقبول طبع عام و خاص بود. خواننده در قصاید این کتاب خود را در عوالمی رنگارنگ که به صورت یک عالم مستقل درآمده باشد می‌بیند؛ طرز بیان ناصرخسرو را در تمثیلات سنایی، و استغنای حافظ را در فصاحت و صراحت سعدی. حکیمی عارف و عارفی حکیم و ناصحی پاک سرشت که جابه‌جا در خودنمایی و جلوه‌گری است و عجب آنکه این همه ساز و برگ و آراتسگی و ترکیبات مختلف را چنان در یک کالبد جا داده که گویی این اشعار همه در یک ساعت گفته شده است. البته این تلفیق و استغنا سبب نمی‌شود تا پروین را شاعری مستقل ندانیم و او را مقلد فرض کنیم. توفیق سبحانی در مقدمه دیوان پروین می‌نویسد: از پروین نسخه دیوان خطی ظاهرا برجا نمانده است. دیوانی که در دست است اولین‌بار در سال 1314 منتشر شده است. در آن تاریخ پروین تازه با سمت کتابدار به استخدام در دانشسرای عالی درآمده بود. شش سال به وفات نابهنگام او باقی بود. همان دیوان در 1320، 1323 و بعدها چاپ شده است. دیوان حاضر براساس چاپ 1333 منتشر شده و تعداد ابیات موجود در آن بدون احتساب 40 مصرعی که در مسمط‌ها آمده، 5514 است. این دیوان همراه با واژه‌نامه، توضیح اعلام و کتاب‌شناسی چاپ شده و مقدمه ملک‌الشعرای بهار را هم در آغاز خود دارد. کتاب مشتمل بر غزل‌ها، قصاید، مسمط‌ها، قطعه‌ها، مثنوی‌ها و ابیات پراکنده این شاعر سال‌های نه‌چندان دور کشورمان است. لغات و ترکیبات، کتاب‌شناسی و اعلام تاریخی و جغرافیایی نیز در انتهای کتاب آمده است

کتاب حاضر گزیده اشعار یوسف علی میرشکاک شاعر و نویسنده معاصر است که آن را سید عبدالجواد موسوی گزینش و تدوین نموده است. کتاب با یک مقدمه در نقد و بررسی جایگاه ادبی میرشکاک آغاز و با یک گفتگو و گزیده از چهار مجموعه شعر پایان می یابد. «و این چند مجموعه شعر دیگر»، شعرهای چاپ نشده و یا نیامده در چهار کتاب شاعر است که پایان بخش کتاب حاضر است. موسوی در شکوه شکست، خود را ملزم به گردآوری گزیده از شعرهای میرشکاک می داند. زیرا نخست خود را هم نسخ شاعر در رفاقت می داند و دوم بی قیدی مفرطی شاعر را که در قید و بند چاپ شدن و نشدن شعرش نیست و اینکه کتابهای چاپ شده شاعر بیشتر به سر هم کردن و سپردن به ناشر می ماند تا وسواس در گزینش و نیاوردن اشعار درخشان در کنار اشعار که چندان قابل ملاحظه نیستند. طبیعتاً روزگار بی حوصله ما، دربارة اشعار وی قضاوت دیگرگونه خواهد کرد. اینها باعث شده است که زخم بی بهبود به بهبود نشیند. موسوی شعرهای شاعر را به کلاسیک، نوکلاسیک و مدرن تقسیم بندی می کند که به شعرهای کلاسیک وی بیشتر ارادت دارد و آن را بهتر و انسجام یافته تر می داند تا شعرهای دیگر وی را که شلخته اند و از ذهن آشفته و جنون زیبای وی بهره برده اند و این شلختگی باعث عدم انسجام شعرهای وی شده اند. موسوی شاعر را متأثر از حماسه های آتشی می داند اگر چند منکر تأثیر شاملو و بیدل در شعرهای نو و کهن میرشکاک نیست. در این مجموعه موسوی از مجموعه قلندران خلیج که در سال 63 به همت نشر بین الملل به چاپ رسیده، شعری نیاورده است. مجموعه ماه و کتان و چشم اژدها، مجموعه هایی است که موسوی بیشترین گزینش را از آن دو انتخاب کرده است. از مجموعه «نشانهای آن بی نشان» که در مدح و منقبت مولا علی (ع) است، دو شعر انتخاب شده است. موسوی معتقد است که میرشکاک اکنون به ساده گویی روی آورده و این ساده گویی و روانی در شعرهای آخر وی به وضوح به چشم می آید که شاعر آن را در مصاحبه اش تایید می کند و این را، منتقد شکوه شکست می نامد، چیزی که در آخرین مجموعه های شاعر معاصر فروغ فرخزاد کشیده است. در خلاقیت منفرد که مصاحبه است با شاعر، وی از اولین روزهای شاعری و تأثیرپذیری هایش می گوید و اینکه همواره شلخته بوده و اکنون نیز ادامه دارد. وی از فروغ به عنوان شاعر مدرن نام می برد و نیما و شاملو را شاعر مدرن نمی داند و شاملو را بیشتر یک نقاش فرمالیته می داند تا یک شاعر مدرن. در پایان وی خود را طرفدار جریان دفاع از زنان، کودکان و مادران می داند و می خواهد با شعر، نثر و رفتار به این جریان که خود آن فمینیست دیگرگونه می داند دفاع کند. میرشکاک خود را شاعر مدرن می داند و مدرنیته را نزدیک به موعود می داند که واژه موعود بالاترین بسامد را در شعرهای وی دارد. بخش آخر کتاب گزیده از شعرهای میرشکاک را در خود جای داده است که در قالب غزل، مثنوی، رباعی و سپید آمده اند.

«از نخلستان تا خیابان» غزل‌ها، دوبیتی‌ها، رباعی‌ها، یک مثنوی و تعدادی شعر نو از علیرضا قزوه است که هرکدام بیانگر شیوه شاعری او هستند و توانایی‌اش را در به نظم کشیدن مضامین اجتماعی ، سیاسی و ... نشان می‌دهند. قزوه در این اثر از روزگار می‌نالد واز آدم‌ها دلگیر است. او غزل‌های این مجموعه را درسال‌های پایانی جنگ و به یاد شهدا سروده‌است. دوبیتی‌ها و رباعی‌ها نیز در سال‌های ۶۲- ۶۵سروده شده‌اند و مضامینی مانند غم و انتظار و آرزو دارند. قزوه در اشعار نویش که آخرین بخش این مجموعه است، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه را نقد کرده‌است.

معرفی کتاب کتاب حاضر، مجموعه مثنوی ها و غزل های شاعر معاصر علی معلم دامغانی است. این مجموعه نخستین بار به سال 1360، یک ربع قرن پیش، منتشر شده و به رغم نایابی چاپ نخست و با وجود اصرارها و مراجعات مکرر به چاپ دوم رسیده است. در این کتاب مثنوی های اول و مثنوی دوم، غزل های پراکنده از دنیای غزلهای علی معلم بدون هیچ ترتیبی گرد آمده اند. مثنوی های معروف مانند: «باور کنیم سکه به نام محمد است» با این مطلع که: باور کنیم رجعت سرخ ستاره را / میعاد دستبرد شگفتی دوباره را باور کنیم رویش سبز جوانه را / ابهام مرد خیز غبار کرانه را

کتاب خر پژوهی مجموعه اشعار طنز ابوالفضل زرویی نصرآباد، شاعر، پژوهش‌گر و طنزپرداز ایرانی است. او با اسم‌های مستعار ملانصرالدین، چغندر میرزا، ننه‌قمر، کلثوم‌ننه، آمیز ممتقی، میرزا یحیی، عبدل و... در نشریاتی مانند نشریات موسسه گل آقا، همشهری، جام جم، ایرانیان، انتخاب، زن، مهر، کیهان ورزشی، بانو، جستجو، عروس، تماشاگران و... طنز نوشته‌است. خرپژوهی مجموعه پژوهش‌های مرحوم زرویی درباره «خر» در ادبیات منظوم و منثور فارسی است. زرویی در این کتاب تمامی اشعار و متن‌هایی که به کلمه «خر» در آن اشاره شده است را گردآوری کرده است.

مهدی اخوان ثالث در طول دهه‌های گذشته همواره مورد توجه علاقمندان به شعر و ادبیات بوده است. شعر او که نشانه‌ای است از آینه وجودی‌اش، ساده اما محکم بود. اخوان ثالث توانست با استفاده از زبان کهن و تلفیق آن با نگاهی نو، ساخت نمادهای متعدد و خلاقانه، هنجارگریزی‌های هنرمندانه و ... نام خود را در میان سرآمدان شعر معاصر ثبت کند. او با از سر گذراندن تجربه‌های مختلف روحی، گاه شاعری سنت‌گراست و گاه شاعری اجتماعی. گاه به وضع موجود معترض است و گاه منتقد و مصلح اجتماعی؛ از این‌رو شاعر شعرها و اندیشه‌های او با شاعری پویا مواجه است؛ شاعری که کلمات را بیهوده خرج نمی‌کند. اخوان ثالث شاعر برجستۀ معاصر در پاییز ۱۳۵۸، برای اولین و آخرین‌بار در جایگاه تدریس در دانشکده‌ ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت. موضوع درس او نقد و بررسی شعر معاصر بود که مباحث آن کلاس بخش اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد؛ اما چون به علت وقت محدود کلاس همۀ نظرگاه‌های او دربارۀ شعر معاصر ایران در آن کلاس بیان نشد، چند مقالۀ انتقادی وی که حاوی این نظرگاه‌ها بود، در ادامه‌ مباحث کتاب قرار گرفته تا خواننده بتواند همۀ‌ نظرگاه‌های اخوان ثالث درباره‌ شاعران هم‌روزگار خود را که نام آنها در فهرست مطالب کتاب آمده است، پیش چشم داشته باشد.

آرتورو باندینی راهی طولانی آمده، جاهای مختلفی کار کرده، سرخورده شده، عشق ورزیده، قلدری کرده، لاف زده. او از کلورادو راه افتاد و به لس‌آنجلس رسید؛ به سرزمین رویاهایش. در مسافرخانه‌ای اتاقی گرفته، در بانکرهیل لس‌آنجلس. دنبال کار می‌گردد و کاری هم پیدا می‌کند که ربطی به کتاب و نویسندگی دارد. منتها روح آرتورو آرام و قرار ندارد؛ شهرت می‌خواهد و دیده‌شدن و پذیرفته‌شدن. آرتورو درآمد دارد و برای خودش ولخرجی هم می‌کند. رابطه‌ی عاشقانه‌ای به هم می‌زند و زنان را یاد می‌گیرد. او از لس‌آنجلس می‌خواهد تکه‌ای از خودش را به او بدهد، به رویش آغوش بگشاید، بگذارد با پاهایش خیابان‌های شهر را بگردد و دوستش داشته باشد. آرتورو که مثل خالقش، جان فانته، از خانواده‌ای با ریشه‌های ایتالیایی از کلورادو آمده، فقر را چشیده، به خانه و کاشانه پشت کرده، دست از ایمان کشیده، فقط به یک امید: روزی نویسند‌ه‌ای بزرگ خواهم شد. موفقیت و درخشش آرتورو هم قریب‌الوقوع است و هم نامحتمل: بازهم درست مثل خالقش. فانته پسر وفادار محله‌ی بانکرهیل بوده: قهرمانش را از ایالتی دیگر به این محله فرستاده و از آرزوها و خیال‌ها و جاه‌طلبی‌های او و مهاجران دیگر گفته. فانته با قطب‌نمای نبوغ خود، مثل قصه‌گویی رویابین، پرواز آرتورو را به تصویر کشیده: از خانه تا هالیوود. آرتورو، راحت از درآمد و شهرت، مدتی به هر چه آسان است، رضایت می‌دهد و راهش را انگار گم می‌کند؛ اما سرانجام از پس سال‌های سخت و سرد زندگی، صدایش را، جایش را در جهان، بازمی‌یابد. جالب اینکه سرنوشتی کمابیش مشابه، با چند دهه وقفه، نصیب جان فانته‌ی عزیز می‌شود: او، کور از بیماری دیابت، تنها دو سال پیش از مرگ، ماجرای بانکرهیل و رویاهایش را به همسرش جویس دیکته کرد و سرانجام، پس از مرگ، صدایش در جهان ادبیات پیچید و ماند. امروز اثری از بانکرهیل در لس‌آنجلس باقی نمانده؛ محله را در دهه‌ی 1980 کوبیدند و رویش برج و آسمان‌خراش ساختند. این محله از سال 1867 اولین آجرش را دو مهاجر فرانسوی و کانادایی چیدند و زمانی مرز میان مرکز شهر لس‌آنجلس و نیمه‌ی غربی شهر بود. آرتورو باندینی در سال‌های درخشان بانکرهیل آنجا خانه گرفت. از آرزوها و امیدها گفت و زندگی خودش و دیگران داستان را ماندگار کرد. امروز هم گرچه خانه‌ها و بارها و مسافرخانه‌های قرن نوزدهمی بانکرهیل با خاک یکسان شده‌اند، هنوز می‌شود صدای آرتورو را شنید؛ او زنده است و گله‌گذاری‌هایش هنوز، مرتبط. فانته «رویاهای بانکرهیل» را با سادگی فریبنده‌ای روایت می‌کند. احساسات ما مدتی است درگیر آرتورو و شیفتگی‌های روحش شده و حالا، در این چهارمین و آخرین کتاب از چهارگانه‌ی باندینی، با هر قدمی که برمی‌دارد و با هر کلامی که می‌گوید، خود را آنجا حیّ و حاضر می‌بینیم. آرتورو بزرگ شده، سنش دست‌کم بالاتر رفته؛ اما پرش‌های ذهنی، گفت‌وگوهای درونی و ایده‌آل‌گرایی‌اش همچنان هست. جان فانته‌ نویسنده‌ای بزرگ بود، گرچه در زمان حیات چندان شناخته و پذیرفته نشد و بزرگ هم خواهد ماند. بسیاری از نام‌های درخشان ادبیات، ازجمله چارلز بوکفسکی بی‌نظیر، فانته را از صاحبان سبک رمان لس‌آنجلسی دانسته‌اند. در سال 2009، شورای شهر لس‌آنجلس میدانی در تقاطع خیابان پنجم و گرند اونیو به نام جان فانته نام‌گذاری کرد. نقطه‌ای هیجان‌انگیز بر نقشه‌ی شهر و مختصات تاریخ ادبیات: نزدیک کتابخانه‌ای که بوکفسکی از غبار بپرس را خواند و فانته را بازکشف کرد؛ نزدیک محله‌ی نابودشده‌ی بانکرهیل که زمانی پناهگاه جان و آرتورو بود.

در این مجموعه، مقاله هایی در زمینه نقد شعر و معرفی شاعران فراهم آمده است .مقاله ها در سه بخش کلی ((فلسفی نظری))، ((نقد شعر)) و ((معرفی)) تنظیم شده اند .بخش اول، شامل این مباحث است: صدق در شعر، بحثی در تصویر، شعر سیاسی، نوع و فرد در ادبیات و فلسفه. مباحث بخش دوم بدین قرار است: اخوان شاعر حالت ها، نقش اخوان در تثبیت شعر نیمایی، فروغ فرخزاد در رفتار با تصاویر، تاملی در شعر سیمین بهبهانی، ...در بخش سوم ((امیلی دیکنسون)) و ((سیلویا پلات)) معرفی شده اند .این بخش با نمونه هایی از اشعار نامبردگان همراه است.

نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی
این کتاب دربرگیرنده ی نوشته های این شاعر معاصر است که در سال 1333 و هنگامی که در زندان قصر به سر می برده، نوشته شده اند. در بخشی از توضیح ابتدای کتاب آمده است: شاملو بر آن بوده تا دستور زبان فارسی را در سه دفتر اسم، فعل و حرف مورد بررسی قرار دهد. دفتر اسم خود از چهار بخش اسم، اضافه، صفت و ضمیر تشکیل می شد، که در نخستین نوبت انتشارش (1343) بخش مربوط به ضمیر در چاپ خانه گم می شود، اما در دومین نوبت (1375) به رغم افزوده نشدن تکمله ای بر کتاب، مطالب با ساماندهی بهتر تحت عنوان «جلد اول دستور زبان شاملو» و به امید انتشار یک جلد متمم به دست چاپ سپرده می شوند.

«این دستِ بی‌صدا» چهارمین دفتر از غزل‌های مدرن حسین صفا است که می‌توان گفت شکل تکمیل‌شده‌ی غزلی‌ست که صفا در سه مجموعه غزل ِ پیشین خود ارائه کرده‌است.

مجموعه شعر «خبر به دورترین نقطه جهان برسد» نوشته نجمه زارع در سال ۱۳۹۶ از سوی نشر نیماژ منتشر شد و با استقبال خوب مخاطبان در سال ۱۳۹۹ به چاپ سوم رسید.

این رمان داستان یک نویسنده به نام آرمان روزبه و یک دختر روزنامه‌نگار است. کتاب با یک خاطره از دروان کودکی آرمان شروع می‌شود. خاطره‌ای که در ادامه اساس اتفاقات بعدی کتاب است. ماجرا از این قرار است که آرمان در کودکی عاشق دختری می‌شود که ۱۵ سال از خودش بزرگتر است و برای تمرین پیانو به خانه پیرزن همسایه می‌آید. آرمان عاشق رفت و آمد این دختر برای یادگیری پیانو است. اما پیرزنی که به این دختر پیانو آموزش می‌دهد یک آهنگ بیشتر نمی‌داند و بنابراین آرمان تصمیم می‌گیرد نت های موسیقی آن ها را دست کاری کند تا آموزش پیانو مدت زمان بیشتری طول بکشد.

کتاب انجمن شاعران مرده داستانی این کتاب درباره‌ تغییر است. نانسی اچ.کلاین‌بام، روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی است. او رمان‌های متعددی نوشته که بیشترشان در سینما مورد اقتباس قرار گرفته‌اند. فیلم «انجمن شاعران مرده» در سال ۱۹۸۹ به کارگردانی پیتر ویر و پیش از چاپ رمان آن ساخته شد و توانست جایزه بهترین فیلم مراسم اسکار آن سال را به خود اختصاص دهد. تام شولمن جایزه بهترین فیلم نامه را به دست آورد و فیلم در دو بخش بهترین بازیگر مرد (رابین ویلیامز) و بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه شد.

تاب «آه به خطِ بریل» دفتر سوم از شعرهای سپید این شاعر است. در این مجموعه هم حسین صفا با سبک و سیاق خاص خود به شکلی از زبان و روایت پرداخته که نشانگر منحصر به فرد بودن آثار اوست.

سال‌ها بود که فئودور میخائیلوویچ درگیر صرع بود - بیماری‌ای که تاریخ کم‌وبیش اثبات کرده بیماری نخبگان است انگار – پزشکان معتقد بودند رفتن به اروپای غربی می‌تواند کمک‌حال درمان نویسنده‌ی بزرگ همه‌ی دوران‌ها باشد و او نیز به مانند بیماری گوش‌به‌حرف، راهی این سفر دور اروپا شد تا شاید که درمان ممکن شود. سفر به وین، برلین، پاریس، میلان، فلورانس، لندن و ... همانا و نوشتن مجموعه‌ای شگفت از صریح‌ترین و شورانگیزترین یاددداشت‌های سفرنامه‌ای تاریخ نیز همان! کتاب «سفرنامه‌ی اروپا: تأملات زمستانی بر تأثرات تابستانی» شرح و وصف داستایفسکی از دیده‌ها و شنیده‌هایش در اقصی نقاط اروپای نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم است، درحالی‌که به طعنه در ابتدای کتاب می‌گوید که روس‌ها از بس به اروپای غربی فکر کرده‌اند و درباره‌اش خوانده‌اند که خیلی بیشتر از روسیه‌ درباره‌اش می‌دانند و نیازی به دانسته‌های بیشتری ندارند! این طعنه‌ی ابتدایی در ادامه‌ی کتاب است که رنگ و معنایش هویدا شده و داستایفسکی با شدت و صراحتی مثالی از لابه‌لای آن‌چه در سفر از سر گذرانده، حیرت و وابستگی و علقه‌ی روس‌ها به غرب را پیش کشیده و تازیانه می‌زند. نویسنده در یادداشت‌های سفرنامه‌ی اروپا به همه‌ی نمودهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زمانه‌اش حمله کرده و از کلیاتی هم‌چون لیبرالیسم و سوسیالیسم گرفته تا جزئیاتی مثل خوی زنان و مردان پاریسی را زیر تیغ می‌برد. با همین رویه است که این نوشته‌ها به سند انتقادی ارزشمندی از زندگی انسان سفیدپوست غربی قرن نوزدهمی تبدیل شده‌اند و پس‌از قریب به دو سده هم‌چنان خواندنی‌اند.

«بادی گلس» اکنون چهل و شش ساله است. وی احساس می کند که برای تاباندن نوری بر زندگی و دوران کوتاه و تاریک و روشن برادر بزرگ ترش، سیمور گلس که در سال 1948 میلادی بر اثر خودکشی مرده، باید کاری انجام دهد. وی قصد دارد تا از روی نامه ای که سیمور در شانزدهم هپ ورث 1924 در سن هفت سالگی نوشته است، نسخه ای تایپ کند، زیرا وی قرار است یک داستان کوتاه بلند دربارة یک مهمانی مهم که او، سیمور و پدرش در سال های گذشته رفته اند، بنویسد. بنابراین او داستان خود را با نامة سیمور از کمپ هپ ورث، آغاز می کند. این داستان، آخرین اثر سلینجر نویسندة آمریکایی قرن بیستم و یک داستان کوتاه بلند می باشد.

کتاب اعترافات یک کتاب خوان معمولی نوشته آنه فدیمن است که با ترجمه محمد معماریان منتشر شده است. اعترافات یک کتاب‌خوان معمولی روایتی صمیمی، طنزآمیز و موشکافانه از تجربیات زندگی با کتاب است. آنه فدیمن، یکی از نویسندگان و روزنامه‌نگاران معتبر معاصر، در این کتاب، یادداشت‌هایش دربارهٔ کتاب‌ها را با زندگی‌اش پیوند داده است و تصویری دوست‌داشتنی از زندگی با کتاب و آدم‌های کتاب‌باز در ذهن خواننده ترسیم می‌کند.

کتاب «پیشامد» مجموعه غزلی از «کاظم بهمنی» است. چند شعر از این کتاب را می‌خوانیم: «بی تو نشستم در خیابان زیر باران / گویی که مجنون در بیابان زیر باران / افتاده نان خشکی از منقار زاغی / گنجشک خیسی می‌خورد نان زیر باران / هرکس به قدر روزی خود سهم دارد / سهم من از تو: چشم گریان زیر باران / ای کاش می‌شد با تو ساعت‌ها قدم زد / از راه‌آهن تا شمیران زیر باران / با طعنه عابرها سراغت را گرفتند / آخر چه می‌گفتم به آنان زیر باران»؛ «تکه یخی که عاشق ابر عذاب می‌شود / سر قرار عاشقی همیشه آب می‌شود / به چشم فرش زیر پا سقف که مبتلا شود / روز وصالشان کسی خانه خراب می‌شود / کنار قله‌های غم مخوان برای سنگ‌ها / کوه که بغض می‌کند سنگ مذاب می‌شود» این کتاب را نشر «نیماژ» منتشر کرده است. بستن

سرمه ای" مجموعه است از غزل های "حامد عسکری"، شاعر و ترانه سرای معاصر که در هشتاد و چند صفحه به همت نشر نیماژ به چاپ رسیده است. استقبال از مجموعه ی اشعار قبلی شاعر سبب شد تا به قول خودش هر چه در توان داشته بر سر ارائه ی غزل های استوار و در عین حال دلنشین بگذارد و این بار نیز خوانندگان خود را به دنیایی ببرد که در آن شاعرانگی اش، تبلور پیدا می کند. تلاش "حامد عسکری" برای ارائه ی بهتر و محکم تر اثر، سبب شده تا مجموعه شعرهای "سرمه ای" جهش نسبتا قابل توجهی نسبت به شعرهای قبلی او داشته باشد؛ اگر با شعرهایی که پیش تر از وی منتشر شده آشنایی داشته باشید، متوجه خواهید شد که درجه ی پختگی و استحکام غزل های این مجموعه، به مراتب بالاتر رفته و ارتقای چشمگیری را نشان می دهد. این پختگی بر دلپذیر بودن و فریبندگی شعر وی نیز افزوده و مخاطب، خود را سرمست از عطر جدیدی خواهد یافت که مصرع های "سرمه ای" را به خود آغشته کرده است. "حامد عسکری" متناسب با زمان شعر می گوید و همین ویژگی سبب می شود که در دنیای پر از شاعر و نویسنده ی امروز، خوانندگان نام او را در قفسه های کتاب جستجو کنند. عاشقانه های او قابل لمس اند و محتوای برآمده از اشعار، همدلی و ارتباط حیرت انگیزی را با مخاطب او برقرار می کند. مضامین و استعاره هایی که در اشعار وی تکرار می شود، آن چنان به ذهن خوانندگان نزدیک است که محبوبیت "حامد عسکری" را به عنوان یک شاعر جوان و خوش آتیه توضیح می دهد.

کتاب هرایی به قلم سعید تشکری، مجموعه داستانی جذاب و خواندنی است که موضوع نذر و نیاز و وفای به عهد پس از برآورده شدن آرزویی را از نگاهی نو بررسی می‌کند. شخصیت‌های این رمان مذهبی در سراسر داستان با چالش بزرگی به نام تعهد مواجه هستند.

ورونیکا دختری است که هرچه می‌خواهد، دارد. تفریحات خوب و دلخواه، بیرون رفتن با دوستان، ملاقات با جوان‌های جذاب و خیلی چیزهای دیگر اما او آدم شادی نیست و در زندگی‌اش احساس خلاء می‌کند برای همین در یک روز از ماه نوامبر سال ۱۹۹۷ تصمیم می‌گیرد با خوردن قرص به زند‌گی‌اش پایان دهد؛ اما موفق نمی‌شود. دکتر در بیمارستان به او می‌گوید که مرگ تا چند روز دیگر قطعا به سراغش خواهد آمد. این موضوع یعنی آگاهی از مرگ و یک هفته سرگردانی میان مرگ و زندگی در نهایت ورونیکا را متحول و به زندگی مشتاق می‌کند.

تولیت پیش از این عنوان کرده است که خودش را شیفته و پیرو سنت شاعرانه هوشنگ ابتهاج و مهدی اخوان ثالت می‌داند و اعتراف می‌کند که هر چه در غزل و غزل‌سرایی بدان پایبند و معتقد است، پنجاه سال قبل توسط مهدی اخوان ثالث در قالب شعر و متن منظوم و ثبت شده است و به همین اعتبار دیگر نیازی نمی‌بیند که در این زمینه از زبان خود سخنی بگوید. با این همه شعر سید محمد تولیت را باید بسیار وامدار شعر سایه به ویژه صداقت و صمیمت عاطفی او دانست که این مساله در اشعار این مجموعه نیز قابل ردیابی و رویت است.

محمدباقر کلاهی از برگزیدگان استانی جشنواره شعر فجر در مشهد متولد شده است و تاکنون آثار زیادی از وی در حوزه شعر به چاپ رسیده که «بر فراز چار عناصر»، «باغی در منقار بلبلی»، «از نو تازه شویم»، «گزیده ادبیات معاصر»، «کاش» و... جزو این آثار به شمار می آیند. برخی از اشعار این شاعر از یک عاطفه خصوصی برخوردار است و تاریخ مصرف دارد ولی بیشتر آن ها به یک عاطفه اجتماعی برمی گردد چون از متن زندگی انسان گرفته شده است. شعر و نثر ادبی

بوستان سعدی” از مجموعه آثار “محمد مشرف الدین شیرازی” معروف به سعدی شیرازی می باشد که با وجود گذشت قرن ها از زمان تالیف آن، هم چنان با شور و شعف وصف ناپذیری مورد استقبال دوست داران شعر و ادب فارسی قرار می گیرد. در واقع، سعدی کتاب بوستان را به هنگام دوری از سرزمین مادری اش و در حین سفر تدوین نموده که شامل ده باب در زمینه ها و جنبه های مختلفی از زندگی می باشد و حکایت ها، روایات، نصایح و موعظه هایی سرشار از حکمت و عبرت را در برگرفته و به مسائلی هم چون اخلاق، سیاست و تربیت می پردازد. تاکنون صاحب نظران بسیاری به تصحیح و روان سازی فهم این اثر پرداخته اند که از این میان می توان به کوشش های سازنده و پرثمر “خلیل خطیب رهبر” اشاره کرد. وی با بهره گیری از هوش و توانایی سرشار خویش در علم شعر و ادبیات فارسی، معنی واژه های سخت و دشوار و هم چنین تفسیر ابیات پیچیده ی موجود در بوستان را به صورت صریح و روان شرح داده، موجب رفع ابهامات احتمالی گشته و خواننده را در فهم هرچه بهتر و راحت تر مقاصد شاعر یاری می رساند.

مرزبان‌نامه کتابی به زبان طبری (مازندرانی) نوشتهٔ مرزبان باوندی، از شاهزادگان طبرستان، بود که در قرن چهارم هجری نوشته شد. اصل این کتاب امروزه وجود ندارد ولی نسخه‌هایی که چند سده بعد توسط سعدالدین وراوینی و محمد بن غازی ملطیوی از طبری به فارسی دری ترجمه و بازنویسی شدند، به نام‌های مرزبان‌نامه وراوینی و روضةالعقول در دسترس هستند. ترجمه‌های فارسی مرزبان‌نامه در سدهٔ هفتم هجری قمری برگردان شدند و دارای نثری مصنوع هستند. این اثر توسط شیخ‌اوغلو به زبان ترکی قدیم آناتولی، نهضت عمر افندی به زبان ترکی عثمانی و شهاب‌الدین ابن عربشاه به زبان عربی نیز ترجمه شد. اصل کتاب به زبان طبری مفقود است و آن گونه که پیداست، زبان اثر یحتمل چیزی میان پهلوی و زبان محلی گرگان و طبرستان بود که در آن ایام به عنوان زبان ادبی در مازندران رواج داشت. به جز نسخه‌های ترجمه‌شده به فارسی، مهمترین منابع اولیه‌ای که از نسخهٔ اصلی این کتاب نام برده‌اند، قابوس‌نامه و تاریخ طبرستان هستند. نویسندهٔ مرزبان‌نامه یکی از شاهزادگان سلسلهٔ باوندیان در طبرستان، به نام مرزبان بن رستم، است. او در نخستین فصل کتاب، دربار باوند را به تصویر می‌کشد که برادرش، شهریار سوم بر تخت نشسته و با توجه به تحریکات وزیر خود، به مرزبان مشکوک است. مرزبان ضمن روایت حکایاتی که در فصول بعدی کتاب آمده، سعی می‌کند به برادر راه و رسم حکومت را بیاموزد و او را از نیرنگ‌های وزیرش برحذر دارد. داستان‌های مرزبان‌نامه نمادین هستند و در این حکایات از زبان حیوانات نقدهای اجتماعی و سیاسی قابل توجهی بیان شده‌است. مرزبان بن رستم در این کتاب اندیشه‌های اخلاقی و سیاسی خود را بیان کرده و به بررسی جایگاه الهی پادشاهان پرداخته‌است. البته دستورالعمل‌های او متناسب با حکومت‌های محلی کوچکی که در آن می‌زیست می‌باشد.

کتاب حاضر در هشت بخش : رسائل کهن،تحقیقات ادبی و تاریخی ،کتاب آرایی،ترجمه ها،وفیات،پیشگفتارها،کتابشناسی و معرفی کتاب و گفت وگوها فراهم شده است. برخی از این مقاله ها مانند ” زندگانی استاد مویدالدین طغرایی اصفهانی” و ” شکسته نویسی و شکسته خوانی”که در زمره مفصل ترین و ارزشمندترین تحقیق ها در همین زمینه به شمار می آید پیشتر چاپ شده و در اینجا تجدید طبع گردیده است.برخی دیگر نیز همچون “فخرالدوله نویسنده کتاب امیرارسلان” و “کتابچه خاطرات حسینقلی خان ایلخانی” که دربردارنده مطالبی نویافته و دقیق است،برای نخستین بار منتشر می شود.

رشید یاسمی" شاعر، نویسنده، مورخ و استاد دانشگاه تهران بود که آثار بسیار مفیدی از خود به جای گذاشت. کتاب حاضر شامل مجموعه ای از مقاله ها و رساله های ایشان است که در زمینه پژوهش های ایرانی، نقد ادبی و تاریخ فلسفه منتشر شده اند و اکنون دسترسی به آن ها آسان نیست. برخی از موضوعات این مقاله ها عبارتند از: چیستی علم تاریخ و نحوه نگارش آن، دو رساله به زبان پهلوی، نقد و بررسی آثار شاعرانی چون فردوسی، سعدی، نظامی، تبع و انتقاد احوال و آثار سلمان ساوجی نیز یکی از رساله های مفصل و مهم این مجموعه است و...

مولفان بهاء‌الدین خرمشاهی، الیاس‌بن‌یوسف نظامی

اعترافات اثری از زندگینامه سنت آگوستین از است که شامل 13 بخش است که بین سالهای 397 تا 400 میلادی به زبان لاتین نوشته شده است. در این کار ، جوانان گناهکار سنت آگوستین و گرایش او به مسیحیت بیان شده است. ترجمه های مدرن انگلیسی آن بعضا با عنوان اعترافات سنت آگوستین منتشر می شود تا کتاب را از کتابهای دیگر با عناوین مشابه متمایز کند. عنوان اصلی آن «اعترافات در سیزده کتاب» بود. اعترافات به طور کلی یکی از مهمترین متون آگوستین در نظر گرفته می شود. به طور گسترده ای به عنوان اولین زندگینامه مسیحیان غربی که تاکنون نوشته شده است دیده می شود (اوید این ژانر را در ابتدای قرن اول میلادی با Tristia خود اختراع کرده بود) ، و الگوی تأثیرگذاری برای نویسندگان مسیحی در سراسر قرون وسطی بود. پروفسور هنری چادویک نوشت که اعترافات "همیشه در میان شاهکارهای بزرگ ادبیات غرب قرار می گیرد". این اثر زندگینامه کاملی نیست ، زیرا در اوایل دهه 40 سنت آگوستین نوشته شده است و او مدتها بعد زندگی کرد و اثر مهم دیگری به نام "شهر خدا" را تولید کرد. همچنین باید گفت که این یک اثر کلامی قابل توجه است که شامل مراقبه های معنوی و بینش است.

محمد مختاری در این‌کتاب به بررسی درک و تصویر انسان در شعر گذشته تا امروز ایران پرداخته است. او در این‌راه، شباهت و تفاوت‌های درک و دریافت شاعران معاصر را هم بررسی کرده است. سیر تطور و تکامل اندیشه مدرن جهان ازجمله مسائلی است که او در تحلیل‌های خود در این‌کتاب از آن بهره برده است. بررسی شاعران کلاسیک و ۴ شاعر معاصر یعنی نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و فروغ فرخزاد هم برای بررسی مفهوم «درک حضور دیگری»‌ از دیگر موضوعاتی است که مختاری در این‌کتاب مورد توجه قرار داده است.

اگر بخواهيم انديشه مهم دانش معاصر را در گوناگون‌ترين جلوه‌هايش جمع آوريم، مشكل بتوان طرحی مناسب‌تر از ساختگرايی يافت. در علوم معاصر، هر دسته از پديده‌ها نه همچون توده‌ای مكانيكی بلكه به صورت مجموعه‌ای ساختمند بررسی می‌شود و طبعا وظيفه اصلی، همانا آشكار ساختن قوانين درونی اين نظام است؛ خواه اين قوانين ايستا باشد و خواه پويا. چنين می‌نمايد كه آنچه هسته مركزی مطالعه علمی را تشكيل می‌دهد، ديگر انگيزه برونی نيست، بلكه ملزومات درونی رشد و تكامل است.

در کتاب ماجرا فقط این نبود سراغ زیدی اسمیت رفتیم که در کارنامه‌ی هنری‌اش رمان‌ها، جستارها و داستان‌کوتاه‌های درخشانی به چشم می‌خورد. او که متولد انگلستان است از سال۲۰۱۰ تا کنون در دانشگاه نیویورک نگارش خلاق تدریس می‌کند. متن‌های کتاب ماجرا فقط این نبود را از دو مجموعه‌جستار موفق زیدی اسمیت بر گزیدیم که در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸ منتشر شده‌اند.

نویسنده: شاهرخ مسکوب
انتشارات: فرزان روز

ادبیات فارسی در زمانه ما دگرگونی شگرفی یافته و سبک و محتوای آن به‌کلی چهره دیگر به خود گرفته است. مهروموم‌های اول قرن چهاردهم هجری شمسی، به یک معنا، آغازگر این تحول و دگرگونی است. شعر نو با افسانه نیما راهی تازه آغاز می‌کند و رمان و داستان‌نویسی جدید پا به عرصة حیات می‌نهد. در این کتاب، شاهرخ مسکوب، متفکر و منتقد برجسته ایرانی، با بیانی شیوا و شورانگیز چگونگی این دگرگونی را بازگو می‌کند و نگاه و نگرش تازه نویسنده ایرانی را به جهان طبیعت و رمز و راز عشق و شور و شر اجتماع بیان می‌دارد. در این اثر تحلیلی، آثار محمد حجازی، عشقی، عارف و دیگران بررسی‌شده و با نکته‌بینی‌های دقیق موردسنجش و نقد قرارگرفته است.

‌در دنیای زبانشناسی بدون شک هیچ اسمی در دنیا بزرگتر از نام نوام چامسکی نیست و در ایران هم نامی به قدرت کوروش صفوی در این علم نیست. این کتاب نوشته‌ی چامسکی با ترجمه‌ی دکتر کوروش صفوی است که خوانش آن را لذت بخش‌تر از همیشه می‌کند.

مجموعه‌ی «پیر پرنیان‌اندیش» کاری از میلاد عظیمی و عاطفه طیه است. پدیدآورندگان این اثر درباره‌اش چنین می‌گویند: «این کتاب ماحصل چندصد ساعت مصاحبت آزادوار و بی‌آداب و ترتیب با سایه است؛ از خرداد 1385 تا بهار 1391 که آخرین نمونه‌های کتاب را تلفنی با سایه بررسی می‌کردیم. این کتاب البته دربرگیرنده‌ی همه‌ی آنچه در صحبت سایه دیده و شنیده‌ایم نیست؛ نه حجم کتاب چنین اقتضایی داشت و نه روزگار و مصلحت‌سنجی‌های سایه به ما چنان مجالی می‌داد؛ اما هرچه در این کتاب می‌خوانید، شنیده‌ها و دیده‌هایی است مستند به صوت و تصویر و ما از این حیث تا حد وسواس امانت‌دار بوده‌ایم.» گفت‌وگو با سایه، انتقادی و همراه با بحث‌های داغ و گاه تند و تیز بوده و در تنظیم و تدوین کتاب از انتقادها و سخنان پرسشگر صرف‌نظر شده تا خواننده حرف‌های سایه را بخواند. هدف و آرزوی نویسندگان این بوده است که این کتاب به اجمال، تصویری جامع و منسجم از ساحات گوناگون زندگی و شخصیت سایه عرضه کند. بخش بزرگ زندگی و شخصیت سایه البته صبغه‌ی فرهنگی دارد؛ اما سیاست هم حضوری بالنسبه ملایم اما موثر در زندگی او داشته است. وجود تصاویری از دست‌نوشته‌ها و عکس‌هایی از گذر عمر این شاعر بی‌همتا در صفحه‌های پایانی، بر ارزشمندی این اثر افزوده است. «وقتی داشتم سال 45 خانه‌ی کوشکو می‌ساختم، یک کنده‌ای زیر خاک بود، عجیب بود؛ یک کنده‌ی خیلی قطور بود، من هیچ نمیدونستم چه درختیه. اردیبهشت بود، دور این کنده یه پاجوش‌هایی زده بود. بعد که این برگ‌ها بزرگ‌تر شدن، فهمیدم که ارغوانه...» هوشنگ ابتهاج با این مقدمه درباره‌ی سرایش شعر ارغوان در کتاب «پیر پرنیان‌اندیش» سخن می‌گوید؛ سخن گفتنی که بغض و اشک امانش نمی‌دهد. به قول خودش: «نه نمی‌تونم، دیوانه می‌شم، اگه دست بزنی از همه‌جام اشک می‌چکه.» ارغوان! شاخه‌ی همخون جدامانده‌ی من/ آسمان تو چه رنگ است امروز؟/ آفتابی‌ست هوا؟/ یا گرفته‌ست هنوز؟/ من در این گوشه که از دنیا بیرون است/ آسمانی به سرم نیست/ از بهاران خبرم نیست.../ اندرین گوشه‌ی خاموش فراموش شده/ یاد رنگینی در خاطر من/ گریه می‌انگیزد/ ارغوانم آنجاست/ ارغوانم تنهاست/ ارغوانم دارد می‌گرید.../ ارغوان، بیرق گلگون بهار!/ تو برافراشته باش/ تو بخوان نغمه‌ی ناخوانده‌ی من/ ارغوان، شاخه‌ی همخون جدامانده‌ی من! مجموعه‌ی دوجلدی «پیر پرنیان‌اندیش؛ در صحبت سایه» به کوشش میلاد عظیمی و عاطفه طیه، از سوی انتشارات سخن منتشر شده و در اختیار مشتاقان فرهنگ و ادب و هنر قرار گرفته است.

مطالعه پیوندها و پیوستگی های ادبیات و دیگر هنرها شاخه ای از دانش ادبیات تطبیقی است که در آن تأثیرهای متقابل ادبیات و آن هنرها و مانندگی ها و روابط میان ادبیات و آن هنرها واکاوی می شود. "مشت در نمای درشت" تحقیقی تطبیقی میان ادبیات و سینماست. حسینی سه هدف عمده را در تألیف این کتاب دنبال کرده است: نزدیک کردن دل و زبان ساکنان دو اقلیم ادبیات و سینما، تفسیر سینمایی ادبیات و تشریح ادبی سینما، و نگاه سینمایی به میراث ادبی.

کتاب حاضر، درواقع، بخش پنجم (ادبیات فولکلوری ایران) از شش بخش اثر معروف محقق و ایران‌شناس معروف چک، یان ریپکا، یعنی تاریخ ادبیات ایران است که آن را به زبان چکی در سال 1956 منتشر کرده است. فولکلور، سنت‌های شفاهی و فرهنگ یک قوم را گویند که به هیئت افسانه، چیستان، ترانه، داستان، و ضرب‌المثل باقی مانده باشد. کتاب حاضر در نهُ بخش به این مباحث می‌پردازد: 1. ادبیات فولکلور حماسی ایران (داستان‌ها و افسانه‌های پهلوانی)، 2. ادبیات سرگرم‌کننده در ادبیات فولکلور ایران (ادبیات تعلیمی و داستان‌های حیوانات و ادبیات طنز)، 3. ادبیات فولکلور مکتوب (رما ن‌ها و افسانه‌های تخیّلی در کتابچه‌های چاپی)، 4. تأثیر ادبیات فولکلور بر ادبیات نوین فارسی و تاجیکی، 5. ادبیات فولکلور مذهبی، 6. ادبیات نمایشی فولکلور ایران (تعزیه و تئاتر عروسکی و خیمه‌شب‌بازی)، 7. شعر فولکلور (رباعی و ترانه‌های تغزلی و حماسی)، 8. کلمات قصار و دوبیتی‌های فولکلور، 9. معمّا و ضرب المثل.

شادروان محمدحسن معیری متخلص به «رهی» در دهم اردیبهشت ماه ۱۲۸۸ هجری شمسی در تهران و در خاندانی بزرگ و اهل ادب و هنر چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد، آنگاه وارد خدمت دولتی شد و در مشاغلی چند خدمت کرد. از سال ۱۳۲۲ شمسی به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر (بعداً وزارت صنایع) منصوب گردید. پس از بازنشستگی در کتابخانهٔ سلطنتی اشتغال داشت. وی همچنین در انجمن موسیقی ایران عضویت داشت. رهی علاوه بر شاعری، در ساختن تصنیف نیز مهارت کامل داشت. وی در سالهای آخر عمر در برنامهٔ گلهای رنگارنگ رادیو در انتخاب شعر با داوود پیرنیا همکاری داشت و پس از او نیز تا پایان زندگی آن برنامه را سرپرستی می‌کرد. رهی در طول حیات خود سفرهایی به خارج از ایران داشت که از آن جمله است: سفر به ترکیه در سال ۱۳۳۶، سفر به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۳۳۷ برای شرکت در جشن چهلمین سالگرد انقلاب اکتبر، سفر به ایتالیا و فرانسه در سال ۱۳۳۸ و دو بار سفر به افغانستان، یک بار در سال ۱۳۴۱ برای شرکت در مراسم یادبود نهصدمین سال در گذشت خواجه عبدالله انصاری و دیگربار در سال ۱۳۴۵، عزیمت به انگلستان در سال ۱۳۴۶ برای عمل جراحی، آخرین سفر وی بود. رهی معیری که تا آخر عمر مجرد زیست، در بیست و چهارم آبان سال ۱۳۴۷ شمسی پس از رنجی طولانی از بیماری سرطان معده بدرود زندگانی گفت و در مقبرهٔ ظهیرالدولهٔ شمیران به خاک سپرده شد.

رمان بارون درخت نشین، اثر ایتالو کالوینو، به داستان پسری ایتالیایی به نام کوزیمو می پردازد که خانه ی اشرافی خانواده اش را به منظور زندگی در درختان انبوه احاطه کننده ی شهر ترک گفته و باقی عمرش را در دنیای درختان سپری می کند. کوزیمو، نبوغ و فکر باز و درخشانش را به کار می گیرد تا آموختن را ادامه دهد، زندگی خودش و مردم پایین درخت ها را با راه های خلاقانه بهبود بخشد و زندگی عاشقانه ی پرشور و منحصربه فردی داشته باشد. داستان کوزیمو توسط برادر کوچکتر و همراه همیشگی دوران کودکی او در اکتشاف و شیطنت، بیاجیو، روایت می شود. بیاجیو، اتفاقات را هم به شکلی که در خاطرش مانده و هم به صورتی که کوزیمو برایش تعریف کرده نقل می کند. داستان زیبای رمان بارون درخت نشین، خیلی زود مخاطب را وادار می کند که خواسته یا ناخواسته، عاشق قهرمان این قصه ی جذاب شود.

در این کتاب، مارتین پوکنر ما را با خود به سفری یگانه در دل‌ زمان و به گرداگرد عالم می‌برد و طی آن از نقش شگرفی پرده برمی‌دارد که داستان‌ها و ادبیات در خلق جهان امروز ما ایفا کرده‌اند. پوکنر در این کتاب بدیع، ضمن کندوکاو در شانزده متن بنیادینی که آنها را از بیش از چهارهزار سال تاریخ ادبیات جهان انتخاب کرده، ما را با بسیاری از کسانی که اهل شهود و صاحب بینش بوده‌اند آشنا می‌سازد و به روشنی نشان می‌دهد که چگونه نوشتن و به تبع آن ادبیات الهام‌بخش ظهور و سقوط ملت‌ها و امپراتوری‌ها بوده، افکار فلسفی و سیاسی را در درخشان‌ترین اذهان و عقول شرر زده، باورها و عقاید مذهبی را در جان باورمندان پدیدآورده و با تأثیرگذاری بر زندگی نسل‌های بسیار، سیر تاریخ را عوض کرده است.

کتاب مکتب های ادبی به قلم رضا سید حسینی، نویسنده و از چهره های تاثیرگذار امر ترجمه، نخستین بار در سال ۱۳۳۴ منتشر شد و سپس بارها به تجدید چاپ رسید، اکنون چاپ بیستم این اثر دو جلدی توسط انتشارات نگاه در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. اما مکتب ادبی چیست؟ به طور کلی مکاتب ادبی به جمع ویژگی ها و نظریاتی که در نتیجه ی فرهنگ، اجتماع و سیاست یک بازه ی تاریخی در ادبیات کشور یا منطقه ای ایجاد شده، اطلاق می شود. این ویژگی های مشترک در آثار اهل قلم نمود یافته و سپس به طور جداگانه با ضوابط و آیین های تعریف می شود و پیروان خاص خودش را پیدا می کند و آثاری که مربوط به یک سبک یا مکتب اند از آثار دیگر نویسندگان مجزا می شوند. این ویژگی ها یا به اصطلاح معروف ایسم ها از جمله موارد مهمی است که در زمینه ی نقد و بررسی آثار ادبی مورد توجه قرار می گیرد و جز استانداردهای ارزیابی و نقد مجسوب می شود. در کتاب مکتب های ادبی شامل بررسی تعدادی از مهم ترین این مکاتب هستیم که در جلد نخست آن باروک، کلاسیسم (اصول ادب و هنر و فلسفه ی روم و یونان)، رمانتیسم که اساس آن تخیل و احساس با تاکید بر فردگراییست، رئالیسم یا واقع گرایی، ناتورالیسم یا طبیعیت گرایی و هنر برای هنر و مکتب پارناس به چشم می خورد. تولد ادبیات جدید، سمبولیسم یا نماد گرایی، مکتب هایی از سمبلیسم، تحول مکاتب در روسیه، اکسپرسیونیسم یا تعبیرگرایی که ابتدا در نقاشی ایجاد شد و سپس به ادبیات ورود کرد، کوبیسم، دادائیسم که هرگونه اصول و قاعده را مضحک می دانستند، سورئالیسم که آنچه ماورای واقعیت است را بر مبنای خیال و سر ضمیر ارائه می کند، اگزیستانسیالیسم ، تئاتر نو و در نهایت دگردیسی رمان در جلد دوم این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.

به کوشش دکتر محمددبیر سیاقی
انتشارات زوار

در این پژوهش تمامی شاهنامه، از آغاز پادشاهی کیومرث پیشدادی تا پایان پادشاهی یزدگرد سوم ساسانی، به‌دقت بررسی و همه‌ی اعلام جغرافیایی مندرج در این اثر سترگ استخراج و شناسایی و با شرح و توضیح کامل معرفی شده است. اما محدوده‌ی زمانی پژوهش ما به عهد تصنیف شاهنامه ختم نمی‌شود، زیرا به بیان دگرگونی‌ها و تغییراتی هم پرداخته‌ایم که تا به امروز در نام و عنوان مواضع جغرافیایی رخ داده است، به‌گونه‌ای که اگر از کوه و چشمه و دریا و شهری از زمان پیشدادیان و ضحّاک نام برده شده، اوضاع آن‌ها تا زمان حاضر با استناد به منابع بعد از ساسانیان و نیز بر اساس پژوهش‌های میدانی خودمان معلوم و معرفی شده است. از این رو، علاوه بر شاهنامه و منابع جغرافیایی و تاریخی مربوط به آن، از کتب ادبی و عرفانی و سایر اسناد مکتوب نیز بهره گرفته‌ایم. در نهایت، پیمایش و کاوش میدانی در ایران و ممالکت همجوار (عرصه‌ی جغرافیایی شاهنامه) مکمل پژوهش کتابخانه‌ای‌مان بوده است. نقشه‌ی جامعی هم که به کتاب ضمیمه شده است خوانندگان را در شناسایی مواضع جغرافیایی شاهنامه یاری می‌دهد.

آخرین مجموعه شعر استاد محمدرضا شفیعی کدکنی

عشق در روزگار وبا قبلا توسط مترجم‌های دیگر تحت عنوان‌های عشق سال‌های وبا و عشق در زمان وبا نیز ترجمه شده است. اما به تازگی (سال ۹۵) ترجمه‌ای دیگر از رمان عشق در روزگار وبا توسط کاوه میرعباسی وارد بازار کتاب شده است. این ترجمه برخلاف ترجمه‌های قبلی این کتاب، از زبان اصلی (اسپانیایی) انجام شده است که مزیت بسیار بزرگی است.

کتاب بانگ نی ، یک مثنوی بلند می باشد که ابتهاج ( سایه ) آن را در طول چند دهه تکمیل کرده است. وی سرودن این مثنوی را در دهه 40 شروع کرد و پس از سال ها تلاش ، در سال 1385 کار آن به پایان رسید. با مطالعه این اثر ارزشمند و ماندگار ، متوجه می شوید که این مجموعه دارای پیوستگی ساختاری و مفهومی بسیار خوبی است. کتاب محتوایی عاشقانه و البته اجتماعی دارد و اگر کسی فاقد سابقه سیاسی باشد، بعید است برداشتی سیاسی از کتاب بکند، چراکه کتاب بانگ نی سیاسی نیست.

مجموعه شعر «تاسيان» در برگيرنده آثار هوشنگ ابتهاج (متخلص به ه. ا. سایه)، در اوزان نيمايي و قالب هاي غيرسنتي است. اين کتاب به انتخاب شاعر، شامل شعرهايي شده که او در فاصله 1325 تا 1380 در قالب «شعر نو» سروده و بسياري از آنها در مجموعه هاي ترکيبي قبل سايه نيز منتشر شده اند.

کتاب «جلسه شعر» فراهم آمده از یادداشت هایی است که در باره ی شعر و جلسات شعر نوشته به تدریج در مطبوعات منتشر شده. یادداشت هایی کوتاه با لحنی معلمانه و آمیخته به طنز که تجربه های سالیان حضور او در جلسات شعر را به دوستداران شعر منتقل می کند. این اثر به تازگی در 303 صفحه با ویراست جدید به همراه چند یادداشت تازه توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ دوم رسیده‌است.